95.Foto van een Minerva welke tijdens wegenwerken in een greppel sukkelde......... tja zelfs met een Minerva kan je brokken maken
96.Minerva van het koningshuis, nummerplaat A 1 (zweden)
97.Hier nog maals, aan de voorkant
98.Hele bussel chauffeurs die de eer hadden met de koningklijke vloot Minerva's te kunnen rijden (Minerva A1)
99.En als je nummerplaat A1 hebt, heb je ook A2...
100.Zelfde wagen tijdens een Parade
101.Iets heel anders, militaire Minerva's tijdens WO I
102.zonder comentaar
103.Zeer mooie foto, helaas ook zonder gegevens 104.Een exemplaar ven d'ieteren 1930
105.Onbekend
106.Minerva van de koninklijke familie uit Noorwegen.
107.Minerva ergens in Oostenrijk of zwitserland. via Prewarcar.
108. 6 liter Minerva, helaas bordje onleesbaar. 109.Bij Conam vonden we dit exemplaar 8 cilinder 40 hp. 110.En hier nog eentje van een minder goede chauffeur.
111. Type AK 1929
112.Ook, en veel reed men met Minerva in Australië .... maar niet de gewone man uit de straat.
113.Een Minerva met Nederlandse carrosserie, en spitse radiator !
114.Ook in Spanje werden Minerva's aangeprezen. Hier een brochure 1913.
115.Foto uit de pre 1914 oorlogstijd.
116.Ook deze is een Minerva met hoge gasten uit Noorwegen aan boord.
117.Deze Minerva kwam ter sprake in in dit blog. Wij vonden met wat opzoekwerk deze opname van Mabel die bij een hotel in Parijs uit de wagen stapt. Minerva met saouchik boddy.
118.E 535 toerde ergens in een bergachtige streek.
119.Zelfde wagen en personen op deze afbeelding.
120.Onbekende minerva
121.Dit is dan een van de oudsten, Minervette B 183
122.Men bouwde ook al vroeg vrachtwagens bij Minerva.
123.En dan hier, een originele foto van de Minerva uit het verhaal 'Belgian discovery' op dit blog. Foto uit de jaren 50.
124.Jan Olieslagers, gevierd coureur op Minerva motorfiets. 1904
125. 126.De Minerva race wagen waarmee koninging Sylvia van Noorwegen al eens rondtoerde.
127.Niet met zekerheid een Minerva, maar de radiatorvorm lijkt er wel op. Wie kent het antwoord?
128.Koeien gaan melken, het kon ook . Waarom hangt er een lederen lap van voor tussen het frame? zie ook foto 15.
129.Wagen in het midden zou een Minerva zijn volgens opschrift. Echt duidelijk is dat niet.
130.Nederlandse reclame afifche voor verkoop van luxe automobielen.
131.
132.Mooie opname van een Minerva (volgens opschrift) of is het een Nagant? in Antwerpen.We herkent de persoon achterin, of het fort waar deze foto werd gemaakt? Koning Albert? 133.Race Minerva? met Hispano suiza motor? 134.Deze opname stamt uit Amerika, 1907, south hartling heuvel klim.
135.Nog een opname van de Minerva 'kaizerspreis'
136.De 8 cilinder van Minerva
137.Minerva Model K 6 cilinder.
138.Minerva motocyclette
139.De kaizerspreis tijdens een race, nu met nr 1.
140. En een zeer mooie van de TT op eiland Mann 1914
141.koningin Sylvia van Noorwegen liet zich kieken in deze sportieve Minerva. 142.Minerva met Van den Plas carrosserie.
143.Mooie Nederlandse affiche.
144.En ook deze van bij onze Noorderburen.
145. Een Minerva met spitse radiator, bevind zich in Spanje. Museum Malaga.
146.Deze 2 foto's zijn van dezelfde wagen, maar als je goed kijkt zie je dat de radiator verschilt. He gebeurde dat een grotere radiator geplaatst werd voor beter koeling wanneer de in een warm land terecht kwam, of gewoon om 'up to date' te blijven.
