Sint-Anna-ten-Drieën
De preekploeg houdt van een reactie
E-mail ons!

Wil je ons iets zeggen dat niet op deze blog moet verschijnen? Mail ons hier. Mag iedereen het lezen, klik dan op op het gele 'Uw positieve/negatieve reactie hier' onderaan de tekst.

Zoeken in blog

  • Website parochie
  • Preekstoel
  • Portaal preken.be
  • ANNA3
  • Sint-Anneke Centrum
  • 24-02-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Nieuw bloed voor De Verrekijker? - 7e zondag door het jaar C 2019 - Remy

    Zevende zondag door het jaar C 2019 - Zondag 24 februari 2019

    Eerste lezing: Eerste boek Samuel 26, 2.7-9.12-13.22-23 'David doodt Saul niet'
    Eerste lezing: Eerste boek Korintiers 15, 45-49 'De aardse mensen en de hemelse'
    Evangelie: Lucas 6, 27-38 - 'Wees barmhartig zoals uw Vader'

    ‘Geven zonder iets terug te krijgen, je vijand beminnen, niet terug eisen wat van je wordt afgenomen, met de maat waarmee jullie meten zal je gemeten worden.’

    Mijn eerste reactie op het evangelie van vandaag was dan ook: ‘Prachtig, maar onuitvoerbaar.’

    Bewonderenswaardig dat appèl van Jezus maar absoluut niet realistisch. Misschien zelfs naïef, ja een beetje dom.

    Lucas, toch een verstandig man, was ervan overtuigd dat de man die hij beschreef ten diepste overtuigd was van dit ideeëngoed. Deze tegendraadse, moeilijke en concrete levenshouding heeft hem ten slotte ook het leven gekost.

    Áls wij volgelingen van Jezus willen zijn betekent dit dat we ons die manier van leven in onze huidige werkelijkheid willen eigen maken. Dat is een levenslang proces dat steeds weer gevoed en geleerd moet worden. Levenslang wil dan zeggen dat we er misschien nooit helemaal in zullen slagen. Het zij zo.

    Maar ik hoop én ik denk dat jullie aanwezigheid hier, dáár mee te maken heeft. Namelijk met het zoeken naar voeding om die aartsmoeilijke opdracht stukje bij beetje tot de jouwe en de onze te maken.

    Met leren hoe je zoiets doet door te vallen en weer op te staan. Steeds weer opnieuw. Niet alléén. Maar met een heel stel gelijkgezinden. In parochieverband dus…

    Een parochie is niet alleen het kerkgebouw dat al of niet geheel of gedeeltelijk geklasseerd is. Een parochie is niet alleen een priester met enkele getrouwen die zich opsluiten in het idee: wij zijn uitverkoren en de anderen…

    Een parochie is niet alleen een verzameling van groepjes die iets ‘katholieks’ of ‘christelijks’ doen: rouwenden bijstaan, vieringen in mekaar boxen, zieken bezoeken, fair trade producten verkopen, mazen-mandjes vullen, eerste en plechtige communicanten opleiden, gebouwen neerpoten én onderhouden, of noem maar op.

    Een parochie is een gezond amalgaan van al die dingen én nog veel meer. Behalve dan van een priester die zich met enkele fanatieke getrouwen opsluit in het eigen gelijk. Gelukkig hebben we daar hier in Sint-Anna-ten-Drieën geen last van.

    We mogen fier zijn op onze parochie en misschien moeten we dat iets meer tegen mekaar zeggen. Wat hier, SAMEN, gepresteerd wordt om, in vele facetten, de levenshouding én droom van Jezus waar te maken is echt niet min.

    Ik kreeg de opdracht, als moderator van De Verrekijker, om dat vandaag en hier duidelijk onder de aandacht brengen.Ik kreeg, spijtig genoeg, dat zijn jullie van mij gewoon, ook nog een andere opdracht.

    Ik moet nog eens goed uitleggen wat De Verrekijker is en wel zo dat er hier of daar iemand zich geroepen voelt om daar deel van uit te maken.

    Herman heeft momenteel drie parochies onder zijn herderlijke hoede! Wat ze in het bisdom ook zeggen: dat is een veel te grote opdracht voor één man. Punt.

