Met de vakantie voor de deur wil ik mijn boek TIJD en TIJDEN, 2015, nogmaals onder de aandacht brengen. Voor velen is de vakantie een tijd om eens andere lectuur ter hand te nemen:

TIJD en TIJDEN

Robert de Telder

496 pagina ‘s

Paperback 16 x 24 cm

ISBN 978 94 0221 560 1

Zie link: http://boekscout.nl/shop/ViewProduct.aspx?bookId=5579

Het boek is niet goedkoop, het telt dan ook 496 pagina ’s met een geschiedkundig overzicht vanaf de Grote Vloed in 2340 v. Chr. tot de komst van Christus. Vanwege het gewicht zijn ook de portokosten navenant.

Hierna ter introductie een hoofdstuk dat ook eerder als een artikel op dit blog verscheen:

Het Bijbelse Ofir en de Toekkijim

1 koningen 9: 26 De koning Salomo maakte ook schepen te Ezeon-geber, dat bij Eloth is, aan den oever der Schelfzee, in het land van Edom. 27 En Hiram zond met die schepen zijn knechten, scheepslieden, kenners van de zee, met de knechten van Salomo. 28 En zij kwamen te Ofir, en haalden van daar aan goud, vierhonderd en twintig talenten, en brachten het tot den koning Salomo. (Statenvertaling)

De bedoeling van deze aflevering is te achterhalen wat met het Hebreeuwse woord: Toekkijim, dat in onze Bijbel met pauwen vertaald werd, bedoelt is? Daarnaast wil ik het Bijbelse land Ofir op de landkaart van heden plaatsen. Waar Ofir lag is een punt van discussie onder Bijbelvorsers aangezien de naam in de loop der eeuwen verloren ging. Vanuit Ofir haalde de geallieerde vloot van Hiram van Fenicië en Salomo van Israël, goud en andere producten. Het hierboven vermelde Bijbelcitaat spreekt van 420 talenten goud of ongeveer 12600 kg wat ook vandaag nog enorm is.

1 koningen 10: 11 Verder ook de schepen van Hiram, die goud uit Ofir voerden, brachten uit Ofir zeer veel almuggimhout en kostelijk gesteente. 12 En de koning maakte van dit almuggimhout steunselen voor het huis des HEEREN, en voor het huis des konings, mitsgaders harpen en luiten voor de zangers. Het almuggimhout was zo niet gekomen noch gezien geweest, tot op dezen dag….

…. 22 Want de koning had in zee schepen van Tharsis, met de schepen van Hiram; deze schepen van Tharsis kwamen in, eenmaal in drie jaren, brengende goud, en zilver, elpenbeen, en apen, en pauwen. (Hebreeuws: Toekkijim)

Het hiervoor vermelde Bijbelcitaat vermeldt verder dat naast goud ook zeer veel almuggimhout, edelgesteente, zilver, ivoor, apen en pauwen vanuit Ofir door de vloot van Hiram naar Esjon-Geber gebracht werd. Vers 22 leert dat de zogenaamde Tarsis-vloot van Salomo die samen met de vloot van Hiram zeilde, er drie jaar over deden. Vanuit Esjon-Geber naar Ofir en terug. Dit gegeven maakt dat we Ofir niet te dicht bij het land Israël mogen zoeken maar eerder aan een reis naar een ander werelddeel moeten denken. De plaatsing van het land Ofir in Arabië door de orthodoxie is zo fout bevonden. Moest Arabië met Ofir bedoelt zijn zou het voor Salomo ook niet nodig geweest zijn om de Feniciërs in te schakelen. Een reis via de bestaande karavaanwegen met de nodige transportmiddelen van die tijd was voldoende geweest.

Wat de zeereis naar het verre Ofir betreft hebben we vanuit de oudheid een indicatie van wat drieduizend jaar geleden mogelijk was. Zo verwijst de historicus Herodotos (Boek 4,42) naar een prestatie ten tijde van farao Neko (621/605 v. Chr.) in Egypte waarbij farao zijn zeelieden om Afrika heen liet varen. Zij vertrokken met hun vloot vanuit de Rode Zee naar het zuiden om Afrika heen, en daarna noordwaarts. Een tocht van in totaal twee jaar alvorens zij via de straat van Gibraltar de Middellandse Zee invoeren. Met deze informatie is het mogelijk om aan te nemen dat de geallieerde vloot van Hiram en Salomo zelfs Amerika en/of Azië kon bereiken. In weet-magazine schreef Tjarko Evenboer twee interessante artikels betreffende de Feniciërs en de ontdekking van Amerika lang voor Europeanen daar voet aan land zetten. Zie link:

Weet-magazine nr. 12

http://www.weet-magazine.nl/artikelen/Weet%2012%20-%20Ontdekkers%20van%20Amerika.pdf

en

Weet-magazine nr. 15

http://www.weet-magazine.nl/artikelen/Weet%2015%20-%20Salomo's%20goudleveranciers.pdf

