Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
18-08-2014
Een intense week
Hallo allemaal ,
Hoe gaat het ermee,...ja ,ik ben hier een beetje later terug hé,...maar ik had zo een fijne en intense week samen met ons gezin ,...We waren gewoon samen thuis ,...En het heeft me zoveel deugd gedaan ,... Het is precies of ik aan een nieuw hoofdstuk in mijn leven begonnen ben ,...Na maanden van ellende voel ik eindelijk dat het verder de goede kant blijft uitgaan ,..Het is net of ik alles weer veel beter kan interpreteren ,...alles beter kan plaatsen ,...maar weet je ,als al jou energie moet gaan naar vechten tegen de pijn ,vermoeidheid schiet er echt niets meer over om te zien hoe mooi het leven kan zijn ,...
We zijn met ons vijven gewoon maar één keer op uitstap geweest naar oostende ,...het was zo gezellig ,...maar verder bleven we gewoon thuis omdat mijn ventje te kampen had met rugpijn en met moeite uit zijn zetel recht kon ,...ik zit nog steeds met mijne plaaster aan ,( en ben nu hopelijks aan mijn laatste week toe ) en Robin en Anouk op tijd en stond hun rust nodig hebben en het Belgisch het weer ook niet toeliet om veel weg te gaan ,...maar dankzij onze assistent timmy lukte het hier heel goed.
Ik kon zien hoe robin stilaan een echte jonge kerel word ,..Hij word echt groot mijne kapoen ,..Hij is duidelijk in een betere periode want hij doet hele toeren in zijn bed ,zit weer te vertellen ,..rond te kijken ,..te lachen en te zwaaien naar alles rond hem ,...alleen het eten lukt niet altijd even goed ,..Onze sloeber vind het soms leuk om er af en toe een spelletje van te maken ,...Meermaals heb ik me naast Robin gezet en hem gewoon bewonderd ,geknuffeld ,dicht tegen me aan genomen ,...Robin vindt dit echt heel leuk ,...gewoon te warmte te voelen ,..Weet je ,vaak heb ik echt niets meer nodig dan dit ,...
Maar onze Anouk die is echt wel een top juffrouw geworden ,...Het kan voor jullie stom blijken hé ,..hoe ik dit hier allemaal neerschrijf ,...maar voor mij zijn mijn momenten met mijn kids gewoon zo speciaal en uniek dat ik hier zoveel kracht uithaal ,..tja ,ik weet het ,..Ik haal momenteel mijn kracht uit elk klein intens moment met hen omdat die zo intens zijn ,...Ik geniet om Anouk bezig te zien in haar eigen wereldje ,..maar daar is het momenteel echt wel heel leuk ,..denk ik ,..want ze kan zo hartelijk zitten te gieren van het lachen ,...ze zit elke morgen smoeltjes te trekken ,..haar handjes in elkaar te slaan ,...soms wat te snoezen ,..en ja soms vraagt ons madam echt om individuele aandacht ,...ze weent dan en wanneer je vraagt wat er is ,..ja dan begint ze te lachen ,..maar ze heeft eigenlijk wel gelijk he ,.. Elke avond stond in 5 minuutjes aan hun bedje te zien ,...voelde ik aan de haartjes ,gaf ze ontelbare kusjes ,...het was gewoon echt genieten ,..
En onze grote jongen ,..is vandaag begonnen aan een nieuw hoofdstuk in zijn leven ,...Hij is begonnen met werken ,...Ik voelde vorige week de angst bij hem ,..Het is weer iets anders ,die zijn eigen structuur omver gooit ,..maar daarnet kwam hij thuis en had een hele goede voormiddag gehad en was enthousiast ,...een pak van zijn hart maar ook dit van mij ,...
De rugpijn bij mijn ventje is ook weer beter en hij is vandaag ook terug aan het werk ,..en ik neem nu weer even 4 dagen de tijd voor mezelf om nog goed bij te rusten en verder mijn kracht op te bouwen ,...zodat ik vanaf oktober weer er volop tegenaan kan gaan ,... Het leven lacht me weer toe ,...ik grijp elke nieuwe dag met open handen aan ,...en geniet van mijn gezin ,mijn vele hartverwarmende vriendschappen en alles om me heen ,...
Hoe gaat het ermee? .... We zijn alweer een goede week verder ,...En wat ben ik blij dat de voorbije week voorbij is ,... want het leven op krukken en één been is ook niet alles ,... Je kan niets doen ,tenzij van in bed naar de zetel en nog een andere zetel ,tot even aan de voordeur huppelen en een klapke doen met de buren ,... Wat ze in de supermarkt hebben ,daar had ik ook een raden naar ,... Ja ,ik was afhankelijk en werd hier heel goed opgevangen en geholpen ,..Maandag moest ik terug naar de orthopedist ,en kreeg nog een nieuwe gips voor 3 weken ,..Normaal zou ik dan op 1 september terug starten met werken na mijn lange periode van revalideren en het ene na het andere ,..omdat ik me toch echt dag per dag sterker voel worden want een hele verademing is ,...maarja ,met mijne poot heb ik nu nog een maand erbij want ook die moet de kans krijgen om weer te genezen ,...
Weet je ,..Het eerste moment kon ik er echt niet mee lachen ,...want ik snak naar het gewone leven van opnieuw te werken ,mijn gezin en mijn kids ,...Maar wat de voorbije maanden me geleerd hebben is ,...dat foreceren niets helpt en vechten tegen het onmogelijke ook niets oplost en dat alles terug goed komt met een goede portie relativeringsvermogen ,...Dus Ann, laat alles genezen ,...geef jezelf de tijd en vanaf oktober ben je er dan weer helemaal klaar voor ,...
Maar wat er verdorie het moeilijkste is dat is mijn lievekes er niet bij hebben ,...Zaterdag ben ik even op bezoek gegaan en ze zagen er heel goed uit ,....maar nu is het hoogdringend tijd dat ze weer even naar huis komen ,zowel voor hen als voor mijn moederhart ,...en zo gaan we ze vrijdag even halen hoor,...Want draait het en keert het ,...het was echt niet evident voor mij ,...ik kon mezelf wel vervloeken ,van waarom Ann overkomt het jou hier nu nog ,...is het niet genoeg geweest,...en zowel Robin en Anouk als ikzelf konden hier niets aan doen,...maar het doet pijn ,...weer te moeten voelen en beseffen dat mijn gezin toch wat anders dan gewoon is ,...
Maar weet je ,de liefde van een moeder voor haar kind is zo groot ,...en met liefde en heel veel kracht overwin je elk obstakel en zo hebben we het allemaal wel weer overleefd en kunnen we nu maar verlangend uitkijken naar ons gezellig samenzijn ,..
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
