Anomalie is een Grieks woord dat via de Franse taal als leenwoord in het Nederlands terecht kwam.

Anomalie staat voor een tegenspraak in een theorie die binnen een bepaald model of paradigma niet verklaard kan worden. Die anomalie is als een vreemde eend in de bijt die de hele bestaande theorie op zijn kop zet.

Het is met dit onderwerp dat ik enkele artikels aan het voorbereiden ben ter plaatsing op mijn blog. Een blog dat handelt over het revisionisme van de geschiedenis van de oudheid. Vooral het oude Egypte en Assyrië krijgen veel aandacht. Beide wetenschappen hebben in de negentiende eeuw, begin twintigste eeuw chronologieën van koningslijsten gelanceerd die haaks op de chronologie van de historische Bijbelboeken staan.

© Christoph Marx

De uitgevoerde schikking van de Egyptische dynastieën op de tijdsbalk aan het begin van de twintigste eeuw spant hierbij de kroon. Door het hanteren van het gebruik van een veronderstelde Sothis-kalender in het oude Egypte werd de geschiedenis van Egypte onnatuurlijk uitgerekt en zit men er soms tot zeshonderd jaar op de tijdsbalk naast.

De geschiedenis van Israël en haar aartsvaders zoals in de Bijbel gebracht loopt voor het belangrijkste gedeelte gelijk met het oude Egypte. Meermaals waren er in de loop der tijden interacties tussen Egypte en Kanaän en zijn beide onlosmakelijk met elkaar verbonden. Abraham bijvoorbeeld is ten tijde van een hongersnood naar Egypte getrokken en zo verzeilde zijn vrouw Sarai in de harem van een niet bij naam genoemde farao. Daarna kunnen we in het Bijbelboek Genesis lezen over een andere hongersnood van zeven jaar lang met de aartsvader Jozef die het tijdens deze periode tot onderkoning van Egypte schopt. Later volgt de verdrukking en slavernij van het Israëlitische volk in Egypte met daarop de tien plagen en de Exodus uit Egypte onder leiding van Mozes naar het Beloofde Land Kanaän. De bovenvermelde historische feiten worden in de Bijbel op de tijdsbalk tussen de twintigste en de vijftiende eeuw voor Christus gedateerd. Aldus vonden er volgens de Thora een aantal interacties tussen Kanaän en Egypte plaats. Interacties die zowel in de Bijbel als in Egypte genoteerd werden. Zo is er bijvoorbeeld de vermelding in Egypte van een hongersnood ten tijde van de regering van farao Zoser van de derde dynastie die zelfs nauwkeurig zeven jaar duurde. Dezelfde tijdspanne die het Bijbelboek Genesis voor de hongersnood van Jozef vermeldt. Het Bijbelboek Exodus geeft de farao van de verdrukking ten tijde van Mozes een regeerperiode van de som van 2 x 40 jaar. In de faraolijst van Manetho, een Egyptische historicus uit de derde eeuw voor Christus, vinden we slechts één farao vermeld met zulk een lange regeerperiode, namelijk in de zesde dynastie: farao Pepi II. Twee aanwijzingen die aantonen dat de geschiedenis zoals beschreven in de Bijbelboeken Genesis en Exodus contemporain met die van het Oude Rijk van Egypte was. Niets hiervan vinden we echter als een gevolg van het gebruik van de Sothis-kalender door de orthodoxie in de geschiedschrijving over Egypte terug.

In het model van de revisionist van het eerste uur Dr. I. Velikovsky veroverden de Bijbelse Amalekieten die hij identificeerde met de Hyksos van Manetho na de exodus van de Israëlieten, Egypte. Na de vernietiging van het Egyptische leger in de Schelfzee lag het land namelijk open en bloot voor een invasie. Zie mijn boek EXODUS, 2016, blz. 107-124.

Na de heerschappij van de Hyksos dat als een tussenperiode in de Egyptische geschiedenis zit, nam het Nieuwe Rijk in Egypte een aanvang. Voor Velikovsky waren de eerste farao ’s van de achttiende dynastie rond 1000 v. Chr. tijdgenoten van de Bijbelse koningen Saul, David en Salomo, de tijd van het verenigd koninkrijk Israël. In het model van de Egyptologie echter belandde de achttiende dynastie vanaf de zestiende eeuw v. Chr. op de tijdsbalk. Of zo maar even zeshonderd jaar verschil in tijd. 