147. Dit voorbeeld toont een goed bewaarde en ' gebruikte' foto
148. Foto uit 1928
149. Minerva deelnemend aan een rally in de jaren 50. 150. Deze opname is gemaakt ergens in een filmstudio. jaren 50
151. Minerva als dienstwagen WO I. Mogelijk een omgebouwde wagen die zijn leven begon als Luxe tourer.
152. Opname van een Minerva in USA
152. Nog een Minerva met spitse radiator ergens in Noorwegen.
153. Minerva deed ook mee aan sportieve evenementen zoals blijkt ook in vorige afbeeldingen. Hier een actie foto gemaakt te Spa- Francorchamps.
154. Af en toe moesten er nieuwe rubbers gelegd worden.
155.Grote limousine.
157. Hier dan de grote schuldige.......
oprichter van Minerva 'Sylvain de Jong' op een van zijn eerste producten.
158. Op auto gebied was dit een van de pioniers. Type N 1906 24 PK. Het Minerva embleem op de radiator kwam pas een jaar later.
159. Het bestkope model was deze 14 pk 1914.
160. Cabrio model typ AC 1926.
161. foto uit de jaren 20, op de achtergrond een Minerva dealer?
162. Anno 1904/5 produceerde Minerva eerder kleine wagens.
Ons schatbewaarders verhaal begint wanneer Bill
via op deze blog een Minerva te koop spotte, en kocht, hier in zijn homeland. (zie artikel Belgian discoverie)
Zijn
eigen verhaal begint toen in zijn jonge jaren op school tijdens Boot races een
Minerva motor model XX te zien was. Hij
was verbluft door de stilte en boterzacht draaien van de motor. Zijn vader
vertelde hem dat het een Minerva schuivenmotor betrof.
Here we
go;
Jong en
nog vlug onder de indruk, besloot ik de waarheid zelf te ontdekken.
Bibliotheken waren destijds nog niet zoals vandaag, en het enige wat ik hier
vond, was dat deze motoren erg goed of erg slecht waren. 40 Jaar geleden waren
er nog heel wat mensen die een Minerva hadden gehad, dus ik deed heel wat
persoonlijk research. De Meesten vertelden dat deze wagens fantastisch waren,
en dat ze er spijt van hadden deze te hebben verkocht of weggegeven.
In 1977 kocht
ik mijn eerste Minerva overblijfselen met de bedoeling er gewoon wat mee te
‘spelen’, een ontdekkingstocht uit te voeren doorheen de wereld van
techniek.Het was een echt wrak, maar
voor 300 ponden had ik het gevoel dat dit betaalbaar was. Dit was wat er in
mijn herinneringen sluimerde, ook al was deze motor wat ouder, namelijk een
model JJ van 1914.
De
speeltijd leidde tot een lopende motor, en dus dacht ik, waarom de rest ook
niet onder handen nemen, zodat de motor ook iets te doen had. Ik plaatste
goedkope advertenties, en misschien omwille van de zeldzaamheid, kwamen de
onderdelen druppelsgewijze binnenkomen. De auto kwam tot leven. Aan de motor was
eigenlijk vrij weinig gedaan, en omdat hij goed draaide was ik gelukkig met het
resultaat. In feite hoe meer de motor gebruikt werd, hoe beter hij het deed,
net zoals de oude verhalen dit voorspelden. Bewondering voor MinervaÂ’s was dus
niet moeilijk.
Door de
advertenties ontdekte hij veel MinervaÂ’s en onderdelen, en vond een EE in Brisbane,
en ook onderdelen hiervoor. Een derde Minerva werd aangeboden op een veiling.
Een type A Minervette.
Mensen
stookten me op om deze te kopen, omdat ze wisten dat ik deze zou repareren,
wetende wat ik had gepresteerd met de JJ en de EE.Ik kocht hem, en een jaar later reed ik er al
mee. De werken aan de EE kwamen daarmee wel in het gedrang. Ik wist dat mijn toenmalig lief het serieus
meende, vermist ze hem niet in de steek liet op het moment dat ik al zijn tijd
in de Minervette stak.
