Nepali News
Foto

Inhoud blog
  • gelukkig nieuwjaar
  • lumbini
  • Update
  • Himalaya
  • Een en ander over het verkeer in Nepal

    Zoeken in blog



    Stand van zaken over mijn verblijf in Nepal
    04-01-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.gelukkig nieuwjaar
    Lang geleden dat ik nog eens iets op mijn blog gezet heb. Ik heb dus nogal wat ik te halen.

    Eerst en vooral wil ik iedereen een zalige kest en een gelukkig nieuw jaar toewensen (onder het motto beter laat dan nooit). Ik heb het hier allemaal goed kunnen vieren. Al was het toch niet hetzelfde. Geen koude winter, geen sneeuw, geen lichtjes, geen boom, geen pakjes, geen echte familie... Maar wel feest met nieuwe vrienden, gezellige sfeer en een heus kerstbuffet in Kathmandu.

    Tussen kerst en nieuw zijn we met de kinderen op picknickuitstap geweest in Sauraha. Een prachtige lokatie vlak naast een rivier aan de rand van de jungle. Het eten was bijzonder lekker (gefrituurde kip met een knapperig korstje, schapenvlees, basmatirijst en uiteraard veel verse zelfgekweekte groenten mmm het water komt me terug in de mond)
    Tussen de maaltijden in werd er muziek gespeeld en was er een danswedstrijd onder de kinderen. De nepali houden er een vrij unieke muziekstijl op na. Ze zingen met een zo hoog mogelijke stem en de muziek zelf wordt gespeel op enorm scherp klinkende violen, trommels en symbalen.

    Ik heb nog een heleboel foto`s van het werk in de nursery, het weeshuis, olifantenpolo, de familie enz. (een beeld zegt meer dan duizend woorden) Maar het kabelke van mijn camera ligt momenteel ergens in een bagageopslagplaats samen met de helft van mijn bagage. Maar morgen of overmorgen ga ik het oppikken en kan ik ze op internet zetten.

    Nieuwjaarsavond hebben we gevierd samen met mijn gastfamilie. Ik heb alle andere vrijwilligers uit het dorp uitgenodigd. En samen hebben we gevierd met kip, taart, door de familie en mezelf zelfgestookte raxy (rijstwijn) en muziek. Mijn gastvader is een enorme fan van hindimuziek en de vengaboys. De hindimuziek is niet slecht... maar zelf hadden we ook enkele cd`s meegebracht.

    Nieuwjaar was meteen ook een beetje mijn afscheidsfeestje. De 2de Januari heb ik afscheid genomen van de familie en de kinderen de vrienden.... De kinderen van het weeshuis hebben een soort van ceremonie gehouden ter ere van mijn vertrek, met tika, bloemen en tekeningen. zeer schoon.

    Voor het moment ben ik terug in Kathmandu. Een beetje terug wennen aan de , om het grof te zeggen, `beschaafdere` wereld. Hier kan ik mij eens goed wassen onder een warme douche, slapen in een zacht bed, op internet bekijken hoe het er in de wereld aan toegaat, de leuke reacties lezen op de blog en mij een beetje voorbereiden op de trip naar thailand woensdag (mij eens goed wassen onder de douche vormt hier een belangrijk onderdeel van). Ik kijk er echt naar uit om Katelijne terug te zien.

