Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
27-05-2014
Kabbelend verder
Hallo allemaal,
Alles goed met jullie? Hier gaat het wel hoor,.... Ik doe mijn best om verder op krachten te komen en wacht op nieuws van de Dokter,.... Ik probeer mijn lichaam echt zijn maximale rust te gunnen en ik boek toch een heel kleine vooruitgang ,.... Maar daar hou ik me aan vast ,... Dit hebben Robin en Anouk me geleerd,... Elke stap voorwaarts is goud waard toch .
Het voorbije weekend kon ik weer genieten van mijn lievelingen ,... Week na week zie ik hoe groot ze geworden zijn ,... Hoe hun frêle lichaam stilletjes aan sterker word,.... Zaterdag hadden we een communiefeest van onze buurjongentjes,.... Ik was echt trots op hen ,.... Ze genoten met volle teugen van het feest ,... Het was er druk ,... Vroeger moest ik dit dus echt niet proberen of Robin zou de hele zaal op stelten zetten ,.... Maar hij zat te glunderen ,.... Zijn handjes wapperden heen en weer ,Hij was zo gelukkig ,.... En mijn poppemie,... Ze blijft gewoon stralen en blinken in haar vel ,... Anouk meid ,jij bent echt een krak ,...
Weet je,eigenlijk beseffen wij soms niet hoe gelukkig we kunnen zijn met iets klein ,...De voorbije week heb ik al zo vaak gedacht aan mensen die elke dag opnieuw moeten vechten tegen een ziekte of onrecht,hoe zwaar ze het soms te verduren heb ,... Ik denk aan de patiënten van op het werk die vechten tegen die vreselijke ziekte en vermoeidheid en keer op keer bewonder ik dan hun vechtlust ,hoe ze verder worstelen om hun doel en genezing te bereiken met de nodige ups en downs.
Ik weet en voel dat mijn lichaam me nu even in de steek laat ,maar ik zal vechten als geen ander om,er ook opnieuw te staan voor mijn gezin ,mijn kinderen ,mijn familie,... Enzoveel mensen die er keer op keer zijn om.me te steunen en te omarmen ,.... En dit doet echt zoveel deugd ,....
Daarom wil ik echt nog eens iedereen bedanken die er voor me en ons gezin is ,.... En dat zijn er heel veel.... Zonder jullie zou het heel moeilijk zijn ,maar samen staan we sterk en komen we er ook wel weer want mijn speciallekes hebben me meer dan ooit nodig ,....
Een dikke knuffel ,Ann
Hier ben ik weer ,... en ik zou zo graag schrijven ,..Alles gaat hier super net zoals het mooie weertje ,...maar ik vrees dat ik nog even geduld zal moeten hebben,... Toch heb ik wat goed nieuws hoor ,...Vorige week zijn we dan op controle naar Prof Van Coster geweest met Robin ,..na ons hele verhaal te doen en te moeten horen dat Robin toch wel een heel zware en grillige vorm van epilepsie heeft die echt wel heel moeilijk te stabiliseren is ,...zijn we dan gestart met een 4° anti epileptica erbij ,...Vimpat ,..nogal een heavy stuff blijkbaar maar voorlopig verdraagt Robin het goed en had hij echt een heel goed weekend ,..mijn oude Robin is coming back ,..Duimen jullie mee dat het zo mag blijven voor een tijdje ,..Na 2 maanden word alles weer geëvalueerd hoe het gaat om eventueel dan iets opnieuw af te bouwen ,..we zullen zien en alweer afwachten ,..
Met Anoukje is alles heel goed ,..mijn madam doet het heel goed en geniet van alles om haar heen en doet me beseffen dat we echt moeten genieten van de o zo kleine dingen hé,...Zondag lag ik in de zetel met zusje naast mij in haar rolwagen ,...haar glimlach hé doet dan verdorie zo'n wonderen ,..I Love my girl ,..
