Terwijl de beelden van vorig evenement eigenlijk nog niet voldoende opgesteven zijn, toch alweer verder naar een volgende festijn. Hij stond al even op de verlanglijst, na deelname alweer 3 jaar geleden,
Pet af voor de organisatoren. je moet het maar doen. Een super mooie tocht doorheen West Vlaanderen op plaatsjes waar de normale Limburger nooit of te nooit zou komen. Ze hebben daar zelfs bossen........
Heb je een prewar car, schrijf je dan zeker in volgend jaar, echt de moeite, en de datum kan niet missen, steevast op de 15de augustus. De meeste wagens dit jaar waren van Franse en Amerikaanse makelij. Slechts enkele Engelse, Italiaans en Duitse vehikels lieten zich kijken, en geen enkele Belg.
Eigenaardig, met zo een automobiel geschiedenis in eigen land. Waar zitten de Minerva's, FN en Imperia's...........
Dus hier een warme oproep voor een volgende aflevering.... de organisatoren zullen ze zeker verwelkomen. Geniet ondertussen van de beelden van dit jaar.
Zelfs deelnemers uit (de) Verre Limburg lieten zich niet afschrikken om naar het Verre Westen te reizen.
De raarste eend uit de bijt, deze Villard driewieller. Is het een auto, is het een motor, neen wij weten het niet. Het is Mega cool, voor degene die het ziet.
De Franse geschiedenis kwam goed aan bod.
Het overgrote deel van de deelnemers kwam geheel in stijl, en opvallend toch wel dat er jonge mensen meededen.
Nu moet ik het antwoord schuldig blijven op de merknaam van deze wagen. Was het dan toch een Imperia? Jammer genoeg reeds vroeg in de rally uitgevallen met pech.
Een van de weinige Engelse wagens, een pracht van een Lagonda.
En een enkele Rolls Royce.
Charleston was duidelijk aanwezig.
Compleet met elegante sigarettenvellengstuk. Roken was toen echt nog in de mode en zag er elegant uit.
Je moet ook niet bang zijn om je voorliefde voor de Saloon car te laten blijken.
Zelfs een gebroken been kon deze deelnemers niet beletten er te zijn.
Het gebeurt niet dikwijls dat het de echtgenote is die moet zitten wachten op de chauffeur?
Na enkele
sabatsjaren besloten we dit jaar toch maar weer eens met enthousiasme de Duitse grens over te trekken,
richting Schloss dyck nabij Dusseldorf. Het is een kleine 100 km binnendoor tukkeren, een
haalbare kaart, zelfs met een echte oldtimer.
De
sabatsjaren waren er gekomen vermits we de indruk hadden dat het steeds maar
commerciëler werd, de echte oldtimers niet echt aanwezig waren, en de inkomtickets
werden aangedikt met extra betalen om het ‘slot’ te betreden, en gemaakte
afspraken met de organisator werden niet nagekomen.
Toch is
dit een evenement dat geen enkele gelijke kent op het Europese vaste land. We
moeten het maar slikken dat dit nu eenmaal de gang der zaken is.
Maar het
zonnetje scheen, we verheugden ons op de hoop om weer schitterende bolides
te mogen aanschouwen, zowel statisch als in actie.
Deze
kledijgedragen door modellen, inclusief
passend kapsel, mocht op veel bijval rekenen. Op de pick nick weide werd er in
de stijl van de roaring 20ties een dansfeestje georganiseerd. Dit jaar geen
extra toeslag meer om het Schloss te betreden, waar de oudste ‘koperen’
voertuigen gestald werden. De meesten hiervan echter zagen we reeds tijdens de
‘Rasanz’ rally. Dus daar was niet echt iets ‘nieuws’ te ontdekken.
Ons
hoogtepunt was het uitgebreide gesprek dat we mochten voeren met de bezitter en
zijn echtgenote, van de Unieke ‘Fiat – Isotta frachini’ racecar uit de UK.We kenden dit voertuig enkel van enkele video
beelden op You tube e.a.Bleek dat hij
dit vehikel momenteel te koop aanbied om een nieuw gelijkaardig project te
bekostigen. Ook gaf hij toe dat hij het gaspedaal heel graag tot op de bodem
indrukt, en hij hoopt dat een eventueel nieuwe eigenaar wat omzichtiger omgaat
met deze spectaculaire machine. De top van deze oersauriër gaat over de 200
KM/h. Voor die tijd een snelheid waarvan de professoren dachten dat dan je
hersenen zouden uit elkaar spatten. Het verbruik is bijzaak. Als je ‘normaal’
rijd zo een 5 liter per kilometer. Als je het iets sportiever opvatÂ…Â…Â….Tja, hopen op voldoende tankstations.
www.youtube.com/watch?v=H9Yww_nYuFA
www.youtube.com/watch?v=tASSCdgoDVQ
Ook nog een grappige anekdote; op weg naar
het evenement werden ze door de politie aan de kant gezet, om op de foto te
gaan voor persoonlijke archieven. Ook goed om te weten, de eigenaars vonden dit
evenement veel beter dan het Engelse ‘goodwood’ dat ook al te commercieel
geworden is.
Buiten deze
race mobiel enkel nog een Mercedes anno jaren stillekes, en een raceauto
gebouwd op basis van een Rolls Royce V12 vliegtuigmotor. Helaas was deze
laatste geen originele, echter wel mooi in elkaar gestoken. Toevoegsel, ik was het bijna vergeten te vemelden, maar Renault had ook een bijzonder mooie stand met race auto's. Echt de Max! 2 stuks uit de jaren 10 en 2 blauwe monsters met prachtige monocock behuizingen. Een tikkeltje claustrofobisch. https://www.youtube.com/watch?v=LZ6Pw92DbwI en https://www.youtube.com/watch?v=v9okiVsQDgE
We mochten ook een praatje slaan met de
eigenaar van de Minerva raceauto ook hieronder in dit blog beschreven. We zijn er nu dus uit. Het chassis is een
model NN, 1918/1919,en ooit in een ver
verleden kreeg hij een 4 cilinder Aster motor onder de kap. Uiterlijk niet echt
veel verschil met de originele schuivenmotor. Hoewel; als je ze naast elkaar
zou zetten? De bezitter vertelde dat de wagen uitermate licht stuurt, en een
plezier is om mee te rijden. Woonplaats noord Duitsland. Dus dat weten we ook
al weer. Een andere nieuwigheid een Stanley steamer gestookt op vette kool.
Tjonge, als je dat ding in je garage moet opstoken, is het maar te hopen dat je
een goede ventilatie hebt. Eenmaal warm, valt het nog wel mee, en kan je op de
boiler tegelijk je verdiende kopje koffie zetten. En een barbecue brochetje
krijg je ook nog gaar. Voor de liefhebbers van motoren was ongetwijfeld de
aanwezigheid van een collectie Brough Superiours het hoogtepunt. Enne, van dat
merk was ook een topautomobiel te bewonderen, nog nooit eerder in het echt gezien. Ook heel erg leuk een nog geheel
originele ‘Chalmers’ uit begin jaren 20, in goed gebruikte staat en nooit
gerestaureerd. Een automobiel van het merk Laurin Clement, zie je ook al niet
dagelijks. Dit jaar opvallend veel mooi verzorgde standen met allerlei
atributen, drankgelegenheden, een zeer goed gevulde anno Â…Â… camping. Ok
veilingshuis Coys was neergestreken op de kersenweide, welke 3 jaar geleden nog
zo goed als leeg stond. Tenslotte kregen we een deel van ons inkomgeld ook nog
terug van een vriendelijke ober die ons trakteerde op een fris Duits biertje,
vergezeld van een ander aantrekkelijk blondje.
Samengevat,
dit jaar zijn de Duitsers er weer in geslaagd ons enthousiast te maken voor de
aflevering van volgend jaar. Enige voorzichtige raadgeving aan de organisatie.
Minder klassiekers op de centrale plaatsen en meer nadruk op echte oldtimers.
Wat als eerste opviel dit jaar, de zeer vele Picknickers, je vond ze overal, en in stijl.
Of het nu per Ford of per Rolls was, het was een groot feest!
In dezelfde stijl werd er een danske geplaseert.
Ter vermaking van de toeschouwers.
En als de vermoeidheid toeslaat, kan je je neervlijen op de pick nickweide.
Nog meer moois, mannequins maken zich klaar om klederdracht van 1880 tot 1970 te showen.
De Duisters hadden kosten nog moeite gespaard om alles piekfijn te laten verlopen. Grundlichkeit in alle aspecten.
Ook dit jaar zeer vele standjes met alles en nog wat, als het maar nostalgie ademde.
De collega van Bertha Benz, Mevr. Ford zat de ganse dag lekker in de schaduw van haar parasolletje. Pet af.
De meeste gaatjes werden gevuld.........
Ook dit jaar weer een goedgevulde motor renn stal.
Leuke schuurvondst.
Top van de motoren; een hele trits Brough Superiours. Blijkbaar toch niet zo heel zeldzaam.
Maar wist je dat Brough ook auto's bouwde? Hier een voorbeeld van zo een zeer exclusief exemplaar. Deze is wel superzeldzaam! Voor ons weer een primeur.
Een andere zeldzaamheid, deze schitterend originele Chalmers ! wow.
ieder jaar weer weten de Duitsers toch een stoomvoertuig te lokken. Deze Stanley werd gestookt op Vette kool. Er hing dus een navenante geur. Niet echt een aanrader voor wie ove een kleine garage beschikt. Voordeel, je kon tegelijk koffie of thee op de boiller zetten.
Maar eenmaal de ketel warm, was het voorbij met de rook, en stoomde de Stanley vrolijk voorbij het publiek, zonder zijn achteroprijdende collega in de mist te zetten. Nu ook goed als rijdende Barbecue.
Voor ons het toppunt van dit jaar de Fiat 'isotta frachinii' . En we hadden de eer een lang babbeltje te slaan met de eigenaar en zijn echtgnote, welke overstelpt werd met vragen. Wie nog hier of daar wat kleingeld heeft liggen, hij is na 4 jaar eigendom te koop.
Verbruikt slechts 5 liter per kilometer, als je het gaspedaal weet te beheersen. in ruil daarvoor ben je overal (graag) gezien en gehoord.
Andere geweldenaren, natuurlijk de Bentley Boys, die ook dit jaar weer in grote getalen neerstreken.
Niet altijd in het groen.
En in meerdere verschillende vormen en formaten.
Maar ook klein en fijn mocht er zijn. hier een echt leuke Messerschmitt.
Een aantal Rols Royss waren te zien op de councours d'elegance weide.
En voor het eerst streek ook het veilingshuis 'coys' neer op de geländeren van schloss dyck, met in de aanbieding o.a. deze Invicta.
Als ook deze Fiat racer uit de 20er jaren.
We sluiten voorlopig af met dit kunstwerk, en enkele Alvissen.
Julie hadden het zeker niet verwacht
dat er na de vorige vier goed gevulde weekends nog iets op het programma zou
staan, maar;Afgelopen zaterdag was het
weer feest, een echt feest.
De tijd vliegt, het was nauwelijks
opgevallen dat het alweer 2 jaar geleden was dat we hier het artikel ‘Belgian Manthattan’
mochten neerschrijven. 2/7/2014
Wat een belevenis! En wat een geluk,
want het leek toen dat het om een
laatste aflevering zou gaan.Niet dus,
Denis had er nog zin in en trakteerde dit jaar weer vele vrienden, kennissen en
zakenpartners op een partijtje onverdund plezier. Ondanks de nattigheid van 2016
kwamen veel oldtimerbezitters afzakken naar het bedrijf in Tessenderlo, waar
dit jaar een deel van de oldtimercollectie binnensmuurs bewonderd mocht worden.
Inclusief de meest recente aanwinsten.De gronden rond de vijver waren zodanig van water bezwangerd, dat het
een onmogelijk zaak was om de meestal zware voertuigen hier te parkeren.Bezoekers deden dat wel, met als gevolg dat
er heel wat duw en sleurwerk nodig was om ze achteraf weer naar buiten te
krijgen. Nog te zwijgen van het poets- en waswerk.
Maar toch, het was weer een geweldig
feest, een toverformule waar vooral ook
de kinderen veelvuldig aan hun trekken konden komen. Als er al een manier is om
de jeugd bij onze hobby te betreken, dan is dit de juiste. Behalve een partijtje forel vissen (en eten)
konden ze in een tuin van onstuimigheid met graafmachines werken, met een
rupsband voertuig door een dikke meter modder ploeteren ( was het weer daar
toch goed voor), met een hoogtewerker 32 meter de lucht in. Enkele oude
legertanks deden dienst als klim/speeltuig. Ondertussen vloog er een WOII gevechtsvliegtuig enkele keren rakelings over onze hoofden. Sensatie ten top.
We betrapten onszelf er op dat we
ongewild een supergrote smile op het gezicht hadden na het aanschouwen van de schitterende verzameling
motoren en autoÂ’s. De meesten uit de
20er jaren, met ‘a certain degree of magnificent’. En deze smile zit er tijdens het neerschrijven
van deze memoires nog altijd. Voertuigen uit een tijdperk toen ze nog met
een tikkeltje ‘fancy’ gebouwd werden
voor de eeuwigheid. ‘Build to last’ was
toen het motto, in tegenstelling met de ‘rommel’ waarmee we tegenwoordig maar
mee moeten leven. Vele vrienden kwamen ondanks hevige buien met hun oldtimers
langs. Meestal Amerikaans bolides uit de vijftiger jaren. De moeite !
Ik ben
zoals de zoon van meneer pastoor, zing altijd mee in het kerrik koor. Ik maak
nie veel kabaal en ga rond met de schaal. Ik ben zowat de braafste van allemaal.
Het
liefste wat ik doen is naar de kerk toe gaan, dan zie ik mijne pa daar in zijn
preekstoel staan. Zijn grote liefde aan zijn zij, dat overkomt nu ook mij. Amilcar un jour, Amilcar tous les jours!Amen.
Dat was
hetmijmerende gevoel dat bij de mannelijke kerkgangers collectief opkwam bij een bezoekje aan een plaatselijke kerkje,
dit weekend te Vaals.
Ter
gelegenheid van de 34steAmicar-cyclecar treffen aldaar vond in ‘de kopermolen’ een fototentoonstelling
plaats. De avonturen van 2 vrouwen, Teun en Tine. Zij ondernamen als koppel, anno
jaren 20 van de vorige eeuw, enkele gigantischereizen doorheen Europa, per Amilcar, en legden deze avonturen op fotoÂ’s
vast. Destijds ‘not done’ als het lag aan geleerden en vromen. Een tiental jaar
geleden verwierf een familielid, kleinzoon van een broer van Tine, een zeventig
tal fotoÂ’s van dit ondernemen.
Hij vond de
weg naar een Amilcarist, die deze kans genadig omhelsde, om tot deze
tentoonstelling te leiden. Twintig uitvergrootte opnameÂ’s genomen door heel Europa. Verder ook de camera
waarmee al deze plaatjes ingeblikt werden, en facturen, van de aankoop van de
autoÂ’s, en allerlei relevante correspondentie.
Onze gids,
familielid, Ambrosius welke deze vrouwen en andere afgebeelden nog gekend
heeft, vertelde met passie over de stoere avonturen, en bouwde in de verhalen
zijn veronderstellingen van de menselijke relatieÂ’s in. Hij reisde zelf af naar
plaatsen waar sommige fotoÂ’s genomen zijn, om in de voetstappen van zijn
voorouders te treden, en vergelijkingen te maken.
In de jaren 20 was het alles behalve evident
dat 2 vrouwen dit soort avonturen beleefden; echte Pionierswijven.
Ze kregen de
bijnaam ‘vrouwen van de 2000 kilometers’ op z’n Italiaans, toen ze in 1929 deze
afstand aflegden tot in Umbië.
Het geheel
is vastgelegd in een mooie gids, ‘De dames van de tweeduizend kilometer’. Wie
een exemplaar wil bemachtigen van de beperkte oplage, mag zich melden.
Opper Amilcarist predict zijn geloof zonder zijn Kees te laten pakken. Het aureooltje in de aanslag om de nieuwe religie aan man en vrouw te brengen.
Bezoekers in de Kopermolen mogen zich te goed doen aan de ver vervlogen avonturen van Teun en Tine.
Nazaat Ambrosius verteld honderduit over de escapades van zijn vrouwelijke voorouders en vriendinnen.
Een opname gemaakt in de Franse Alpen 1929, met Teun aan het stuur.
In juli 1930 bezocht het koppel het Noorse Haukelifjell, Bergen op weg naar een congres. Ze legden meer dan 5000 kilometers af op deze trip. Opname bij een gletjser.
Maar ook Nederand werd doorkruist, links opname in Schoorl 1929, rechts Blaricum 1926
Italiaanse Alpen 1929, de reis waar ze de bijnaam 'dames van de 2000 kilometers' kregen. 'Le donne dei duemila chilometri'
De Rally;
Van 10 tot
12 juni 2016 vond dan de 35ste Amilcar-Cyclecar rally weer plaats,
ingericht door de Nederlandse stichting Amilcar. Landingsplaats ; kasteel
Bloemendaal te Vaals. In dit plaatsje vlak bij de Belgische, Duitse en
Nederlandse grens, ademde in de twintiger jaren ook al een Amilcar verse lucht.
Ene Joseph Geerards, had in deze periode een goed draaiende slagerszaak te
Gulpen, en kocht zich destijds een rode Amilcar, occasie in België, waarmee hij
sportieve evenementen zoals afstandsritten reed. Later, (na 1931) werd deze
ingeruild voor een andere Amilcar van het type CGS, waarmee hij tot 120 km/h
kon scheuren. Gedurende de werkdagen gebruikte hij het voertuig om in lakens
verpakte halve runderen en varkens te leveren aan zijn klanten, en op Zondag
trok hij ermee naar de Ardennen en de Eifel. Ook op Francorchamps was hij een
graag geziene gast. Zijn moeder reed bijna altijd mee tot aan zijn huwelijk.
Wereldoorlog
2 maakte een eind aan de pret, de familie verhuisde later naar Vaals, de
Amilcar bleef achter.
Deze foto is dan van slager Jozef Geerards uit Gulpen bij Vaals, nadat hij de levering van een half rund had afgerond.
Landingsplaats voor het 34 ste Amilcaristentreffen; kasteel Bloemendaal te Vaals. Meer dan 60 Inschrijvingen !
Wat een Dicipline, allemaal netjes op een rij.
We LOVE Amilcars !!! (al is het dan een Bignan op de foto')
Op de voorgrond een Riley 'red wing'
Het is een algemeen euvel dat jongeren niet echt meer interesse hebben in vooroorlogse vehikels. De Amilcar-cyclecar beweging echter, kan alvast rekenen op Jonge enthousiastelingen, en het moeten zelfs geen testosteron bommen te zijn.
Rosemarijn is alvast overtuigd, heeft zelfs haar eigen blog. 'Crankhandleblog' Een echte Petrolhead !
Bloemendaal ontpopte zich tot ideale ontmoetingsplaats.
Aankomst na een dagje tutteren, gevolgd door een leuke ontvangst met een glaasje Bubbels, gevolgd door een welgekomen dinner.
Voila, we
zijn terug aangekomen in 2016, waar enkele enthousiaste Nederlandse en
Belgische Amilcaristen hun religie met anderen wilden delen gedurende een 3
daags feest. Meer dan 60 deelnemers uit 7 landen zakten af naar de drielanden
gemeente om mee te vieren. De Amilcaristen Pur sang hadden een mooi programma
uitgedokterd met dagelijks bezoeken aan bezienswaardigheden die niet
altijdhet daglicht mochten aanschouwen.
O.a. een mijn bezoek, de plaatselijke mergelgrotten en museum Francorchamps
werd aangedaan,alsook de antiekmarkt van Tongeren.
De route was
zalig, glooiende landschappen, heerlijk aangekleed met heel veel fris groen en
prachtige uitzichten. Heel erg mooie voertuigen, waar we weer
wat nieuwigheden te zien kregen. Maar liefst 2 BignanÂ’s kwamen opdagen. Deze
zie je anders nooit. Natuurlijk een stortvloed aan AmilcarÂ’s van alle typeÂ’s,
Salmsons, en ook verschillende RallyÂ’s. Ook niet alledaags. We zagen ook een voor ons
onbekende Bugatti of 2.
De Britten
brachten hun RileyÂ’s, Mg tjes en een Frazer nash mee.
De laatste
dag, Zondag, besloot men in een ondergrondse feestzaal, een van de grotten van
Cannes, om tot weerziens te zeggen tegen al die gelijkgezinde cyclecaristen. Nu
word het weer uitkijken naar een nieuw brandpunt van verlangen; de 35 ste
aflevering.
AMILCAR_CYCLECARS MEETING 10/11/12 JUNI 2016 VAALS !
Hoewel de evenementen voor de echte oldtimers niet zo heel dik gezaaid zijn, zijn de mei en juni maanden druk bezet, en dienen er soms keuze's gemaakt te worden.
Dit jaar kozen we voor de 'Trektocht der Pioniers' welke weer kon rekenen op een schone zonnige dag.
De opkomst was goed, maar kon nog beter. Soms is het niet goed te begrijpen dat bezitters klagen over het gebrek aan evenementen, maar als het dat zo ver is, komt men niet opdagen.
Jammer want dit is echt wel een mooi initiatief, en voor het inschrijfgeld, welk je meer dan terugkrijgt onder de vorm van drankbonnetjes en een heel mooi aandenken, moet je het niet laten.
We hebben ze niet afgeteld, maar naar schatting waren er een 25 tal wagens te bewonderen, waarvan toch wel enkelen uit de juwelenwinkel waren weggenomen. Een mooie bonte verzameling van allerlei slag.
Er werd ook een heel mooie Renault te koop aangeboden.
Er was keuze om individueel per roadboek te rijden, of in kolonne, met de organisator op kop. En het waren echt wel heel mooie wegen die gevonden werden.
De motorrijders, hoewel welkom, stuurden hun kat, en ze hebben een buitenkans gemist, want er werd een bijzondere schuurvondst tentoongesteld van wat je de absolute top onder de motorfietsen kan noemen.
Meer zeggen we er niet over, ze hadden maar moeten komen. Er werd gevraagd hiervan geen foto's op het net te presenteren, en daar houden we ons dan ook aan. Slechts een enkele motorijder kwam met zijn FN een kijkje nemen, wat zeker geapprecieerd werd
We namen onze pick-nick mand mee, en maakten er een ech Limburgse aangename dag van, oergezellig, meer moet dat niet zijn.
Volgend jaar een nieuwe kans.
Trektocht der Pioniers, Iedere eerste zondag van Juni.
Schitterende Nash 'special' dual ignition. slechts enkelen nog wereldwijd.
In totaal een 20 tal deelnemers van allerlei slag.
In naam van de Keizer alvast een voorsmaakje op het verhaal........... Wordt vervolgt met meer tekst en beeld............
Even een rooksignaal geven voor het komende Indianen verhaal...........
Pre 1919 rally Nederland/ Duitsland
Enkele ongeziene wagens en Merken voor onze lens..... waaw!
Zoals deze 'Charron'
Enkele edele delen kwamen nog eens boven water drijven.
Sehr shön ...
Neen het is geen Bentley...........
Van dit merk zelfs nog nooit gehoord of gelezen........... wat is het? We verklappen het later. Blijf inloggen .
Ook een zeldzame Benz liet zich zien;
De natte droom van menig pre war racecar liefhebber, hier te zien en vooral ook te horen. Broem broem... jammer dat we op dit blog geen geluiden kunnen weergeven.
'Als het gras twee kontjes hoog is' ... klonk het toepasselijk op de Nederlandse radio.
Een werkelijk ideale dag. 21 graden en windstil. Hoog flierefluiter gehalte.
Gieren en Brullen.......... dan pas lachen.
Een sliert (on)eindig spektakel onder een zwoele blauwe Hemel.
Een stopke aan de Maas te Thorn. Als we dat geweten hadden !
Nog meer edellieden.
Met een Reuze Picknickmand in de aanslag, ideale gelegenheid.
Bij het lezen van dit bericht zijn de vogeltjes helaas al gaan vliegen, en de bubbels verdwenen. Wie er niet bij was maakt volgend jaar nog een kans.
WORDT VERVOLGT.................................. KEEP WATCHING!