    Wordt vervolgd...
    De groeten aan iedereen,
    Robbe

    04-01-2009, 12:18 geschreven door robbe  


    14-12-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.lumbini
    Hallo iedereen daar in het verre koude Vlaanderen, Ik groet jullie vanuit het nog steeds hete zuiden van Nepal. Tenminste overdag is het nog steeds heet de ochtenden hier zijn al wat frisser en je voelt dat het weer wat aan het veranderen is. Op het werk is nog steeds alles inorde. Er zijn een aantal vrijwilligers bijgekomen. Allemaal vriendelijke personen. En hoe meer zielen hoe meer vreugd. Ik heb de kinderen beloofd om eens iets westers te koken als snack tussen de middag (ik denk voorlopig aan wortelpuree)en volgende vrijdag hebben we een groot voetaltornooi. Ze kijken er allemaal naar uit en vragen er bijna elke dag achter. En in de nursery is altijd wel iets te doen. Dit weekend heb ik nog eens een uitstapje gemaakt met een paar vrienden en een vriendin. Naar Lumbini de geboorteplaats van buddha. Echt de moeite. De plek is nu omgetoverd tot een groot park vol met verschillende kloosters gebouwd door verschillende landen van over heel de wereld. Ieder land probeert het grootste meest sjieke klooster te bouwen. En sommige slagen hier ook in, maar andere moeten halverwege stoppen omdat ze het niet gefinancierd krijgen. In Lumbini hebben we in een klooster geslapen tussen de monniken, met iedere ochtend, avond en nacht gebeden. Monniken die in koor allerlei gebeden zingen. Vroeg opstaan, maar echt sjiek. De foto`s komen later nog wel eens. Alle leden van mijn gastfamilie hier zijn buddhist, dus heb ik maar een paar kleine kadootjes voor hun gekocht, ik hoop dat ze er blij mee zullen zijn. Verder is er ook goed nieuws over mijn gewicht,ik was wat kilo`s verloren. Maar, rustig maar, het is niet nodig om voedselpakketten op te sturen want alles is er terug aan, als het niet meer is. Nu nog iets meer dan een week werken en dan is het kerstmis. Ik heb al afgesproken met een paar vrienden om samen kerstmis te vieren in Kathmandu. Dus dat komt wel inorde. Groetjes, Robbe

    14-12-2008, 10:34 geschreven door robbe  


    25-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Update
    Hoi hoi,

    Alles nog steeds dik inorde hier. Ik ben nu terug in Kathmandu omdat ik iets speciaals moet regelen. Ik ben namelijk van plan om Katelijne op te zoeken in Thailand, ergens in Januari. Dus probeer ik nu een vlucht te regelen. Maar omdat ik dus in Kathmandu ben en dus plots ook over internet beschik kan ik jullie nu ook weer op de hoogte brengen van wat er de voorbije weken zoal gebeurt is.

    Misschien maar beginnen met mijn project in Chitwan. Na twee dagenvoltijds in de nursery gewerkt te hebben, heb ik besloten om wat meer variatie in mijn werk hier te steken. Dus nu werk ik voormiddag in de nursery en namiddag in het weeshuis vlak naast de nursery. Ik vind het wel een leuke combinatie. Voormiddag rustig werken in de tuin en na een lange tea-break de kinderen helpen met huiswerk, soms helpen met koken en vooral leuke spelletjes spelen.

    Mijn omgeving valt goed mee. De familie is vriendelijk en probeert me alles uit te leggen over de cultuur en andere gebruiken. Er wonen nog 3 vrijwilligers in mijn dorp op wandelafstand en ook deze vallen mee, en met de kinderen kan ik ook goed opschieten.

    Verder ben ik zoals gezegd de voorbije 2 weken op trekking geweest, en dat was gewoonweg geweldig. Na 6 dagen wandelen door Rhododendronbossen, langs riviertjes,watervallen, kliffen, en ontelbare trappen kwamen we aan in het basecamp. Onderweg verloren we 3 van de 6 medetrekkers door ziekte, deze hebben uiteindelijk het basecamp niet gehaald maar hebben een kortere trip moeten maken.
    Ik was dus bij de gelukkigen, bij het basecamp was het barkoud, `s nachts bevroren alle waterleidingen, maar we zaten er echt omringd door bergen, witte sneeuwtoppen waar je ook maar keek.
    En doordat deze bergen `s nachts alle licht tegenhoudenzag ik waarschijnlijk de schoonste sterrenhemel die ik van mn leven ooit zal zien. Je kan je gewoon niet voorstellen hoeveel sterren er wel niet zijn.
    De tocht terug was uiteraard dalen, wat volgens mij veel vermoeiender is dan stijgen, ik voel het nog steeds aan mijn knieen. Bijna de gehele weg bestond uit trappen, op de topdag waren het er 4000.
    Mijn verjaardag heb ik goed kunnen vieren wanneer we terug waren in Pokhara, de stad aan de voet van de berg.

