18-08-2014 om 00:00 geschreven door rikdevriese  

06-08-2014 om 00:00 geschreven door rikdevriese  

Na vlotte grensovergang nabij Posof(wij waren enige wagen),(grenswachten aan Georgische zijde spreken perfect Nederlands)rijden we door schitterende lage Kaukasus richting Ardahan en Artvin Even voorbij Ardahan nabij Cavcat zien we bord picknick,we besluiten te overnachten op deze mooie plaats.We werden aangesproken door Turk in het Duits.Niyazi Ozdemir vertelde ons dat hij jarenlang in Duitsland gewerkt had en nu op rust teruggekeerd was naar zijn heimat,waar hij ook een vreemde geworden was,vertelde hij.Zijn vrouw moest nog enekele jaren in Duitsland blijven om op rust te kunnen gaan.Niyazi vertelde ons dat de plaats waar we wensten te overnachten niet zo veilig was en nodigde ons uit hem te volgen naar zijn huis,waar we mochten overnachten onder zijn balkon.We volgen hem naar Kocabey,een onooglijk gat in eenvallei nabij Cavcat.We werden getrakteerd op een koffie,en daarna naar het stadje waar we Kofte aten.Ik vroeg om een biertje bij mijn eten,maar dat was een groot probleem:ramadan en moslimgemeenschap.Toch slaagde Niyazi er in om enkele bieren te kopen voor ons.Terug naar huis,waar we woning konden bezichtigen,onderste verdiep niet om aan te zien,boven echter alles piekfijn in orde,4 wc’s,2 douchen,alles wat je maar kon wensen was er.

We sliepen in de wagen,de vraag kwam op of het wel verstandig geweest was onze gastturk te volgen.

Na ontbijt bij gastgever zag ik dat ik lekke band had."Keine probleme" Ericson,hij kende een vriend die de band wel zou repareren.Wiel vervangen en naar “garage”,terwijl Erna was deed.Niyazi fier als een gieter in een Belgische auto naar zijn dorp,ik werd onmiddellijk geholpen voor de ongelooflijke prijs van 20 lire(6 euro).

Gastgever reed met zijn wagen in Kaukasisch gebergte,in een bergweide,zonder wegen ;we hadden schitterend uitzicht over valleien,geen druk gedoe,simpele pick-nick;heerlijk genieten van de bergzon,alleen vergaten we ons te beschermen tegen de zon,twee kreeftjes kwamen mee terug naar het dorp.Onderweg halte bij een zomerdorp hoog in de bergen.Houten barakken,waar de koeien het onderste gedeelte van de “woning” bezetten,de str… liep letterlijk door de wand heen.De vrouwen waren gekleed in wollen truien,hoofddoeken,lange broeken wollen kousen,en dat bij 45 gr celcius.

Toch kregen we van deze arme mensen nog enkele broodjes mee en werden uitgenodig om foto’s van hen te nemen,z waren echt trots gefotografeerd te worden.

Wij maken avondeten klaar ten huize Niyazi,die daar zeer blij om was;hadden indruk dat hij zeer eenzaam was,en ons daarom uitgenodigd had.

Zeer mooie weg van Cavcat naar Artvin,langs indrukwekkende rotsformaties.Landschap ter hoogte van Artvin ingrijpend veranderd door bouw gigantische stuwdam.Via Hopa reden we de kustweg langs de Zwarte Zee tot voorbij Ardecen waar we pijlen Milli Parki volgden in de hoop mooie slaapplaats te vinden.We moesten 10 lira betalen om tot aan Milli parki te komen,maar vonden geen slaapplaats,op de terugweg kregen we ons geld terug en vonden overnachtingsplaats aan benzinestation,waar er ook internet was.

Na lezen mails en downen krant via Trabzon en Macka naar Sumele klooster.Jammer genoeg regen en mist,we zagen niets van het aan de rotsen hangende klooster.De weg was smal,bochtig en gevaarlijk.Erna bezoekt klooster,ik blijf in camper.We overnachtten in Camping Sumera,waar we babbelden met Engels koppel die precies dezelfde ervaring had in Georgie,al wij hadden gehad,we waren dan toch niet zo aprt in onze meningen.

