Vroeg op stap op koffietoer met privégids Leo : Italiaan zonder Dolce of Gucci maar toch heel gelukkig volgens hem...
De koffieplantage wordt ecologisch gerund, dus ze hebben het hotel en de verkoop van koffie aan de toeristen wel nodig.
Het is hier wel ecologisch met de grote E want in de rode wormenfabriek kregen we echt de slappe lach. De bakken wormen zorgden voor zeer goede compost voor de velden, maar het beste was dat er in grote jerricans wormenpis werd verzameld, hetgeen gesproeid wordt tussen de struiken en zorgde voor een supergroei !Levi vroeg of hij ook eens mocht proeven , maar dit werd als een retorische vraag opgenomen...
Daarna volgde een proefsessie waarbij er lustig geslurpt werd zoals bij de wijn en de koffiepoeder gesnoven werd zoals cocaine. Levi slaagde erin om alles te blazen in plaats van te snuiven zodat alles in zijn ogen terecht kwam.
Daarna lekker relaxen aan het zwembad en de kokendhete jacuzzi ( precies de kannibalenketel ).
Ik had stiekem voor Erwin met de chefkok een verjaardagsmenu ineen gebokst. Het was super op het terras met alle lichtjes op de achtergrond van de hoofdstad. 1 minpuntje: voor Pasen kon je 2 dagen geen alcohol verkrijgen dus Erwin stond droog en dat voor de katholieken ...dus hebben we Annemies voorbeeld gevolgd en de minibar geplunderd.
We nemen met spijt afscheid van Tango Mar. Gisterenavond hebben we nog lang nagetafeld met een ander Belgisch koppel uit Moeskroen en de Belgische eigenares van het hotel, Miss Hilde, die alles op rolletjes laat lopen. We zijn alle 4 op dezelfde golflengte : hier willen we nog eens terugkeren voor de perfecte setting : prachtige kust met palmbomen en kliffen met de golven van de Pacific die bijna je kamer binnenrollen, pelikanen en apen, super vriendelijk personeel , veel te doen, lekker eten etc.
Na een strandwandeling zijn we naar Paquera gereden om met de ferry over te zetten naar het vasteland in Puntarenas. Alles verliep op tijd en op rolletjes zoals ik het graag heb ...Op de boot werden we vergast op schetterende latino music ( amai als Lieve Kerssebeeck hier zou zijn, ze zou uit haar dak gaan ! ). Ik zweer het ik kan geen salsa, mambo etc meer horen !
Om 9 uur in het hotel vertrokken en om 2 uur aangekomen in de koffieplantage in de centrale hoogvlakte op 1200 m , Finca Rosa Blanca ligt prachtig verscholen tussen de koffieplanten en doet denken aan een grote witte stijlvolle hacienda à la Gaudi met veel krullen, smeedwerk en mahonie vloeren ( Diane je zou hier watertanden ).
Onze studio is prachtig en heeft een groot terras .
We genieten van afternoon coffee, de jacuzzi en het zwembad.
's avonds dineren we buiten met de lichtstad San José op de achtergrond. We genieten van een boterzachte filet mignon op houtvuur gegrild en van een chocoladesoufflé met ijs. We blijven natuurlijk als Belg nog steeds echte foodies, terwijl de Amerikanen hier om chicken wings vragen...
Hey folks, hier is wel acht uurn tijdverschil hé. Tof dat jullie Erwin wilden feliciteren, maar hier is het 8 uur vroeger dus ik kreeg sms jes en een oproep tijdens de nacht.Ja Ja ik weet het . Ik had beter alles afgezet maar had wekker nodig.
Groetjes,
Ingrid
PS voor Iezel Pauwels: kameraad waarom ben je altijd zo hard voor je trouwe vriendin ? Ik heb enkele dagen niet meer " durven" schrijven en mijn reisgenoten moeten aanporren om ook eens te rapporteren. In mei , beloofd, terrassen we bij mij thuis met BBQ en alles erop en eraan!