    Na de trekking zijn we nog een paar dagen in pokhara gebleven om de stad te bezichtigen en om op het meer te gaan varen met een roeibootje. Verder hadden we wat moeite met het vinden van een geschikte bus terug naar Kathmandu omdat er een staking was naar aanleiding van een moord op iemand van de maoistische partij. Maar eenmaal hier aangekomen was er al niks meer van te merken.

    Hoe is het daar in Belgie? Hebben we nog een regering? is de winter al begonnen? moet ik hier vrezen voor mijn centen vawege de crisis?

    In Kathmandu kan ik nog iets of wat de actualiteit volgen maar in Chitwan geraak ik echt volledig geisoleerdvan de buitenwereld. In mijn dorp draait alles om de rijst, niet om politiek, of buitenland. Zolang je maar zorgt dat de oogst op tijd binnen is en je een zoon kan produceren tijdens je leven is alles inorde.

    Groetjes ,
    Robbe

    ps. Als alles goed gaat dan kan je over enkele ogenblikken nieuwe fotos bekijken op www.picasaweb.google.com/robbe005

    25-11-2008, 09:46 geschreven door robbe  


    10-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Himalaya
    Hello,

    Eventjes heel kort want ik heb niet zoveel tijd.

    Ik heb de afgelopen week serieus last gehad van mijn maag, maar nu begint het beter te gaan. Ik heb jullie verteld over de trektocht in de Himalaya die ik ging ondernemen. Awel die start morgen se. Ik ben juist aangekomen in het hotel aan de voet van de berg en morgen beginnen we met wandelen. Van hier beneden bekeken ziet het er nogal indrukwekkend uit moet ik zeggen. Maar ik ben er zeker van dat het uitzicht boven nog mooier zal zijn. De totale trek duurt 9 dagen dus mijn verjaardag zal ik ergens onderweg moeten vieren.

    Van zodra ik terug beneden ben laat ik jullie weten hoe het gegaan is.

    Groetjes,
    Robbe

    10-11-2008, 13:20 geschreven door robbe  


    01-11-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een en ander over het verkeer in Nepal

    Dit bericht komt sneller dan verwacht. Maar in Nepal kan je dan ook vanalles verwachten. Lees misschien toch maar eerst het vorige bericht.

    We hadden afgesproken te vertrekken naar chitwan om 7 uur s`ochtends met de bus. Onderweg zouden we stoppen een stuk raften en dan zou de bus ons terug oppikken en afzetten op onze bestemming. Wel, niet dus...

    Na ongeveer 45 minuten gewacht te hebben kwam de bus uiteindelijk opdagen om 7.45 uur. Nepalezen nemen het begrip tijd niet zo nauw. Na ongeveer 20 minute gereden te hebben moest er ineens iemand naar de motor kijken. Nu geen gejamer, dat hoort er nu eenmaal bij denk je dan, en na nog gee 10 minuten was het gefixt en reden we door.

    Ongeveer 20 minuten verder, stonde we ineens in de file. Een van de 3 autostrades ( het woord autostrade in nepal betekent een weg gelijk de koebaan , zonder witte lijnen, juist genoeg plaats voor 2 bussen naast elkaar, geen verkeersborden, geen snelheidsdrempels en minstens aan 1 kant een gapende afgrond, kort gezegd een hobbelig slingerweggetje door de bergen) die Nepal rijk is was volledig  geblokkeert vanwege een bus die de berg niet meer opkon. Na ongeveer 2 uur in de file gestaan te hebben konden we onze trip toch verderzetten.