Lange weg naar camping Ricardo,via Torul-Gumuzhane-Kalle-Kose-Kelkit-Erzincan.We waren al op deze “camping” juist voor we naar Georgie gingen.

Via Erzincan reden we op aanraden van campinguitbater naar Caglayan,wat zeer de moeite zozijn,wij vonden het niets en keerden terug.ViaTanyeri-Pulumur naar Toncelliwaar we naar Milli parki Vadisi reden.Zeer indrukwekkende rit langs watertje,ergens onderweg koffie gedronken,we vonden het toch te riskant om te overnachten op deze mooie,maar afgelege plaats en keerden terug naar pick-nick plaats dicht bij Tunceli,waar we een goede nachtrust hadden.

Lange weg naar Nimrud Dagi,via Elazig-Maden-Sivrice,overzet,naar Nimrud.Zeer warm weer(40 gr)Onderweg zien we bijeneters,zwarte ooievaar en hop.Mooie en niet gevaarlijke klim naar top Nimrud waar we mochten overnachten vlak bij toeristisch standje annex cafe op top van berg.Voor een Belgisch biertje was er geen probleem om te overnachten.Beelden in al zijn pracht te bewonderen,we bekeken ze de tweede maal bij zonsondergang,wat zeer de moeite is .Een must!!!

Via Adiyaman-Kahzramanmaras-Kidiuli naar Karatepe milli parki.Dicht bij Karatepe vroeg ik weg,bleken vlamingen te zijn die daar op vakantie waren.Mochten overnachten op pick-nickplaats.Bezoek aan klein en mooi museum over een hier in de buurt gevonden vestingstadje van de Romeinen,mooie artefacten en beelden .

Na zwoele nacht(enkel temperatuur)vol geweerknallen,via Kadirli naar Osmaniye,en Adana;klein 1.600.000 mensen tellende stad in the middle of nowwhere,richting Tarsus.In Pozanti hadden we de gelegenheid lokale drank te proeven gemaakt van rode biet en pepers,voor mij ondrinkbaar.In Karaisalt,waar de mensen nors en onvriendelijk zij  komen we in Cukurbay waar een camping was.Deze stelde niets voor ,we kregen info dat er een Milli parki was aan de voet van het indrukwekkende Taurus gebergte(met 3780 meter hoge toppen)

We overnachtten daar,we doen kleine wandeling in de bergen en zien reuze hagedis die een beetje doet denken aan gekko monster.Ook zien we enkele hamsterachtigen.Overnachtingsplaats is stukken beter en interessanter dan camping in dorp.

We bezoek klooster van Eskigumus,een in de rotsen uitgehouwen stadje met mooie met fresco’s versierde kerk.We zochten naar flamingomeer in de buurt maar vonden het niet.Onderweg kochten we in een onooglijk winkeltje een brood en fruitsap,wel met Nederlandstalige bediening.Via Develi rijden we richting Goreme.Nabij Avanos,12 km van Goreme gaan we op camping Ada.Douche en zwembad en internet deden ons deugd.

Bezoek aan deze zeer mooie landsstreek Capadocie.Eerst bezoekn we Zelve,waar de rotsen met “hoeden”te bezien zijn,dan nabij Caruzum wandeling naar roze vallei.I N D R U K W E K K E N D,ook kerk uitgehouwen in de rotsen nog in al zijn pracht te bewonderen.We waren alleen in de vallei,wat ook een meevaller was,toen we vertrokken kwamen busladingen luidruchtige Japanners of Chinezen op de proppen,gedaan met rust en stilte.

Via Goreme(toerisme!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)en Uchiar bezoeken we ondergrondse stad in Derinkuyu,een echte aanrader,stad tot 30 meter meter onder de grond.Na bezoek aten we gevulde pannenkoek aan stalletje en keerden terug naar camping Ada,douche en rusten bij een koel biertje

Erna's verjaardag vandaag en einde van de ramadan.

Via Nevsehir naar Ihlara vallei waar  we plaatsje vinden op "camping"Lokum.

In de voormiddag deden we wandeling van enkele uren in vallei,die bekend is om zijn in de rotsen uitgehakte kerken;sommigen met mooie fresco's,'s namiddags andere kant van de vallei naar moskee die uitgehouwen is,loden warmte.

douche en luieren op "camping".'s Avonds uitgebreid gaan eten voor Erna's verjaardag in restaurant van camping,met tafels die in de rivier geplaatst werden,het werd een heerlijke maaltijd,weliswaar zonder alcoholische dranken.