Wanneer men deze twee studies doorneemt is er nog weinig twijfel dat het Bijbelse Ofir inderdaad in het huidige Brazilië gezocht moet worden. Ik heb in mijn studies gedurende een hele tijd Ofir in India geplaatst en dit vooral omdat de historicus Flavius Josephus, Ofir in India plaatst (Joodse Oudheden Boek. VIII,vi.4), en daarnaast zijn er de vermelde producten in de Bijbel zoals pauwen dat naast het goud en zilver uit Ofir gehaald werd. Pauwen komen alleen in India en in de onmiddellijke buurlanden voor en niet in Zuid-Amerika en dus leek het dat de keuze voor India correct was. Het is na het doornemen van de artikels in Weet-magazine dat ik verder onderzoek naar de Pauw als vogel in de Bijbel deed. Het wondermooie kleurrijke beestje dat verantwoordelijk is voor het feit dat ik in mijn denken met India vastzat. Het blijkt nu dat er maar twee verwijzingen naar Pauwen in de ganse Bijbel voorkomen en dat is in het eerder geciteerde Bijbelboek 1 Koningen en in het Bijbelboek Job hoofdstuk 39 vers 16. Daarenboven kon ik in een Bijbelse Encyclopedie bij het woord Pauw lezen, dat het helemaal niet vaststaat dat de in het Hebreeuws vermelde vogel met Pauw te vertalen is. In de Hebreeuwse grondtekst staat er: Toekkijim. Nu ben ik geen expert in talen maar mijn eerste ingeving was dat de Toekkijim gewoon de Hebreeuwse versie van de vogelsoort Toekan in Brazilië was. Een dier even mooi en kleurrijk als de pauw en ook een geschenk een koning waardig. Heeft men daarom trouwens voor de vertaling pauw gekozen? Ik herhaal dat ik geen taalexpert ben en merk alleen het eerste gedeelte ‘Toek’ dat in beide talen met elkaar overeenkomt. Dit alles is uiteraard geen bewijs op zich maar alleen een hint, een aanwijzing dat indien mijn veronderstelling juist is, de plaatsing van Ofir in het huidige Brazilië nogmaals onderlijnt is.

Het Bijbelse Ofir en Almuggimhout

Het volgende product uit Ofir, na de Pauw, dat ik onder de aandacht wil brengen is het Almuggimhout dat in 1 Koningen beschreven wordt.

1 koningen 10: 11 Bovendien bracht de vloot van Hiram, die goud uit Ofir aanvoerde, uit Ofir zeer veel almuggimhout en edelgesteente mee. 12 De koning verwerkte het almuggimhout tot meubels voor het huis des HEREN en voor het huis des konings, ook tot citers en harpen voor de zangers. Zulk almuggimhout is nooit meer aangekomen noch gezien tot op deze dag…

Het Hebreeuwse woord voor Almuggim (meervoud) is onbekend. Ook hier is het niet geweten, net zoals met de vogels TOEKKIJIM, wat met ALMUGGIM bedoelt is noch waar het hout vandaan kwam. De Statenbijbel en de NBG 1951 Bijbel hebben in hun vertaling Almuggim gehandhaafd maar de vertalers van het NBV 2004 hebben gemeend de houtsoort te mogen identificeren met Sandelhout dat uit Azië afkomstig is. De vertaling met Sandelhout blijft echter gissen.

De beschreven houtsoort in 1 Koningen 10:11 is ongetwijfeld regenwoudhout. Een dure duurzame houtsoort die ook heden nog in het noordelijk halfrond haar nut heeft en waar men veel geld voor over heeft. Het Bijbelse Almuggimhout was een unieke houtsoort die wanneer de Kroniekschrijver aan het Bijbelboek 1 Koningen werkte en de geschiedenis van Salomo neerschreef, toen al niet meer gezien was. De in de Bijbel beschreven meubels die Salomo in Israël van dit hout liet maken, zijn over de eeuwen heen verloren gegaan. Maar in Egypte zijn sommige meubelstukken bewaard gebleven. In het British Museum kun je een stoel van drieduizend jaar oud bewonderen die tot de meubels van de vrouwelijke Farao Hatsjepsoet behoord heeft. Het gebruikte hout voor de stoel wordt door het museum als ebbenhout bestempelt. Dit is een woord dat ontleend werd van het Grieks. Maar de uiteindelijke oorsprong van dit Griekse woord gaat terug naar Egypte waar deze bijzondere houtsoort HBNJ heette. De klinkers zijn hier onbekend. Het blijft vraagteken op vraagteken wanneer men deze zaken onderzoekt. Een ding staat vast en dat is de duurzaamheid van dit tropisch-hout dat in Egypte noch in Klein Azië voorkwam. Het Bijbelse Almuggimhout was een begeerde houtsoort. Het was dit hout dat Salomo en Hiram uit Ofir haalden en aan Egypte leverden.

De vrouwelijke farao Hatsjepsoet werd door de Egyptologie op basis van een vermeend dubbelkalendergebruik in het oude Egypte in de vijftiende eeuw v. Chr., op de tijdsbalk geplaatst? Vijf eeuwen voordat Salomo zijn handelsvloot naar Ofir stuurde. De Sothis-kalender is echter door het revisionisme van de geschiedenis van de oudheid weerlegd en Hatsjepsoet hoort thuis in de tiende eeuw v. Chr. Op dit blog schreef ik dienaangaande eerder een artikel op 06.07.2015: de dochter van farao. Zie link: http://www.bloggen.be/robertdetelder/archief.php?startdatum=1436133600&stopdatum=1436738400

Wordt vervolgd….

Met vriendelijke groet,

Robert De Telder