Ik ben Ann Vanmoen
Ik ben een vrouw en woon in Izegem (België) en mijn beroep is gegradueerde verpleegkundige.
Ik ben geboren op 28/03/1970 en ben nu dus 54 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
Hallo,
Als mama van 2 gehandicapte kindjes wil ik jullie heel graag mijn verhaal vertellen.
Geniet van het leven !!!
Mijn lieve Robbedoes, Wat ben jij lief Wat ben jij stoer Ik heb je lief Je mama ,xxx
Jij, Jij bent degene Degene aan wie ik denk Elke minuut van de dag
Jij, Jij bent degene Degene van wie ik hou met heel mijn hart,........
Jij, Jij bent degene die ik wil die ik wil in mijn leven
Jij, Jij ben uniek
Jij, Jij bent mijn zonnestraal Jij,ik hou van jou
Lieve Robin en Anouk, mama houdt van jullie Dikke zoen, Mama
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
mijn verhaal
28-06-2010
De zon,...
Dag allemaal,...
Wat is het toch zalig hé,de zomer en de warmte ,mijn batterijtjes laden verder langzaam maar zeker ôp.Ik heb zo'n deugd (maar jullie waarschijnlijk ook)van buiten te zijn en heel goed in te ademen en zo maar te genieten van de rust en de kalmte om me heen.
Met Robin en Anouk gaat alles goed,...Robin is nog steeds in topvorm ,maar ja hij is van s'morgens tot s'avonds buiten .Anoukje is zoals altijd een echt zonnetje.Gisteren zijn we ze gaan halen en zijn dan naar zee geweest naar de ouders van Erwin,want ja ,zijn pa is na maanden in de KEI opnieuw thuis,...we genoten van de zon en lekkere aardbeientaart.We gingen ook een kijkje nemen naar de garnaalstoet,is echt wel leuk om te zien vooral dat mijn ventje en ik ook enkele keren zijn meegelopen,...nu konden we supporteren van aan de zijlijn en mijn kapoenen vonden het SUPER,het was de hele tijd kraaien van plezier,natuurlijk mochten het ijsje en een wandeling op de zeedijk niet ontbreken,...
Vandaag was het dan opnieuw rusten voor mama en ook voor de kids,deze morgen was het rollebollen op de mat en na een goed tukske van de kids en mama ook zaten we buiten onder de parasol.Oma en opa kwamen nog eens langs,we hadden een babbel met de buren en dan was het helaas tijd om terug naar school te gaan,...
Morgen is het de laatste schooldag en bij deze wil ik juf Gwendolyne en al de collega's bedanken voor de vele mooie momenten van het voorbije schooljaar en bij deze wens ik ze een schitterende en zonnige zomervakantie toe.En woensdag komy het rapport van Timmy,we zijn benieuwd !!!!
Geniet met z'n allen verder van de zon en alles wat je lief is,...en ik ben zo blij dat ik me weer beter voel !!!!
De weldaad van de zon,de glimlach van mijn kids,....
Dag allemaal,
Heerlijk is dat hé die zon en die warmte,...aangezien dat het rusten is voor mij,geniet ik van de zon,ik laat de zon en de warmte door mijn lichaam glijden en ik moet zeggen,de batterijtejes laden stilaan op ,alhoewel het nog niet over is ,maar allé,ik voel me toch al wat beter,eindelijk !!!wat moe zijn dat is niets voor mij.Nu besef ik meer dan ooit dat het voor onze onco patiënten soms verschrikkelijk moet zijn om zo moe te zijn,...Je kan daar behalve slapen niets aan doen,tenzij het ondergaan.En ja,als je lichaam het nodig heeft ,dan mag je zoveel verzetten als je wil,...het gaat gewoon niet.
maar we gaan de goede kant uit en doen mooi wat de dokter zegt,zo geraken we er weer,...de andere batterijoplader dat zijn mijn schattekes hé,gisteren ging ik er naar toe en ze zaten te zonnen op het terras van de leefgroep,zusje lag te snoezelen op de mat en broer had het juist gedaan en zat te genieten in zijn stoel en zat heel veel te vertellen,ik vleide me bij zusje op de mat en wat is dat dan genieten,ik bedolf Anoukje onder de zoentjes ,...wat ik dan terug krijg is voor mij zo mooi hé,die echte oprechte glimlach,...daarvoor doe je het elke dag hé,...weet je,dat de opvoedster dan zelf zitten mee te glimlachen als ze zien hoe dat Robin en Anouk reageren op de prikkels van mama.Ja,wij zijn verbonden met elkaar en niets of niemand kan daar tussen hé,...Ik hou van hen.