Van Ihlara naar karavanseray in Aksaray.Caravanseray was afspanning waar de mensen die de zijderoute deden konden uitrusten en de dieren,kamelen,laten uitblazen.Via Konya naar Beysehir,door naar Carkikaraagac,waar we in Milli parki wilden overnachten.Tweemaal reed een Turk ons voor met zijn wagen om de weg te tonen.Onderweg zagen we restanten van vreselijk ongeval,wellicht met dodelijke e slachtoffers.Wagen was amper halve meter hoog.In milli parki ontmoetten we Irfan en zijn familie,die ons bij hen thuis uitnodigden om te slapen,we gingen graag mee.Bij Irfan was het heerlijk vertoeven,ondanks taalprobleem.Eerst toonde hij fier zijn zelfgebouwd huis en moesten we proeven van alles wat in zijn tuin groeide,dan thee,nootjes en zonnebloempitten,later moesten we mee kaarten,en om 22 uur weerom eten,gevulde pannenkoeken met aardappelen,bonen,olijven,tomaten...

Heerlijk slapen in hun beste kamer,zij sliepen op een matras in een bijkamer.Soms toch wat génant,die gastvrijheid.

Na ontbijt met alles er op en eraan,terug op weg.Bezoek aan romeinse site in Yalvac,dan door naar Sagalassos.Onderweg,ergens aan een meer dronken we koffie,we hadden onze tafel nog niet helemaal opgesteld ,of we kregen al kip,groenten,brood en fruit.

In Egidir,was er  een camping was waar we wilden overnachten,toen we er aan kwamen,reden we rap verder,leek wel Blankenberge,maar dan in vuilere versie.We besluiten om verder te reizen naar Sagalassos,opgravingssite hoog in de bergen,waar de Belgen wereldvermaardheid voor kregen.Hoopte te mogen overnachten op parking,maar helaas,werd niet toegestaan.Sagalassos is echt een parel om te bezoeken,je waant je terug in de Romeinse tijd,zelfs de fonteinen gaven water,ook nederlandstalige brochure.

Op terugweg zagen we spa hotel,we waren moe en "gekookt",Erna vraagt prijs om een nacht te verblijven,voor 250 lira luxenacht,met gebruik van sauna,zwembad,fitness;plus avondmaal en ontbijt.Een buitenkansje voor ons ,we genoten met volle teugen.

Na ontbijt,zwemmen en sauna trokken we verder.Via Burdur en Yesilova naar Cerinhisar,en verder richting Denizli.Onderweg zagen we een zoutmeer met flamingo's,hop en kluten.Bleven er enkele uurtjes.Door het drukke Denizli rijden we verder naar Pamukkale,camping Baydil,recht tegenover kalkrotsen.We zaten nog maar net iets te drinken ,en jawel,uitnodiging om mee te eten met tentende Turkse buren.

We bleven nog tot 18 uur op camping,zwemmen,luieren alvoor de kalkrotsen te verkennen.Na lang aanschuiven aan één enkele kassa toch binnen.Op blote voeten over de overstromende rotsen naar boven,een leuke ervaring.Gelukkig was de grootste hitte weg en konden we in aangename temperaturen genieten van dit schouwspel,Unesco werelderfgoed trouwens.Ook bezoek aan het nabijgelegen Romeinse stadje Hierapolis.Camping was zeer rustig 's nachts,luide zwembadmuziek stopt om 22 uur.Voordeel van deze camping is dat je te voet Pamukkale kunt bezoeken,geen parkeerproblemen dus,nadeel,druk tot 22 uur.

We besloten naar nabijgelegen(200 km)milli parki te gaan om er enkele dagen te verblijven.Het werd een echte B A A L D A G.Eerst zouden we eten aan een bergmeer,het was er vuil,druk,echt niet aangenaam,en toen vonden we de ingang van het park niet.Besloten gps te zetten,deze stuurde ons op een onberijdbare piste hoog in de bergen,we keren terug na enkele km.Uiteindelijk besluiten we richting Efes te rijden en konden gratis overnachten op strand van Pamucak;8 km verder dan Efes.

Uurtje zoeken met detector,tot een Turk me vroeg even te zoeken om de verloren oorring van zijn vrouw te vinden.Ongelukkigerwijze vond ik niets ,en jawel,weerom werd eten aangeboden,we konden niet weigeren natuurlijk.Rond 22 uur vertrokken de mensen en toen moesten wij nog de door Erna gekochte gevulde mosselen eten.Het werd me een beetje te veel,had plots genoeg van Turkije;het is welletjes geweest.

Na nacht vol lawaai,van feestende en drinkende Turken bezoeken we Efes;natuurlijk de moeite!Vooral bibliotheek en theater waren indrukwekkend.

Door het zeer drukken Izmir,file van één uur,reden we naar Bergama,waar we op camping terechtkwamen,douche en uitblazen,;de hitte weet je wel.

In Dikilli wilden we plaatsje aan zee zoeken,dikke pech;onze batterijoplader had het begeven.Gelukkig waren we in bewoonde wereld.Aan een pompstation vroegen we hulp,ze belden een garagist die ons direct(4 uur)depanneerde voor een derde van de Europese prijs.Hij haalde ook een bluts uit het koetswerk.Tweede pech,bij achteruitrit sneuvelde beschermkap rechterachteruitrijlicht,zal zoeken worden op autokerkhof denk ik.

In Avalik was er ook geen plaats meer op de smerige dure camping,we bsloten tussen andere campers aan zee op een parking te overnachten,wat een goed idee bleek.We kochten groenten en fruit op plaatselijke markt.

Lange weg naar Canakkale,veerboot op en op aanraden van andere camperisten naar hotel-camping Klum op schiereiland.Voor 50 lira konden we goed overnachten op camping.Gingen 's avonds ook uit eten,buffetvorm.Was een hele verademing en verandering van spijs na 2 maand camperen.Vooral zoetigheden en verschillende soorten vlees vielen erg in de smaak.Dit wordt onze laatste avond in Turkije op deze reis

27-07-2014 om 00:00 geschreven door rikdevriese  

Onder regen vertrokken we richting Georgische grens.Nodige spanningen aan de grensovergangen,aan Turkse zijde werd er lang gezocht naar onze visumpapieren op de pc,aan Georgische zijde vonden ze dan geen stempel in ons internationaal paspoort,maar uiteindelijk waren we in Georgie.We konden wel geen verzekering voor de auto kopen.Aan infobali in grensstation werden we goed ingelicht betreffende Georgie.

Eerste halte na hektische rit door Batum was intact romeins fort,nog nooit gezien,hoe groot en hoe indrukwekkend zo’n fort wel is.Batum,een echte verschrikking om door te rijden,auto’s komen van alle kanten,verkeersregels onbestaande,indien mogelijk zouden ze over en onder u voorbijsteken,en dan toeteren,echte verkeersagressie,ik krijg er de kriebels van,ben zelfs beetje bang.

We bezoeken botanische tuin waar we ook kunnen overnachten op parking binnen domein,om zeker veilig te overnachten eerste maal op vreemd gebied.Park zeer groot,gesticht rond 1920,maar nu verouderd naar onze mening.

Nachtrust werd verstoord door luidruchtige nachtwacht.Even voorbij Poti korte wandeling langs Zwarte Zee.Rijden tot aan bezoekerscentrum van Kolkhet NP,waar we eventueel ook mochten overnachten.Er ws echter niets te doen,je kon er zelfs niet wandelen;enkel een bootje huren om een uurtje rond te varen,en enkel een ijsvogel en enkele aalscholvers te zien,we reden verder.

Na mooie binnenweg waar de huizen aangesloten waren op het gasnet met bovengrondse buizen,kwamen we in Kutaisi,wat een hel om door te rijden,we zaten beiden met het figuurlijke ei in onze broek,wegwijzers,onbestaande,norse mensen,putten in de wegen ,geen verkeersregels van toepassing……………………

Aan Sataplia reservaat hoopten we plaatsje te vinden om te overnachten,helaas,werd niet toegestaan,reden dan maar verder richting Sataplica’s cave die we niet vinden,wel een mooi plaatsje om te overnachten.Bewoonster Lena inviteerde ons op koffie,water,wijn snoep en fruit.Heerlijk geslapen,en veilig ook.