Hierna een citaat uit ‘Eeuwen in Chaos’, 1952, blz.255, dat de werkmethode van Velikovsky beschrijft:

…in de zaal van de historie, waar mensenmenigten uit vele eeuwen elkaar verdringen, wijs ik rechtstreeks bepaalde figuren aan, die geheel andere namen dragen  dan de door ons gezochte personen, men zegt zelfs, dat ze thuishoren in een eeuw, die wel zes eeuwen gescheiden is van de tijd van de personen die wij zoeken. Zelfs nog eer ik onderzoek doe naar de op deze wijze schijnbaar zonder recht van spreken uitgekozen personen, verklaar ik de identificatie als juist. Het kompas in mijn hand is het kompas van de tijdmeting… zaal van de historie, waar mensenmenigten uit vele eeuwen elkaar verdringen, wijs ik rechtstreeks bepaalde figuren aan, die geheel andere namen dragen  dan de door ons gezochte personen, men zegt zelfs, dat ze thuishoren in een eeuw, die

Toen Velikovsky zijn bevindingen in boekvorm in de tweede helft van de twintigste eeuw publiceerde werd hij door de academische wereld hevig aangevallen. Zijn boeken WORLDS IN COLLISION (1951) ‘Werelden in botsing’, gevolgd door AGES IN CHAOS ‘Eeuwen in Chaos’ (1952), werden verworpen. De autodidact Velikovsky moest binnen zijn eigen vakgebied blijven en werd verguisd.

We zijn nu vele decennia later met sindsdien de opkomst van heel wat revisionisten van de geschiedenis van de oudheid die op hun beurt de orthodoxe egyptologie weerlegd en eigen varianten uitgewerkt hebben. Want één ding staat als een paal boven water: de Sothis-kalender is definitief ontmaskerd als een hoax van de oude Grieken en Romeinen van weleer.

Wat mij persoonlijk betreft in mijn studie van de chronologie van de oudheid, blijf ik de reconstructie van Velikovsky in grote lijnen volgen, vooral dan zijn identificatie van het Nieuwe Rijk als contemporain met de koningen van Israël. Zie onder andere het meest recente artikel over dit onderwerp op dit blog van 21.03.2018, link: http://www.bloggen.be/robertdetelder/archief.php?startdatum=1521414000&stopdatum=1522018800

Een anomalie voor de gevestigde Egyptologie is de vondst van een Egyptisch artefact dat de achttiende dynastie met de tijd van Salomo in de tiende eeuw v. Chr. verbindt. Het kunststuk is een vaas met de naam ANO er op vermeld. Het is dezelfde naam die in de Griekse Septuagint-Bijbel vermeld wordt als de naam van de Egyptische vrouw van Jerobeam, een tegenstander van Salomo en de eerste koning van het afgescheurde tienstammenrijk. In mijn boek TIJD en TIJDEN, 2015, Prinses Ano – de Egyptische vrouw van Jerobeam, blz. 217-219, heb ik dit aangehaald.

Dr. I. Velikovsky verwijst in zijn werk ‘Eeuwen in chaos’ in hoofdstuk 4 naar dit Egyptisch kunstvoorwerp en geeft in de voetnoten de opslagcode van het Metropolitan Museum of Art in New York op: 10.130.1003. Zestig jaar na de publicatie van Velikovsky ’s boek kan men heden via het internet de kunstschatten van het Metropolitan Museum of Art te New York opzoeken en via de code toegang tot een afbeelding van de vaas in kwestie krijgen.

De Septuagintbijbel is een Griekse vertaling van het Oude Testament, dat teruggaat tot de derde eeuw voor Christus. Volgens de overlevering zouden zeventig Joodse geleerden gewerkt hebben aan de vertaling ten tijde van de regering van de Griekse koning van Egypte Ptolemaeus II Philadelphus (285/246 v. Chr.) en deze Bijbel was bestemd voor zijn groeiende bibliotheek van Alexandrië. Hierna het Bijbelgedeelte van de Septuagint over de prinses in kwestie:

Septuagint III Kings 12:24

And there was a man of mount Ephraim, a servant to Solomon, and his name was Jeroboam: and the name of his mother was Sarira, a harlot: and Solomon made him head of the levies of the house of Joseph: and he built for Solomon Sarira in mount Ephraim; and he had three hundred chariots of horses: he built the citadel with the levies of the house of Ephraim; he fortified the city of David, and aspired to the kingdom, And Solomon sought to kill him; and he was afraid, and escaped to Susakim king of Egypt, and was with him until Solomon died….

