Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 53 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
27-12-2012
Enkele heel fijne dagen,...
Hallo allemaal,...
Hebben jullie ook de kerstdagen goed doorstaan ,... Vaak wel lastig hé al dit eten en feestvieren ,...en hier was er dan nog een extra feest voor Robin vorige zaterdag,..Mijn lieve jongen werd 15 jaar,..Wie had dit ooit gedacht dat mijn jongen zo sterk was en zoveel epilepsieaanvallen te boven kwam ,..maar op zijn verjaardag denk je daar wel even aan ,..want het kon al heel anders geweest zijn ,..op heel jonge leeftijd gaf mijn mama hem af aan de dokters en dachten ze dat het over was ,..meer dan een 1/2 uur hadden ze gereanimeerd,..maar die sterke jongen heeft gevochten en nu ben ik heel trots op wie mijn Robin is ,..vandaar dan ook zijn feestje,..Onze vrienden uit Herenthout ,Turnhout en Wetteren kwamen met veel plezier meevieren ,..Het was een fijne namiddag met een hapje en een drankje en gezellig samen zijn ,..want geef toe ,in de kerstperiode is het zo belangrijk om samen te kunnen zijn ,..
Ook Kris ,de vriend van Erwin was erbij en bleef overnachten ,en omdat Kris ook zo een moedige man is ,..vierden we zondag samen wat Kerst met hem,..in de namiddag was iedereen hier weg ,..Timmy is even naar zijn mama ,..en maakten we het heel gezellig bij de kerstlichtjes,..en was het uitgebreid knuffeltime in de zetel ,..zo zalig en zo intens was het genieten met die lievekes van mij,...
OP Kerstavond kwamen Nathalie en Mario met de kids langs en hadden we een rustige fijne avond samen ,..want de feesten eisten wat zijn tol bij Robin ,..alweer een grote aanval,..en weet je ,..dan zeg je ,ik haat die feestdagen ,..alles is uit zijn gewone ritme ,..er is overprikkeling en voor iemand met epilepsie is dit wel niet zo evident,..maar we waren thuis en ik kon Robin in zijn bedje leggen zodat hij kon uitrusten ,Anoukje heeft daar niet zo'n last van en mijn madam zat te gieren van het lachen ,..
Op Kerst gingen we naar mijn zus waar we samen met mijn familie een leuke ,warme gezellige dag hadden ,..er werd lekker gegeten ,vele cadeautjes uitgedeeld en aten we nog een lekker stukje taart samen voor Robin's verjaardag,..OOk op kerstdag genoot ik van de kleine dingen ,..ik kreeg van Elke ,mijn metekindje een zelf gemaakte decoratie voor in de kerstboom gewikkeld in een eigengemaakte tekening ,..mooi toch hé,..
Gisteren en vandaag was het werkedag voor mij,..want helaas gaat het werk op oncologie door,..en met deze dagen besef je nog meer hoe belangrijk een goede gezondheid is,..want voor enkele jonge mensen kwam er helaas heel slecht nieuws,..en dit is zo oneerlijk,..In de media word er alleen maar gezelligheid ,feesten enz getoond maar voor velen is dit helaas niet zo ,..en dit slechte nieuws raakt ook mij,..en doet me beseffen hoe belangrijk het is om te genieten van elk mooi moment,..Daarnet zag ik in het nieuws een reportage met Annemieke Vervoort ,de olympische paralympiër,.en ook zij had die mooie boodschap dat het leven even mooi kan zijn met of zonder beperking ,..ik kreeg kippenvel,...
En waar ik ook kippenvel van kreeg ,..is van mijn ventje,..Hij moet niet werken en wou de zorg voor Robin en Anouk even helemaal op hem nemen ,..het was wennen (vooral loslaten ) voor mij,..maar ik hield vol en belde hem niet op en kwam thuis en zag alleen maar 3 heel contente gezichtjes ,..echt hartverwarmend voor mij,..Super hé,..alweer een hele overwinning voor mij,.. zo dat waren een beetje onze mooie en warme kerstdagen die ik heel diep in mijn hartje koester en dankbaar ben aan iedereen die dit samen met ons wilde delen ,..