We besluiten niet te lang Georgie te blijven,Armanie niet te bezoeken door de gevaarlijke en agressieve rijstijl,en door het feit dat we geen verzekering hebben,ik begin bang te worden als ik moet rijden.

We bezoeken klooster van Montsameta,nabij Kutaisi.Verkeer was te doen,maar weg was verschrikking.

Klooster niet echt de moeite,wel  mooie ligging aan canyon van een rivier.Even voorbij Zestapone eten we in baanrestaurantje,en reden we verder naar Borjoni waar we het NP wilden bezoeken,driewerf helaas,we vonden de ingangen niet.Erna kreeg echter goede info in Engels aan infokiosk van Borjoni,en werd doorverwezen naar infocenter van het park waar niemand aanwezig was.

Zochten ingang van park,vonden die niet en even voorbij Divli rijden we van de weg af richting een kasteel en konder er goed overnachten aan oevers van de rivier,bewoners waren hartelijk.

Rustige rit naar Akhaltsikhe,een ommuurde burcht is er te bezoeken,wel volledig gerestaureerd maar wel zo dat je een goed idee had hoe zo’n paleis er uitgezien moet hebben.

Rijden door naar Vardzia waar we de in de rotsen uitgehouwde stad bezoeken.Indrukwekkend hoe ze dat klaarghespeeld hebben.Alleen was het zo’n 40 gr warm en geen schaduw.

Op de heenweg zagen we Guesthouse met baden,we besloten onze kans te wagen.Werden ontvangen door oudere vrouw met schelle stem.We konden de kamers bezichtigen,en besloten om in de wagen te overnachten.Konden auto in schaduw parkeren,kwamen overeen over prijs met ontbijt (50lari)zo’n 20 euro.

Ondanks 40 graden deed warwaterbronbad echt deugd,we deden de was en namen verkwikkende douche

Morgen terug naar Turkije

12-07-2014 om 00:00 geschreven door rikdevriese  

09-07-2014 om 00:00 geschreven door rikdevriese  

05-07-2014 om 00:00 geschreven door rikdevriese  

Albanie

We kwamen Albanie binnen via grenspost Ulciny.Geen problemen aan de grens,ondanks het feit dat we de groene kaart met referentie Albanie vergeten waren thuis,we hadden wel een kopie van het originele(opgezonden door Brecht)

Aan de grens werd alles gevraagd uitgenomen groene kaart,een opluchting .Probeerden ons CS contact in Thet te bereiken,maar tf nummer niet in gebruik.Eerste echte kennismaking met Albanie,was Shkoder,een chaotische stad om door te rijden.We pinden er 50000 lek,en werden door de politie aangemaand onze wagen te verplaatsen,waarom???

We besloten onze eerste Albanieavond door te brengen op een camping “Lake Shkodra Resort”nabij meer van Shkoder,en Koplik.Hele mooie,verzorgde camping voor 12 euro per nacht,we bleven er 4 nachten.Alles was er voor handen,wc,douche,restaurant,wasgelegenheid,wifi …perfect voor ons.

Na een stormnacht met bakken regen tot ’s middags konden we een Duitse camperist helpen met vulmond voor lpg gas.Als dank gaf hij ons een lift naar Shkoder.Rondwandeling in deze chaotische stad,mengelmoes van oud en nieuw,met enkel moskee en enkele oude huizen als hoogtepunten,ook een fototentoonstelling in een zaal die haast onmogelijk te vinden was.Plan was om terug te keren naar camping met het gebruikelijke minibusje,eerste chauffeur vroeg het driedubbele van de normale prijs,natuurlijk weigerden we.We hadden geluk ,een Duitse camperist moest ook naar camping en we konden meeliften.

Terug op camping boekten we tweedaagse naar Theth,vervoer heen en terug+verblijf in guesthouse vol pension voor 48 euro per persoon.Even kijken op u tube naar “way to theth” en je ziet waarom we niet zelf reden.

Om 8 uur zouden we vertrekken aan camping,het werd 8.45 u,zouden moeten wennen aan “Albanese tijd”.