    30 minute later begint de motor van de bus ineens een vreemd geluid te maken en zien we wat rook uit de motor komen, in onze bus zat de motor onder de zetel van de chauffeur. Een vreemd zicht en tekenen van enige ongerustheid bij mij en de medepassagiers. Het buspersoneel behield echter het volledige vertrouwen in de strijdvaardigheid van de bus en beslist te doen of er niets aan de hand is. Zo rijden we nog ongeveer 30 minuten verder, waarna het toch begon door te dringen tot de chauffeur dat hij misschien de motor aan het opblazen was.

    De bus stopt aan de kant van de weg en iedereen mag rustig uitstappen, een van de bemannngsleden schept wat wateruit een beekje naast de weg (bruin) en giet het in de koeling en over de ventilator, waardoor de bus eerder op een sauna begin te lijken. Nadat de motor een beetje afgekoeld is en wij een theetje gedronken hebben in een cafeetje iets verderop gebaart de chauffeur dat alles inorde is en dat we kunnen voortgaan. De passagiers stappen terug en hier en daar worden weddenschappen afgesloten over hoelang de motor het zou volhouden.

    20 minuten later hetzelfde liedje. Nu begint het geval nog erger te stomen als voorheen en de chauffeur belt eens naar zijn baas die prompt een reservebus inschakelt die ons komt oppikken. 25 minuten later is de bus er, aleen is deze wel maar half zo groot als de bus waar we inzaten. We besluiten de bagage dan maar achter te laten aangezien het buspersoneel belooft dat ze het wel na zullen brengen naar de raftplaats. zo gezegd zo gedaan en nog eens 25 minuten later komen we aan op de raft instapplek.

    Het Raften is dikke fun, leuke stroomversnellingen en iedereen is kletsnat op he einde.

    Gelukkig is de bagage zoals afgesproken ter plaatse waneer we om 17 uur uit het water komen zodat iedereen zich kan omkleden.

    We zijn nu `nog maar` 4 uur verwijderd van ons hotel en het begint stilaan donker te worden. De vervangbus heeft ons in de steek gelaten. Maar geen probleem ( iedereen in Nepal kent in ieder geval de woorden No problem in het engels).  onze begeleiders zetten zich aan de kant van de weg en doen teken naar elke bus dat deze moet stoppen. Maar het is al laat en de meeste bussen zitten vol of nemen een andere afslag. Uiteindelijk krijgen we toch iets te paken. Je raad nooit wat het is ... een camion.

    Iedereen kan in de laadbak, de bagage incluis en we vertrekken weer. Na ongeveer 4 uur gereden te hebbenkomen we eindelijk geradbraakt aan op een kruispunt waar een busje van het hotel ons staat op te wachten.

    Omstreeks 10 uur komen we aan in het hotel. We zijn 15 uur onderweg geweest en hebben al bij al een 150 km afgelegd.

    Jawadde

    01-11-2008, 08:20 geschreven door robbe  


    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.hehe hier ben ik weer
    Ik zit nu eindelijk waar ik moet zitten (chitwan), dus werd het weer eens tijd voor een nieuwe update.

    Ik heb jullie al vertreld over het weeshuis in Kathmandu en dat we gevraagd hadden om de tweede voorbereidingsweek iets te vervroegen. Wel, dat was geen probleem. Maar uiterlijk de dag voor ons vertrek uit het weeshuis kreeg een van de twee nederlandse meisjes een ernstige voedselvergiftiging dus hebben we ons vertrek toch nog eventjes moeten uitstellen. Maar goed we zijn dan uiteindelijk toch kunnen vertrekken met een redelijk grote groep vrijwilligers (10) eerst naar Lamatar, een dorpje in de heuvels aan de rand van de Kathmandu vallei om wat meer te leren over de cultuur, vele wandelindelingen te maken, en om te leren Nepalees te koken.