Ik wil heel graag stoppen met een mooie wens die we vandaag kregen op een wenskaart van een patiënt,..een wens zo mooi en zo oprecht die ik elk van jullie heel graag toewens,.. Ik wens jullie nog een heel fijn eindejaar en een grote mercie voor het lezen van mijn verhaal ,zo mooi en zo speciaal ,..
Een dikke knuf ,Ann
Wat valt er meer te wensen,.. Dan een bescheiden schouderklop Een knusse knipoog Een zotte zon Brood van de bakker en dat er nog zoveel om van te dromen blijft en nog zoveel om voor te leven ,...
Mijn tranen zijn weer wat gedroogd,...Ja soms moeten die er eens uit hé,...Soms weegt dit zo zwaar op mijn schouders ,dat ik dit amper dragen kan ,...maar nu loop ik weer rechtop,..kan ik diep ademen en kan ik weer voorruit. Ik ben iets later met mijn berichtje,...en dit komt omdat ik even tijd nodig had,...Het voorbije weekend was heel zalig met de kids,ze waren zo flink ,zo alert ,bezorgden mij een ongelooflijk voldaan gevoel en daar wilde ik wat van genieten ,..
Anderzijds heb ik deze week ook een gevoel van onrust ,nervositeit ,van tijd te kort om alles tot een goed einde te brengen ,...Zaterdag word Robin 15 JAAR ,...dit speelt me parten ,..15 jaar geleden moest ik voor de eerste keer mama worden ,..ik wist niet hoe en wat me ging overkomen en nu voelt het in mijn buik alsof ik ook dit opnieuw meemaak,..maar met het verschil dat ik in die 15 jaar al een hele weg heb afgelegd,..een weg van ups en downs,..angst en woede,..boosheid ,kwaadheid,..maar wat ik vandaag vooral wil neerschrijven is mijn onmetelijke grote liefde voor mijn speciale jongen ,...
Lieve Robin ,mijn robbedoesje ,..mijn groot geworden puberjongen ,..
Mama zat daarnet in haar en ook een beetje jullie blogje te lezen ,.. Ik voelde een lach en een traan bij het bekijken van enkele van jou foto's,.. Soms sta je er heel blij op,..soms lig je te slapen ,... Aan elke foto kan ik een commentaar toevoegen van hoe jij je voelde op dit moment ,.. maarja ,een foto is maar beeldmateriaal ,..is heel kostbaar,.. maar wat nog veel kostbaarder is,.. is dat die foto is opgeslagen op mijn harde schijf in mijn computerke in mijn eigen ik,..
Lieve kerel van mij,.. Je gaf me het voorbije jaar zoveel zalige momenten van geluk,.. Je deed me beseffen dat ik ouder word,..maar ook bewuster van elke dag samen met jou,.. Je doet me geloven dat elke dag zo mooi ,zo intens kan zijn ,.. Je doet me inzien ,..hoe zwak,..hoe beperkt je ook bent ,... dat jij zo goed weet ,..vent van mij ,..dat ik jou mama ben ,.. En lieve Robin ,..ook al is jou wereld en jou kennis heel klein ,.. Jij toont dat ook deze wereld zo mooi is om er te zijn,.. Terwijl ik dit schrijf,..lieve vent,.. Voel ik jou handjes op mijn rug,..zie ik jou fijne vingertjes,.. jou fladderende handjes ,..jou schuddende voetjes,..jou mooie glimlach Weet ik dat jij gelukkig bent om wie je bent,.. Lieve zoon van mij,.. Ik wens jou nog heel veel van die mooie leuke momenten toe waarin jij toont ,... HOE GELUKKIG JIJ BENT,...
Lieve Robin ,ik wens jou voor zaterdag een heel fijne dag toe,..en wees er maar zeker van ,.. We maken er een heus Robins feest van met jou taart ,jou lichtjes en jou vrienden om je heen ,..
Hoe gaat het met jullie?,....Ik hoop dat ook jullie kunnen genieten van de gezellige eindejaarssfeer,...ook al is die niet voor iedereen even mooi en leuk.De hele wereld is ondergedompeld in lichtjes ,..cadeautjes ,..eten ,..drank ,..van alles in overvloed ,..maar is dit het belangrijkste ??????,...In deze periode denk ik aan de mensen die eenzaam zijn ,die ziek zijn ,een dierbare hebben verloren ,..zorgen hebben enz...