Tijdens
een nationale rally vroeg ik haar ten huwelijk, en zelfs mijn huwelijksreis
verliep per Minerva.Ondertussen kwam
ook de EE gereed en de allereerste rit was gelijk een toerke van 3000 mijl naar
Brisbane. Vanaf toen was er geen houden meer aan. Ik bleef MinervaÂ’s kopen,
meestal met problemen, en herstelde ze eigenhandig, om de kosten laag te
houden. Hetzelfde verhaal nu dus met de recente aankoop via dit blog. Als ik
hem ooit mocht verkopen, denk ik toch nog een beetje winst te maken, ondanks
vervoer en importkosten. De onderdelen hoef ik niet meer te zoeken, deze
liggen al jaren in voorraad te wachten.
Mijn
meest dure aankoop was de AF, maar zelfs al was er veel werk aan, het heeft
enkel veel tijd gekost, maar financieel viel het mee.
Ik
ontmoette de vorige eigenaar later op een race meeting, en hij was verbaasd dat
ik daarheen gereden was. Hij had er zelf nooit echt veel mee gereden, en vond
het een trage bak, geen snelle, vlotte betrouwbare wagen om grote afstanden mee
af te leggen. Dit verhaal was me bekend, en ook vele Belgen vertellen dat
MinervaÂ’s veel rokenÂ…Â…Â…..Dit is enkel
en alleen omdat ze de wagens et weinig gebruiken. Deze motoren smeken om er mee
te rijden. Mijn MinervaÂ’s roken totaal niet, een ook anderen die regelmatig en
echt gebruikt worden zullen dat niet doen.
Ik heb vele
motoren uit elkaar gesmeten en reparaties uitgevoerd voor anderen, maar heb nog
nooit echt serieuze slijtage schade gevonden. Het ergst voorkomende is het
re-metalen van de Big ends, maar dit komt enkel voor wanneer overvloedig en
verkeerd gebruikt.
Ik ben de wereld rondgereisd om MinervaÂ’s te
bekijken en hun bezitters te ontmoeten. Het is een sociaal gegeven. Ik ben geen
car hunter, maar wil mensen er mee verder helpen. Omwille van mijn werk aan de
JJ, werd ik gevraagd om eens te kijken naar een AG, welke ik nu bezit.
Sindsdien werkte ik aan vele motoren, waarvan er nu ook veel in België zijn. Ik
heb tekeningen gemaakt van Minervette om Iemand in Ierland verder te helpen, en
heb deze mensen ontmoet toen ik de London to Brighton reed in 1986. Ook zijn er
contacten met 2 eigenaars van DD modellen . Hier heb ik ook de mooie ‘roi des
BelgesÂ’carosserie gekocht, welke ik op
mijn Model G ga monteren. In Noord Ierland had ik de eer een model TT,
afkomstig uit Australië te mogen rijden. En in België en Nederland heb ik de
meerderheid van garages en collecties bezocht, waar zelfs de buren niet binnen
zijn geweest.
Het
internet tegenwoordig maakt het leven tegenwoordig een stuk eenvoudiger. Deze week
nog werden me enkele MinervaÂ’s aangeboden, waaronder een model NN en een AC. Ik
koop enkel wanneer ik de waarde er van inzie. Enkel de grote en zeldzame
modellen, beter dan nieuw zijn hoog geprijsd. Mijn Wagens worden gebuikt, en behoren
dus niet tot deze categorie. Ik heb weinig slechte ervaringen, en negeer
eenvoudigweg idioten.
Mijn
carriere bestond er uit gaten te boren in de grond, waarvoor veel speciaal gereedschap nodig was. Meestal waren hiervoor
geen onderdelen voorhanden, dus die moesten we dan zelf maken. Met oude autoÂ’s
is het net zo. Momenteel ben ik gepensioneerd, en kan dus veel tijd steken in
mijn hobby. Ik ben ook een gelicenceerd radio amateur, dus electronica ligt me
ook. Enkel carrosseriewerk ligt me niet, dat geef ik meestal uit. Omwille van
mijn werk reisde ik veel, maar had niet altijd tijd om individuen te bezoeken.
Meestal bleef het bij Musea.