Mooie weg tot Bore,maar dan begon de ellende,putten,bulten,plassen,haarspeldbochten,steile hellingen en dito afdalingen;we werden 2 uur vergast op een kermisrit,maar wel de moeite.Chauffeur liet de tijd om foto’s te nemen,er was koffie-en plaspause.

Rond de middag aangekomen in eenvoudig guesthouse,waar we meteen zeer lekker middagmaal kregen.Electriciteit viel wel enkele keren uit,maar dit is eerder fait-divers.

Na maaltijd wandeling naar mooie waterval,uurtje stappen.Vertrokken onder stralende zon,aan waterval regen met bakken,enkele tientallen minuten later terug zon.

Terug in guesthouse,douche en avondmaal en nog wat tateren met andere gasten en onder de wol.

Rond acht uur aten we ons uitgebreid ontbijt en deden nog wandeling naar canon en electriciteitscentrale,mooi,maar warm.

We hadden afspraak met minibus om 14 uur,en jawel,rond 15 uur was hij daar.Deze keer was onze rijder eerder een cowboy;

Telefoneren,aan de radio prutsen,roken en tateren met Albanase passagiers,en tegelijk de moeilijke weg rijden,camikaze,was niet al te gerust.We geraakten veilig terug op camping.

Na alles gereed gemaakt te hebben in de camper vertrokken we naar ons Cs contact in Lezhe.Zonder problemen tat aan de stad,en toen…..politiecontrole.Hij vroeg de groene kaart,we gaven de kaart zonder Albanie op,en dan begon het gepalaver,ik gebaarde me van krommen haas en gaf alle documenten die ik had,uiteindelijk toonde ik ook copie van groene kaart met vermelding Albanie,en toen werd het de politieman te veel,hij gaf alle papieren terug en we mochten verder,een stressmoment,die zou blijven telkens we een politieagent zagen.

We contacteerden Adela Brunga,ze zat echter op een strand enkele km van de stad.Geen probleem,ik vroeg een jonge man waar het strand was,hij nam zijn wagen en reed voor tot de bestemming,halfweg nog een stop waar hij ons een drankje betaalde,van gastvrijheid gesproken,wezullen het nog veel meemaken in dit land.Uiteindelijk vonden we Adela,en een duitse cs’er.We gingen samen eten in een mooi visrestaurant,en voor een overvloedige maaltijd betaalden we omgerekend 8 euro per persoon,van nu af aan zouden we niet meer koken in Albanie,je kan er goedkoper eten!!

Na een zonnebad met wagen Lezhe bezocht,mooi kasteel met prachtig uitzicht,mausoleum van plaatselijke held,moderne stad eigenlijk,met hier en ddar slechte wegen,maar ja…

We konden wagen veilig plaatsen bij woning van Adela.Na het bekijken van voetbal Belgie-Rusland besloot ik om eerst copie te nemen van documenten.Copiezaak was reeds gesloten,maar in nabije boekenwinkel kon ik gratis copietje nemen,weer die gastvrijheid.

Na uitgebreide maaltijd ron 12 uur onder de wol,wel in ouderlijk bed,geen sprake van dat we in wagen zouden slapen,mama sliep wel op sofa in de keuken.

Na nacht opgevrolijkd door hondengeblaf,ontbeten en afscheid genomen,we kregen natuurlijk nog een zelfgebakken brood mee.Via mooie binnenweg verlieten we Lezhe richting Dejos,waar we “grote” weg namen naar Puke en verder via kleiner weg naar Fierze waar we ferry naar Koman zouden nemen.Prachtige weg,we deden maar 9 uur over de 175 km tussen Lezhe en Fierze,ober goede wegen met hier en daar een put,scherpe haarspeldbochten aan 20 km per uur,maar allee,doenbaar.

Moe kwamen we aan in Fierze.We namen benzine en konden voor 1000 lek overnachten aan benzinepomp,we betaalden om zekerheid te hebben.Korte wandeling van 3 km naar ferryhaven.Daar was een klein hotelletje waar we gratis konden overnachten mits gebruiken van maaltijd.Terug naar benzine station,waar we onder gemor ons geld terugkregen.

Bij een biertje konden we naar voetbal kijken,daarna eenvoudige maar lekkere maaltijd voor 1550 lek 2 pers met drank.

