Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
24-05-2016
Masker
Hallo allemaal ,
Hier ben ik nog eens terug ,...Op een dinsdagmorgen ,...een beetje herfstachtig gevoel ,...een beetje het gevoel die mijn voorbije week weer geeft ,... Amai ,wat was me dat ,...ik heb een echte rotweek achter de rug ,...mijn bed was mijn beste vriend ,...want ik zag door mijn ogen niet van de hoofdpijn ,...Ik was boos ,kwaad ,maar veel helpen doet het niet ,... ik ben nu volop in mijn verwerkingsproces ,...precies alsof ik de top van de Mount Everest moet beklimmen ,...en die top ligt precies nog heel ver ,...maar misschien ook dichterbij alsof ik denk ,...
Vorige week ging ik voor de eerste keer bij de psychologe langs ,...omdat ik samen met haar en met mijn dokter ,op zoek ben naar het juiste evenwicht om mijn lichaam weer in balans te krijgen ,want nu is mijne motor nog steeds heel plat ,... Het was ons eerste gesprek en ik deed mijn volledige verhaal uit elkaar ,....ook langs haar kant was het even slikken ,....want het is helaas zoveel om een plaats te geven ,...en dit alles is steeds in voortdurende beweging,...
Robin had echt een mindere periode ,...sinds 5 mei was Robin zijn stem kwijt ,..geen gebrabbel ,geen vertellingen ,...en dit gedurende meer dan 2 weken ,..vorig weekend kwam hij er dan ook nog heel gespannen bij ,...ik voelde dat er iets scheef zat ,...op pinkstermaandag deed hij dan een grote aanval en ik dacht het voorbij was ,...maar neen ,...mijn vriend bleef volhouden,...ik was heel ongerust wat er fout zat ,...want hij kan het niet zeggen ,...is het de medicatie ,zijn epilepsie ,zijn ongekende aandoening die in progressie is ,...? Na een goed gesprek met de neuroloog stond ik weer kei hard met beide voeten op de grond ,...ook voor hem is het koffie dik kijken ,...hij gaf ons het voordeel van de twijfel en zei om nog 2 weken af te wachten en dan eventueel een opname te plannen ,...en ja ,...zou Robin het gehoord hebben ,...zaterdag begon hij weer te brabbelen ,....oef ,..een hele geruststelling ,...Hij is terug beter ,...en waarom hij zo deed ,...daar hebben we het raden naar ,... Jullie kunnen begrijpen dat het niet makkelijk was voor me ,...ik was voor de zoveelste keer machteloos ,verdrietig,....en moest opnieuw geduldig afwachten terwijl dit al de energie die ik niet heb uit mijn lichaam zoog ,...
Loslaten zeggen ze dan ,....ik vraag me af welk een mama dit kan ,...Robin en Anouk hebben hun beperking en ik heb al zoveel losgelaten dat ik nog vast hang aan een flinterdun zijden draadje ,...dat ik probeer vast te houden in alles wat ik kan ,... ik leef momenteel zowat in een niemandsland ,...ik voel me vaak afgesloten van de buitenwereld ,...mijn wereld is heel eng geworden ,...mijn huis ,...is zowat de enige plaats ,... Langs de andere kant is dit mijn thuis ,...de plaats waar ik de geborgenheid voel van mijn gezin ,...waar ik me momenteel ook het veiligst voel ,...Hier ziet niemand hoe ik momenteel functioneer ,...op een heel laag pitje ,... Weet je ,lezen in een roddelboekje lukt zelfs niet ,..tegen dat ik aan het einde van een verhaal ben ,...weet ik het begin niet meer ,..het kleuren in mijn kleurboek toont me de lijnen dubbel dat ik ook dit na 15 minuten moet opgeven ,... op boodschappen gaan is een hel ,...de drukte van een winkel komen op me af ,...Een goed gesprek met een vriendin en een taske koffie kan ik voor een uurtje aan ,...want erna kom ik bleek en kan ik weer gaan liggen ,... en toch weet ik ,...dat hier weer een einde aan komt ,...ik heb hoop ,ik voel liefde en vriendschap en weet dat ik er met geduld zal geraken ,.. hoeveel tijd nog ,...dat kan niemand zeggen ,...we nemen dag per dag ,...stap per stap en proberen te genieten van de kleine dingen ,...
Maar ook ik heb mijn trots ,...laat me zo maar niet kennen ,...zo wil ik me vrouw voelen ,..voor mezelf ,voor mijn man en mijn kinderen ,...dan trek ik mijn leuke kledij aan ,..ga ik naar de kapper en breng make up aan ,...ja dan zie ik er even knap uit ,...Ik heb een masker aan ,...want liefst van al toon ik niet graag aan de buitenwereld hoe ik me binnen in voel ,...zo moe ,zo versleten ,... ik kijk dan door de make up heen en zie die verdomde wallen onder mijn ogen die me aangeven ,...Ann ,neem jou tijd ,...jij bent een sterke vrouw ,..maar toon ook eens jou zwaktes ,...Dit is hetgene dat mijn hulp me ook aanraad ,...Toon de realiteit en doe je niet anders voor zoals je jaren deed ,... Weet je ,de mensen horen niet graag dat het niet goed gaat ,..weten niet goed hoe te reageren ,..maar ja ,...wat deed Ann ,18 jaar zeggen alles is goed om de buitenwereld te beschermen tegen mijn harde realiteit ,..ik zette mijn roze bril op en probeerde steeds al het positieve te zien terwijl ik niet heb stil gestaan wat voor een verdomd zware rugzak dat ik meedraag ,... Met als gevolg dat mijn lichaam het heeft overgenomen om toch mezelf te gaan beschermen ,... Ann zei de psychologe ,..je hebt zo een sterke persoonlijkheid ,jou geest is veel sterker dan jou lichaam momenteel ,...het lichaam kan je niet meer volgen en staat op de rem ,...luister nu aub naar jou lichaam of je blijft geblokkeerd ,... en hier wil ik nu echt aan werken ,...ik moet nu een dagboek bijhouden met mijn activiteiten die ik doe om zo te stoppen met een activiteit van vooraleer het lichaam het zelf aangeeft ,...Het zal een serieus werkpunt worden ,...maar ik moet ,...
Ik ga vooral proberen om vaker mijn masker af te zetten en me niet meer sterker voor te doen dan het allemaal is ,...hoe ik het draai of keer ,het is en blijft mijn realiteit waar ik niets aan kan veranderen ,het alleen op een zo goed mogelijk manier te proberen draaiend te houden ,...en dit zal met loslaten moeten gebeuren ,...loslaten van leuke dingen ,...mijn activiteiten in mijn agenda insnoeien ,...en prioriteiten te leggen met wat ik zelf belangerijk vind en niet wat voor een ander moet ,... Sorry als ik hier iemand mee ga kwetsen ,...we hebben echt heel veel vrienden om ons heen ,..ik zou nog zoveel bezoekjes moeten brengen ,...maar dit lukt nu echt even niet ,...ooit komt het wel weer ,...Geven jullie me de tijd ,...want jullie zitten heel diep in mijn hart .
Bedankt allemaal om te luisteren ,mijn verhaal te lezen ,mij te omarmen met warmte ,liefde en vriendschap ,..ik omarm jullie en stuur julli een dikke knuffel Geniet van het kleine ,want het is o zo groots Liefs,Ann
Hallo allemaal ,
Times fly,.... Alweer bijna 2 weken verder ,.... 2 heel woelige weken ,... Weken waarin ik genoot maar ook boos was ,... Het heel lastig had om bepaalde emoties te plaatsen ,... Het is net alsof ik mezelf kwijt ben in het hele verhaal ,... Onmacht ,woede ,geluk ,kwetsbaarheid ,dankbaarheid ,... Alles ligt heel dicht bij elkaar ,....