Ook Timmy had het vorige week knap lastig ,...Toen we thuiskwamen van het UZ Gent had hij een heel slechte dag achter de rug ,..het blijft knap lastig voor hem om school en om alle taken tot een goed einde te brengen,..Hij moest eventjes bekomen en moest naar de dokter ,..kreeg iets om rustiger te worden en nu lukt het wel weer ,...maar verdorie hé ,..als mama ben je machteloos en probeer je het zo goed en zo kwaad als mogelijk op te vangen ,...Timmy man ,nog eventjes doorzetten voor jou ,..Het lukt je wel ,...
En vrijdag moest ik terug naar de reumatologe ,...en ook daar kreeg ik nog een douche ,...Dit lijf van mij is in algemene staking blijkbaar ,...Ijzer en ijzerreserve zijn veel te laag ,nieren en schildklier werken niet goed ,klierkoorts ,...ze greep meteen een briefje voor werkonbekwaamheid voor nog eens 6 weken ,..Vandaag moest ik dan naar de nefroloog om te zien wat er zou kunnen zijn ,...Ze zijn op zoek naar een diagnose ,maar voorlopig is het afwachten ,..Ik werd een hele reeks bloed afgenomen om te zoeken wat er met me is ,... We gaan niet panikeren en wachten op een telefoon van de dokter ,... Dinsdag vroeg Prof van Coster hoe het met me gaat,...Tja wat kon ik zeggen ,...Ik zei hem dat mijn liefde zo groot is voor die lievekes van mij ,...Ik zou mijn hele leven geven aan hem ,..maar hij zei me ,...mevrouw vergeet u zelf niet ,...vele mama's kunnen net de zorg voor 1 zorgenkind aan en dan nog ,..maar jij hebt er 2 ,..is eigenlijk bijna niet te dragen voor een mens ,...maar ik kan niet anders dan gewoon moedig verder doen ,..want een andere keuze heb ik niet ,...Robin en Anouk moeten eten gegeven worden ,...moeten medicatie krijgen ,..verpamperd worden ,..Soms hé ,..zou ik zo graag eens willen wegdromen ,...en wakker worden dat er hier een oplossing voor is ,...maar helaas mezelf iets wijsmaken gaat me niet helpen ,...We doen moedig verder en komen er wel weer ,..want na elke regen schijnt de zon toch weer hé,...
We zijn alweer een weekje voorbij ,...Een weekje waar we weer even met onze voetjes op de grond werden gezet ,..Robin deed een status van aanvallen en moest opgenomen worden op spoed .Gelukkig keerde het tij snel en konden we na een nachtje monitoring en een consult bij de neuroloog uit Torhout weer naar huis ,..zijn medicatie zal aangepast moeten worden en daarom hebben we morgenvroeg een consultatie in UZ Gent bij zijn Prof....Hopelijk kan hij ons helpen zodat mijn kereltje er weer voor een tijdje tegen aankan want we zijn al een tijdje op zoek naar het juiste voor broer ,..maar dit is niet evident.
En zo konden we vrijdagmorgen ook zusje ophalen in Aartrijke en huiswaarts keren ,...want oost west ,..thuis best,...We hielden het hier heel rustig ,..want Robin heeft zo zijn rust nodig ,..Hij sliep elke namiddag 4 a 5 uur ,maar de rust deed hem goed en hij was content,... Eigenlijk hé ,..is mijn ventje zo moedig ,..Hij was vrijdagmorgen nog wat groggy na zijn medicatie en een nieuwe aanval ,maar hij kreeg een EEG en toen ze met de lichtflitsen afkwamen zat mijn ventje te glimlachen ,..dan breekt even mijn hart hoor ,...Hoe snel hij omver ligt ,..hoe rap hij er weer bovenop klimt,..en dit hé mensen geeft me zoveel kracht,...
