Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
19-03-2015
Dag mijn lieve schattekes
Hallo dag Robin ,dag Anouk,
Hoe gaat het met jullie lievelingen van me ,...Ja ,ik ben hier nog eens met een briefje voor jullie ,...eigenlijk eentje om jullie te bedanken voor jullie aanwezigheid in ons leven ,... jaja ,..jullie horen ons de hele tijd bezig over onze mooie trouwdag hé ,...Weet je ,ik ben zo blij om dit samen met jullie te kunnen vieren ,...Nu komt alles in een stroomversnelling naar organiseren toe ,we zijn naar de feestzaal gegaan ,...de ceremoniemeester is geweest ,...mama is bezig met de ceremonie in elkaar te steken ,...en ik denk dat ik op al deze aangelegenheden wel al 100 keer jullie naam heb genoemd ,... Jullie moesten eens weten hoe vol mijn hartje is voor jullie ,...Het is vaak zo moeilijk uit te leggen ,...Ik had er deze week nog een gesprek over met mijn dokter ,...Ik vertelde haar hoe zalig we het zondagavond hadden ,...om gewoon eens zalig in de zetel te zitten en geen rit naar aartrijke hoefden te doen ,...Ik denk dat vele mensen zeggen ,...wat schrijft die hier voor onzin op hare facebook ,...maar geloof me voor ONS is dit geen onzin hé ,...en dat weten jullie ,..het is gewone echte pure quality time die van onschatbare waarde is voor jou broer ,voor jou zus maar ook voor mama.
Jullie hebben me doen beseffen hoe fijn het kan zijn om gewoon samen te zitten ,..de warmte te voelen van elkaars lichaam ,..het gewoon hand in hand zitten in een zetel ,..niet gebonden in een rolwagen of een zitschelp ,..jullie beentjes zwieren heftig heen en weer ,...en jullie voelen elkaar ook zo goed aan ,...vanaf dag 1 wisten jullie dat je broer en zus zijt ,...zus ,jij liet het vroeger alleen toe dat broer dicht tegen jou kwam liggen ,..de rest hield je op afstand ,..maar nu mag mama ook er al eens bij liggen ,...tis zo zalig ,...en ik teer nu eigenlijk al een hele week op dit zalig moment ...
Gisteren kwamen we eens piepen op de leefgroep en ook die glimlach die jullie me gaven ,...zo hartverwarmend en geruststellend ,..raar hé ,..zouden de andere mensen dit ook snappen onze unieke verbondenheid en gevoel van graag zien ,...Daarom bedankte ook de dokter me met mijn gave om zo te kunnen rationaliseren en van iets kleins zo te genieten ,...en eerlijk het doet me deugd dit te horen ,...dan weet ik dat ik goed bezig ben ,...en zo voel ik me ook wel ,...
Ondertussen vindt grote broer ook wat zijn draai en horen we dat hij het goed stelt ,..Hij komt ons bezoeken en toont ook zijn grote liefde voor jullie ,...Anoukje ,je keek hoe Timmy beschermende door jou haartjes wreef ,..ja ook hij ziet jullie graag hé ,...
Ik prijs me gelukkig ,ik voel me gelukkig met 3 zo een schatten aan mijn zijde die samen met papa Erwin mijn geluk compleet maakt ,.. Love you all ,xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx Tot snel Dikke knuf ,mama Ann
Hallo allemaal ,
Het is zaterdagavond ,... Ik zit in mijn zetel en keek even naar mijn blog ... En zie dat het alweer 2 weken geleden is.... Ja ,de tijd vliegt ,er staat van alles op onze agenda,... En zo geraak ik er niet altijd om iets neer te pennen ,... Ja ,de voorbije 2 weken waren het alweer intense weken ,... Weken waarin de confrontatie met de realiteit weer in THE picture stonden... Er was de evolutiebespreking van Anouk ,die eigenlijk wel,heel positief was ,... Mijn poppemie doet het echt wel goed ,bloeit,verder open ,heeft de aanpassing naar de Varens wel goed verteerd ,... Maar heeft ook zo hard haar rust nodig ,vandaar dat ze nu nog alleen op dinsdag en donderdag naar School zal gaan ,... Alle hulpmiddelen worden dan overlopen ,haar houding in haar rolwagens ,alles blijft stabiel alleen dat het heffen veel zwaarder word ,... En dat doet me soms zo een pijn ,... Ik wou dat ik zus ,maar ook broer nog kon makkelijk alleen verhandelen ,... Dat ik ze zo vaak als ik kon nog even op mijn schoot kon nemen ,... Maar praktisch is dit niet meer haalbaar,... En onbewust knaagt dit aan mijn moederhart ,...