We werden wel heel hard verwend door het goede weer en dit gaf me echt wel wat meer energie ,... Ik voel dat mijn lichaam stilaan aan zijn recuperatie begint ,.... De kracht neemt stilaan toe ,... Maar het is met vallen en opstaan ,... Want helaas na meer dan 3 maanden sta ik nog elke morgen op met heel veel hoofdpijn en opgezwollen halsklieren ,....
Vorige week donderdag kwamen de kids naar huis en we genoten samen van enkele fijne ,rustige dagen gezellig thuis ,... De eerste warmte ,tenminste dat denk ik toch of liever hoop ik hadden een impact op de kids ,... Anouk had heel veel last van buikkrampen ,maar was heel alert en flink ,... Tegen zondagnamiddag was ze wat uitgeput en viel in slaap en bleef dit de hele avond doen ,.... En dan mijn Robbedoesje ,.... Ik weet niet wat er is ,... Plots komt er bijna geen geluid meer uit ,... Hij reageert ,kijkt alert ,eet goed ,... Maar toch .... We zijn nu bijna 2 weken verder en het is nog steeds zo ,... Wat gaat er in zijn hoofdje om ,... Is het die domme epilepsie ,... Zijn karakter,... Uitwerking van medicatie ,.... We hebben er het raden naar ,... De neuroloog zegt ook van af,te,wachten,.... En dat doen we dan maar ,met een gevoel van onmacht ,... Ik kan er mijn hoofd blijven over breken ,... Zeggen kan hij niet ,...
Het waren ook 2 weken van afscheid nemen van 2 jonge mensen ,... Andreas ,15 jaar ,... En Mieke 46 jaar ,... Allebei geveld door een hersentumor ,... Die verdomde rotziekte he ,... Ze slaat vaak toe op mensen die er nog zo hard nodig zijn ,... 2 keer ging ik naar een afscheid ,... Vol tranen ,... Maar ook met een mooie boodschap die ik heel hard koester ,... Help elkaar dragen ,... Altijd positief blijven ,... 2 krachtige boodschappen die vaak in deze egoïstische ,materiële maatschappij ergens verloren gaan ,... Maar die in mijn gezin en leven o zo waardevol zijn ,... Ik neem ze mee voor altijd ,...
Ik voel dat ik lichamelijk heel stilletjes herstel ,veel te traag naar mijn normen ,...er was ook in Aartrijke een vergadering met de adviesraad voor MFC ,... De hele wetgeving rond de zorg om zorgkinderen word aangepast ,... Ze gaan er opnieuw vanuit dat de zorg meer thuis gebeurd ,... En dat de instelling ,de thuisverpleging de zorg helpen dragen ,... Alles word duurder ,... Maar vooral nu had ik een veilig gevoel dat ik steeds opvang had voor de kinderen ,... En dit zal niet meer 100 % zo zijn ,... Ik zal nu steeds vooraf moeten kunnen zeggen wanneer ik de kids op de leefgroep laat en wanneer ze thuis zijn ,... Ik voelde me zo verslagen ,...
Ik ben nu al bij veel dokters geweest en het is heel duidelijk ,... Mijn lichaam is helemaal ,maar dan ook helemaal uitgeput en heeft zijn herstel nodig ,... Iedereen heeft dezelfde boodschap ,... Probeer wat afstand te nemen en zorg voor jezelf ,... Maar weet je hoe dit voelt om dan om zo een brief te krijgen en aan te duiden welke dagen ze gaan blijven op school ,... Ik begrijp ook heel goed dat ze in Aartrijke niets anders kunnen dan de wetgeving volgen of jammer genoeg hebben ze geen middelen meer om alles te financieren ,....maar bij komt het nu momenteel over ,... Dat ik nog een grotere druk krijg op ons gezin ,... Want nu gebeurde de was in de leefgroep en ook dit zal thuis moeten gebeuren ,...