Robin mag vandaag met de communicantjes naar Plopsaland,...dat zal plezier worden met dit mooie weer,ik gun het hem van harte ,ik wou dat ik meekon,maar het zou me nu niet lukken ,...Ik ga het hier verder heel rustig houden en de kids van zondag tot maandagavond halen,ik mag niet overdrijven zodat ik echt wel genoeg en voldoende rust !!!!
Volgende week is het dan vakantie en dan komen ze voor een dag of 4 naar huis,we hebben nog veel mooie vooruitzichten en hopen op een vakantie vol zonneschijn en een mama met opgeladen batterijtjes,...
Hier ben ik dan eventjes weer en tis nog steeds uitgeteld,....zondag heb ik mijn 2 lievelingskes gehaald en ze waren zo flink,ze genoten zo samen op hun nieuwe plaid,...het was heel ontroerend om ze samen te zien liggen,Robin was Anoukje van kop tot teen aan het bezien,...zou hij ook een pubertje worden en kijken naar het vrouwelijk schoon!!!!Ik genoot van hun knuffels ,we kropen wat dicht tegen elkaar en ik voelde zo hun kleine handjes over mijn gezicht,mijn armen,mijn lichaam,...wat is dit toch zalig hé,...Ik deed ook nog even hun strijk en ging dan met mijn wasmand naar boven ,...en toen kwam ik slecht,verdorie hé,ik had hartkloppingen,een heel raar warm gevoel,heb me eventjes neergelegd en heel diep ingeademd,....het ging wat over,....ik was dus alleen met de kids en timmy want Erwin moest werken,ik me weer verzichtjes in de zetel komen zetten ,het ging over,...Ik voelde dat ik dus duidelijk nog niet weer de sterke Ann was,maarja opgeven staat niet in mijn woordenboek en Ann dus gisteren weer gaan werken,...In de voormiddag lukte het nog net want er was les over "pijn" en ik ben voor onze dienst referentieverpleegkundige,we kregen les over de fysieke pijn ,maar ook rond het pschologisch aspect van pijn,wat dan niet zo eenvoudig is want pijn is subjectief en is dus bij iedereen anders hé.Na het middageten hielp ik mee op dienst en wat voelde ik me raar,de naalden trilden in mijn hand,het draaide als een tol in mijn hoofd en wat was ik blij dat het tijd was om me dan weer neer te leggen,...ik ben dan weer naar de dokter gegaan en ja ,ik moet verder rusten,...
Ik ben dan zo boos op mezelf hé,...waarom blokkeert dat verdomde lijf van me !!!,dat komt zegt de dokter omdat ik steeds maar mijn grenzen verleg en steeds maar meer wil doen,...maar dat is toch normaal zeg ik voor een jonge vrouw,...ja Ann,maar kijk eens wat jij moet meedragen elke dag en dat vraagt zoveel energie van jou,dus meiske nu moet je rusten en de batterijen opladen,...ik ben nu thuis tot 5 juli !!!Laat ons hopen dat ik weer de nodige energie krijg ,...dus zonnetje ga je veel schijnen zodat mijn batterijtjes weer helemaal geladen zijn,...
Dank je wel allemaal voor jullie bemoedigende woorden,die doen me echt heel veel deugd.Ondertussen gaat het wel wat beter met me,ben ik wat meer uitgerust en maandag ga ik terug werken,...want de verstrooiing heb ik ook nodig.Laat ons hopen dat de zon weer gauw tevoorschijn komt zodat ik de batterijtjes kan opladen met heel veel zonne-energie.
Vanmorgen kreeg ik uit onverwachte hoek een heel leuke opkikker,...ik was eventjes stil,...Een lieve mevrouw had bij mijn ma een cadeautje voor me achtergelaten,...en ik was benieuwd,...en ging het vlug halen.Vol verbazing deed ik het geschenkje open en ik zag" een prachtige knuffelquilt",die was gemaakt met heel veel liefde door personen met het hart op de juiste plaats.Het knuffelquiltteam is een groep van vrijwilligers die heel graag quilts maakt voor zieke of gehandicapte kinderen en ze dan ook met heel veel liefde uitdelen.Die mensen waren op mijn blog geraakt en ze vonden dat ik dit toch ook wel eens verdiende ,....Weet je,dat was even slikken voor me ,maar het geeft me ook een heel gelukkig gevoel,...weten dat er toch nog heel veel lieve mensen zijn die zich echt wel inzetten voor het goede doel,ik ben echt die mensen heel dankbaar.Het is een heel mooie quilt die nu al ligt te blinken op de kids hun matras,...morgen gaan we daar alvast samen op snoezelen ,en genieten van elkaar want ja,ik verlang er naar,...
Genieten jullie maar mee van die mooie quilt,...
Liefs,Ann en voor het quiltknuffelteam nog eens een dikke mercie en een grote knuffel van Robin en Anouk
Hoe gaat het met jullie? Hier gaat het nog steeds heel,heel rustig hoor.De rust heb ik meer dan nodig,mijn lichaam wil nog steeds niet mee,maarja,....
Door veel in mijn bed te liggen heb ik deze week al veel gelezen,veel nagedacht wat ik bij mezelf zou kunnen veranderen om dit niet tegen te komen ,maar hoe veel ik het ook draai en keer ,ik vrees dat ik hier nooit uit geraak,...Robin en Anouk blijven mijn kids,blijven degenen die ik heel graag zie,blijven de personen waar ik alles voor zal blijven doen ook al is het soms heel zwaar,...De congé komt eraan en ik hoop dat de zon en de rust me dan weer de nodige energie heeft om verder te doen,want opgeven staat niet in mijn woordenboek.
Dank je wel aan de mensen die me steunen,die naar me luisteren,dit doet heel veel deugd om je niet alleen te voelen,...Gisteren ben ik naar de kids gegaan,ik moest ze zien en gelukkig gaat het met hen goed en waren ze heel blij.Hoe moe ik me ook voelde,wanneer die schattekes op mijn arm zaten dan kan je de wereld weer aan,...Er was nog een mama op bezoek en zo hadden we een gesprek over hoe het leven is met je lieveling op internaat,en ook zij voelt wat ik voel en weet je,...dan voel je u begrepen en weet je dat je er eigenlijk niets kan aandoen,...ons moederhart is gewoon heel groot en ze zeggen hier ,waar het hart van vol is,loopt de mond van over,...Weet je,ik was heel blij dat ik ze weer kon vastnemen en weer kon knuffelen ,en tergelijk dan ook weer kwam de vraag ,...Waarom toch ????.
Ja,als een mens zich niet goed voelt,dan heb je niet veel nodig om de traantjes te laten vloeien,...ik stapte in mijn auto en ze draaiden het liedje van Liquido en ik zette die dan heel hard zodat ik alles over me heen kon laten waaien en ja dat kan je hart ook eens luchten.En zo heb ik het hier ook eens gedaan,...
Lieve mensen,ik voel me momenteel zo raar,zo moe en zou het zo graag anders willen ,ik wil vooruit,....Maar een slechte week is geen slecht leven hé,..Ik ben heel gelukkig met mijn schattekes en mijn gezin maar vandaag vroeg ik me ook weer af,...Hoe zouden de andere mensen dit doen in mijn plaats??? Weet je wat,zet maar de boxen eens luid en laat jullie meeslepen door dit lied,...