    Na een paar dagen in Lamatar verbleven te hebben zijn we verder vertrokken richting Chitwan.
    Chitwan was zeer leuk. Ik verbleef in een zeer schoon hotel, dat bestond uit allemaal kleine bamboe hutjes. De trip naar Chitwan had wel et een en ander om het lijf maar daar ga ik een apart hoofdstuk over maken :) Chitwan zelf is een nationaal park van ongeveer 900 vierkante km groot waarin allerlei soorten wild te vinden is. (tijgers, krokodillen, neushoorns, beren,wilde olifanten, 500 # soorten vogels, enkele ganges dolfijnen (rare snuiters zonder ogen), wilde kippen en nog veel meer. We hebben de jungle verkend op verschillende manieren, te voet, op een olifant, in een kao, ook hebben we enkele musea en plaatselijke dorpjes bezocht. In het park zelf hebben we heel dieren gespot de meest indrukwekkende waren de wilde neushoorn, gelukkig zat ik op dat moment op de rug van een olifant, en de krokodillen.
    verder heb ik geholpen met het in bad zetten van een olifant. zeer cool letterlijk en figuurlijk. Je gaat gewoon op zijn rug zitten, en dan besprenkelt hij je eerst met water vanuit zijn slurf, dan gaat ie zitten en probeert je zoals een wilde stier van zijn rug af te schudden tot je in het water valt.

    Na chitwan ben ik naar mijn vaste gastfamilie getrokken, deze ziet er ongeveer als volgt uit:
    de pater familias is Prem bahadur lama. Hij en zijn vrouw wonen samen zijn zoon en de zoon zijn gezin. De zoon heeft een vrouw ( of misschien meer als 1) en 3 kinderen. 2 jongens en een meisje. De oudste is 14 en de jongste 7 jaar oud. Het huis valt nog best mee Op het eerste gezicht is het 1 van de betere huizen uit het dorp. Het heeft stenen muren en een stevig plat dak. Terwijl de meeste andere huizen uit de streek muren hebben uit bamboe en modder en een dak hebben dat bestaat uit aluminium golfplaat. We hebben geen badkamer of douche maar een pomp in de tuin, eentje zoals vroeger bij bomma en bompa buiten te vinden was. Verder hebben we 2 buffels (melk), 3 geiten (vlees) 2 a 3 honden (lawaai) en soms zie ik een kat (muizen).
    Ik heb een eigen kamer in het huis met een klein tafeltje en een bed. Mijn bed hier is wel nog  harer dan dat in het weeshuis. In plaats van een tuinkussen moet ik het hier doen met een mat en een plank op poten. Het eten daarentegen is hier wel beter dan dat van het weeshuis, veel meer verschillende verse groenten. Het dorpje is zeer landelijk gelegen. De dichtstbijzijnde stad is ca 1 uur rijden ( omgerekend rekening houdend met het verkeer in nepal moet dat ongeveer 25 tot 30 km zijn). Maar er naar het schijnt een kleiner dorpje in de buurt waar wat meer winkels zijn, internet cafe en een bakkerij met chocolade cake. Dat dorpje zou maar 20 minuten wandelen zijn vanaf ons huis.

    Het werk valt redelijk mee. Ik werk hier in een zogenaamde tree species nursery. Maar je moet het eigenlijk zien als een soort moestuin buiten proportie. We kweken er vanalle soorten gewassen, zowel groenten , sierbloemen als bomen. De bomen kunnen worden gebruikt in community forests ( bossen aangeplant met snelgroeiende boomsoorten, die grote hoeveelheden brandout opleveren, waarmee de plaatselijke bevolking hier dan kan koken. En doordat ze dit brandhout gebruiken wordt de verdere kap van het nationaal park gespaard). Verder is er ook de moestuin. Hier worden allerlei groenten gekweeekt. Een deel van deze planten worden uitgeplant en geoogst en zo voorzien we het plaatselijk weeshuis van verse groenten en een ander deel van de planten wordt verdeeld onder de plaatselijke bevolking zodat ze bij hun thuis de groenten kunnen kweken. Ik werk van 10 tot 13 uur en daarna van 14 tot 17 uur. Vrij nemen is totaal geen probleem. Als je ergens heen moet of je wilt een paar dagen iets gaan bezoeken, dan zeg je het gewoon. Overdag werk ik dus in de grote tuin en s` ochtends en s` avonds help ik mijn familie bij het oogsten van de rijst en allerlei klusjes.

