Bij de grens
Er komt een man op een fiets aangereden, vanuit België,
Nederland binnen. Op de bagagedrager een zak met zand. Nederlandse
douanebeambte:
"Heeft u iets aan te geven?"
Belg:
"Nee."
Douane:
"Een Belg die niets smokkelt,alsjemenou, wat heeft u
dan in die zak?"
"Zand."
Tijdens de controle blijkt dat het inderdaad om zand gaat.
Een week lang komt de man elke dag met zijn fiets bij de
grens met een zak op de bagagedrager. Op de 8e dag wordt de douanebeambte toch
wantrouwend. Douane:
"Wat vervoert u in die zak?"
Man:
"Zand."
Douane:
"Mmmmm, even kijken."
Deze keer wordt het zand gezeefd. Uitslag: alleen maar zand.
Elke dag passeert de man met zijn fiets en een zak de grens.
Na twee weken wordt het de douanier toch te bont en hij stuurt het zand naar
een laboratorium voor nader onderzoek. Resultaat: het is alleen maar zand!
Na twee verdere maanden van zandtransport houdt de douaneman
het niet meer uit en hij zweert:
"Ik geef u zwart op wit dat ik u niet zal aangeven,
maar ik voel aan mijn klompen dat u iets smokkelt. Wat is het?"
De man antwoordt:
"Zoals u ziet, ik vervoer slechts een kleine
hoeveelheid zand.".
De Nederlander is gefrusteerd en woedend en laat zich
overplaatsen naar een andere grensovergang, specialiseert zich in zandsoorten
en smokkeltrucs en het leven gaat verder.
Na vijftien jaar wordt hij gepensioneerd en de dag nadien
gaat hij de fietsende Belg bezoeken.
"Nou zeg,luister eens. Jij hebt m'n leven grondig
vergald,ik ben nu met pensioen, jij hebt gewonnen. Wil je me nou is precies
vertellen wat jij eigenlijk smokkelde?!"
De Belg:
"Fietsen!"
Laurent...
31-12-2013 om 11:59
geschreven door michelleke
|