Waar moet ik beginnen vandaag,...Ik voelde het al een tijdje aankomen,ik ben al 3 a 4 weken heel moe,duizelig in mijn hoofd,...Elke morgen was er de vraag of ik eerst naar de dokter of naar mijn werk zou gaan,maar ik hield vol want ik wil niet trunten,ik wil sterk zijn en niet falen,...Vrijdamorgen en ook zaterdag brak het zweet me uit bij de minste inspanning,ik had vrijdag een vrije dag en ging even shoppen met mijn zus,maar ik voelde na een uur bijna mijn benen niet meer,...en ik dacht,"Ann,kalmer aan ,meid".Maar ik wou me niet laten kennen want ik wou de kids halen voor het weekend,dus zweeg ik tegen iedereen en hield me weer sterk.Robin en Anouk waren dit weekend ook al niet in hun opperste doen,...Robintje was heel moe en wou echt gerust gelaten worden,je mocht zijn stoel niet aanraken of hij weende,dus ja,we lieten hem maar slapen,...Anoukje had ook last van krampjes en was ook niet zoals anders,...Zaterdagavond moesten we naar een receptie van een eerste communie en gelukkig hadden ze er voor de kids een luchtmatras gelegd ,zodat ze konden rusten,...Gisterenmorgen waren ze alweer verdrietig en dan...breekt mijn hart,want in de namiddag gingen we naar zee ,naar de pa en zus van Erwin,ik ging de kids meedoen,maar dat had geen zin,...dus bracht ik ze eerst terug naar school vooraleer we doorgingen naar zee....En dat zijn heel moeilijke momenten voor me.....
Zo'n momenten vreten al mijn energie onbewust op,in alles en overal waar ik ga zijn de kids altijd in mijn gedachten,...ik moet steeds maar mijn grenzen verleggen,...ik weet dat ik goed doe voor de kids ,maar mijn moederhart dan,...Zo ,moet ik al meer dan 12 jaar het evenwicht hier in proberen te vinden en dat is met vallen en opstaan en geloof me ,die downs wil ik niet,ik vecht hier tegen,maar mijn lichaam beslist daar af en toe anders over,...en dan mag je verstand het anders willen ,voorruit geraak je niet,...Dus ,deze morgen was ik heel geblokkeerd,barstende koppijn,misselijk,draaierig ,...dus ben ik naar de dokter gweest,...ik zit met een overslag van mijn hart,...dwz Stop Ann, ...even wat gas terug nemen en VERPLICHTE RUST zodat de batterijen weer kunnen opladen,...ik ga me deze week heel rustig moeten houden en vooral heel veel slapen ,zodat we tegen volgende week weer beter zijn,...
Hier gaat alles goed hoor,...de kids zijn content,Robintje had wel dinsdag een aanval gedaan en heeft daardoor deze week wat moeten bekomen.Maar de rust heeft hem deugd gedaan,...Met mijn poppeke is alles ok,ze genoten woensdag van de knuffels van de mama,...en nu liggen ze hier thuis in hun nieuwe pyama al heerlijk te slapen na een drukke week op school.Wat voelt dit weer goed voor de mama,ik kan weer knuffelen,hen verzorgen,gewoon mama zijn want weet je,...vorig weekend zijn ze niet thuis geweest en het was precies een eeuwigheid voor me,ik voelde me wat moe en verloren deze week,...
Het is een speciaal weekend,..want het is vaderdag zondag en daarom wil ik nog eens mijn ventje in de bloemekes zetten want dit verdient hij nu wel hé,...Ik heb zoveel bewondering voor Erwin want hij is een fantastische papa voor Robin en Anouk en de grootste soulmate van Timmy.Ik sta nog heel vaak vol verbazing te kijken hoe hij dit alles een plaats heeft,hoe hij me helpt en steunt,..een schouder geeft om op te huilen en me op te vangen als het even moeilijk is voor me.Hij kan ongelooflijk goed robbedoesje aanpakken wanneer hij het moelijk heeft,dan neemt hij hen op zijn heupen en verschijnt er weer een glimlach,..Robin voelt gewoon de rustigheid van papa Erwin.Geen taak is hem teveel,hij helpt me heel vaak om te heffen,ze te verversen,ze in de auto te steken,eten te geven,...en hij doet dit allemaal op een even blije en opgewekte manier,...Ook Anoukje is zijn lieveling,zusje houd van de rustige aanpak,van een knuffel,van stillekes tegen haar te praten,en weet je,het is zo mooi om papa Erwin en Anoukje dit samen te zien doen,...Na 5jaar als ik dit zie,krijg ik nog steeds een warm gevoel want zonder Erwin zou het niet gaan om zoveel op stap te gaan,zoveel te doen met hem,...Ik ben mijn ventje héél dankbaar om dit alles,om het feit dat hij zijn leven met mij en mijn kids wil delen,...Ik hou ontzettend veel van Erwin,...Schatteke ,DANK JE WEL,voor alles en voor jou liefde.