    Verder heb ik nog een paar activiteiten op het programma staan..., Ik heb me ingeschreven om een 11 dagen durende strekking te doen naar annapurna basecamp. Annapurna is een berg van meer dan 8000 meter hoog een beetje te vergelijken met de everest, alleen moet je om de everest op trekken het vliegtuig nemen en is de annapurna makkelijk bereikbaar met de bus. De trekking begint de 10 de november, over een paar dagen dus. En verder heb ik afgesproken, met een paar vrijwilligers die ik al eerder heb ontmoet om een uitstap te maken naar Lumbini de plaats waar lord buddha geboren is.

    Zo ik wens jullie allen nog het beste, want ik moet er nu vandoor. Het verhaal over de bus naar Chitwan ( met veel rook maar weinig vuur haha) volgt nog.
    Groetjes,
    Robbe

    01-11-2008, 07:09 geschreven door robbe  


    15-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hallo allemaal hier ben ik weer

    Ik zit nu al ongeveer anderhalve week in weeshuis dus dacht ik dat het weer eens tijd werd voor een nieuwe update.

    Het weeshuis waar ik meehelp ligt aan de rand van Kathmandu, op ongeveer 20 minuten rijden met de bus van het centrum.  Normaal gezien logeren er hier 28 kinderen en 4 vaste stafmedewerkers. Alle kinderen gaan naar school, hebben een schooluniform, krijgen 2 maaltijden per dag (2 keer rijst met linzen  om 10 uur  en om 19 uur,  vlak voor het slapen, wat normaal is in Nepal) en hebben een bed, soms 1 bed per twee kinderen.  ( een bed in Nepal betekend een houten plank op poten met een soort tuinmeubelkussen erop, maar ik begin het al gewoon te geraken)

    Maar ik heb jullie al verteld dat er een groot festival aan de gang is, een beetje te vergelijken met Kerst en Nieuwjaar bij ons. Gedurende het festival ligt het land echt 1 week plat (vorige week),  de meeste winkels zijn dan toe, er rijden dan bijna geen bussen enz… Verder hebben de kinderen deze tijd van het jaar 1 maand vakantie waardoor de meeste kinderen van de gelegenheid gebruik hebben gemaakt om overige familieleden op te zoeken en samen met hun het festival te vieren.  Dus  wordt het weeshuis nu bevolkt door mij, 2 weesjes die helemaal geen familie meer hebben, 4 stafleden   een kok, de vrouw van de kok die helpt in het huishouden, de directeur van het weeshuis die zorgt voor de nodige fondsen en de rekeningen betaald,  zijn vrouw,  2 kinderen van de stafleden en twee Hollandse meisjes.

    De ontvangst in het weeshuis was zeer hartelijk, de kinderen hebben een voor een gezongen en gedanst terwijl de volwassenen enkele typisch nepalese instrumenten bespeelden.

    Gedurende de eerste drie dagen hebben we in het weeshuis echt het festival meegevierd. Het feesten bestond uit een hele reeks ceremonies waarbij tika’s  ( rode stip op het voorhoofd) uitgedeeld werden, iedereen geluk werd gewenst, de kinderen kregen wat zakgeld … En  natuurlijk werd er ook lekker gegeten en gedronken.  De geit die bij onze aankomst nog gelukkig in het hoekje wat gras lag te eten moest eraan geloven.  Met een slag van een traditioneel nepalees mes ging de kop eraf en vervolgens werd het beest vakkundig in stukken gesneden. Echt waar niks van dat beest ging verloren hersenen en teelballen inclusief. De hersenen heb ik geproefd, maar vond ik maar niks. (Als je erop bijt komt er een soort melkachtige brij uit) en de teelballen waren onherkenbaar in de pan dus daar kan ik niks over zeggen. De darmen werden uitgespoeld in stukjes geneden en tussen de groenten gevoegd. Het eten was best lekker maar je mag het niet ontleden. T’is een beetje als een mossel. Ohja, alles wordt hier klaargemaakt op een houtvuurtje.