Robin doet het wel goed de laatste tijd ,maar het kan ook niet anders ,want mijn zonnekind zag heel veel het zonnetje en kon buiten zitten ,.... Hemels voor broer maar ook voor elk van ons ,want hoe je het draait of keert ,die zonnestralen geven je toch wel energie he... .
Vorige week dinsdag was er dan in Aartrijke een adviesraad ,... VOC Rozenweelde word een een MFC .... Een multifunctioneel centrum,dat betekent dat de termen internaat en semi internaat eigenlijk wegvallen en dat elk kind een rugzakjes aankrijgt met daarin punten ngl hun aandoening ,... En met die puntjes zal er zorg gekocht worden ,... Op zich zal alles blijven zoals het is voor Robin en Anouk ,... Maar toch baart het me wat zorgen ,... Ze gaan er ook vanuit dat het kind centraal staat en eigenlijk zoveel mogelijk zou moeten kunnen rekenen op zijn entourage ,... Hier hebben we nog geluk dat we dit hebben ,maar toch baart het me wat zorgen want het allemaal zal geven ,... Het zal niet alleen voor de kids veranderen maar ook voor het personeel ... Ik heb toch eventjes wakker gelegen ,....weet je eigenlijk wil je dit allemaal niet ,... Robin word ook 18 jaar en straks start ook het procedure voor zijn verlenging van zijn minderjarigheid ,... Het doet je nadenken ,... En ik weet wel dat ik hier allemaal door moet ,...maar het knaagt verdorie ,...
Ondertussen naderen we ook stilaan onze mooie dag ,... Alles word meer en meer concreet,... Stap voor stap krijgt alles vorm en dit is wel leuk ,... Er is een lichte nervositeit bij me ,... Ik zie er zo naar uit,... Maar ook hier vraag ik me af ,... Hoe gaan broer en zus zijn ,... Hopelijk zijn ze in goede doen ,... Ik bereid hen voor ,... We komen er wel ...
Zo zie je maar ,de dagen gaan open en toe ,soms zijn het leuke,dagen ,soms wat minder ,... Maar bovenal wat me recht houd ,... Is mijn grote liefde voor mijn gezin ,... Ik vecht en ik ploeter elke dag om verder te doen ,... Om iedereen rond mij gelukkig te zien en momenteel zie ik allemaal lachende ,gelukzalige gezichtjes en daar ben ik blij om ,... Daar is er de kracht om door te doen,...
Vorig week had ik hier ook vormelingen op bezoek ,... Die me eens kwamen vragen waar ik in geloof ,waar ik mijn kracht haal om elke dag verder te doen ondanks alles ,... Eerst waren ze heel stil ,... Maar stilletjes aan kwamen de vragen ... Ik gaf ze de boodschap mee dat ze zo gelukkig mogen zijn met alles wat ze kunnen ,dansen ,springen zingen ,spelen .... Ik toonde mijn douchebrancard ,mijn tillift ,mijn hooglaagbedden ,... Hun mondjes vielen open ,.... Maar hun ongelooflijk respect voor mij deden me blozen ,... Ik gaf ze dan ook de fijne boodschap mee om te genieten van alle kleine dingen om hen heen ,... Dat het geluk in kleine dingen zit ,... Dat de glimlach van mijn schatten een heel kostbaar geschenk is ,...ik was blij om hun belangstelling en ik?hoop dat ik deze jonge mensen in hun weg naar de volwassenheid hopelijks een mooie boodschap heb meegegeven ,...
Liefs ,Ann
Amai wat gaat de tijd toch sneller dan ik zou willen ,...De weken gaan open en toe ,...Gelukkig worden de dagen weer wat langer ,..is het nu niet meer heel koud ,..toont de zon zich van haar goede kant ,...want ik kan ze wat gebruiken ,..
Ja ,het is een tijdje geleden ,..maar toch ging het hier weer wat minder ,..ik schrijf het niet graag ,..ik voel het niet graag ,..maar mijn blog is nog steeds mijn therapie om alles zo goed mogelijk een plaats te geven ,...Soms moet je bepaalde zaken een plaats geven ,moet je bepaalde dingen aanvaarden die je liever niet wil ,maar toch is het zo ,...