Wat me ook een fijn gevoel heeft is gewoon Erwin en Timmy samen bezig te zien als mannen onder elkaar,als 2 handen op 1 buik,...Ik ben zo trots op mijn venten,..en geef toe dat is toch heerlijk voor me om in de watten gelegd te worden door hun,..Zij verrijken het leven van de kids en mij,...Wat ben ik heel gelukkig met mijn tof gezin en daarom gaan we hier weer genieten,..Morgen gaan we naar een communiefeest,...zondag word papa verwend met een surprise en gaan we naar de zee,..Ik hou van het leven en iedereen die me lief is !!!!
Gisteren had ik gewoon een heel fijne dag met mijn schattekes heel dicht bij me.Het was schoolfeest in Aartrijke ,....Robin had een superdag,toen we toekwamen zat mijn schattekes alweer te lachen en ook zusje was zo blij.Oma en opa Izegem en ook tante Sophie met Elke en jens kwamen smullen van de lekkere beenhesp.Wat voelt dit toch zo super aan om gewoon te genieten van Robin en Anouk en vandaar dan ook 3 mooie foto's,...die heb ik gisterenavond toch een paar keer bekeken hoor,want ik ben zo trots en fier op hen.Ik wil het van de daken schreeuwen zodat iedereen het hoort hoe heel veel ik van hen hou,...LIEVE ROBIN EN ANOUK,...........LOVE YOU !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Heer lijk hé dat zomerzonnetje ,...Wat is dat toch genieten,...Mijn Robbedoesje is er weer bovenop hoor,woensdag mocht hij alweer gaan paardrijden met school en donderdag is hij gaan wandelen bij de paterkes van Zevekerke en hij mocht taart eten ,..Vandaag zat hij op het terras van de leefgoep te genieten van het zonnetje.
Mama voelt zich wat onwennig nu,want ze komen dit weekend niet naar huis,morgen gaat oma Rollegem wandelen en zondag is het feest in Aartrijke en dan gaan wij er naartoe ,...Met Anoukje is alles heel goed ,een echt zonnetje in huis !!!
Woensdagavond reed ik op de rijksweg rond 19 uur 30 ,en plots kreeg ik een flashback en zag ik Anoukje voor me.Op 6 juni is het 7 jaar geleden dat ik mijn klein poppeke bijna kwijt was,..Het was ook een zonnige avond toen ik voor de zoveelste keer met haar naar het ziekenhuis moest,..ze had de windpokken en plots kreeg ze het moeilijk,...tegen middernacht lag ze beademd op de intensieve zorgen,haar longen zaten zo goed als dicht,...ik kreeeg het verdict van de anaesthesist,.."Mama ,het moet hier in de eerste 24 uur keren of ze haalt het niet ",...en dat ,dat zie ik nu nog steeds voor me,zo hartverscheurend,..Anouk reageerde wel goed op de medicatie en de volgende dag was het beter,...Maar door hun spierzwakte geraakte ze moeilijk van de beademing,ze deed er nog een infectie bij,haar nieren blokkeerden,ze was opgezwollen,het vocht liep uit haar beentjes,...verschrikkelijk,haar bloed was aan het afbreken ,geen bloeddruk meer,...daar zit je dan,(en zelf verpleegster zijn,dan weet je goed genoeg hoe ernstig alles is)Maar mijn klein meisje heeft zo gevochten hé,..ik heb er uren tegen gepraat en gezegd zusje laat mama niet in de steek aub,..Op den duur had ze ook een canule,..ze kreeg dan nog sandoglobulines (humane antistoffen) en de dokter zei,Anoukje nu is het aan jou om te vechten ,..en ja ze deed het ,elke dag ging het dan toch beter,...Ze geraakte terug op pediatrie en had zelfs op een dag met haar klein vingerke de canule verwijderd en het ademen lukte goed en de zuurstof in haar bloed bleef ook super goed.,...Ze kon revalideren en weer naar huis komen,...