… … … And Jeroboam heard in Egypt that Solomon was dead: and he spoke in the ears of Susakim king of Egypt, saying, Let me go, and I will depart into my land: and Susakim said to him, Ask and request, and I will grant it thee. And Susakim gave to Jeroboam Ano the eldest sister of Thekemina his wife: she was great among the daughters of the king, and she bore to Jerobaom Abia his son: and Jeroboam said to Susakim, Let me indeed go, and I will depart.

Voor mij is het de logica zelve dat de Septuagint vertalers van de Hebreeuwse Bijbel in de derde eeuw v. Chr. in Egypte heel wat historisch genoteerde bijzonderheden kenden en dit aan de Bijbelvertaling hebben toegevoegd. Zij hadden toegang tot dezelfde bronnen die Manetho de Egyptische historicus, enkele jaren later ten tijde van koning Ptolemeüs III zou gebruiken voor de samenstelling van zijn Egyptische geschiedenis (zie Flavius Josephus, Tegen de Grieken Boek I,73).

Op deze wijze kan een vaas ten tijde van de achttiende dynastie met de naam Ano er op vermeld gelinkt worden aan Jerobeam en Salomo en gedateerd in de tiende eeuw v. Chr. Het is een van de puzzelstukjes die het historisch gereviseerde plaatje tevoorschijn doet komen.

Wordt vervolgd …

Met vriendelijke groet,

Robert De Telder

Recente publicaties:

Verwacht voor het najaar van 2018:

Dertig Jubeljaren, 2018

Korte inhoud:

Dertig verifieerbare historische Jubeljaren zitten er op de tijdsbalk voor het oude Israël vanaf de inname van het land Kanaän in de vijftiende eeuw voor Christus tot aan het openbaar worden van de Messias.

Het gebod op het Jubeljaar was een belangrijk onderdeel van de Tien Woorden van de HEERE God dat met Sjavoeot (Pinksteren) vijftig dagen na de Exodus op een sabbatdag aan de Israëlieten gegeven werd. Het doel van het Jubeljaar was om uiteindelijk alle mogelijk individueel verlies van land en andere bezittingen aan het einde van een zeven maal zevenjarige sabbatjaarcyclus en met Jom Kippoer in het negenenveertigste jaar te herstellen via een Losser aan de rechtmatige eigenaar terug te geven. De toepassing van de wet betekende een garantie tegen blijvende verarming van onfortuinlijke. Door middel van de Tien Woorden en in het bijzonder van de Wet op het Jubeljaar zou in het Beloofde Land de ideale maatschappij werkelijkheid worden en dit in contrast met de buurvolken die in de lijn van de tegenstander van het eerste uur Nimrod sindsdien een samenleving op basis van slavernij en uitbuiting kenden. Het negeren van het Jubeljaargebod door de Israëlieten hield de voorzegde zware straf van de verwijdering uit het Beloofde Land in.

Diegene die in de oudheid de onfortuinlijke in het Jubeljaar in zijn of haar bezit herstelde werd de Goël of Losser genoemd. In geestelijk opzicht is de wet op het Jubeljaar een gelijkenis, een beeld van de Messias die bij Zijn komst alles herstellen zou. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het openbaar worden van de Messias bij de aanvang van het dertigste Jubeljaar geschiedde. Bij zijn tweede komst zal Hij volgens de profeet Jesaja hoofdstuk 61 dan ook een Jubeljaar uitroepen en alles definitief herstellen.

Kronieken van de koningen van Israël, 2017, zie link: https://www.bol.com/nl/p/kronieken-van-de-koningen-van-israel/9200000086650052/?suggestionType=searchhistory

EXODUS, 2016, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/102331

De Zonaanbidder, 2016, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/87999

TIJD en TIJDEN, 2015, Zie link: http://boekscout.nl/shop/ViewProduct.aspx?bookId=5579

De Assyriologie herzien, 2012, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/76234

De Tweede Wereldoorlog door de ogen van een neutrale Belg, 2007, zie link: http://www.bravenewbooks.nl/books/69343

Genesis versus Egyptologie, 2009, dit boek is uitverkocht maar kan online gelezen worden op de hierna volgende link: http://jezusleeft.weebly.com/genesis-versus-egyptologie.html

Apocalyps, 2009, (dit boek is uitverkocht maar op een PDF-document gratis op eenvoudig verzoek per email bij de auteur verkrijgbaar).