Het is voor mij eigenlijk simpel geworden.. hij heeft zijn haren geknipt, ik zie hem niet meer, hij heeft met me ruzie gehad, en hij heeft me geblokkeerd op Facebook. Hoe simpel is het voor me geworden. En het is ook gelukt. Ik voel niks meer voor hem, nou ja ik hou nog steeds heel veel van hem maar niet het gevoel dat ik eerst ook had. Maar als ik foto's bekijk van ons 2 of alleen van hem.. dan krijg ik zo ontzettend veel schuldgevoel! Daarom heb ik mijn beste vriendin voor, ze heeft me geholpen al mijn foto's van hem te verwijderen.. het was moeilijk, het leek net alsof mijn hart langzaam brak. Maar ik heb er een goed resultaat voor. Ik heb later die dag zo'n ruzie met hem gehad... maar dat heb ik eigenlijk zelf uitgelokt. Als ik niet zo bot had gedaan had hij me niet verwijderd en geblokkeerd. Maar een kant is het ook goed, ik kom er wel weer bovenop.
Pffff.... Ik snap mezelf helemaal niet... Ik denk de hele tijd aan Juanito. Ik zet een liedje op komt hij ineens online op msn. Ik meld me aan op facebook zie ik een foto van hem. Op school laatst had ik een boek stond zijn naam er! het stond er overduidelijk! Dat is toch raar ik krijg gewoon het gevoel dat ik iets vergeten ben ofso. Ik heb hem een bericht gestuurd op facebook dat ik hem niet kwijt wil als vriend. En ik weet gewoon zeker dat hij het anders opvat. Het is ook gewoon dom, het liefst had ik het verwijderd maar dan denk ik ook dat het beter is dat hij het weet toch?
Ik mis hem dat is gewoon een punt. Maar het lijkt net of ik wel 1000 punten kan opnoemen waarom ik hem mis.
Het enigste wat ik gewoon wil is dat het goed komt en dat ik weer helder kan denken. En dat gaat niet! morgen heb ik cito toets ik moet me daar op richtten maar ik kan dat niet ik denk alleen maar aan Juanito....
We zijn al bijna weer een maand verder. En het gaat wel weer beter en ik ben bezig om hem te vergeten maar dat gaat niet echt makkelijk.
Iedereen praat over hem, ik reageer dan niet. En ik was vandaag aan het lezen staat er toevallig zijn naam daar. En dan komt alles weer terug. Ik heb de laatste tijd het gevoel dat ik iets ben vergeten. Met hem dan... Ik krijg van zo'n signalen dat ik iets ben vergeten.. Hij reageert ook de laatste tijd veel op mijn facebookpagina. Natuurlijk mag dat maar het is wel raar, hij zei laatst nog tegen me dat hij niet meer met me wilde praten en dat hij boos op me was omdat ik over zijn vader begon. Het is gewoon raar. Ik negeer het wel, maar toch.. ergens weet ik ook dat ik me niet moet aanstellen dat het uit is ik bedoel ik word nog wel vaker verliefd, maar ik ben nog nooit zo voor iemand gegaan, ik wilde ontzettend vaak bij hem zijn en ja....
ik snap mezelf echt niet, ik denk steeds dat het mijn schuld is dat het uit is, maar dat is niet zo en ik heb spijt van alles... maar ik wil hem...
Alles wat ik met hem mee heb gemaakt mis ik, ontzettend... Maar hij is een echte player, eerst mij toen een ander is naar een paar weken weer uit gegaan, en hij heeft nu al een ander. Hoe gestoord is hij wel niet! Maar kijk mij dan, een meisje die haar ex maar niet kan vergeten, en dat ze hem ontzettend mist.. ligt het dan aan mij of ben ik gewoon gestoord geworden. Hij heeft gewoon die lach, die ogen, zijn liefde... ik ben nog nooit zo erg in de steek gelaten. Als ik een happy koppel zie dan denk ik: dat was ik paar weken geleden nog, en nu loop ik alleen.. Ik mis hem zo ontzettend erg, ik heb zijn foto's nog niet verwijderd, ik kan het niet, ik denk dat ik er spijt van ga krijgen!...
Vandaag een bad day, we moesten vandaag die irritante kinderpostzegels verkopen. Ik heb er maar 3 verkocht niet veel dus, ik wil die kinderen zo graag helpen maar gaat wel moeilijk als mensen de deur dicht laten of niet willen kopen. Op school was het ook wel doodsaai, maar door die kinderpostzegels hadden we wel om 12 uur uit. Gelukkig maar ik had echt geen zin om nog een half uur langer taal te gaan doen.
Het allerergste van de hele dag vandaag was dat het broertje van Juanito ( C.J die zit bij mij in de klas) die tegen me zei dat het na 2 weken het al uit had gemaakt met die vriendin die na mij kwam en nu heeft hij alweer een nieuw vriendin. Serieus die eikel die wil ik gewoon niet meer zien en niet meer spreken! al zijn foto's die ik heb verwijder ik! Het liefst wil ik er gewoon er voor zorgen dat hij never nooit meer een vriendin krijgt, dat doe ik met liefde maar dat is wel een beetje dom. Maar ja ik moet die eikel gewoon vergeten en vrolijk verder gaan, maar eerst naar die stomme tandarts om half 8. Wie gaat er nou om half 8?!. Ik hoop maar dat ik niet een gaatje heb, ik heb laatste tijd wel veel gesnoept vanaf de dag dat ik iets met Juanito kreeg. En sinds dat het uit is wil ik alleen maar chocolade, is dat normaal of ben ik gewoon gek aan het worden? Ik snap me zelf af en toe niet meer, hoe kan ik nou iets hebben met de sukkel van de stad! hoe dom ben ik wel niet, maar ik snap gewoon niet wat er in die kop van hem om gaat! hoe kan hij een meisje zo'n erge pijn doen, ik ben eigenlijk niet meer boos op hem dat het uit is maar gewoon... dat hij zo met een meisje om gaat dat hoort gewoon niet. Dat is waar ik zo bang voor was, hij maakt het uit voor niks en gaat er met een ander vandoor die ook weer gedumpt word. Dat is toch het dom.
vandaag hebben we uitleg gekregen voor kinderpostzegels voor morgen, heb er geen zin in maarja het moet.
net mijn nageltjes gelakt ben er blij mee.. heb vandaag ook een 10 gekregen voor begrijpend lezen! en voor de 2e deel een ruim voldoende, beter dan een onvoldoenden, gemiddeld sta ik nu een 9 met begrijpend lezen dus ik hoop dat ik in januari een goed advies krijg.
Nou lekker dan, ben weer ongesteld geworden. Erger dan ooit! zat vandaag op wc op school is het doorgelekt hiep hoi.. moest helemaal naar huis in de regen. Juanito die maakt alleen maar ruzie met mijn vrienden, en mijn spreekbeurt moet uitgeprint worden maar mijn moeder doet dat niet. Heb wel een nieuw leuk nummer ontdekt van Colbie Caillet. Wat zij zegt in dat nummer komt me allemaal bekend voor.... <3...
Elke avond denk ik dan weer, ik mis hem, en helemaal het erge is dat ik hem half terug wil... 50% dan...
Maar ik dan komt er weer een windvlaag voorbij en die zegt dat hij vreemd gaat, en dat hij je gebruikt en dan word die 50% gewoon 0%.
Ik dacht een maand geleden nog dat hij binnenkort op mijn verjaardag zal komen, maar dat kan ik nu wel allemaal vergeten, eigenlijk is het gewoon dat ik alle shit over me heen krijg en hij kan vrolijk verder gaan en lol trappen alsof er nooit iets tussen ons is gebeurd. Ik heb van alles zo'n spijt van, en dat ik alles verkeerd heb gedaan, en... dat wil ik terugdraaien en opnieuw beleven. Ik had nog zoveel dingen met hem willen doen. En alle foto's die ik van hem heb die kan ik niet zomaar weg doen, dan krijg ik daar weer spijt van en dat wil ik juist voorkomen. Maar hoe kan ik nu makkelijk verder leven zonder dat ik me weer zo voel....????