Ik vind deze periode echt wel heel mooi en gezellig ,maar ook juist die gezelligheid speelt me nu wat parten zodat het me gisteren echt even te machtig werd,... Het was hier weer een gezellig weekend samen met de kids ,we gingen zaterdag even gaan shoppen in stad ,heel veel mensen ,..vele lichtjes,de kerstshow van Samson en Gert met een dolenthousiaste Robin en een giechelende Anouk,..o zo mooi om te zien ,.. Gisteren keken we dan samen naar de cross ,..werd het weer donker ,en stak ik alle kaarsjes en lichtjes aan en keek ik vol trots naar mijn gezin ,..mijn speciaal gezin ,.. Ik heb een schat van een ventje die me door en door kent ,die weet wanneer ik het moeilijk heb,die mijn verdriet voelt en die me gisteren zag genieten van mijn kids ,..een pracht van een puberjongen ,..Onze Timmy die het nu ook even lastig heeft ,maar na onze gesprekken zal hij weer zijn best doen en me een mooi kerstcadeau bezorgen ,..een mooi rapport,.. En dan mijn lievekes ,mijn vlees en bloed ,mijn speciallekes die ik ook ken met elke vezel van hun lichaam,..Robin die doet het echt wel goed en was dan ook het hele weekend door aan het vertellen en soms wat luidruchtig ,zodat bvb ook de mensen in stad je bekijken van amai ,..met wat zijn ze hier op stap ,..maar daar trek ik me nu niets van aan en stapte ik dan ook een leuke winkel voor kidskleertjes binnen ,..en kon ik het niet laten om al een vroeg verjaardagscadeautje voor mijn venteke te kopen,..en hij zal stralen hoor,..en ja ,mijn jongedame die kon niet onderdoen en ook voor haar ligt er een hippe nieuwe outfit onder de kersboom,..Ik ging zo fier de winkel buiten hé,..Ik weet het ,..ik schrijf dit hier neer,..maar voor mij is het zo belangrijk dat ik ook hen eens kan verwennen en kan tonen aan de mensen ,..dat ook zij er bij horen hé,..Anouk ,die is de laatste maanden ook echt zo mooi opengebloeid ,die luistert naar ons verhaal ,zit rond te kijken ,reageert zo mooi op mijn stem ,..het zijn zo van die kleine dingen hé,...die me zo gelukkig maken en me een warm gevoel geven ,..
In elk tv programa ,elk radioprogramma gaat het over die gezellige tijd ,..en wanneer je dan geniet van die gezelligheid maar je plots niets anders kan dan die te doorbreken dan is het in deze periode van het jaar extra moeilijk om hetgene wat je liefhebt weer even los te laten ,..neen,ik ben niet depressief ,neen ,ik ben geen zwartkijker en ik ben gewoon een mama die zo graag haar kids ziet en die nog steeds na jaren die harde realiteit moeilijk een plaats kan geven in bepaalde periodes van het jaar ,..Ik doe heel hard mijn best om dit zoveel mogelijk te doen ,maar ik kan in deze tijd er moeilijk om heen omdat je er in zit in de stroom en mee moet ,..is het dan niet logisch dat mijn tranen er even zijn,..
Ik kwam aan in Aartrijke,..en ze vroegen me hoe het weekend was geweest ,..en ik zei super goed ,maar nu lukt het me even niet,..ik had me de hele tijd heel sterk gehouden want ik voelde de bui al de hele dag hangen,..en terwijl ik de kids hun pyama aan deed ,genoot van hun glimlach rolden de tranen over mijn wangen ,..ik kon even niet,..Ik postte nog een berichtje over tranen op mijn facebook pagina en vond het heel fijn dat ik me zo begrepen voel ,..dat ik na een stevige knuffel van mijn ventje uitgeweend in mijn bedje kon kruipen ,..
Vandaag gaat het me al weer veel beter af ,..kon ik het weer even plaatsen en weer hoopvol en verlangend uitkijken naar het mooie volgende weekend,..maar het is en blijft verdorie niet makkelijk,..maar ik geef niet op want mijn gezin is mijn trots ,mijn alles en voor hen wil ik er zijn ,..