Op dit
eigenste moment maak ik weer een reis over de globe om MinervaÂ’s te gaan
bezichtigen, contacten te leggen, en mijn laatste nieuwe aanwinst in België te
bekijken. Met de hoop dat deze tegen kerstmis in Melbourne zal arriveren. Ik bracht een bezoek aan Cars and coffee in
Peer, met een Minerva uiteraard. Kers op de taart was het Bezoek aan de Minerva model K 1906 6 cilinder. Nooit in het echt dit model met dubbelle carburatie gezien, en in dit geval ook nog zien rijden ! Er zijn er dan ook maar 3 van, wereldwijd.Eveneens is me een 1920 Minerva in de UK aangeboden, welke ook de
nodige aandacht zal krijgen. En ook in de VS staat nog een en ander op het
programma. Op zoek naar nog meer container vulsel?
Zie hier de trotse bezitter van een hele collectie Belgische Minerva's, bij zijn 1924 AC
Het oudste 'Minerva object in de verzameling is deze 'clip on' motocyclette 1903
Gevolgd door deze 1904 Minervette. Deze foto toont hoe hij werd gevonden.
En hier dan na een nodige restauratie.
Getracht de foto's chronologisch te plaatsen, vervolgen we met de vondst van een 1913 model EE chassis
Welke er ondertussen al heel anders uitziet.
Hier in zijn geheel.
De motor van een DD op de testbank, welke menig ingenieur verbaasde qua prestatie.
Minerva 1914
Een blik op oudste deel van de collectie.
De 1924 AC, mijn persoonlijke favoriet uit de collectie.
Hier zonder kap.
Met het 6 cilinder motorblok
Project op stapel Typ AG
Deze roi des belges caros werd onlangs in Ierland gevonden, en zal gebruikt worden op onderstaand chassis van een typ G.
In
het zog van de rally du hain, waar we echt niet veel tijd hadden om ons op de rommelmarkt werkelijk
te laten afdalen in de diepere krochten
van kunst en kitsch, willen we met u toch delen wat je op het gebied van
automobilia zoal kan tegen komen.
Op
ons gemak rondstruinend, toch wel een en andere onverwachte ontmoeting. Moest
het zijn dat onze zakken diep genoeg waren, en er nog plaats in hoekjes en grotere
kanten was, dan zou er wellicht weer een ei gelegd worden. De onvervalste jager
in ons, benutte zijn prestatievermogen om tussen pure junk, schoonheid te
vinden. Deze delen we hier met u.
Dan
een flinke kikkersprong verderop was er ook nog Cars and coffee, waar er toch
enkele pre war cars gespot ende geschoten werden.
Kijk
en geniet.
Als eerste ontdekten we een reeks mooie afiche's zoals deze cover van een Mode magazine.
Of deze hofleverancier van koetswerken, de gebroeders Beisbarth........... nog nooit van gehoord
Buick Marquette klonk dan wel bekend in de oren
Maar ook Vermorel kwam dit jaar al ter sprake in dit blog; zie circuit des ardennes. Leuk toch dat de auteur dit merk in het zonnetje probeert te zetten met een achtervolging van enkele boeven.
Mijn absolute favoriet, dit emaile reclame paneel van Royal automobile club de Belgique afdeling Yvoir........... fantastisch, jammer, enkele beschadigingen.
Maar ook enkel kleine porceleinen bordjes met afdrukken van automobilia begin vorige eeuw en daarvoor.
Deze konden we u ook niet onthouden. hela, de kranten houder ;;;;;;;;;;;;;
Wie ook zijn kinderen nog wil aanzetten tot de hobby kwam ook aan zijn trekken.
Nog meer kastvulsel........
En voor de liefhebbers van strips/auto dit mooie originele werk van Becassine
Eerder een curiosium deze regulator?????????? Wie zijn lichten nog wil afstellen a la 60 ties voila, geen probleem, en tegelijk de garage opfleuren met enkele reclame panelen.
Of wie nog een schitterende werkbank van doen had, die vond hier ook zijn gading. Met zekerheid kon Michelin in de prijs mee onderhandeld worden.
Voor de motomannen, een krat getten.
Literatuur dan, Mooi boek met de werken van karosier 'd'ieteren freres. weymann boddy op een Minerva chassis.
Iets recenter deze catalogus uit de 50er jaren. Mooi.
En degene die nog net dit radiator embleem miste op zijn Renault, die had hier ook prijs.
once upon a time in the West.........; rallye du Hain !
Once upon a time; Rallye Du Hain 2015
Het is een tijdje heel stil geweest hier op dit blog, want inderdaad de oldtimer activiteiten stonden op en heel laag waakvlammetje, na een intensief voorjaar. Het kan niet altijd feest zijn.
Midden onze agenda staat de jaarlijkse tour van Du Hain, dus dat kon er nog net boven op. En bovendien combineren we dat nog met het struinen op een plaatselijke antiekmarkt, van waar er weer een halve kilo oud ijzer mee naar huis gesleurd werd. Onverstandige obsessie!
Een klassiek geval van jammer is dat de eigen oldtimer weer thuis bleef. Mechanische problemen die net niet op tijd gefikst konden worden.
Het is de onverdunde waarheid dat deze hobby er heel erg leuk uitziet wanneer alles werkt, maar er kan al eens iets mis gaan; Op zo een moment zie je enkel een blik ellende. Passie is de juiste sleutel, er is altijd licht aan het einde van de tunnel. Je hoeft hem enkel maar af te lopen.
Ons vast voornemen voor volgend jaar; er bij zijn.
Dit jaar vond het vertrek plaats in de schaduw van de leeuw van Waterloo. Hoewel er weinig schaduw was er onder de wolkenloze hemel. Je moet het maar doen, meer dan 50 prewar open sport en grand tourer cars troepten samen in het grasveld waar eens Franse en Engelse legioenen hoogtij vierden. 'State of the art 'zou Wellington gezegd hebben.
Deze locatie ontpopte ook als culinair punt, en net zoals vorig jaar werden we weer verwend met ongeziene voertuigen. Onder andere een V 16 caddillac in een sportief kleedje. Puristen zullen deze blikken trommel als een 'Kittkar' bestempelen, maar wanneer men deze kwaliteit kan leveren, kunnen we dat wel pruimen.
De oudste eigenheimer was een Delage van rond de eerste wereldoorlog, waar behoorlijk wat verse Pit in zat. We kunnen weerom beginnen met een opsomming van automerken, maar we laten in dit geval de excuise beelden van JJJ. voor zich zelf spreken.
Top, dat men er weer in slaagde weer fantastisch mooie wegen te vinden ten zuiden van Brussel. Echt de moeite met af en toe een sportief, nat onderkantje. Mocht ook wel bij een dorstig temperatuurtje van 30c°.
Voor de 5de maal op rij mochten we anno 2015 weer gaan aanschuiven. Niet zonder obstakels dit jaar, want terwijl de voorgaande afleveringen werden georganiseerd in samenwerking met 'Belgian Heritage Vehikel club', trokken dezen zich terug uit de organisatie. Vandaar dat de naam 'Minerva dag' ook gewijzigd werd in eenvoudig 'Oldtimerbrunch'.
Initiatief nemer "Frank de Boeck" legde zijn gasten zoals ieder jaar in de watten met een feestmaal. Welliswaar is de formule enigszins gewijzigd, en was de opkomst van de prewar cars, waar wij het voor doen, jammer genoeg bedroevend laag. Klassiekers waren er dan weer in overvloed. Maar we lieten het niet aan ons hart komen en vertoefden in goed gezelschap. Af en toe moet je water bij de wijn doen, maar een kreeftje bij een goed glas bier werkt ook. Er was van alles niets te kort. Barbecue, visschotels, quische, wok, paëlla, fruit, hot dog, frieten, ijs, noem maar op. En voor iedereen die met een Oldtimer kwam alles Gratis ! Onder de klassiekers, veel MG, Jaguar, Mercedes, Volvo en enkele Amerikaanse merken, maar ook een zeer fraaie Aston Martin. De zon liet het wel afweten van bij aankomst tot bijna aan het einde, gezegend werden de bloemekes, ander groen en vochtverdragende keelgaten. We mochten toch met een warm gevoel en zonnestralen naar huis.
Tot slot ook nog vermeldenswaardig, de donderdag voordien waren we op bezoek in Peer, waar ook Stan Laurel en Oliver Hardy, onder een stralende zon, hun intrede deden per 100 jaar geworden Overland. Dat leverde mooie beelden op. En zingen konden ze ook nog. Trouwens, bijna ieder week staat er iets op het programma te Peer.. Je kan het volgen op facebook.
Magere opkomst van de Pre war cars aan de Schelde, laten we zeggen, de 'harde kern' was aanwezig
Deze fraaie Bentley vond ook de weg naar linkeroever.
En de altijd weer prominente Minerva 1924.
Ook een fraaie Singer Le Mans was dit jaar op Appel
Met zekerheid de oudste; Germain 1898. Deze wagen verbleef tijdens de WO enkele jaren onder water. Hij werd in de Maas verstopt voor de Duitsers.
En ook de 6 cilinder MG was van de partij. 2 Motoren van Belgische makelij FN en Gillet 500 cc kopkleppers 'dans leur Jus'
en om dan toch 1 klassieker in de kijker te zetten deze Aston Martin DB II, met eenzelfde opschrift als nummerbord. Ook dans son Jus ! Alles origineel. Zeer fraai.
Kijk, als je dan o.a. een smakelijk kreeftje en andere lekkernijen met een paar verse pintjes in goed gezelschap kan doorspoelen, maakt dat veel goed.
De blije intrede van 'den dikke en den Dunne' In Peer. Nen 'big smile' op het gezicht van de chauffeur, want zijn auto was jarig. 100 bougiekes uitblazen...........
Altijd weer goed voor enkele fratsen en een glimlach.
Nu de Cars and coffee evenementen als paddestoelen uit de grond poppen, hier een passend verhaal!
U, als oldtimerrijder, weet het als geen ander. Wanneer je al eens een toerke maakt per oud vehikel, krijgt men al vlug eens een reactie. Een glimlach of uitgestoken hand, een duim die spontaan de hoogte in schiet, of een middelvinger. Als men dan al eens ergens stil staat, en de gelegenheid zich voordoet, wil men al eens op de foto, en/of volgt er een gesprek(je).
Zo gebeurde nu afgelopen zondag, maar ook een week of 2 geleden toen een fietser halt bij me maakte toen ik ergens te velde plaatjes stond te schieten van een voorbijrijdende oldtimertocht.
Zo had mijn vader er ook een!, was een bekende openingszin 40 jaar geleden, dus nu eerder een zeldzaamheid. Tenzij je met zo’n ‘klassieker’ rijdt. En als je je dan in dat gesprek verdiept, volgt uiteraard de vraag; heeft u daar nog iets van? En in dit geval klonk het antwoord merkwaardig genoeg ‘Ja’
Ergens in een oud fotoalbum zitten er nog fotoÂ’s van al de wagens die mijn vader ooit had. Dus ook van deze, een Ford Model A. Hij vroeg zich evenwel af of deze wagen werkelijk het bezit was van zijn vader, of dat deze gewoon uitgeleend wasÂ…Â…Â… Het antwoord ligt misschien bij een nog levende tante met meer dan 90 zomers op haar teller. Kom van de week maar eens langs, ik leg de fotoÂ’s voor je klaar. Zo gezegd, zo gedaan.
Zijn Vader had vroeger een eigen zaak, nml een Koffiebranderij. En deze bestaat nu nog steeds. Eigenaar nu, is een verhalenverteller Himselve. In het Hartje van Bree, vind je het meest nostalgische winkeltje, onder de passende naam “ GULDEN TAS “. Ingericht zoals in de jaren 20. Achter de oude nog werkende mechanische kassa en in gepaste klederdracht vind je hem terug. Op de stoep staat er steevast een krijtbord, waarop iedere week een spreuk die waarheden als koeien vermeld. Als je lachspieren dan niet in actie komen, dan ten minste die van je wenkbrauwen. En de man, eigenlijk al lang op pensioenleeftijd zit niet verlegen om verhalen, nog straffer als zijn koffie. Als dit laatste het gespreksonderwerp is, trek je best een uurtje uit om tijdens een degustatie alle uitleg te krijgen. GSM’s zijn dan ook ten strengste verboden in de winkel ! Uitzetten die handel ! Hier leer je koffie drinken! Ai neen, dat mocht ik niet zeggen; koffie drink je niet, koffie degusteer je!. Er worden dan ook geregeld koffie proeverijen ingericht, een aanrader als je eens een oldtimertocht wil organiseren dan wordt je hier met zekerheid hartelijk ontvangen. Wel zonder gsm of huisdier aub.
