De verplaatsing naar Groeninghe was al een probleem nog voor de wedstrijd begon, vrijdagavond waren we nog maar met elf spelers, direct wat hulp gevraagd aan de vet B , ook Eddy ging zien of hij iets kon doen. Uiteindelijk moesten we het met zn elven doen. Nu op zich geen probleem maar als je dan na vijf minuten al twee geblesseerde hebt, dan heb je een groot probleem natuurlijk.
Al van bij de opwarming was duidelijk dat de grasmat waar we moesten op voetballen geen voetbalveld waardig was, het leek meer op een akker. Door de laagstaande zon opteerde we om te draaien, maar wat kwamen we aan de overkant tegen, dat was genen akker maar eerder een slagveld waar ze vroeger in 14-18 WO 1 hebben uitgevochten, met aan de goal een krater waar een V1 bom was terecht gekomen. Het niveau verschil was daar op sommige plaatsen zonder overdrijven meer dan 2cm. Echt niet verantwoord. De wedstrijd was nog geen twee minuten ver toen doelman Abrath een balletje moest oprapen en zich misstapte in de krater. Gevolg een verrekking in de linker kuit. Aangezien er geen vervangers waren pikkelde deze dan maar verder. In minuut vier was er al een volgend slachtoffer, Dirk Julliams ontzette een bal en sloeg bij het neerkomen zijn enkel om, twee keer raden idd op dezelfde plaats als bij de doelman. Ook Dirk pikkelde nog wat verder maar echt lukken deed het niet meer. Dus na vijf minuten stonden er eigenlijk nog maar negen fitte spelers op de plein. In de zesde minuut kreeg Groeninghe zijn eerste kans en deze was meteen raak. OR liet de kopjes niet hangen en combineerde soms vrij aardig, naar de normen van het terrein toch. Rond het kwartier zetten Denies mooi voor van op links en Walter maakte het prachtig af 1-1. Lang konden we niet genieten van ons doelpuntje, 20ste minuut hoekschop thuisploeg, kort genomen, één tweetje en dan een voorzet die via de rug van Pallemans, de bezoekende doelman veraste. 2-1 achter. Tien minuten later werd het 3-1, Abrath kon niet tijdig bij een lange bal , de zwarte parel vooraan stiftte nog op de lat , Doms kopte weg maar in de voeten van hun nr 10 die niet twijfelde en scoorde. 35ste minuut, een vrije man mag opkomen vanuit de tweede lijn en lost een raket ( een V1 die deze keer niet de grond raakte), snoeihard binnen. 4-1 achter, dit was meteen ook de ruststand. Tijdens de rust werd het duidelijk dat we met zn tienen verder moesten. De voet van Dirk was redelijk dik, het was verstandiger om daar niet mee verder te spelen. We gingen mam op man spelen achteraan in de hoop toch nog een goaltje mee te pikken. Deze hoop was echter van korte duur. 48ste minuut een te korte terug speel bal werd genadeloos afgestraft, 5-1. Or beperkte zich tot wat samenspel op het middenveld maar veel verder kwamen we niet. Rond minuut 60 werd het dan 6-1. Toen volgde er nog twee kansjes voor Denies en Doms maar beide miste. Zes minuten voor tijd begin Grandsard nog een foutje in de backlijn, gevolg strafschop. Het werd dus nog 7-1. Meteen het einde van een veldslag ( figuurlijk dan want het was wel een sportieve wedstrijd) die zwaar werd verloren door Ossla Rozemaai.
Hopelijk vallen de kwetsuren van Dirk en Marc nog mee want de voor de komende weken is onze kern al sterk uitgedund, en zij behoren nog tot de kern die kon komen.
Wat de lente toch teweeg kan brengen : niet enkel de bloemetjes en de plantjes steken hun kopje boven, maar zowaar een bosje spelers mochten we begroeten na een lange winterslaap. Dit gaf de moraal bij iedereen duidelijk een boost en dat was vanaf de aftrap duidelijk te merken. Na een 5-tal minuten mochten we al juichen toen Dia in t straatje werd gestuurd en klaar kijkend de bal voorschotelde aan Bobke die zonder twijfel in dank aanvaardde. De bezoekers lieten zich echter niet onbetuigd en herstelden vrij vlug het evenwicht vanuit een scherpe hoek. De partij bleef vinnig over en weer golven maar wij zorgden toch voor meer dreiging en Dia bracht met een heerlijk gekrulde plaatsbal opnieuw voorsprong. Onze beide snelle spitsen bleven druk zetten op de bezoekende verdediging en die ging twee maal zwaar in de fout : opnieuw Dia en daarna Harry kenden geen genade met zoveel geklungel en straften telkens genadeloos af. Met 4-1 de rust in, een lekker gevoel.
Kort na de hervatting slaagde een Ossla-verdediger er nog maar eens in om te kort terug te spelen, ditmaal was Bob de kip van dienst om dit graantje mee te pikken. Tijd om al enkele bankzitters (hoe lang was dat geleden ?) ook hun speelminuten te gunnen. Alles wat nog op een bezoekende aanval leek, werd netjes opgevangen door onze achterhoede en een attente Carl. De betere kansen vielen nog van onze kant te noteren, maar enige nonchalance begon zowaar de kop op te steken. Toch werd de score nog aangedikt : Dia kon alweer een bezoekend balverlies afstraffen en het orgelpunt was voor Marc W. die van op de stip de eindcijfers mocht vastleggen, na dat Eric P. foutief was gestopt in de rechthoek. Zo noteerden we de allereerste zege van 2009, een flinke opsteker in het vooruitzicht van de laatste wedstrijden. Een collectief sterke wedstrijd van onze jongens, hopelijk geen eendagsvlieg, want die komen ook voor in de lente. De flauwe excuses van de tegenpartij over ons speelveld hielden echt geen steek, ze zijn gewoon het echte Groeninghe nog eens tegengekomen ! .