Sedert meer iets meer dan 24 uur zijn we in Tango Mar. Ik dank Sylvia en Harry voor het aanwijzen van deze plek (muy grancias), want het is echt de moeite.
We hebben een kamer met zeezicht/ocean vieuw, wat niet wil zeggen dat we op het terras moeten gaan staan om een streepje grijs (de zee) te zien zoals het in ons vaderland wel eens het geval is.
Onze kamer kijkt vol uit over de azuurblauwe pacific en het enige wat ons zicht enigszins belemmerd zijn de wuivende palmbomen die tot aan de rand van het strand staan.Met een kokosnoot gooi ik vanaf het terras van onze kamer tot op het strand.
Het hotel is druk bezocht door huwelijksreizigers en ik kan hen geen ongelijk geven.
In de voormiddag zijn we met een boogieboard in de golven gaan spelen niettegenstaande het bordje dat zwemmen op eigen risico geschiedde. Na enkele salto's te hebben gemaakt weet ik waarom...
Met een "aangename" 33 C° en een klein beetje wind zijn we vervolgens puffend naar een vieuwpoint geklommen ongeveer 30 met boven het strand, op het uitestrekte domein van het hotel. Het zicht was adembenemend mooi. Enkele kleine zelfstandigen hebben hier in de buurt een woning met zwembad neergezet en er lag nog een lotje vrij dat we helemaal zaten zitten.
In de lobby van het hotel hen ik me een crème met bescherming 60 aangeschaft en na enige tijd in de zon ben ik als blanke ondertussen al wat roze.
En zeggen dat er een Hollandse van 10 tot 15 in de zon heeft gelegen.
We vertrekken nu naar de bar voor de aperitief.
Ze hebben hier alle mogelijke coctails en Belgisch bier
Om kwart na 5 gewekt door de junglegeluiden van brulapen en kwetterende vogels.
Om half acht zaten we al op ons Creools paard om de hitte voor te zijn ( Christine, ik haal je in ! ). Onder leiding van een echte Texaanse cowgirl reden we naar schitterende watervallen in terrasvorm waar je een verkwikkende plons in kon maken.De overmollige cowgirl sprong er onmiddellijk met kleren en al in! Toch even wennen aan de paso fino ( eigenaardige draf ) en Australia ( mijn paardje ) had duidelijk een eigen willetje ( tja zo ruiter zo paard ?).
Enkele dagen geleden zou een Amerikaanse gestoken geweest zijn door en schorpioen die uit een boom op het zadel was gevallen, dus ben maar zeker dat ik met argusogen een volledige inspectie heb gedaan vooraleer ik mijn volle derrière liet neerploffen.
In Montezuma leven veel overjaarse excentrieke hippies die de wereld willen redden van onze verderfelijke invloed ( animal rescue centers, herbossen van het regenwoud) . De Tico's zijn niet zo fijngevoelig met hun dieren en zeker nu het op het einde van het droog seizoen is kan je de ribben tellen bij de meeste paarden en koeien. Bovendien kappen de armen veel regenwoud weg om voor hen zelf een lapje grond te hebben. Ook veel jonge surfers hangen hier letterlijk en figuurlijk rond in de zee te wachten op the perfect wave. Erwin had duidelijk heimwee naar LANG vervlogen jaren toen hij zelf surfde.
Een platte band van onze monstertruck heeft Erwin serieus bezig gehouden de rest van de namiddag. Hij wou niet dat de maatschappij 4 uur onderweg was om het te komen fixen dus heeft hij het zelf samen met iemand van het hotel opgelost. Chapeau...
In de avond lekker gegeten op ons terras . Maar toen kwam de tropische regenbui : ik moest mij tussen prinselijke kikkers van 10 cm lang een weg banen naar mijn kamer om daar vast te stellen dat een kolonie rode mieren aan de verdrinkingsdood ontsnapt was en een nieuwe snelweg aanlegden op mijn kamermuur! Zoals steeds was Erwin zeer laconiek hierover : kruip in je bed, die doen toch niets ... De gekko van dienst zat wel al verlekkerd naar zijn feestmaal te staren, maar hij zou me er niet volledig van kunnen ontdoen, dus ben ik in pyama met regenjas erover in actie geschoten, een spuitbus bemachtigd en dan ten strijde getrokken. Yep ik heb dus niet zo ecologisch gereageerd...en slecht geslapen.
Dag elf zijn we om 6u30 jacht gaan maken op zwaardvis en ander groot kaliber in the Pacific. Ik had wat afgepingeld want de boottocht met kapitein en visgids voor zes uur charteren was niet voor een schijntje. Maar ja het was de grote droom van Levi en Erwin had er ook zin in , dus... Erwin ontpopte zich tot een echte zeebonk terwijl wij groen over de reling hingen...Het beterde pas toen we helemaal vooraan gingen zitten en goed uitwaaiden. In volle zee werden alle zes lijnen uitgegooid en nu wachten maar...We hadden 2 keer beet van een grote zwaardvis die we zagen opspringen, maar pech... ze kwamen telkens los van de haak. Toch een tof avontuur, want we zagen een manta, scholen vliegende vissen en tonijnen en prachtige enorme zeeschildpadden. Het mooiste was toen we een school dolfijnen spotten en ze met ons mee zwommen onder en naast de boot. We konden ze bijna aanraken !
Nadien picknick onder de palmbomen op Montezuma beach en dan hop verder naar volgend adres :hotel Tango Mar in Tambor.
Morgen meer hierover: maar besluit:
OK ik probeer wel wat ecologisch verantwoord te zijn, maar insecten vooral van het kruipende soort moeten buiten blijven!En ik houd toch wat meer van luxe... Het vorige hotel was niet wat we ervan verwacht hadden, maar dat kan gebeuren hé...( geen paarden meer, terwijl het in Lonely planet hiervoor aanbevolen was, geen goede bedden, geen airco , maar wel vriendelijk personeel en lekker eten )
Vandaag zijn we naar een nationaal park geweest dat een zweed (!!) hier in de jaren 60 heeft gesticht.(cabo blanco)
Toen we oprit van ons verblijf afreden rond 8.00 uur 's morgens stonden er reeds herten op de weg.
Na een korte rit van 30 minuten over zandwegen naast de pacific zijn we in het park aangekomen waar enkele plaatselijke wilde zwijnen ons stonden op te wachten naast de parking. Tijdens onze tocht door het regenwoud van het park hebben we ( vele) apen, 1 wasbeer, vele eekhoorns en vogels gespot. Het park loopt tot in de pacific en daar zagen we pelikanen en fregatvogels over het azuur blauwe water vliegen. Toen we terug wandelden rond 11 uur was het reeds meer dan 30 graden, wat met 82 procent vochtigheid tot gevolg had dat de we allen kletsnat waren geworden van het zweet. Spijtig genoeg niet aan verse kledij gedacht.
Op de terugweg zijn we gestopt in de plaatselijke bakery waar we een zoveelste fantastische lunch hebben gekregen op het terras waar het frisser was.
Op de terugweg naar ons hotel heb ik nog een duik genomen in de pacific op een bounty strand, terwijl de plaatselijke surfers aan het dobberen waren enkele tientallen meters verder wachtend waren op de beste golf van de dag. Cyro heeft bijna zijn slippers zien opslokken door een enorme golf en deze zagen we dus ook voorbij drijven !
Geen haaien te bespeuren in de oceaan, hoewel de oceaan voor het national park (op 5 km) daar ook voor bekend is (brrrr...)
Ik voelde me al helemaal Robinson, waar een volgende stop op de strandbar waarschijnlijk ook wel voor wat tussenzit.
In ieder geval het is hier fantastisch en tot heden geen grote of kleine kwaaltjes gehad.
We hebben al een optie genomen op deep sea fishing waar we hopen een zwaardvis te vangen op 30 miles uit de kust.
Voor we dit avontuur aanvangen heb ik daarstraks nog eens onze dollars geteld en in ieder geval moet ik dan morgenvroeg niet van mijn paard vallen want we hebben een snelle rit te paard besteld op een ogenblik dat men hier voor de andere gasten in het hotel nog niet aan het ontbijt is begonnen.
Misschien begint hert leven op 50 maar ondertussen hebben er toch nog een lap op gegeven als late veertiger.
Wegens een los gebroken tropisch onweer moet ik nu afsluiten.
Buenos tardes
Ik ga er nog 1 drinken en mij nog wat insmeren tegen het verbrand. Erwin
Wegens verblijf in de jungle was het niet mogelijk op het net te raken, vandaar deze samenvatting.
Finca la Anita was een 1 in een lifetime experience.
ZESDE DAG:
Er werden ons huisjes toegewezen zonder ramen ( 'cabanas'), maar gelukkig was er overal muggengaas voorzien om de insecten buiten te houden. Na de lunch zijn we een kleine wandeling in het bos gaan maken waar Ingrid zich niet op haar gemak voelde gezien de eigenaar haar had verteld dat er veel giftige slangen in de buurt bevonden. De eigenaar, Pablo, kreeg een onverwachts telefoontje van 4 18-jarige ondernemers die een eigen zaakje wouden beginnen door toeristen rond te leiden in de jungle op weg naar watervallen. Wij waren de proefpersonen die voor de eerste keer de route moeten uitproberen. Ze hadden 5-dagen met hun machetes gewerkt om het pad vrij te maken. Overall was het goed meegevallen alleen was het te moeilijk voor de average toerist. De eerste nacht was een slaaploze nacht voor Ingrid en mij. De insecten hadden al hun energie opgespaard om 's nachts ons een welkomsconcert te geven.
ZEVENDE DAG:
Na het ontbijt zijn we het plaatselijk schooltje gaan bezoeken. We kregen een rondleiding van 3 meisjes die ons alles vertelde over hun school en het recycling project. Erna ben ik al driftend op de quad teruggegaan naar de huisjes om een beetje te chillen in de hangmat terwijl mijn ouders en Cyro een paardrijtoer gingen maken in de jungle. 's Avonds zijn we in het dorp gaan eten bij een 80 jaar oud vrouwtje, zij had voor ons kip met rijst op een houten stoof gemaakt wat heerlijk was. Gelukkig hadden de insecten de vorige nacht al hun energie gebruikt en waren ze in slaapstand gegaan.
ACHTSTE DAG:
Direct na het ontbijt hebben we een privé-rondleiding gekregen van Pablo in zijn plantage. We hebben kennisgemaakt met hoe het allemaal in zijn werk zat en we hebben ontdekt dat de planten die verkocht worden een reis van 3 weken ondervinden. We hebben door de jungle getrokken terwijl Pablo met zijn machete de weg vrijmaakte voor ons wat Cyro geweldig vond. Tijdens de rondleiding was Erwin niet te houden toen hij alle verschillende planten zag. Hij heeft een uur aan een stuk met Pablo zitten te praten over verschillende grondsoorten. Mama en ik hebben hem de mond gesnoerd omdat Pablo niet aan uitleggen toekwam.
In de namiddag hebben we een beetje gerust na de vermoeiende wandeling. Na het avondeten werden we getrakteerd op een privé-opera concert wat ik héél spijtig vind dat ik het gemist heb...
NEGENDE DAG: Na het ontbijt vertrokken we direct omdat het de grote dag van El clásico aangebroken was. Volgens een strak tijdschema zijn we vertrokken met een goede vaart (30km/u gemiddeld) langs de slechste weg van Costa Rica. Gelukkig hebben we een little Hummer anders was het ondoenbaar geweest. Na de hele weg Hyacynt Bouquet gespeeld te hebben was ze helemaal uitgeput en MOEST ze stoppen. Daar ging mijn tijdsschema! Met veel aandringen heb ik hun stop kunnen beperken tot 20 minuten, diezelfde die ik heb gemist van de match. De uitslag was 1-1 door een P.R.A.C.H.T.I.G.E. goal van Cristiano Ronaldo. Zelfs met 10 man heeft Real Madrid Barca bijna op de knieën gedwongen. Straks gaan we eten in een hippiestad op het strand.
Binnen 4 dagen is het weer een clàsico. Gelukkig is het dan maar 30 minuten rijden zodat ik verzekerd ben van een volledige match.
Na veel geklaag van LEVI en cyro gingen we vroeg op pad voor expeditie Vulcano. Erwin kon zijn 4x4 eindelijk uitproberen op de hobbelige naar de Observatoru lodge. We maakten een fikse wandeling naar de waterval , hangbrug en de vulkaan. De vulkaan Arenal is nog steeds actief. We zagen de de top van de vulkaan helemaal , wat vrij uitzonderlijk is , want meestal is deze in wolken gehuld. De montana fuego deed zijn naam eer aan : we zagen diverse rookpluimen vanuit de vulkaan opstijgen. Daarna hobbelden we verder richting serpentarium en na een hele wandeling geen dier gezien te hebben zat er net naast de weg op 10m van ons een PRACHTIG witneuswasbeertje insecten te snacken in het gras. In het serpentarium hebben we genoeg gegriezeld voor 10 Halloweens bij elkaar (volgens Ingrid). Tarantula's,gifkikkers, Cobra's,Boa constrictors,pythons,....:alles wat we zeker NIET willen tegenkomen. In de namiddag hebben we gerelaxed aan het zwembad en heeft Levi ons leren wiezen. Nu staan we in onze startblokken om te gaan dineren in één van de beste restaurants van Costa Rica volgens Lonely Planet :Gingerbread (helaas hebben we geen guide michelin bij om dit te bevestigen Karel!).
De kinderen wilden uitslapen , dus pas tegen 8:15 gaan eten inclusief banana pancakes , roereieren en vers fruit. We hebben met een privégids een bootsafari gemaakt op de rivier Puenas Blancas. Het was een nationale feestdag en Tico's (Costaricanen) genoten van een picknick aan de oevers. We dobberden twee uur lang op de rivier en genoten van het zeer mooie uitzicht en van de kleurrijke vogels die over het water scheerden. We ontdekten met behulp van de kennersogen van Luìz en die van Levi een prachtige luiaard die in slow-motion maar blaadjes bleef eten, een brulaap,slapende vleermuizen en leguanen die aan het zonnebaden waren op de oever. Onze dorst spoelden we weg bij de plaatselijke rodeokampioen.Longeren rond de tonnen ( barrels) lijkt me toch wat te hoog gegrepen voor Crystal en Zaisa! Dan nog even uitpuffen in ons zwembad, douchen en lekker dineren in ons hotel met op de achtergrond een sublieme zonsondergang.
Vandaag waren we al vroeg uit de veren want om 6 uur vertrokken de 3 mannen op visexpeditie met een gids in een boot op het meer.
Ondertussen heb ik uitgebreid ontbijt met lekkere pancakes ( ja Annemie de extra kilo is er al aan ! ) , de reisgidsen doorgenomen om de planning te maken, en lekker gezond aan het zwembad met zicht op het meer en in de verte het bootje met de vissers...
We hebben ondertussen al aan de lijve ondervonden wat de tropen betekenen : stralende zon en dan ineens uit het niets ineens een tropische hevige regenbui of een onweer.
Tegen de middag kwamen de vissers roodverbrand terug met 8 grote vissen op hun krediet( visserslatijn..).Cyro heeft de grootste aan de haak geslagen.
Snel lunchen en dan ben ik met Erwin nog een jungletocht gaan maken over een 2 uur durende trail met wel 20 hoge hangbruggen. Lekker schommelen om Erwin zijn hoogtevrees te laten overwinnen. Veel groen gezien , maar geen apen. We hebben ze wel gehoord, maar ze speelden verstoppertje.Op de achtergrond de spectaculaire Vulcano Arenal, nog steeds actief.
En nu aan de aperitief met een jengelende Levi wanneer hij op de computer mag, dus ciao tot morgen.
 "Wink"){kind=icon}