We zijn alweer een weekje verder ,een weekje dichter bij het eindejaar,...elke dag ietsje dichter bij de "feestdagen". Het voorbije weekend vierden we alvast de verjaardag van de Sint,...ook al weten of beseffen mijn lieverds niet hoe het in elkaar zit ,ik vind het zo leuk om toch er een gezellig feestje van te maken ,..Vrijdagavond kwamen ze weer content naar huis ,ze waren wel een beetje moe van een hele week school en therapie ,maar het voelde zo zalig om te zien dat ze het toch wel weten dat ze hier echt "thuis " zijn.
Zaterdag stonden ze heel welgezind op ,het is zo zalig om te zien dat Robin en Anouk zich eigenlijk momenteel wel goed voelen,ze eten vlot ,zijn heel content,lachen met volle teugen en zijn ook wel alert. Na hun middagdutje hadden we wel bezoek gekregen zeker van de lieve man ,...een tafel helemaal versierd met heel veel lekkers ,een cadeauke ,... dan kwamen ook oma en opa langs en ook mijn metekindje en haar broertje,...Het was een gezellig ouderwetse avond ,we aten samen klaaskoeken en dronken verse chocolademelk,..ja ,ik weet het ,tis nostalgie ,maar dit vind ik zo mooi en wil ik dan ook meegeven aan de kids,..Ze hadden echt een goede dag en bleven dan ook lang op ,we keken samen naar het eurosongfestival voor kids ,...
Gisteren was het een lazy sunday ,..gewoon op het gemak genieten van een lekker stukje taart samen met onze matekes,wat naar studio 100 kijken en dan nadert het plots 18 u 30,..helaas weer tijd om richting Aartrijke te vertrekken,..en soms ja ,heb ik dan last van de zondagavondblues,..Het is en blijft nog steeds balen hé en ik wen er maar nooit aan ,..Bij het naar Aartrijke rijden overviel me weer een gevoel van machteloosheid ,met de komende feestdagen in het zicht zie je weer overal de lichtjes verschijnen,het haardvuur branden ,..en ja ,we hadden dan zo'n leuk weekend samen en dan moet je ze weer achterlaten ,...is echt HELEMAAL niet leuk,..maarja ,het is zo en het zal zo blijven ,..
Ondertussen schrijf ik nu al 4 jaar op mijn blogje ,..een hele tijd hé,..maar het voelt goed aan dat ik dit kan doen ,het is mijn therapie ,mijn weg om even te ventileren,even mijn "ongemakken" of hoe moet ik het noemen dat het hier "anders dan anders " is.Momenteel voel ik me eigenlijk echt wel goed ,ik kan mijn eigen vermoeidheid wat overwinnen door mijn eigen grenzen te bewaken en mentaal lukt het me ook wel goed omdat ik het hier even kan neerschrijven ,..weet je ,een dag ,een week ,een maand gaan open en toe en elk van ons heeft zijn eigen leven ,..en eigenlijk wil ik ook zo een normaal mogelijk leven ,maar hier is dit niet altijd haalbaar ,..ik vind de kerstperiode echt een fijne periode van warmte en gezelligheid ,maar toch blijven ze moeilijk ,...Ik ga zo graag even naar Brugge ,even gaan kerstshoppen maar probeer maar eens met 2 grote rolwagens in een overvolle straat ,je er door te wagen laat staan om een plaatsje te vinden in een tearoom,.. en dat zijn dat zo van die momenten die je elke keer doen beseffen dat je geen normaal gezin hebt ,alhoewel je dit soms niet wil zien of niet wil horen maar dat het realiteit is ,..en deze momenten doen je dan beseffen dat het een levenslange opdracht is ,..Maar ondanks deze hersenspinsels die me soms parten spelen doen we hier verder ,genieten we van elk moment ,kunnen we neerkijken op een mooi 2012 en vooruitblikken op een even mooi 2013 want dit kunnen we hier samen wel beleven dankzij een lieve familie ,lieve vrienden en leuke buren ,..daarom ALLEMAAL ,..een welgemeende DANK JE WEL voor jullie aanwezigheid in ons leven.
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!