En zo moet ik al deze emoties proberen te plaatsen ,... Ik weet dat ik er zeker weer zal komen ,... Met het nodige geduld en een verder reorganisatie ,...
Ik,zal moeten leven met een agenda in mijn broekzak ,.. Wanneer leefgroep ,wanneer thuisverpleging ,wanneer tijd voor sociaal contact ,... En zal dit etentje dan wel lukken die we misschien gaan plannen ,... Ik overdrijf nu misschien ,... Maar dit is verdorie onze realiteit ,...
Normaal gezien zou ik hier al lang geen rekening meer moeten houden ,.. Zouden Robin en Anouk blij zijn om even alleen thuis te zijn ,... Zonder het gezaag van die ouders ,... Maar helaas kan ik hier niet uit mijn huis als ik alleen thuis ben met de kids ,... Ik kan niet weg om een simpel brood ,... Velen staan daar niet bij stil ,...en zo gaat dit al jaren ,... Ik deed verder ,had geen andere keuze en vind en vond het maar normaal dat ik na een drukke werkweek ,mijn huishouden ,een heel weekend paraat sta voor mijn kinderen ,...
Ik dacht dat ik super wormen ben die niet kan plooien ,die de hele wereld aan kan ,...
Gisteren ging ik de eerste keer langs bij de psychologe ,... Want ik wil dat die wirwar in mijn hoofd tot rust komt ,dat mijn lichaam zijn krachten opbouwt ,dat ik mijn job en gezin kan combineren ,maar zonder een ingrijpende verandering bij mezelf zal dit niet lukken ,...maar het feit is ,... Het is allemaal makkelijk gezegd ,... Afstand nemen van de kids ,terwijl de overheid het anders wil en mijn moederhart het hier ook heel moeilijk mee heeft ,... Het ziet in mijn genen om er steeds te zijn voor een ander en mezelf weg te cijferen ,... Want ja ,ik,dacht dat ik elke dag moet koken ,de was moet doen ,... Terwijl ik hier de grootste schat van een man aan mijn zijde heb ,die er steeds voor me is ,die me helpt dragen en de positiviteit zelf is
Zo zie je maar ,ik heb nog een hele weg af te leggen ,.. De eerste stap is gezet ,ik schreef het van me af en ga met de nodige hulp proberen voor mezelf te zorgen zodat ik opnieuw de Ann word ,de Ann die straalt ,vol energie en vol overgave haar job ,haar gezin kan doen zonder een schuldgevoel als er even een mand strijk blijft staan of we eens frietjes halen in de frituur ,...
Een dikke knuffel ,Ann
Dag allemaal ,
Alweer een weekje verder,... Een weekje van vallen en opstaan ,... Van intens genieten over loslaten en het van de daken te schreeuwen hoe belabberd ik me voel terwijl ik het niet wil ,...
Toch ben ik blij dat ik al een stap verder ben in mijn verwerking ,... Het besef is er dat er iets gaat moet veranderen ,.... Want vandaag ben ik nu 3 maanden thuis ,....ik hoopte alweer op de werkvloer te staan ,.... Maar helaas is mijn lichaam daar nog ver van klaar voor ,.... Ik geef het verder de nodige rust,.... Ik kan niet anders ,.... Tussen het slapen en het rusten door probeer ik op het gemak mijn huishoudelijke taken te doen ,... De ene keer lukt het al beter dan de andere keer ,.... Vaak voel ik me schuldig dat ik dit nu even moet overlaten aan mijn ventje ,.... Maar helaas heb ik geen andere keuze ,....
Ik keek verlangend uit naar vrijdagavond om mijn schatten terug te zien ,.... En ja ze zien er wel goed uit ,.... Ze voelen dat ze thuis zijn en toveren dan ook een super glimlach tevoorschijn,.... En uit die glimlach haal ik de meer dan nodige energie ,.... Maar ben ik me ook,bewust dat er heel veel energie naar hen gaat ,.... Door het doseren en de hulp lukt het me wel ,.... Samen met Robin en Anouk geniet ik van de fijne momenten samen ,....
Robin kerel ,.... Jij verandert terwijl ik naar jou kijk ,... Het is echt wennen aan jou ,... Fysiek ben je een man ,maar mentaal blijf jij die eeuwige kleine jongen ,... Jou wapperende handen ,... Jou gebrabbel ,... Jou lach ,... Wat willen ze zeggen vent van mij ,.... O zo graag wil ik dit eens weten ,.... Maar ik heb geduld jongen en ik voel alleen dat jij mij enorm graag ziet ,...
Anouk ,flinke meid ,... Wat heb jij de mooiste glimlach van het hele land ,... Echt waar ,... In jou zie ik een fantastische meid met een heel pittig karakter ,.... Die er echt wel ging staan ,... Tenminste als ik op mijn gevoel af ga is dit zo ,....jou kleine fijne handjes zitten zo vaak in elkaar genesteld ,zorgeloos ,.... Genietend van de nestwarmte ,....
Weet je schatten ,.... De artsen vragen me wat afstand te nemen van jullie ,... Mezelf wat ruimte te geven om op adem te komen en te recupereren ,.... Ik probeer het echt en ik voel dat ik geen andere keuze heb wil ik nog heel lang voor jullie kunnen zorgen ,.... Wil ik terug mijn job doen die ook heel veel vraagt en nog de vrouw zijn voor papa ,.... Het voelt zo raar aan ,... Om hier aan te moeten toegeven ,.... Iets wat ik echt niet wil en wou ,... Maar ook ik ben kwetsbaar en verouder ,.... Kon het toch allemaal wat simpeler zijn ,.... Maar ik doe zo hard mijn best ,echt waar ,... Wat dit verdienen jullie samen met broer en papa ,....
Zondagmiddag bracht papa jullie dan terug naar de leefgroep ,... Ik kroop in mijn bedje omdat we dan een communie feest hadden ,... Wat heb ik jullie gemist ,.... Maar ik was ook trots dat ik het gedaan heb ,... Ik heb genoten maar was wel heel moe ,... Tegen 20 uur zat ik in mijn bedje ,.... Maar ik was blij met die grote stap ,...
Maar mijn lichaam geeft het dus echt aan dat ik niets anders kan dan heel veel rusten ,... Maandag sliep ik dan de hele voormiddag omdat niets me lukte ,... Hoofdpijn ging niet over ,... Ik had duidelijk teveel gedaan ,... Genoten van een fijn weekend ,... Kost me toch nog steeds enkele dagen recuperatie ,.... Maar ik heb geduld ,... Ik kan niet anders ,.... Maar toch hoop ik dat er snel een wonder gebeurd want ik wil verdorie echt vooruit ,.... Maar iets forceren helpt niet ,... Eerst krachten opbouwen ,....
Deze week leefde ik ook heel hard mee met een collega ,... Ze verloor gisteren haar 15 jarige zoon aan een hersentumor ,.... Ann ,... Jij bent mijn voorbeeld ,... Hoe jij op een prachtige manier met dit alles om gaat ,.... Ik,wens jou dan ook heel veel kracht toe ,.... Samen met Andreas ben jij echt een lichtpunt ,... Ik koester deze band ,... Dank je wel ,...
Loslaten ,.... Is voor mij niet makkelijk,.... Maar zal een leerproces worden voor mij ,.... Want mijn Robin en Anouk zijn mijn hele leven ,... Iets uit handen geven brengt onrust bij mij ,...
Ik laat me nu helpen ,... Bouw verder aan mijn krachten ,....
En jullie allemaal ,... Een dikke merci om het toe te laten mijn verhaal te delen ,.... Het is mijn therapie om alles te plaatsen ,....
Ook voor jullie vecht ik moedig verder ,.... Dag per dag ,.... Stap voor stap ,....
Liefs ,Ann
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!