En nu ,7 jaar later doet mijn prinsesje het super,haar longen zijn redelijk sterk,aerosol heeft ze al 6 jaar niet meer nodig,...Weet je,het is een echt medisch wonder,..daarom ben ik zo TROTS op haar,ZIE ik haar zo graag en BLIJF IK VECHTEN elke dag opnieuw want dat verdient ze meer dan ook ,net als haar broertje.
Ik heb 2 zorgenkindjes,dat besef ik meer dan ooit maar mijn liefde voor hen is ondoorgrondelijk,en ja soms heb ik dan van die moeilijke momenten en komt alles boven,dat is heel raar maar dat komt telkens opnieuw ...
Ik wens jullie allemaal een super zonnig en gezellig weekend.
Wat hadden we hier een bewogen dag,...Gisteren is Robin tijdens de kini op zijn tandjes gevallen en er is een stukje van zijn tandje af en er zit ook een melktandje los,dus zijn we deze morgen dan eerst naar de tandarts geweest om te kijken hoe groot de schade was,...maar allé dit valt mee,...de tand is niet gebroken en de zenuwen zijn nog niet beschadigd en het tandje kan esthetisch hersteld worden,...wat een opluchting !!!
Dan vertrokken we richting Sint-Denijs Zwevegem naar de engelenhoeve,...dit is ECHT PRACHTIG,...Dit is een hoeve dit helemaal gemaakt is voor onze schattekes,...de eigenaar heeft zelf ook een zwaar gehandicapt kindje en wou het thuis verzorgen,hij is op zoek gegaan naar idéen om het zo mooi mogelijk te maken en ik moet zeggen het is een juweeltje,hij heeft een snoezelruimte,...een snoezeltuin(heel mooi),en ook paardjes en een huifkar.
We deden eerst een wandeling in de tuin en ontdekten heel fijne dingen die zelfs met simpel materiaal kunnen gemaakt worden,daarna deden we een ritje op een paardje ,wat was dit zalig voor mama en de kids,...ze genoten hoor,dan was het tijd voor de lunch ,we hielden het daar gezellig met alle ouders samen,na een verse pamper en eventjes rust in de snoezelruimte deden we nog een ritje met de huifkar,...
Dan was het helaas tijd om naar huis te keren,we waren moe maar hadden een fijne dag en het voornaamste is dat de kids hebben genoten en dat Robintje toch weer beter is,..tegen het einde van de week komt de zon erdoor en dan zal hij weer volop kunnen buiten zijn en zullen de batterijtjes opgeladen zijn,...
Een dikke knuffel en geniet maar van onzze mooie dag
Hallo, Mijn verhaal gaat over Robin en Anouk,dit zijn mijn 2 allergrootste schatten,Robin en Anouk hebben allebei een heel zware fysische en mentale handicap. Maar wat de oorzaak is van dit alles ,is nog steeds een groot vraagteken.Vele onderzoeken en tests en jaren later is het nog steeds niet geweten; Ze hebben allebei epilepsie,maar die is met medicatie redelijk onder controle;In het begin was het echt heel moeilijk om alles te aanvaarden,je wilt weten hoe hun toekomst zal zijn,......Na verloop van tijd probeer je alles een plaats te geven en te genieten van elke dag dat ze bij je zijn.Mijn kapoenen hebben me al zoveel geleerd,hoe mooi het leven is? Wat genieten is van de kleine dingen in het leven? Wat echte liefde is? Gewoon ik ben ze heel dankbaar dat ik hun mama mag zijn. Soms heb ik het heel moeilijk,maar ik kan heel goed mijn gevoelens neerschrijven ,vandaar dat ik mijn blogje heb aangemaakt.. Liefs,Ann
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Twee beertjes hand in hand houden elkaar lekker warm. Net als die twee beertjes heb ik het nooit koud, want jullie zijn degene die mijn hartje warm houdt!!!
Het leven met 2 gehandicapte kindjes