    De rest van de week zijn de directeur en zijn vrouw naar familieleden getrokken om daar mee te vieren en ze hebben de twee weesjes meegenomen. Wij, ik en de hollanders hebben van de gelegenheid gebruik gemaakt om een tripje te maken naar nagarkot, een heuvel aan de rand van de kathmanduvallei vanwaar je bij helder weer een prachtig zicht hebt op de himalaya, helaas voor ons was het vrij bewolkt :).  Maar we hebben toch een mooie zonsopgang kunnen zien. En op de terugweg hebben we Bhaktapur bezocht, de tweede grootste stad in de vallei die bekend staat om zijn mooie tempels en aardewerk.

    Gisteren zijn we even teruggeweest naar het hostel van ICYE-nepal en hebben we geregeld dat we volgende week al het tweede stuk van de voorbereiding kunnen doen omdat er nu toch niet zoveel werk te doen is in het weeshuis.

    Wat er de rest van de week nog te gebeuren staat staat nog niet helemaal vast. Van de directeur mogen we doen wat we willen. Ik zou nog graag Patan bezoeken, de derde grote stad van de vallei. De meisjes willen hier dichtbij het weeshuis een traditioneel kleed laten maken. Ik heb de kinderen beloofd om eens banaan met chocolade te maken, ik dacht eerst aan frietjes maar dat lijkt mij ondoenbaar op een houtvuur. En we hebben al aangeboden om met iedereen samen eens een uitstapje naar de zoo te maken, en te betalen. Al weet ik niet wat ik hier moet verwachten van een dierentuin. Volgens mijn lonely planet lijkt het nog mee te vallen dus het is het proberen waard. En het kost hier niks voor iemand die europa gewoon is. De busrit kost 10 cent, een fles water 15 cent, een nacht in een hotel  2 euro en als je in een winkel betaald met een briefje ter waarde van 10 euro dan hebben ze geen wisselgeld.

    Voila dat was een hele boterham, maar eenmaal ik in chitwan zit wordt het veel moeilijker om hier iets te posten.  Andere vrijwilligers hebben me verteld dat je al een kwartier moet wachten vooraleer de homepage is geladen, en dat op de koop toe de stroom ook nog eens regelmatig uitvalt. Een maatregel van de regering om de elektriciteitskost in te perken. De regering moet dure stroom kopen van India. Terwijl Nepal wel over waterkrachtcentrales beschikt, maar die centrales in handen zijn van de indiase regering of iets in die aard.

    byebye en laat me weten of we die spanjaarden hebben kunnen verslaan 

    ps. nieuwe foto`s zijn te zien op http://picasaweb.google.com/robbe005/Nepal#

     

    15-10-2008, 10:24 geschreven door robbe  


    05-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hallo
    Hallo hier ben ik weer,

    Ik heb een paar foto`s op internet geplaatst. Ze zijn te zien op http://picasaweb.google.com/robbe005/RobbeNepal?authkey=AFaaUlvmN_0#

    Het is fijn om jullie reacties te lezen, en ja mama iedereen kan ze zien. Alles wat op de blog staat is toegankelijk voor iedereen.
    Ik heb mijn vorige post nog eens nagelezen en sorry voor het geschrift, maar de computers hier zijn niet alles: kleverige toetsenborden, trage internetconnecties, qwerty dus niet simpel om snel iets deftigs te typen.