We standen ook mooi in de haven,veel beter dan in benzinestation langs weg.

Ferrie vertrok om 6 uur,omdat we geen koffie dronken vroeg ward ons 300 lek voor parkeerplaats(wat hetzelfde zou zijn voor 2 straffe koffie’s)dus geen probleem.Ferrie kost 10 euro heen en terug per persoon.De bootreis wordt terecht omschreven als een der drie mooiste ter wereld,samen met Geiranger en een bootreis in Chili.Was wel de moeite,echt vergelijkbaar met de Noorse fjorden,ook dit maal een gevoel van teleurstelling,had er nog meer ven verwacht.

Om 12 uur terug aan auto,we reden naar Valbona.Eerst 20km asfalt,dan 20 km piste,aan 20 km/uur,en daarna nog 5 km asfalt.

We vonden vrij plaatsje aan beekje naast andere camperisten.Korte wandeling in dit “gat”,drie mooie Albanese bunkertjes,en enkele kapotgeschoten huizen van een burgeroorlog van de jaren 90,anders valt hier niets te beleven,buiten de wondermooie natuur .We waanden ons in Zwitserland.

We begonnen dag met korte wandeling naar Ligeni Xhemes(James Lake),220 m van de baan af,een verdoken pareltje,mooi groenblauw meertje verborgen in de bossen,zo’n 3 km buiten stadje.Dan lange kronkelenden,slechte weg met haarspeldbochten,putten,nauwe doorgangen,tot aan betere weg richting Kuckes waar we inkopen deden.

Via autostrade wilden we richting Tirana,maar eerst was er natuurlijk politiecontrole,gelukkig vroeg de agent alleen paspoort en rijbewijs,stress!!!!

Aan het eind van de autowag,nabij Nikla terug controle;ik was de agent te vlug af en stak hem ona Albanees briefje onder de neus om een veilige overnachtingsplaats te zoeken.Hij toonde ons de weg naar een camping en liet ons zonder controle doorrijden.

Bezoek aan historische stad Berat,(Unesco werelderfoed)met mooie vestingen en mooi kerkje.Bezochten de stad onder loden hitte,steile wandeling naar kasteel en kerkje bijna martelgang door warmte.De moeite waard om te bezoeken.In de vestingen ook kerkje te bezoeken met unieke fresco’s en mooie bisschopsstoel en preekstoel in houtsnijwerk.

Via stad Fier kwamen we bij Apolonia,opgravingsstad.Onderweg moesten we door soort olievelden,met stankginder,niet te doen daar.Bezoek aan mooie stad Apolonia,met mooi theater en schitterende gevel met zes zuilen en fronton.Op de site zagen we ook enkele landschildpadden.Mochten overnachten op parking voor het park,gewoon schitteend uitzicht.

Ondanks het feit dat we relatief weinig afstand gedaan hadden,140 km,was ik bekaf,gevolg van loden hitten,putten in de wegen,rijgedrag Albanezen,opletten voor politiecontrole

Na zeer goede nachtrust verder naar nabijgelegen kloosterkerkje van Ardenica,echt de moeite,zelfde als kerkje in Berat maar met meer muurschilderijen nog en niet zo toeristisch.Via Vlore en Llogara pas kwamen we in Himare waar we op camping overnachten.Enig plaatsje die er te vinden is met schaduw,hitte zal een geduchte vijand worden op reis denk ik

Via Sarande langs kustweg naar Butrini,opgravingsstad  en unesco werelderfgoed.Daar aangekomen werden we lastiggevallen door Roma kinderen die ons allerlei prullaria wilden aansmeren,ze kende Belgie,Brussel footbal,beste land,maar omdat we  niets kochten was Holland veel beter.

Moooie rondwandeling in Butrini,we zagen vanaf hier Corfoe liggen,toegangsprijs voor Albanezen,300 lek

voor buitenlanders 700;toerisme begint zijn ingang te vinden.

Nabij Sarande bezoeken we ook Suri i Kalter,het blauwe oog,natuurfenomeen met zeer klare bron,die van diep in de aarde komt,merkwaardig.Lange weg via Gjirokaster-Telepene naar opgravingsstad Bulis,waar we op een schitterende plaats hoog in de bergen konden overnachten op parking,we warebn in de hemel gelogeerdzoals Urbanus zou zeggen.