Slechts 10 spelers om op het scheidsrechtersblad in te vullen dus veel viel er niet te verwachten van deze wedstrijd. Helderhoek is een goed voetballende ploeg waar enkel in de verdediging zwakke schakels zijn. We kregen in de aanvangsperiode 2 uitstekende kansen om de score te openen maar het was Helderhoek die de eerste goal liet optekenen. Bob lukte nog de aansluitingstreffer maar vanaf dan werd het éénrichtingsvoetbal met een 4 - 1 ruststand tot gevolg. De jonge scheidsrechter deed nochtans zijn uiterste best om ons een handje toe te steken tot zelfs een rode kaart voor de thuisploeg maar de eindcijfers spreken voor zich : 5 - 1...
Juist 11 mensen kwamen afgezakt naar Deurne om de leider van de competitie partij te geven. Voor de neutrale toeschouwers was het onmogelijk om vast te stellen wie die leider was. Het werd een gelijkopgaande partij waarin het veldoverwicht wel voor Sava was maar de betere kansen waren voor ons. Na enkele gemiste kansen van Groeninghe was de eerste tegenprik van Sava meteen raak en stonden we na een kwartier 1- 0 achter. We lieten de kopjes niet hangen en slaagden er in om voor de rust de achterstand om te buigen in een 1 - 2 voorsprong. De gelijkmaker kwam er na een strak schot van Bob en Dia rondde een persoonlijke actie netjes af. In tegenstelling tot de wedstrijd op ons veld was Dia een ware gesel voor de defensie van Sava. De tweede helft werd de druk opgevoerd door Sava maar het bleef bij steriel speloverwicht. We kwamen er op de counter nog af en toe sterk uit maar slaagden er niet in een derde doelpunt te maken en een kwartier voor tijd maakte de boomlange spits van sava met het hoofd de 2 - 2. Dit was tevens de einduitslag waar alle partijen zich wel in konden vinden.
15 februari 09 : VOS REINAERT - RG VETERANEN 4 - 1
De positieve naklank van de uitstap op vrijdag de dertiende werkte nog even door tot zondagmorgen, helaas niet tot op het einde van de match. Na het traditionele heen-en-weer sms-en op zaterdag waren toch 11 beschikbare pionnen bereid om de verplaatsing naar het Land van Waas te maken. Flink op tijd zelfs, want de beloofde koffiekoeken van onze Abi-zaakvoerder moesten nog achter de kiezen.
De wedstrijd zelf verliep weer in moeilijke omstandigheden : aanvankelijk nog een bevroren veld, later een licht ontdooide bovenlaag, met veel glijwerk tot gevolg. We kwamen na een klein kwartier verdiend op voorsprong toen Jerry na een aanval door het centrum alleen op doel kon af gaan en beheerst in het dak van het doel besloot. Daarna gaf de thuisploeg iets meer repliek maar kwam niet aan kansen. Toch gingen ze nog met voorsprong rusten. Kort voor de pauze profiteerden ze maximaal van dubbel mistasten in onze achterhoede en gaven onze hoop een flinke knauw.
Met frisse moed weer het veld in, maar veel gevaar konden we niet brengen. Het waren de Vosjes die Dame Fortuna aan hun kant hielden. Uit een afvallende bal lukte hun beste verdediger immers nr. 3, door een bos van benen in de lage linkerbenedenhoek. Van onze zijde werd nog even getracht om de bakens te verzetten, tevergeefs echter. Helemaal op het einde kregen we nog een terechte strafschop tegen en kwam de eindstand op het bord : 4-1. Volledig in wanverhouding met het spelbeeld, een punt had zeker verdiend geweest. Maar in voetbal telt nog altijd de efficiëntie. Toch wens ik iedereen te bedanken voor de positieve ingesteldheid tot aan het laatste fluitsignaal !
De bekerpartij van volgende week tegen Cantincrode laten we om bekende redenen aan ons voorbijgaan. Volgende afspraak op 8 maart op Sava met hopelijk nog eens meer dan 11 personeelsleden !
Voor de tweede week op rij een onvoldoende opkomst van spelers, door allerlei verschillende redenen. Feit is dat na enig gepalaver de 9 aanwezigen besloten om er toch maar voor te gaan, de bekermatch op Groenenhoek nog in gedachten. Binnen het kwartier stonden we al 2-0 in het krijt, maar toch werden er pogingen gedaan om wat te combineren, ondanks de klimatologische omstandigheden. En zie, we kwamen aan enkele kansjes en lukten via de Mac zelfs de aansluitingstreffer. Voor de pauze kon de thuisploeg echter opnieuw uitlopen na goed uitbuiten van de numerieke meerderheid.
De overbodige tweede helft had weinig om het lijf. Ik Dien hield de voet van het gaspedaal en blonk enkel uit in eindeloos buitenspel lopen.
Wij bleven allen ons best doen en Dia miste een unieke kans om weer voor spanning te zorgen. De laatste 10 minuten moesten we nog 2 doelpunten slikken : eindstand 5-1. De thuisploeg bedankte ons om toch te willen spelen, ook ik wil mijn dank uitspreken tegenover de 9 vrijwilligers om de club een boete te hebben bespaard.
Volgende zondag geen wedstrijd ! Daarna, op 15 februari, de uitstap naar Vos Reinaert. Iedereen op post (of droom ik weer ?).