    Maar om te antwoorden: Ik denk wel dat krokodillen gevaarlijk zijn, het is hier snikheet overdag maar s`avonds koelt het goed af, kaktussen heb ik nog niet gezien, maar ik ben nog niet zoveel buiten de stad geweest. Het eten is lekker, veel rijst en bijna geen vlees. Ik denk dat we nog maar twee keer vlees gehad hebben sinds het begin.

    Gisteren zijn we met zn allen een lekkere grote pizza met kip gaan eten en daarna zijn we iets gaan drinken op een dakterras in een reggae bar met live muziek. Zeer gezellig, maar vanaf morgen begint het werk in het weeshuis. De hollanders beginnen al beter mee te vallen.

    Kleverige groeten,
    Robbe

    05-10-2008, 11:57 geschreven door robbe  


    03-10-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Eerste week
    Hallo lieve mensen,

    Ik ga eens proberen om iets op de blog te zetten zie. Gisteren heb ik ook al geprobeerd maar toen ik bijna klaar was viel de internetconnectie weg. Balen ja...

    Dus, de vlucht is goed verlopen, lekker een goede films, Kheb wel even moeten wachten in delhi maar toen kwam ik erqchter dat er nog twee hollandse meisjes naar dezelfde organisatie in nepal moesten. Toen ik hier in kathmandu aankwam stond er iemand klaar met een bordje met mijn naam erop.  Alles is goed geregeld hier.

    Deze week heb ik samen met de meisjes en nog drie andere vrijwilligers nepalese les en namiddag doen we wa uitstapjes naar tempels, kloosters, schooltjes en andere bezienswaardigheden. Echt wel plezant. De andere vrijwilligers vallen goed mee, de hollandse meisjeszijn wat preuts, bang van spinnen enzo (dus katelijne heb maar geen schrik :)), maar de anderen zijn superleuk, er zit een grappige spamjaard bij waar ik al veel om heb moeten lachen.
    Na deze week les en uitstapjes zou ik normaal vanaf volgende week samen met de twee hollandse meisjes ( omdat die tesamen met mij zijn aangekomen)  voor een paar dagen naar een weeshuis gaan iets buiten het centrum van kathmandu en dan naar chitwan nationaal park gaan ook voor een paar dagen om een olifantensafari te doen, te raften, een kajaktocht te maken tussen de krokodillen en een tocht te maken in de jungle. Dat hoort allemaal bij het voorbereidingstraject dat elke vrijwilliger dient te volgen ( leuk toch nietwaar?)
    Maar omdat er hier in nepal een groot festival in aantocht is dat 10 dagen duurt en omdat gedurende dit festival iedereen stopt met werken en en terug naar de streek trekt waar hij/zij vandaan komt. Hebben ze mij gevraagd of het ok was om eerst na deze week les drie weken in een weeshuis te werken iets buiten kathmandu en daarna de voorbereiding verder te zetten. Voor mij was dat ok dus dat is nu het plan. De volgende drie weken zit ik tussen de ukkies zoals niko het zou zeggen.

    Ik hoop dat het wat meevalt maar naar het schijnt is het werk in het weeshuis nogal gevarieerd. dan eens spelen  met de kinderen, dan helpen in de keuken, helpen met huiswerk, vanalles te doen dus.

    Hoe dat meevalt laat ik de volgende keer wel weten,

    Vele zonnige groetjes uit nepal,
    Robbe

    Pheri betaula (see you again , haha ik moet nog wat oefenen wa zondag is het test nepali en de winnaar krijgt een prijs lol)

    03-10-2008, 11:06 geschreven door robbe  


    18-09-2008
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sfeerbeeldje
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    18-09-2008, 16:10 geschreven door robbe  


    Archief per week
  • 29/12-04/01 2009
  • 08/12-14/12 2008
  • 24/11-30/11 2008
  • 10/11-16/11 2008
  • 27/10-02/11 2008
  • 13/10-19/10 2008
  • 29/09-05/10 2008
  • 15/09-21/09 2008

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs