0479/43 33 29

---

---

Souper 2008

Zoals beloofd de nieuwe datum voor het eindejaarssouper 2008.

Het feest gaat door op :

vrijdag 12 december 2008

Salons “De Vrede”, Moerdijkstraat 94 te Ichtegem.

Dit jaar echter, ter gelegenheid van onze Parel eind april, gebruiken we de refter van de Permekeschool als hoofdrustpost.
Ter gelegenheid van het schoolfeest organiseert de Permekeschool een wandeltocht.
Als wederdienst maken we via onze clubkrant wat publiciteit voor hun “Permekewandeltocht”.
Het is een organisatie ten voordele van de school en die volledig georganiseerd wordt door de Permekeschool zelf.
Dus een wandeltocht die niet onder de verantwoordelijkheid van onze club valt, maar elke wandelaar is er zeker welkom.

Start: Feesttent, Varsenareweg 7c te 8490 Jabbeke

Buslijn 52 (halte aan de kerk te Jabbeke-centrum)

E40 Brussel-Oostende afrit nr:6. MARS-pijlen volgen

Inschrijvingen: 7 & 12 km van 07.00 uur tot 14.30 uur

20 km van 07.00 uur tot 13.00 uur

Sluiting om 17.00 uur

Deelname: € 1.50 met afstempeling. Leden aktivia 1,10€

Parcours: Stalhillebrug, de Schobbejak, de polders

Onthaal: Drank en spijs aan betaalbare prijzen.

Inlichtingen: - J. Demarest 0496/79.47.34, omloopverantwoordelijke - G. Dejaegher 0494/53.56.09

Zaterdag 31 mei 2008

7 – 12 – 20 km

---

---

ONGEVALLENVERZEKERING

Om alle misverstanden en administratieve wantoestanden te vermijden is het nodig dat de aangifte van een ongeval, opgelopen tijdens een wandeling, correct wordt aangegeven. Daarom vragen wij jullie om bijgevoegd artikel betreffende ongevallenverzekering aandachtig te willen lezen.

Belangrijk !!! Lees dit aandachtig want het kan je een hoop ellende sparen. Belangrijk!!!

Wandelen, het kan zo’n deugd doen ????

Alhoewel! Enkelen onder ons hebben er al eens mee te maken gehad..

Soms gebeurt het wel eens dat men misstapt (heren, ik bedoel hier wel letterlijk mis-stappen) en dat daar een valpartij van komt of dat we ergens onze voet omslaan met als gevolg kwetsuren en serieuze pijnen. Wat dan?
In het volgende zal ik jullie proberen uit te leggen wat je allemaal moet doen ingeval zich zo iets voordoet.
Zoals jullie weten zijn alle leden van onze wandelclub verzekerd via de wandelliga bij de verzekeraar Ethias. Maar hoe zijn we verzekerd en wat moet je zeker doen om verzekerd te zijn?

Wie is verzekerd?

Alle leden zijn automatisch verzekerd van en naar en tijdens een wandeltocht wanneer men daarvoor werkelijk het inschrijvingsgeld betaald heeft voor die wandeltocht. Dus zwartlopers (die geen inschrijvingsgeld betalen) zijn in het geheel niet verzekerd, ook niet als ze lid zijn van een wandelclub.
Vrije wandelaars of individuelen die hun inschrijvingsgeld betaald hebben zijn enkel verzekerd tijdens de wandeltocht, dus niet van en naar de organisatie.
Vrije wandelaars of individuelen die de prijs betalen als een lid van een wandelclub voor een tocht, omdat ze zo € 0,40 of € 0,50 besparen, zijn NIET verzekerd. De meerprijs, die zij betalen, is een stukje van de verzekeringspremie die zij voor die tocht moeten betalen, het andere stukje wordt door de club betaald. De verzekeraar gaat er vanuit dat wanneer een vrije wandelaar of individueel slechts het inschrijvingsgeld van een lid betaalt er geen premie is betaald en dat betrokkene dus NIET verzekerd is.

Dus beste leden neem je iemand mee, die geen lid is van een wandelclub, schrijf hem dan NIET in als lid voor die wandeltocht, het kan je veel problemen besparen en je vriendschap bewaren.

Wat moet men doen? (ingeval van een ongeval)

Kijk voor je de vertrekzaal verlaat of er een noodnummer vermeld staat op je controlekaart. Op onze tochten staat achteraan je controlekaart een GSM noodnummer.

Kan je op eigen houtje de aankomst of de volgende controlepost bereiken, meld je dan zo vlug mogelijk aan bij de plaatselijke verantwoordelijke en laat het nazien door de aanwezige hulpdiensten.

De plaatselijke verantwoordelijke zal dan met jou een ongevallenformulier invullen. Neem er de tijd voor om samen het formulier zo correct mogelijk in te vullen.

De aangifte bestaat uit twee delen en een omslag.

Het eerste deel wordt samen met de verantwoordelijke ingevuld. Daarop staan wel enkele vragen die je niet onmiddellijk zal kunnen beantwoorden omdat je die gegevens niet bij je hebt. Om dit te verhelpen volgt er op het einde van dit verhaal een invulkadertje waarop je die gegevens kunt invullen. Het is zodanig gemaakt dat het in je wandelboekje past.

Dit eerste deel wordt dan zovlug mogelijk door de inrichtende club aan de wandelliga bezorgd.

Het tweede deel (geneeskundig getuigschrift) en de omslag worden dan met jou meegegeven. Ga dan zo vlug mogelijk naar de dokter die de ernst van de kwetsuur zal vaststellen en laat hem/haar het gedeelte invullen dat voor hen bestemd is. Op de keerzijde van dit formulier kleef je een zelfklever van je ziekenfonds en vul je plaats en datum in en je ondertekent dit formulier. Met de omslag die je erbij hebt gekregen stuur je dit formulier door naar de wandelliga. Heb je geen omslag meegekregen dan kan je steeds bij mij terecht om het juiste adres te vragen.

Let wel op, de verzekering werkt slechts wanneer de beide exemplaren toegekomen zijn bij de wandelliga en dit in de zo kortst mogelijke tijdspanne. Dus stuur jij dit geneeskundig getuigschrift niet door dan komt de verzekering ook niet tussen.

Hoe krijg ik mijn centen terug?

Normaal gezien zal je van de verzekering uit enige uitleg krijgen maar voor sommige zaken kan dat al te laat zijn.

Heb je medicatie nodig dan haal je die bij je apotheek maar vergeet hem niet te zeggen dat deze aankoop door de ongevallenverzekering wordt gedekt. Je zal uiteraard wel je apotheek moeten betalen maar op het betaalstrookje komt een speciale clausule.

Je doktersbriefjes breng je binnen bij je ziekenfonds. Ook hier zeg je dat dit voor een ongevallenverzekering is. De afrekening, die je krijgt, vermeldt het remgeld (het gedeelte die je normaal niet terug krijgt).

De betaalticketjes van je apotheek en de afrekening van het ziekenfonds zal je dan moeten opsturen naar AKTIVIA of naar de verzekeraar Ethias die op zijn beurt het remgeld en de apotheekkosten zal terugstorten. Maar zoals bij alle verzekeringen geldt er hier ook een vrijstelling (franchise). De eerste € 25,00 die moeten we dus zelf betalen.

Laat ons hopen dat we dit allemaal niet nodig zullen hebben, maar je weet maar nooit.

Patrick Barremaecker, secretaris

BUSUITSTAP : G O O I K

DATUM : Zondag 1 juni 2008

VERTREK : om 7 uur (stipt) op de parking Sporthal te Jabbeke.

DEELNAMEKOSTEN : € 5 voor de leden (onder de 12 jaar gratis).

€ 8 voor de niet-leden.

ALLE INSCHRIJVINGEN BIJ :

Annie Knockaert, Gistelsteenweg 343 - 8490 te Jabbeke -0474/71.49.65.

Inschrijving gebeurt bij voorkeur door middel van overschrijving op rekeningnummer

779-5952265-88 met volgende vermelding

“Busuitstap - GOOIK - voor …… personen”.

Aandacht : voor de overschrijvers

Mogen wij iedereen vragen contact op te nemen met Annie Knockaert om te weten of er op dat moment nog plaatsen vrij zijn alvorens over te schrijven op de rekening.

Ingeval de bus reeds volgeboekt is, wordt een reservelijst aangelegd in volgorde van datum van overschrijving. De personen die bij overboeking niet kunnen deelnemen aan deze uitstap krijgen zeker hun geld terug.

De inschrijvingstermijn is geldig tot de bus volgeboekt is (ca. 50 personen).

We vertrekken niet met een halfvolle bus, dus snel inschrijven is de boodschap !

Inschrijving is slechts geldig mits betaling !

6^ste Lionswandeltocht van Edingen en zijn Park

op zondag 7 oktober 2007.

“Kom uit de bedstee, mijn liefste” zong wijlen Egbert Douwe op deze vroege en zeer mistige zondagmorgen want we moesten ons klaarmaken voor de busreis van onze wandelclub (zou dit dan onze laatste busuitstap worden met deze club ?) en dit keer ging de tocht naar Edingen (Enghien). Dit is een stad en faciliteitengemeente in de provincie Henegouwen en telt ruim 11.500 inwoners en is gesitueerd aan de oude Romeinse heirbaan Bavay-Asse. Vanaf de 12e eeuw maakte het deel uit van het graafschap Henegouwen en was vooral bekend voor de productie van wandtapijten. Naast Edingen zelf, bestaat de fusiegemeente nog uit de deelge-meenten Lettelingen (Petit-Enghien) en Mark (Marcq). Edingen biedt ondanks zijn kleine oppervlakte het aspect van een echt stadje met vele oude huizen uit de 17e, 18e, en 19 eeuw.Stipt vertrokken om 7u30 met een volle autocar ofte 50 wandelaars namen we de autostrade richting Brussel om zo aan te komen rond de klok van 9u. De vorige dagen was er serieus wat twijfel gerezen over het al dan niet opdoeken van de wandelclub, maar tijdens de busrit werd door onze voorzitter de heer Etienne Deman met de snor, medegedeeld dat het voortbestaan van de club was gevrijwaard, zij het dan met een nieuw bestuur vanaf 1 januari 2008 wat op een beleefd applaus werd onthaald. De start van deze wandeltocht had plaats in de zaal Nauti-Sport. We hadden de keuze uit vier afstanden, nl. 5, 12, 19 en 27 km en kozen voor de 19 km. Eerst werd de inwendige mens nog wat versterkt en daarna gingen we op pad bij prachtig nazomerweer. Wandelend voorbij het sportcomplex werden we onmiddellijk rechtsaf gezonden langs een asfaltweg, met verderop wat heuveltjes (niet die van Erika natuurlijk) die je met gemak kon beklimmen en die een streling waren voor het oog. Je kon er ook genieten van prachtige vergezichten. Zo kwamen we stilaan bij de eerste splitsing en ging het linksaf langs de Korte Broekstraat, opnieuw een asfaltweg. Hierlangs zag je heel wat oude boerderijen, de een al wat mooier verzorgd dan de andere. Ondertussen werden we voorbijge(snel)wandeld door onze immer joviale voorzitter Etienne Deman in gezelschap van zijn charmante echtgenote Monique. Etienne vertelde ons in snelvaarttempo enkele moppen, maar dra waren zij uit ons gezichtsveld verdwenen. Via de Humbeekweg, een zoveelste asfaltweg en na het dwarsen van de Lekkernijstraat ging het rechtdoor met aan de linkerkant van de weg een klein kapelletje dd.1894. Daarna linksaf naar Labliau, een gehucht dat zijn agrarisch karakter heeft behouden. Langs de hoofdstraat staan huizen, boerderijen, de oude gemeenteschool en de pastorie, wat haar het bijzonder karakter van de “stratendorpen” geeft. Aan de linkerkant van de weg zagen we de Sint-Annakerk, gesticht ter ere van Sint-Anna. De eerste steen van de huidige kerk werd op 23 mei 1904 gelegd. De klokkentoren werd getroffen door de bliksem en in 1980 terug opgebouwd. De bronzen klok, Gertrude genaamd, dateert van 1619. Zo ging het dan stilaan naar de eerste controle na 7 km waar we konden genieten van een lekkere Floreffe triple (je moest goed toezien dat het flesje wel degelijk volledig werd uitgeschonken) en van een kleine snack. Na de controle ging het rechtsaf voorbij een woning met boven de voordeur het jaartal 1774, wat wel zeer uitzonderlijk is. Dan opnieuw voorbij de Sint-Annakerk en er naast zagen we een woning met een wel opmerkelijk bordje “attention au chat”, het is eens iets anders. Daarna in dalende lijn voorbij het natuurdomein Terneppe met iets verderop rechts van de weg een kapelletje dd 1785. Op het einde van deze weg stond er ook nog een wat verouderd kapelletje verborgen tussen drie linden. Via de Kruisjesstraat