In het begin lijkt het altijd alsof je voor dezelfde lijn staat, naast elkaar op gelijke hoogte en ondanks een ander verleden toch dezelfde richting opgaat
maar halverwege zie je dat de een achterop raakt en de ander vooruit loopt. Wie het hardst rent is een ronde verder, haalt in
en als hij opzij kijkt naar wat voorbij gelopen wordt wacht hem een stil verwijt alsof het aan het startschot lag.
Alsof niet elke voetstap in de tijd, vroeg of laat zijn eigen afdruk maakt
Jawel, Swakke heeft mijn goeie oude blog terug online geplaatst. Nu nog hopen dat ik er terug de tijd voor ga vinden om op tijd en stond hier een berichtje te plaatsen. Voorlopig is er van lopen niet veel spraken meer wegens een blessure maar dan zou ik toch nog wel over andere dingen kunnen komen bloggen. in alle geval bedankt en "here we go!!!!!!!!!!!!!"
In mijn geval gaat het over de volgende blessure:
adductorentendinitis van de heup Hierbij
treedt er een overbelasting op van de adductoren van het dijbeen thv de
aanhechting in de liesregio. De adductoren zijn de spieren die het been
naar binnen trekken. De pijn localiseert zich hoog aan de binnenkant
van de dij tegen de lies aan. De behandeling is conservatief en bestaat
uit rust, ontstekingswerende medicatie en fysiotherapie. Soms kan een
infiltratie of inspuiting helpen.
‘Lopen
is geen sport maar een manier van reizen, waarbij geest en lichaam zich
voortdurend verplaatsen. Lopen is daarom Kunst en geen middel ter
bestrijding van welvaartskwaaltjes’ (Knippenberg, 1987).
'Running
is not a sport but a way to travel, whereby mind and body are in
constant motion. Running therefore is an Art and is not a cure for
richmens complaints' (Knippenberg, 1987).
Jawel, Swakke heeft mijn goeie oude blog terug online geplaatst. Nu nog hopen dat ik er terug de tijd voor ga vinden om op tijd en stond hier een berichtje te plaatsen.