Gisteren was het "MOEDERDAG ",..Het is en blijft een speciale dag ,..een dag waarop we als mama even stilstaan ,..Hoe groot onze liefde voor onze schatten eigenlijk wel is ,..Ik heb hier 3 unieke exemplaren die me elk op hun eigen manier tonen hoe graag ze me zien,... Timmy ,Robin en Anouk ,..ik hou van jullie en bedankt dat ik jullie mama mag zijn ,..Ik zal er steeds op elk moment voor jullie zijn want jullie zijn mijn leven ,...Zonet bracht ik Anoukje terug naar de leefgroep ,..het geeft me zo een raar en onwennig gevoel ,..Ik wil er zijn voor broer maar ook voor zus ,...Gelukkig gaf Robin me zo een zalig gevoel en Anoukje een mega glimlach dat ik het wel weer overleef ,.. Op de leefgroep stond nog een moederdag geschenkje voor me klaar ,..lekkere wafeltjes ,..met hieraan een heel mooi gedichtje en dit wil ik jullie graag meegeven ,..
mama is het woord waar het leven mee begint mama is het woord dat hoort bij ieder kind
een woord om zacht te zeggen niet om luid te schreeuwen Het hoeft niets uit te leggen en gaat door alle eeuwen mama is het woord waar de mensheid mee begint MAMA is een ander woord voor LIEFDE,....
Toon Hermans
En lieve mensen ,..met heel veel liefde overwin je elk opstakel hé,...Daarom wens ik jullie allen heel veel liefde toe ,..
Hallo allemaal,
Ik wou even iets kwijt ,...Vandaag was ik heel alleen thuis met Robin en Anouk na een heel fijn en gezellig weekend.Ik mag nog steeds niet werken ,hou het zo rustig mogelijk ,maar ik weet het even niet wat het beste voor me is ,... Stilliggen doet pijn ,teveel bewegen doet pijn ,...
Maar vandaag vergat ik even de pijn,... Het was stil in huis,... Alleen de kids waren aan het brabbelen ,... Robin zat met zijn snoetje in de zon te kijken ,.. Ik zette me er naast,... Zag dat mijn ventje zich goed voelde ,... Dat is nu toch al een maand of 2 geleden dat hij in goede doen was ,... Ik genoot ervan,...na een gezamenlijk dutje gingen we ons buiten zetten,... Het zonnetje deed ons goed ,ik mijmerde wat ,even mijn oogjes toe ,weer open en kijken naar Robin en ik dacht zo ,...wat geven jij en jou zus me toch een fijn gevoel,... Wat is nu voor mij gewoon om jullie zo te zien ,...
Weet je ,ik probeer elke dag alles door een roze bril te zien,ik doe oogkleppen aan en kijk voorwaarts en probeer me in te leven in een gezin met gewone kinderen want dit gevoel ken ik helaas niet,... Ik voel me al een koning te rijk als ik even met Timmy weg kan en ook voor hem is het leven anders dan van een gewone puber door zijn Ass,... Soms heb ik zo het gevoel dat ik niet begrepen word ,dat de mensen niet begrijpen hoe het leven voor mij in elkaar zit,.... Echt waar ,ik heb al zoveel mijn grenzen en kunnen verlegd . Soms vraag ik me af hoever kunnen mijn grenzen reiken ,...
Maar op een dag als vandaag voel ik me een heel gelukkige mama ,... Een mama van 2 heel gewone kinderen voor mij ,maar voor de buitenwereld helaas niet ,... Robin en Anouk zijn zo gelukkig in hun wereld ,zijn zo dankbaar voor de goede zorgen die ze krijgen ,... Voor de vel knuffels ,... Voor hun warme thuis ,...Ik kijk en zie hoe ze hun kleine handjes bewegen ,hoe ze hun hoofdje draaien bij het aandoen van hun slabbetje ,... Zijn Robin en Anouk zo een wereld van verschil omdat zij als pubers van 16 En 14 jaar in een rolwagens zitten ,niet functioneren als een ander,... Neen voor mij is dit niet zo,... En zo had ik,vanmiddag een moment van ,... Ann ,schrijf dit even van je af ,... Jij aanvaardt al het gewone elke dag opnieuw,... Is dit eigenlijk wel allemaal zo normaal dat jij dit even beu bent en hoopt dat de buitenwereld maar een klein beetje kan begrijpen hoe de grote wereld soms voor me overkomt ,...
Ik weet dat er hierdoor helaas niets zal veranderen ,dat het opnieuw ik zal zijn die me er moet bij neerleggen dat mijn gezin zo anders dan gewoon is ,... Maar het doet me eens goed om dit te kunnen neerschrijven en even te ventileren want dit is de enige manier om te kunnen blijven doorgaan hoe hard het soms ook voor me is ,...
Ik hou van mijn speciallekes voor eeuwig en altijd ,over alle grenzen heen ,.... En vandaag deden Robin en Anouk me opnieuw beseffen dat er niets mooier is in het leven dan te genieten van de zon en gelukkig te zijn met een warm gevoel van genegenheid en liefde.
Liefs ,Ann
Vandaag zijn we al 2 mei ,...wat gaat de tijd vlug hé,...alhoewel het hier deze week voor mij heel rustig aan was ,..ik heb geen andere keuze want dit lijf van mij laat het niet toe ,...en neen ,ik ga er hier niet over zagen ,..ik denk en ik vrees dat ik zal moeten leren leven met pijn ,... Zojuist zijn Robin en Anouk thuisgekomen ,...zo heerlijk voor mij ,..Weet je ,het is zo hartverwarmend om die oogjes van hen te zien wanneer ze mama's stem horen en zien dat ze in hun vertrouwde thuisomgeving zijn ,..
Ik was al de hele tijd aan het verlangen naar hen ,..want geloof me best ze zijn echt mijn leven ,mijn energie ,... Hoe vaak ik het al heb neer geschreven weet ik niet ,..maar deze week had ik tijd over om te piekeren ,om te zoeken naar een goede oplossing voor mij en mijn lievekes ,...want ik heb ze o zo hard nodig ,.. Ik weet dat hun zorg extra kracht vragen van mij,maar aan wie kan ik het overlaten ,..evident is het niet ,..hoeveel mensen me er ook willen helpen ,..zonder aangepaste middelen is het helaas niet meer haalbaar ,...Wanneer je kindje klein is ,..en het is een zorgenkind dan sla je er wel door heen ,..en dit heb ik altijd gedaan en probeer het nog steeds ,;;maar nu is het niet meer zo evident ,..een pamper verversen bij een peuterke of kleuterke gaat vlug ,maar wanneer het volwassenen geworden zijn is dit niet meer zo vanzelfsprekend,..en zo kan ik blijven opnoemen ,..je doet het gewoon zonder nadenken omdat het zo hoort ,omdat het zo moet en vooral omdat die liefde zo onmetelijk groot is ,...Helaas laat dit wanneer je als ouder ook een dagje ouder word ,zijn sporen na,...zoals nu bij mij ,...maar wie heeft er hier een pasklaar antwoord op ,..Ik denk helaas niemand ,... Het is nu aan mijn beurt om te zoeken naar een zo goed mogelijke oplossing voor alle partijen ,..en dit wil je eigenlijk niet maken ,..Maarja ,...Het kan niet anders ,..Ik heb nu de hulp gevraagd van de thuisverpleging om ook s'avonds even te komen helpen om hun pyama aan te doen ,..Geloof me het geeft me al heel veel traantjes gekost ,..Het is alweer een stukje van mezelf afstaan ,..maar ik moet het gewoon doen wil ik ze nog zo lang mogelijk naar huis halen ,...want wat moest ik geen weg meer kunnen ,...
Maar zojuist hé kwamen de kids hier binnen en geloof me vrij ,..Anouk en Robin dit zijn mijn "muzes" ,..mijn doel en die heb ik zo hard nodig ,..want wees nu eens eerlijk ,..Elke mama is het gelukkigst en blij wanneer haar kids onder haar vleugels zijn ,.... En nu is het tijd om te genieten ,...te beseffen dat ik 3 schatten van kids heb ,..die me elke dag opnieuw een lach en een traan bezorgen ,..die me maken tot de mama die ik zo graag wil zijn ,...Een mega trotse mama ,...
Lieve Robin ,Anouk ,Timmy ,...Ik hou van jullie !!!!!!!!
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!