We konden ook gratis site bezichtigen,helemaal alleen,schitterend.

Na heerlijke nacht daalden we af naar autostrade,via onmogelijke weg,vol bulten,putten,draaien,tegenliggers,kortom Albanese weg,10 km ,we deden er een uur over.Voorbij Telepene bezochten we stadje Permet,waar we uitstekend geholpen werden in toeristische dienst.Gratis internet,we winkelden in Permet:fruit,groenten,vlees,brood,wijn en raki voor 2300 lek,13 euro.

We reden verder op aanraden van gastvrouw toeristische deinst naar Petran,Bodelonje waar we konden overnachten aan Ottomaanse brug en thermale baden die voor iedereen gratis toegankelijk waren.We waren van plan om er te overnachten,maar het was zo warm,en geen enkele schaduwplek dat we besloten verder te reizen,confortabeler in wagen met airco.

Op aanraden van Oostenrijkers reden we naar Radanj,op weg naar Korce,naar camping Farma Sotira(10 euro per nacht)

Camping met zwembad en schaduwplaatsen,blijven er twee nachten.

Korte wandeling naar de bergen,waar we door arbeiders de weg gewezen werden naar prehistorische site met in de grond gebouwde huizen,indrukwekkend.Erna besloot nog verder te wandelen,ik bleef ter plaatse om eventueel de vondst van mijn leven te doen,helaas….Na ongeveer een uur was Erna nog niet terug,ik begon te pannikeren,was ze verdwaald,was er iets gebeurd????Plots hoorde ik mijn naam roepen,ik was meteen gerust,Erna was via andere weg naar beneden gegaan,en trof er de werklieden,één sprak Engels,ze legde de situatie uit ,en een werkman kwam naar boven om me te zoeken,stress!!!!

Eind goed al goed,terug op camping middagmaal,was doen,zwemmen,luieren lezen,zalig nietsdoen.

’s Avonds aten we in restaurant lekkere verse forel,met frietjes en groenten en een halve liter wijn voor 14 euro voor 2 personen,was het in Belgie ook maar zo.Kijken naar Belgie –Amerika op tv

Reis door Albanie nadert zijn einde,op naar Griekenland en Turkije,nog enkele dagen in dit prachtige,gastvrije land.

Vertrokken rond negen uur,na 16 km kwamen we tot de vaststelling dat we de verkeerd ekant uitreden,geen nood.Via de mooie Barmash pas reden we naar Erseke waar we de Albanese lifter afzetten.Korte wandeling in Korce,rommelige hete stad overvol met kleine winkeltjes,mij leek het onveilig,maar zal wel schijn geweest zijn.

Door naar ruine stad Voskopoje,waar we St Niklaaskerk konden bezien,omdat een jongentje met de sleutel van de kerk kwam.Interieur mooi versierd met muurschilderingen en iconen die deels vernield waren.Alle kerken en kloosters lijken op elkaar hier,wij hebben ons deel gehad.

Via Korce reden we naar het onoogelijke gat Gorice e Vogel.We haalden ons camperbriefje boven en werden verwezen naar plaatselijke “strand”,het was een hele toer om daar met onze camion te geraken,uiterst slechte bochtige weg naar meer Presan.

Maar we zagen er wel meer vogels dan in de rest van Albanie.

Woudaapjes,pelikanen,aalscholvers,karekieten,dodaars,..en als klap op de vuurpijl veel waterslangen.

Eentje verorberde de net gevangen vis voor onze voeten,van een sensatie gesproken.Dorpje was als in 1800 geprojecteerd,wegen ondoenbaar,koeien,kippen en mensen op straat,mensen zijn wel gelukkig en boeren en vissen om rond te komen.Rond 19 uur iedereen het water op om te vissen.

Rond 5 uur werden we gewekt door terugkerende vissers,wij kregen zelfs 2 verse vissen.Wouden dashcam plaatsen maar fiche was afgebroken,hebben dan maar met tablet gefilmd.We besloten onze laatste Albanese dag door te brengen op Camping Peschku even voorbij Pogradec.Campinguitbater zou proberen fiche te doen herstellen in Pogradec