    Gelukkig wordt hij in zijn taak bijgestaan door onze plaatselijke contactpersoon. Dat is een officiële functie waar, voor alle duidelijkheid, géén financiële vergoeding aan vast hangt. Die job wordt onnavolgbaar opgenomen door Annemie die vandaag ook voorgaat.

    Maar ook voor deze twee hardwerkende mensen samen is het runnen van een levendige parochie zoals de onze een haast onbegonnen taak. Net zoals in vele andere parochies worden deze professionals bijgestaan en ondersteund door een team van vrijwilligers. Dát parochieteam heet bij ons De Verrekijker.

    Buiten Herman en Annemie dus nog 6 teamleden. Ik stel ze graag even aan u voor: Bavo Van Soom, Lieven Tiebos, Gilbert D’Hauwe, Nico Hertoghe, Marc Mestdagh runt mee één van de andere parochies van Herman. Hij maakt deel uit van onze Verrekijker als verbindingspersoon met Sint-Walburgis. Zoals ik reeds zei: ik mag die bende modereren en vermits ik hier in levende lijve voor jullie sta, vond ik het niet nodig mijn tronie te projecteren.

    In principe komt deze ploeg om de veertien dagen samen op maandag. Sinds de prachtige ombouw ervan in ’t Sac. Twee volledige dagen in de loop van ’t jaar reflecteren we over ons bezig-zijn en over hoe ’t verder moet. Er worden geen zitpenningen noch andere vergoedingen uitbetaald. Enige uitzondering: we krijgen iedere bijeenkomst één consumptie aangeboden.

    Voor diegenen die het nog niet begrepen hebben. Ja, we zijn dus op zoek naar vers bloed in De Verrekijker.

    De hoofdtaak van De Verrekijker is het beleid van de parochie uitstippelen én concretiseren. Het evangelie achterna. Betrokkenheid op de parochie, of de zin daarvoor, is een conditio sine qua non. Dat vereist wat denkwerk, verslagen lezen en soms ook al eens maken, sporadisch de handen uit de mouwen steken hoort er ook bij.

    Maar vooral zin hebben om bezig te zijn met de toekomst van onze parochie in een steeds sneller evoluerende maatschappij. Geen klein bier maar een fijne taak waar, al bij al, heel wat voldoening uit te putten is.

    In onderling overleg komen tot een gedegen consensus is steeds ons streefdoel.

    Dat durft al wel eens wat tijd vragen. Maar dat is niet erg. Zo krijgen we een ploeg achter, of beter, naast Herman en Annemie en vooral vóór de parochie.

    Bij het binnenkomen in de viering heb je een briefje gekregen. Daarop kan je anoniem, na deze viering, de naam schrijven (met biccen achteraan in de kerk) van mensen, al of niet hier aanwezig, die jij wel deel ziet uitmaken van De Verrekijker. Je kan desgewenst ook je eigen naam invullen.

    Vanuit De Verrekijker moest ik ook duidelijk zeggen dat er, spijtig genoeg, een eenzame vrouw in zit. Dat zou dus gerust mogen veranderen…

    En tot slot. Eindelijk!

    Al de mensen wiens naam we toegespeeld krijgen om mee dit fijne tijdverdrijf te beoefenen worden uitgenodigd op een info-vergadering op donderdag 14 maart aanstaande in ’t SAC.

    Ook andere belangstellenden zijn dan van harte welkom.

    Remy Van Looveren

    24-02-2019 om 00:00 geschreven door de preekploeg  

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)


    17-02-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een kracht die geneest - 6e zondag door het jaar C 2019 - Hilda

    Zesde zondag door het jaar C 2019 - Zondag 17 februari 2019

    Eerste lezing: Jeremia 17, 5-8 'Gezegend die op de Heer vertrouwt'
    Evangelie: Lucas 6, 17.20-26 - 'De zaligsprekingen'

    Lieve mensen, 
    Wanneer we beelden van het sportpaleis zien bij een optreden van Ennio Morricone of Bart Peeters, of van zij die komen voor Stan van Samang en Niels Destadbader die een sportpaleis vol krijgen… dan zien we alleen gelukkige mensen, gelukkige uit de bol gaande jeugd ook, die moeite doen om één van hen aan te raken en er door verhult raken. 
    Bij interview ’s aan de uitgangspoorten hoor je dan dikwijls antwoorden als: “ ’ t was zalig! Een zalig gevoel als je buitenkomt….”

    Daarom, lieve mensen, “Zalig dat je hier bent!”
    Gefeliciteerd omdat je hier bent!
    Omdat je net zoals we hoorden, midden de grote menigte, pogingen doet om Jezus aan te raken, want er gaat een kracht van Hem uit die geneest!”
    Voor mij de belangrijkste zin uit dit evangelie! Ik heb het gevoel dat, ‘als wij Hem niet opzoeken’, wij het ook niet volhouden om in Zijn Geest te leven en te blijven verder leven. Wij ook van God ’s nieuwe wereld niet wakker liggen.
    Wij die net zoals we juist hoorden, tot die talrijke groep van zijn leerlingen behoren, midden de grote menigte die uit heel het joodse land kwam. Niet alleen het Joodse land, ook van over de grenzen, vanuit de kussteden enz. ..!
    Ik denk dat het in die tijd zoiets moet geweest zijn als nu naar het sportpaleis gaan voor wie u lief is.…
    Wie Jezus gezien, gehoord en gevoeld had, had een zalige namiddag, een zalige dag of avond beleefd. 

    Zondag ll. was ik als vrijwillige medewerker in WZC Hof ter Schelde. Een vrouw had een fotoboekje bij haar om het te tonen. Geen foto’s van hun laatste Briljante huwelijksjubileum! Neen! Foto ’s uit haar kindertijd.
    Een groep van 11 kinderen, netjes op een rij van groot tot klein, uitgedost in een donkerblauw uniform met allen een grote blauwe strik. Nà het nemen van deze foto zouden er nog 4 kinderen geboren worden.
    Fier toonde deze dame de boerderij waar ze waren opgegroeid.
    Fier vertelde ze over de orde en de tucht die haar ouders hadden. Over het eensgezind zijn als koppel dat hun kracht was om die 15 kinderen in goede banen te leiden. Over hun bidden en geloven dat het goed kwam. Over de keuzes die ze als kind en jongeren zelf hoefden te doen om het waar te maken in het leven. 

    Lang geleden stierf een van m’n liefste tantes! Ze liet een gezin van 6 kinderen achter die toen tussen de 7 en 14 jaar jong waren!
    Aanvankelijk woonden ze in krotten van huurwoningen tot ze eindelijk een piepklein huisje kregen van een sociale woonmaatschappij. Later kregen ze dan een wat groter en nieuwer huis toegewezen om hun 6 kinderen toch wat beter te slapen te kunnen leggen. 
    Een tante die de oorlog had meegemaakt en met enkele groenten en een stukje soepvlees een feestmaal wist klaar te maken. Een tante die elke zon- en feestdag naar de kerk ging, haar kinderen leerde bidden en hen elke avond heel bewust een kruisje gaf om hen gezegend en bewaard te weten. En tegelijk werd ze de zorgmama van de straat. Elke moeder die een kindje had dat wat ziek was of gevallen, kwam eerst bij m’n tante om raad. En als die niet hielp gingen ze naar de dokter, want dat kostte veel geld..
    2 voorbeelden die deze 4 zaligsprekingen van Lucas uitstralen!

    En wij? Zijn ook velen van ons niet opgegroeid in een groot gezin waar helemaal die luxe van nu niet te zien of te kennen was? Hebben de meesten van ons niet de kans gekregen om te studeren, of om een beroep, een werk te vinden waar we ons ontplooiden en groeiden tot wie we nu geworden zijn? Zijn we niet met velen opgegroeid met een beeldje van O L Vrouw op de schouw, en met de zondagsmis? Ook al kostte het wat geld, we gingen met velen naar de christelijke scholen? 
    En… werden we al niet eens voor naïef of klein boerke bekeken door zij die de weg gevonden hadden naar winst-maken en zoveel mogelijk lasten ontduiken. Of de beenhouwer die tegen een leraar zei: “Heb jij maar wat meer verlof en een vast inkomen van de staat, ik weet wel beter… mijn patrimonium is al zoveel groter dan het uwe…” 
    Zoveel voorbeelden van de 4 zaligsprekingen die we hoorden.

    Maar Jezus zou Jezus niet zijn als Hij Zijn zorg om de rijken en de verzadigden, Zijn zorg om de lachers en zij die geprezen worden, niet zou uitspreken!
    Jezus was zich bewust van ‘ieder huisje heeft z’n kruisje’ 
    Jezus was zich bewust van wie nooit hoefde te vechten, ook wat minder veerkracht had.
    Dat wie nooit honger kende, harde noten zou moeten kraken bij een onverwachte tegenslag.
    Jezus was zich bewust van wie steeds de hemel werd aangeprezen om wat hij deed, en dit ook heerlijk verteerde, bij een onverwachte afwijzing wel eens diep kon vallen. 

    En tegelijk zou Jezus, Jezus niet zijn, wanneer Hij het onrecht dat mensen wordt aangedaan, niet in de verf zou zetten!
    Want Jezus wist ook hoe groot grondbezitters met hun landbouwers omgingen. Jezus wist ook hoe slaven een onwaardig bestaan leefden. Jezus wist ook wel hoe belastingontvangers konden afpersen en zo mensen soms de vernieling konden inwerpen.
    Jezus wist ook hoe velen, de kleine man zand in de ogen strooide, om hen te bemoedigen en het werken voor hen niet neer te leggen.

    Lieve mensen gefeliciteerd omwille van jullie trouw aan Jezus. Gefeliciteerd om het blijven zoeken; om je veerkracht te sterken, om je hart te verwarmen, om je armen te verlengen om wenende te troosten, om zieken bij te staan, om stille mensen hun plaats te geven en te gunnen om hen te erkennen en te waarderen. 
    Gefeliciteerd om recht te doen, alle dagen opnieuw! Om je verantwoordelijkheidszin, om waar nodig, te durven opkomen tegen onrecht dat geschiedt! 
    Gefeliciteerd om jullie blijven tot hier komen om Jezus even te kunnen aanraken, omwille van de kracht die van Hem uitgaat, een kracht die geneest. 

    17-02-2019 om 00:00 geschreven door de preekploeg  

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)


    10-02-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Met de Heer in zee - 5e zondag door het jaar C 2019 - Marc

    Vijfde zondag door het jaar C 2019 - Zondag 10 februari 2019

    Eerste lezing: Jesaja 6, 1-2a.3-8 'Hier ben ik: zend mij'
    Evangelie: Lucas 5, 1-11 - 'Gooi uw netten uit voor de vangst'

    Velen onder ons hebben een christelijk verleden dat teruggaat tot voor het concilie. En we herinneren ons nog wel de donderpreken en de verhalen over zonde en schuld van toen. De pater in de retraite, die vertelde over die jongens die in een bootje een ‘slecht’ boekje zaten te lezen, plots kapseist dat bootje, en recht naar de hel! De onderwijzer met zijn witte zakdoek, die hij in het slijk gooide: zo zag mijn ziel eruit als ik doodzonde deed.

    Gaandeweg is het inzicht gegroeid, dat die klemtoon op zondigheid ervoor zorgde dat goede mensen angstig werden en zich voortdurend schuldig voelden. Mijn moeder vertelde me dat ook zij daar in haar jeugd onder gebukt ging, en dat ze dat fout vond. Ik denk dat we het evangelie beter zijn gaan begrijpen: het wil juist mensen oprichten, bevrijden van schuld, het wil ons moed geven. Het is een Blijde Boodschap.

    Nu horen vandaag we lezingen die over zonde en schuld spreken. “Wee mij” roept Jesaja uit, als hij oog in oog met God staat. En Petrus stamelt: “Ga weg, ik ben een zondig mens.” 
    Zij we dan toch niets waard? Worden we dan verpletterd door wat we dikwijls voor de communie bekennen: Heer, ik ben niet waardig? 
    Nu denk ik dat de lezingen ons een diepe waarheid voorhouden. We zijn niet volmaakt, integendeel. Hoevelen onder ons ervaren niet dat we ons ideaal niet kunnen bereiken? Dat we niet kunnen zijn wie we zouden willen zijn? Dat we onze oprechte beloftes niet kunnen houden? We zijn zelfs in staat de mensen die we zo graag zien, te kwetsen, ongelukkig te maken. Soms door omstandigheden, soms door onmacht, soms door onze eigen fout.Er zit waarheid in dat oude verhaal van de erfzonde. “Ik ben niet waardig” kan een heel menselijke reactie zijn.

    Maar deze teksten willen ons niet met onze neus op onze fouten drukken. Integendeel. 
    Wij zijn juist wel waardig om voor God te staan. Hij heeft ons nodig. God heeft mensen als Jesaja nodig om zijn volk uit de miserie te halen. Jezus heeft vissers nodig om die massa’s mensen, die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, te bevrijden. Onze zwakheid neemt hij voor lief, want hij leest in ons hart dat we beter zijn dan onze fouten. Hij haalt het beste in ons naar boven, hij maakt ons beter. 

    In deze teksten worden mensen geroepen. Dat zijn niet alleen priesters of kloosterlingen. Wij allen, de leerlingen van de leerlingen van Jezus, worden opgeroepen om in ons eigen kleine leven de mensen rondom ons op te richten, hoop te geven, te vergeven, te troosten. God kan dat niet alleen, Jezus kan dat niet alleen. 
    Ook wij kunnen dat niet alleen. In ons evangelie verhaal roept  Jezus een groep. Eendrachtig, als broers en zusters door dik en dun, kunnen wij elkaar steunen om hem volgen. En ook hij laat ons niet alleen. Hier komen wij samen om ons door hem te laten sterken, hij is bij ons in het symbool van het brood. 
    En hij vaart met ons mee, op onze visserstocht, ook als het moeilijk wordt, als er tegenstand is, als we twijfelen aan onszelf. Want wat hij tegen Petrus zegt, zegt hij ook tegen ons: “Wees niet bang.”

    10-02-2019 om 16:25 geschreven door de preekploeg  

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)


    03-02-2019
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Lichtmis - 4e zondag door het jaar C 2019 - Herman

    Vierde zondag door het jaar C 2019 - Zondag 3 februari 2019

    Eerste lezing: Eerste brief aan de Korinthiërs 12, 31 – 13, 13  'De liefde is de grootste'
    Evangelie: Lucas 1, 4, 21-30 - 'Geen profeet is aanvaard in eigen stad'

    Wegwijzerviering - Lichtmis
    Op deze viering waren alle dopelingen van afgelopen jaar uitgenodigd, alle recent gehuwden, alle eerste communicanten en alle vormelingen 




    03-02-2019 om 13:28 geschreven door de preekploeg  

    Uw positieve/negatieve reactie of commentaar hier (0)


    De preekploeg van Sint-Anna-ten-Drieën, Antwerpen Linkeroever

    In een eucharistie-viering volgt na het evangelie meestal een preek of homilie. In onze parochie bestaat hiervoor (al jaren) een preekploeg. Ze bestaat uit een zestal mensen die, na onderlinge afspraak, geregeld een "preekbeurt" verzorgen.
    Momenteel zijn dat Ria, Hilda, Marc, Jan, Gie en Fred. Pastoor Herman maakt uiteraard ook deel uit van de preekploeg en komt zelf ook meermaals aan de beurt.
    De bedoeling van een homilie is niet een universele waarheid te verkondigen die iedereen verplicht moet geloven en zeker niet de mensen terecht te wijzen. In een homilie willen wij de lezingen uit de bijbel een beetje verduidelijken en trachten wij ze in verband te brengen met de actualiteit van vandaag.
    Dat is niet altijd even simpel en daarom proberen wij elkaar te helpen. Elke maand komen wij samen om de lezingen uit de bijbel te bespreken en elkaar te inspireren bij het opstellen van de preek.
    In deze blog publiceren wij niet alleen onze homilies, maar staan wij ook open voor uw reacties.

    Blog als favoriet !
    Archief per maand
  • 04-2024
  • 03-2024
  • 02-2024
  • 01-2024
  • 12-2023
  • 11-2023
  • 10-2023
  • 09-2023
  • 06-2023
  • 05-2023
  • 04-2023
  • 03-2023
  • 02-2023
  • 01-2023
  • 12-2022
  • 11-2022
  • 10-2022
  • 09-2022
  • 06-2022
  • 05-2022
  • 04-2022
  • 03-2022
  • 02-2022
  • 01-2022
  • 12-2021
  • 11-2021
  • 10-2021
  • 09-2021
  • 06-2021
  • 11-2020
  • 10-2020
  • 09-2020
  • 07-2020
  • 06-2020
  • 05-2020
  • 04-2020
  • 03-2020
  • 02-2020
  • 01-2020
  • 12-2019
  • 11-2019
  • 10-2019
  • 09-2019
  • 06-2019
  • 05-2019
  • 04-2019
  • 03-2019
  • 02-2019
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006

    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs