Vivinus, een andere
Belg aan het hoofd van de Minerva stamboom.
Onlangs struikelden
we zowat over een echte oude Belg in de verzameling van een liefhebber van
Belgisch historisch rollend erfgoed, en bij Bonhams werd er eentje onder de
hamer gebracht en verkocht aan 65.000 euro. Reden genoeg om hem hier eens
verder te belichten nu het buiten toch vochtige en donkere zonnestralen miezert.
Vivinus is een klein
Brussels merk, opgericht door ene Alexis met dezelfde achternaam. Van origine
een Fransman geboren in 1860 en in 1888 naar België uitgeweken. In 1896
knutselde hij een kleine stoommotor in, in een fiets, en vanaf toen ging de bal
aan het rollen.In 1899 ontmoet hij
Graaf Jaques de Liedekerke, en samen vormden ze de Society of Workshops
VIVINUS te Schaarbeek.
De eerste VIVINUS die in 1899 in serie werd geproduceerd, was een kleine
tweezitter die werd aangedreven door een eencilinder motor aan de voorzijde en
gekoeld door lucht.
Deze 3.5-pk auto, met een snelheid van 25 km / h, was een onmiddellijk succes
dankzij de manoeuvreerbaarheid en lage prijs.
In 1900 al, werd een 7 HP in productie genomen,
die een topsnelheid van 56 km / h behaalde.
Het was toen een luchtgekoelde tweecilinder bestaande uit twee dwars op elkaar
gemonteerde gekoppelde blokken, versnellingsbak met 2 versnellingen en riemaandrijving.Tussen
1899 en 1901 rolden 152 exemplaren uit de poorten van de fabriek.
Vanaf 1901 begon VIVINUS met de ontwikkelingvan waterkoeling met een 9pk DE DION-motor terwijl de riemoverbrenging plaats maakte voor
een versnellingsbak. Van 1902 tot 1906 werd de viercilinder 15/18 pk, ook La Routière genoemd, geproduceerd.
Van 1907 tot 1912 werden vier verschillende viercilindermodellen aangeboden:
Type A 24/30 pk met 4156 cc cilinderinhoud, Type L 22/28 pk met 3742 cc capaciteit,
Type N 20/24 pk met 3500 cc cilinderinhoud en Type O 12/14 pk met 2799 cc. 1910
was nog steeds het type P 10/12 pk met een verplaatsing van 1944 cc
VIVINUS verwaarloosde de autosport niet, komt
met een 2,8 liter racer, en neemt met enig succes deel aan de Liedekerke Cup
van 1906, 1907 en 1909.
Maar VIVINUS was ook geïnteresseerd in andere vormen van motoren voor de
luchtvaart en de marine, een gebied waar deze motoren zeer werden gewaardeerd.
Werd het bedrijf slachtoffer van te veel diversificatie van zijn activiteiten? De situatie van het bedrijf werd zo
precair dat het in 1911 in liquidatie zou worden gebracht.
De productie van auto's met 2 en 6 cilinders werd al in 1907 stopgezet en toen
VIVINUS in 1912 alle activiteiten stopzette, omvatte het gamma auto's enkel
vier 4-cilindermodellen van 10/12 pk, 16/20 pk en 24/30 pk.
Het was de Belgian Automobile Factory (FAB) die de installaties overnam in
1912, terwijl Alexis VIVINUS, na een korte vertegenwoordiging in België van het
Franse merk CLEMENT-BAYARD, wordt ingehuurd door MINERVA in Antwerpen, waar hij
er de 40 pk ontwikkeld als hoofd
ingenieur. Voila, daarmee zijn we er.
Het merk was erg geliefd in Scandinavië, en
men kan dan ook enkele zelden overgebleven exemplaren vinden in musea in
Denemarken, Zweden en Noorwegen. In België staat er een 7pk in het museum Mahy
the Leuze, en in Frankrijk is er ook nog een exemplaar te bewonderen. In totaal zijn er slechts een dozijn
overlevenden. Mocht je er ooit een ontmoeten met deze wetenschap, weet dan dat
het een unieke gelegenheid is. Voor zo ver wij weten is er geen enkele FAB
bekend.
Leopold II was eigenaar van een 4 zits
Vivinus met gewoven ‘wicker’ carosserie, en Etore Bugatti werd door het autovirus geïnfecteerd toen hij
een ritje mocht maken in een Vivinus.
Wie nog meer weet over dit kleine maar
fijne merk,of fotoÂ’s heeft, wordt vriendelijk uitgenodigt het met ons te delen.
Alvast dank.
Deze 1900 Vivinus welke we niet zo lang geleden ontdekten was aanleiding tot dit artikel.
Dit exemplaar werd vorige week bij Bonhams geveild aan 65000 euro (afgerond)
Een beeld van de tijd toen deze voertuigen nog nieuw waren
Een Vivinus die dienst deed in Amsterdam bij de familie Wurbain. 3PK voiturette
Wie een zich een Vivinus kon permitteren, was goed gezien bij het vrouwvolk.
Deze Vivinus tukkerde rond in het Brusselse. Gerard Leon aan het stuur.
Deze Vivinus is te bewonderen in een Zweeds Museum.
De heer Lucien Hautvast in 1905 op een Vivinus 'tourisme'
Lucien met zijn mechanicien op de Vivinus 'course' 1906 coupe de Liedekerke.
Een Vivinus 'de dietrich' met investeerder Baron de Dietrich aan het stuur.
Nog een Vivinus 'course' 4 cilinder al in 1902 met Henri Langlois van Ophem aan het stuur.
Geen denderende opname, maar hier zien we niemand minder dan Etore Bugatti terwijl hij het auto virus opneemt aan het stuur van een Vivinus onder licentie van de Dietrich. foto van Bugatti trust UK.
Ook onder licentie werd de 'new Orleans' geproduceert in de UK.
We wisten dat men
deze wagen gerestaureerd wilde hebben voor het evenement ‘Circuit des Ardennes’
van dit jaar, maar daarin is men wellicht niet geslaagd, hoewel de werken sterk
gevorderd waren.Een evolutionaire stap
vooruit is gezet, want we vonden enkele beelden en ook een video van de
draaiende motor van Chapuis Dornier waarmee deze cyclecar is uitgerust. Zou
perfect passen in het kader van de momenteel lopende beurs in Brussel, voor
degenen die willen gaan navelstaren.
Lees dus nog eens het verhaal in onze
archieven, en bewonder het werk van de nazaten van de originele bouwer, familie
Lambin. Weer een stukje fragiel erfgoed gered van een bijna gewisse ondergang.
De Herfstmaanden zijn weer aangebroken, waardoor de auto's weer op stal staan en er een beetje tijd is om weer in de archieven en onder de wagens te duiken.
Afgelopen paar weken zijn er weer enkele mooie beelden van Minerva producten in de digitale brievenbus beland, en zoals u het van ons gewoon bent delen we ze hier met u. Gratis en voor niks, met enkel de vraag ze niet te produceren op sociale media, vermits we daar niet altijd de toestemming hebben. (dus geen Facebook, Pinterest, en aanverwanten.) U mag altijd wel verwijzen naar dit blog. En natuurlijk, mocht u zelf nog foto's hebben liggen van Minerva of andere Belgische merken, we zien ze graag verschijnen.
We beginnen met enkele motorfietsen........
Een meer dan mooie opname van bij onze noorderburen. Minerva clip on omstreeks 1901/2
Ook deze foto is gemaakt met een kwaliteits camera.
Een nog jonge Olieslagers?
En nog enkele automobielen. Antwerpse verkeersagent
Foto toegezonden door een lezer die hierdoor besmet werd, en besloot zelf Minervist te worden.
Deze foto ontvingen we vanuit Australië van Gregg. Op de treeplank staat de man die 2de eigenaar werd van deze Minerva, en hem vorig jaar op 82 jarige leeftijd verkocht aan Gregg.
Nog steeds in zijn oude glorie, met toepasselijk schaap op de radiator.
Gregg, samen met Bill Sides, welke enkele maanden geleden nog op toer was in Europa, en ons met zijn bezoek en kennis verraste.
De motor werd zuiver gemaakt, nagekeken en voorzien van nieuwe segmenten, en hopla, weer klaar voor de volgende 80jaar.
Terug onderweg naar de toekomst............
Verder nog wat foto's van een 1913 Minerva welke via Spanje en Amerika weer in België belande, en deelnam aan o.a. de laatste Groote rally.
Hier in actie afgelopen Augustus.
Ook niet bij de deur, deze Minerva, eigendom van een Maharadja in India.
We hebben nog honderden foto's van Minerva's welke op zich als fotomodel dienden. We zullen deze in de nabije toekomst publiceren, maar ook andere Belgische merken zullen aan bod komen.
't is weer voorbij die mooie zomer, en meteen ook de kans om samen te troepen met Auto's, motoren van Belgische Bodem.
Dit was het thema op Cars & Coffee Peer, de voorlaatste aflevering van 2017. Eerder uitgesteld omwille van slecht weer.
Het is alweer enkele uurtjes vroeger dat het licht begint te dimmen, en een aantal liefhebbers die zich voor de eerste aflevering hadden aangemeld moesten daarom verstek geven.? Toch kwamen 5 Minerva's opdagen en minstens het dubbele Minerva eigenaars, geen slecht resultaat, en daarnaast nog wat Motoren en brommers van de meest bekende merken. Minerva's waren van 5 verschillende type's, de AC, AG, AH, XX en NN.
Ze hadden het alleszins naar hun zin, en als het volgend jaar een beetje meezit, zal het met zekerheid enkel toenemen.
Het is alweer meer dan twee jaar geleden ( 13 en 14/1/2014) dat we hier verslag uitbrachten van de Minerva Saouchik, die na een ongeval terug op eigen bodem en wielen belande en gerestaureerd werd. (hij viel van een trailer, ondersteboven in een ravijn) Recent ontvingen we nieuwe 'oude' foto's van dit unieke voertuig, welke zelfs de huidige eigenaar nog niet allemaal gezien had. Wij delen ze hier met veel plezier.
Er werd aangenomen dat dit de enige Minerva is welke van een carrosserie van Saouchik voorzien werd, maar we vonden nog anderen. Wel mogelijk dat deze niet meer bestaan.
Ook nog ander Minerva vondsten passeerden onze revue, en we mogen ze weeral toevoegen aan ons ondertussen welgevuld fotoalbum.
Dit zijn beelden van motoren, royal Minerva's, en andere rubrieken die hier eerder verschenen.
Gelieve geen foto's over te nemen, te publiceren of te plaatsen op o.a. sociale media zonder toestemming !
General Coxey met zijn Minerva voor het Witte huis.
Een zeldzame foto van de Generaal met zijn echtgenote Ruth en Minerva.
Een Saouchik Minerva tijdens een Parade
De wagen werd meermaals ingezet voor zulke gelegenheden. Mademoiselle Annie ? (zie hieronder)
Zeer modern in die tijd ws het volledig wegklapbare dak, hoewel we er een kennen uit 1920 die ook reeds deze optie had.
Naar onze bescheiden mening is dit toch een 2de Saouchik exemplaar. Nml het reservewiel staat verder naar voor, en de belijning vanaf de voor ruit naar reservewiel is niet aanwezig op de andere foto's. Voorbumper en achterbumper zijn 3 delig, die van Coxey 2 delig. Mademoislee Anny vinden we niet terug in de stamboom van het Maybel boll verhaal. Bleef deze 2de Minerva in Europa?
Eentje zonder de wieldeksels
Tenslotte nog eentje in kleur. Ook zonder de wieldoppen en witgerande banden.
Hieronder nog enkel 'ontwerpen' van Saouchik voor Minerva
Onderstaande foto kan verwezen worden naar onze eerdere rubriek 'Minerva royals', koningin Elizabeth met op de achtergrond haar koninklijke Minerva.
Een heel bijzonder foto ons toegestuurd vanuit Genk, waar koning of toenmalig Prins Leopold op bezoek ging. De man rechts waarschijnlijk de burgemeester.... Wie kent hem?
Nog een hele mooie opname uit Remouchamps.
Enkele dames met hond. Duidelijk een Amerikaanse versie.
Een Minerva welke momenteel verblijft in een Eindhovense verzameling tijdens een parade in de jaren 50.
Soms is het moeilijk om minder goed nieuws te brengen.
Geert Decoopman overleed onverwacht een week na zijn deelname aan de Groote Minerva Rally op 4 september 2017.
We hadden hem net leren kennen, en gehoopt dit avontuur te kunnen verderzetten.
Gisteren ontvingen we vanuit Amerika een foto van deze Minerva, ooit eigendom van Henri Ford, toen deze zich nog in het Henro Ford museum bevond, waaraan hij ooit geschonken werd. Het zou Geert zeker verheugd hebben.
Ook uit Amerika kregen we nog originele beelden van de ' Hawkeye-Carini' Minerva uit de tijd dat deze nog nieuw was.
Geert Decoopman hier nog aanwezig op de Groote Minerva Rally te Antwerpen. We zullen dit beeld missen.
Verboden foto's over te nemen zonder toestemming!
Deze foto werd deze week aan ons verzonden vanuit Amerika. Dezelfde Minerva als hierboven in de jaren 50, Ford museum.
Aan de vorm van de banden kan men opmaken dat hij toen reeds geruime tijd stil stond.
Hieronder enkele gegevens vemeld bij deze wagen.
Ook nog uit Amerika deze 2 onderstaande foto's van de 'Carini Hawkeye' Minerva welke op 18 augustus geveild werd voor 411.550 euro.
Hij stond 40 jaar stil. Op deze foto's zonder wieldeksels.
Stoute schoenen en omhooggetrokken sokken waren niet nodig
om ons naar de 42ste uitgave van dit festijn van de RVCCB te
begeven. Nadat het donker alles bedekt had, ging het bijna op automatische
piloot, cruise control ingeschakeld richting centrum. Het moet wel een soort
magnetisme zijn dat aan de gevoelige zone wriemelt. Zo dachten ook de 35 equipes
die deelnamen erover. We zijn de tel ondertussen kwijt, maar het is iedere keer
de moeite, om niet te zeggen; verplichte kost. Na een gemoedelijk ontbijt en kennisgeving van
de deelnemers volgde de creatie van het spektakel. De lucht vanbenzine en koppelingen ging rechtstreeks de
aderen in. We gingen de contoeren
schetsen van schitterende landschappen ten zuidwesten van de hoofdstad. Iedere
keer weer vragen we ons afÂ…Â… Hoe ziften ze in godsnaam deze wegen er uit. We
beseffen maar weer eens hoe mooi en schilderachtig ons kleine landje is. Een
simpel geval van schoonheid waarin je steeds in 1ste klasse reist.
Onder de deelnemende voertuigen een hele reeks
bekende gezichten, maar we mochten ons ook weer voeden en laven aan enkele
nieuwigheden. Een pracht van een Amilcaretje, in schuurvondst staat, en een
Ballot welke voor het eerst op straat kwam na jarenlang in een collectie te hebben
gestaan. Het aanblik van een sublieme Alfa Romeo, aantal BugattiÂ’s blijft weer op de netvliezen plakken. Voor iedereen was er wat wils, variatie is een
immer belangrijk, pittig kruid. Bovenal is het de groep mensen waartussen we
ons zeer welkom geheten voelen die het geheel afmaakt. Geen houterig gedoe of
afgunst. Bezit is mooi, maar herinneringen zijn meer waard. Hier ontstaan de
verhalen die zich als een olievlek in onze geheugens verspreiden. Dik 130 kilometertjes
af te leggen, en geen enkele daarvan die verveelt. De baarmoeder van het
onbekende, nodigde ons uit om hier een reflectie van weer te geven. Kijk en
geniet mee.
wordt vervolgt.........
FotoÂ’s Jaak Jacobs.
Een Belgische FN
Deelnemers werden opgewacht voor inschrijving en een ontbijt.