en over de spoorweg ging het richting Mark (Marcq). “In Mark is vriendschap onze boodschap”. Dit dorp werd reeds vermeld in 1131 en dankt zijn naam aan de Mark, een zijrivier van de Dender die daar ontspringt. Verder wandelend langs een asfaltweg, overgaand in een aardeweg, om dan via een kerkewegel stilaan de 2e controlepost te bereiken in de parochiezaal van Marcq. De liefhebbers van de alomgekende mattetaarten waren er aan voor de moeite want er waren geen meer te verkrijgen, dan maar een frisse cola gedronken. Er was ook een dogbar voorzien (hier noemen ze dat blijkbaar een ”Tou Tou bar”), maar veel toutous waren er niet te zien. Hier bevindt zich ook de Saint-Martinkerk, in gotische stijl met romaanse toren uit de 11e eeuw. Momenteel wordt de toren hersteld.Na de controle ging het linksaf langs een kiezelweg, dan de brug over, de Arenberglaan in, onmiddellijk linksaf, meteen daarna rechtsaf met aan de linkerkant van de weg 4 godshuisjes dd. 1763. Stilaan wandelden we dan in de richting van het centrum van Edingen met zijn prachtige Sint-Niklaaskerk. Deze kerk is sedert 22 augustus 1947 een beschermd monument. In de loop van de geschiedenis werd de kerk meermaals vernield, geplunderd of getroffen door brand, en werd zo verscheidene malen opnieuw gerestaureerd. In 1347 werd het eerste hoofdaltaar van de kerk gewijd. Bij het begin van de 15e eeuw brandde de kerk af. In 1794 komt de Franse revolutie alles vernietigen. In 1848 heropbouw in neogotische stijl. In de toren bevindt zich een beiaard met 51 klokken, waarvan de oudste reeds dateert uit 1566. Deze kerk is zeker een bezoek waard want er is heel wat te bekijken in de kerk zelf o.a. Het Koor (gebouwd door de Heren van Edingen en herbouwd door de Graven van Luxemburg), het orgel, de predikstoel (barokstijl), de lezenaar, de koorstoelen, de rozenkranskapel 1634, de doopkapel 1951, het retabel van de bevrijding, de kapel van Sint Anna, het Brabants Gotisch portaal enz. Vervolgens ging het dan door het zeer prachtige park van Edingen. De oorsprong van het park van Edingen gaat terug tot in de XVde eeuw, toen Pierre de Luxembourg, landsheer van het oord, het aan het kasteel grenzende bos heraanlegt en ombouwt tot park. In 1607 wordt het domein door Henry IV, Koning van Frankrijk, verkocht aan de adellijke familie d’Arenberg. Baron François Empain, een belangrijk Frans industrieel, koopt het domein in het begin van de XXde eeuw. Hij laat er een kasteel bouwen in Louis XVIde stijl en laat er tevens een merkwaardige collectie standbeelden plaatsen in brons en in Franse steen o.a. vindt men er de “Dénicheur d’Aigles” van Jef Lambeau, “Diane”, godin van de jacht, een beeldhouwwerk van Houdon e.v.a. Het kasteel bestaat uit twee verdiepingen. Het park van Edingen werd aangelegd van 1630 tot 1665 en onderscheidt zich door zijn thematische tuinen en zijn wateroppervlakten. Van de Bloementuin in “Italiaanse renaissance” stijl, tot de Dahliatuin en via de Rozentuin en de Watertuin, wandelen de bezoekers rond in het midden van een wonderlijk mooi park. Na het verlaten van dit wel zeer prachtige park kwam de finish weldra in zicht en konden we nadien nog rustig genieten van een drankje en een hapje alvorens de terugweg aan te vatten rond 16u30 en dit keer namen we de autostrade richting Oostende. Tijdens de terugtocht werden een aantal “mooie” prijzen verloot onder de wandelaars, wat enige ambiance met zich meebracht op de bus. Zo bereikten we dan de thuishaven rond 18 u waar iedereen weer een andere richting uitging en een enkeling dan zong van “en me goan nog nie noar huus, bielange nie,bielange nie en we goan nog nie noar huus enz.”. Dank aan de inrichters van deze tocht en ook aan het bestuur van de wandelclub de Rustige Bos-Stappers Jabbeke.

Sevenhant Marc,

lid wandelclub RBS Jabbeke