De kampeerauto stond al een deel dagen klaar maar 't was precies moeilijk om weg te geraken. We willen richting zuid Frankrijk - naar daar waar de zon schijnt en wel zo vlug mogelijk Op Woensdagmorgen is het dan zover. Nog even langs de dierenarts voor de attesten voor ons Kaya. 't Ventje slaagt er in hier, op 3 km van thuis, de plannen te wijzigen. 't Zonneke schijnt en misschien kunnen we nog even stoppen in Nonceveux ...Fourneau St Michel leerden we 30 jaar geleden kennen (zou ooit de tegenhanger van Bokrijk worden) en hij wil eens gaan kijken wat ervan terecht kwam. Op de parkings staat hier en daar een auto en ook een andere camper. We verwonderen ons dat het hier zo rustig is eind Juli. Niet te verwonderen. Van de plannen is niet veel terecht gekomen - het hele immense domein is sindsdien uitgebreid met een paar drink- en eetgelegenheden en een oude brievenbus langs een wandelpad. Voor de rest heeft alleen de tijd zijn werk gedaan. Zonde van zo'n mooi domein. Wij hadden er een zalige namiddag en 't ventje ontdekte dat er hazelnoten stonden. Maar....we moeten terug richting thuis ... ongelooflijk maar waar :ik ben mijn krukken vergeten... Van die onhandige spullen wordt ik nog gek... ge kunt niets anders vasthouden. Dus was ik met de rolstoel over en weer gereden om alles in te laden en bij de laatste lading gewoon ingestapt. De buren kijken er al niet meer van op ... 't is niet de eerste keer (bloos bloos) .. maar "krukken" vergeten , ja, dat moet ge kunnen hé...
hieronder de foto van - de nieuwe aanwinst in het park - 't ventje in vakantiestemming