En het rare is dat ik nog steeds verdriet heb, iedereen zegt dat het logisch is omdat ik zolang verliefd op hem was, ik wist niet dat liefde zo'n hel kon zijn. Ik weet gewoon dat Juanito helemaal niet verdrietig is omdat het uit is, hij heeft gezegt dat hij de laatste 2 weken ongelukkig met mij was, en nee meneer maakt het dan niet uit, nee hij wacht gewoon totdat hij een nieuw hapje heeft gevonden. Het boeit hem ook niet eens dat mijn hart is gebroken.
Hij heeft mij gewoon gebruikt, hij hield niet eens van me, al die keren dat hij tegen mij heeft gezegt dat hij van me hield is allemaal leugen!
Mijn weekend is echt stom, een maand geleden zat ik nog op een geheime plek met Juanito. Nu zit ik eenzaam 24/7 op mijn kamer.
Op Facebook krijg ik geen berichten meer en op Hyves ook niet, mijn spreekbeurt wat ik op mijn verjaardag moet houden is af. En mijn weekend is al weer bijna voorbij. Ik haat liefde echt zo erg. Waarom moet ik het nou weer zijn, waarom moet ik weer zo'n kut gevoel krijgen als ik het zo nu even mag noemen.Ik heb niks verkeerd gedaan dat ik zo iets moet meemaken. School is doodsaai ook al is het, het belangrijkste schooljaar van de hele bassischool tijd. Nog een half jaar en dan kan ik de brugklas in! Dan begint de echte leven, en mijn nieuwe start daar dacht ik net aan, ik ontmoet nieuwe vrienden, en natuurlijk nieuwe jongens! nieuwe kansen dus.. ahahha maar ik moet Juanito gewoon uit mijn hoofd zetten en gewoon richtte op mijn cito toets. Weet je... eigenlijk sinds dat het uit is tussen mij en Juanito gedragen we anders tegen elkaar, en ik gedraag me al helemaal anders.
Ik draag oogpotlood en mascara wat ik eigenlijk al een lange tijd niet meer heb gedaan, het is gewoon anders nu, het lijkt wel of ik een belangrijk persoon ben verloren. Je bent dan zo lang verliefd op iemand en dan vertel je het aan diegene, breekt hij of zij je hart. Ik denk steeds of ik hem nog leuk vind of niet, hij denkt nog steeds dat ik hem terug wilt. Liefde maakt je blind..... Ik weet echt niet hoe ik nu met hem om moet gaan, moet ik hem steunen om zijn vader enzo of toch maar bot tegen hem doen dat hij een lozer is dat hij me heeft gedumpt?!
sinds dat het uit is met Juanito, kan ik gewoon niet zonder hem! Hij is wel een eikel dat hij nu al weer een nieuwe vriendin heeft maar toch...
Ik had wel altijd lol met hem gehad, denk ik.... Ik weet gewoon niet wat ik moet doen! Hoe moet ik nu nog een jongen vertrouwen, iedereen die ik heb gehad hebben het of uitgemaakt of ze zijn weggegaan. En dat heb ik tegen hem gezegd maar ja hij zei tegen me dat hij nooit weg zou gaan, nou dat heb ik echt gemerkt.Thuis is het ook ontzettend verschrikkelijk, mijn ouders hebben af en toe ruzie waar nergens op slaat! mijn broers haat ik gewoon hun doen zo ontzettend dom tegen mij, eentje heeft liefdesproblemen en raad eens de ander ook! Het is gewoon familie probleem.
Mijn ouders die misschien gaan scheiden, ik en mijn broers die liefdesverdriet hebben, Juanito doet zo ontzettend dom tegen mij he niet normaal,
grapjes maken mag niet meer, maar ik weet wel waarom. Zijn vader zit in de bak. Het is echt zielig voor hem maar dan nog ik ben wel zijn ex maar je kan toch gewoon normaal doen.Ik heb niks van mijn vriendinnen die denken alleen maar aan zich zelf en de jongens ( mijn vrienden) die denken alleen maar door. Ik wil gewoon opnieuw beginnen en dat gaat moeilijk lukken. Ik wil weg, weg van hier, een nieuwe start.