Vorige zondag had Robin een echte off dag ,..Ik kreeg mijn ventje met geen stokken wakker ,..hij sliep de godganse dag ,..Ik zette hem in zijn relax ,in zijn rolwagen ,in de zon ,op mijn schoot ,op de douchebrancard maar die ogen bleven gesloten ,..Hij had dan ook nog een droge pamper ,..maar mama verpleegkundige zijnde schoot in paniek ,..Wat is hier aan de hand ,blokkeren zijn nieren ,..doet hij een status ,..temperatuur gemeten,..geen koorts ,...en tegen 18 uur zag ik toch even open oogjes en at hij heel flink zijn eten op ,..bleef een uurke wakker en terug in Aartrijke wat hij alweer in dromenland ,...Dus ja ,..Ik moet geen tekeningske maken hé ,..daar was mijn onmacht ,mijn tranen ,..mijn frustaties ,..mijn vraag van verdorie Waarom ,.... Waarom Robin vriend ,kan jij het me niet vertellen Waarom Robin ,..doe jij zo ,.. Waarom Robin ,..kan ik hier helaas niets anders doen dan er zijn voor jou ... Weet je vaak hé ,..mag je dan zo sterk zijn of je wilt ,..Daar waren mijn tranen ,...Ik voelde me zo rot ,..sliep bijna niet en s'morgens vroeg telefoneerde ik naar de leefgroep waar ik hoorde dat Robin ok was ,... De dokter keek alles na maar vond niets speciaaals ,...ondertussen is mijn kabouter weer ok ,..alhoewel hij toch waarschijnlijk iets broedt ,...is het zzijn puberteit ,..Hij is heel uitbundig ,roept veel en doet dan ook vele kleine aanvalletjes ,..maar ik heb helaas geen knopje aan Robin om hem te doseren ,..kan hem ook niet vragen wat er scheelt ,..alleen maar heel graag zien ,..Robin vriend ,..mama houd van jou xxxx
Met mijn poppemie gaat alles wel goed ,...Vandaag was zus heel alert ,het hoofdje gaat op en neer ,..en toch is zus ook deze week niet in haar gewone doen ,..s'middags na haar dutje komt ze wenend wakker ,..is ze wat ongedurig ,..maarja ,..ook hier ...Waarom ,..ze namen een staaltje urine om dit na te kijken ,..maar het resultaat is nog niet gekend ,...Maar als ik naar mijn jonge dame kijk ,..dan zie ik dat ook alles aan haar zo verandert ,..komen voor Anouk die vervelende maandstonden eraan ,..het is een gissen hé,... Weet je ,..ook die confrontatie is zo hard... mijn kleine meisje die groot word ,...ok ,..het is de natuur ,..daar is niets aan te doen ,..maar de confrontatie met mijn specialleke is nog eens zo hard ,...Och ,...ook dit waait weer over ,... Vorige zaterdag had ik met Anouk een girls day out met haar meter en nichtje en zus vond het super en ik vond het fijn om met mijn jongedame even te gaan shoppen ,..ook al is de confrontatie in een kledingszaak weer even slikken en hopen dat onze smaak van kleren ,..ook Anouk haar smaak is ,..maar juffrouw had plezier dus zal het wel zo zijn zeker ,...Anouk ,mijn prinses ,..Ik hou van jou xxxx
Dinsdag nam onze Timmy dan een heel drastische beslissing voor ons ,...Hij heeft het moeilijk ,...is even wat doelloos ,..voelt zich niet goed in zijn vel ,..voelt zich schuldig tgo ons en is even bij zijn mama gaan wonen ,... Het is een heel harde noot voor ons om die te kraken ,..Timmy is een jongen met een gouden hart ,..maar door zijn problematiek vlucht hij vaak weg van zijn realiteit en denkt zo zijn problemen op te lossen ,... Ik hoop dat het Timmy lukt om even op adem te komen ,..even alles op een rijtje te zetten want mijn liefde voor hem is zo immens groot ,..ik wil een gelukkige Timmy zien want ik hou van hem met meer dan mijn hele hart ,...Lieve Timmy jongen ,..hou je goed ,..weet dat wij van je houden elke dag opnieuw ,..Weet dat ik wil dat jij heel gelukkig bent ,... Weet dat we er voor jou zijn ,...Ik hou van jou xxx
En zo waren het voor ons niet de makkelijkste dagen ,..maar na regen komt zonneschijn hé zeggen ze ,..Het heeft al heel veel geregend ,..en ik hoop dat de zon dan heel veel zal schijnen ,..want hoe ik het draai of keer ,..Ik hou van mijn speciallekes ,...xxx
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!