Hier, proef den deze eens, werd er geopperd, je zal hem tegen vanavond nog proeven. En gelijk had ie, ondanks enkele pepermuntjes bleef het aroma me bij tot laat in de namiddag. Dat waren 6 uur koffieplezier. Ik ben alvast overtuigd. (zie ook het artikel hier in dit blog getiteld 'Paris City of love') Ondertussen lagen de fotoÂ’s klaar, met daarop inderdaad een A ford model sportcabriolet, en zijn vader, toen soldaat. Moet ergens genomen zijn omstreeks 1928/30. Aan het stuur een van zijn zussen.
Verder waren er nog opnames van lichte vrachtwagens die destijds voor de zaak gebruikt werden. Een leuke anekdote is dat zijn vader de wagen aan een kant rood had geschilderd, en de andere kant in een andere kleur. Wanneer hij dan door de straten reed, hadden de mensen de indruk dat er 2 verschillende wagens reden, en dat was een teken dat de zaak het goed deed; Wie kon zich immers een vrachtwagen permitteren, laat staan 2 !!!! Ook hing er een foto van een Minerva aan de muur. Het hele verhaal hierrond werd ook ontsponnen. Deze Minerva, ik herinner me het nog als ware het gisteren, verbleef tot in de jaren 80 op de technische school waar ik destijds 4 jaar lang broeken versleet, en ik heb me altijd afgevraagd wat daar nu van geworden wasÂ…Â…Â…Â….. Nu weet ik hetÂ…Â…Â…Â… maar het spoor wordt weer beister nu ik ook weet dat de laatste eigenaar al een 10 tal jaar geleden overleden is.
Zin gekregen in een taske koffieÂ…Â…Â…Â…Â… op dan naar Bree!
Zie hier, de kleinste koffie branderij uit Vlaanderen. Klein, maar zeer fijn !
De gulden tas, heeft zijn naam niet gestolen................ zeker eens bezoeken! Stichter van de koffiebranderij, nog voor hij wist wat zijn carriere na zijn legerdienst zou worden........... Aan het stuur zijn zus.
Fier poserend bij de wagen op een zonnige zondag namiddag.
Een andere wagen die omstreeks deze periode in de familie kwam. Weeral de zussen in de wagen. Imperia 1929 met dank aan trouwe lezer.
Daarna kwam dit vehikel op de proppen. merk ??? Renault 1932
En ook deze werd ingeschakeld. Weerom met de zussen.... een chevrolet?
Op zondag ging men dan al eens naar francorchamps in de 50er jaren. Deze foto getuigd daarvan.
En omstreeks deze tijd kwam er ook deze Mercedes..... de zaken gingen goed.
Ook in de jaren daarna bleef het bij duitse grundlichkeit. De audi alleszins moest aan de kant wegens te hoog olie verbruik.......... heeft jaren buiten gelegen tot hij goed rijp was voor het schroot. Vergelijk de nr platen van de Mercedes hierboven.....
Aan degenen die zich het bericht 'Belgian discovery' herinneren, hier neergepent op 20/03/2015, mogen we vreugdevol melden dat de toen beschreven Minerva via deze Blog een nieuwe eigenaar heeft gevonden. Daarmee is meteen bewezen dat dit schrijfsel wereldwijd bekeken en gelezen wordt, want de auto verhuist naar een collectie aan de andere kant van de Wereld. Australië wel te verstaan. De nieuwe eigenaar is in zijn nopjes, vermits de Minerva's tot zijn spijt, meestal in de andere richting verhuizen, nml van Australië naar Europa. Dit wordt volgens hem waarschijnlijk de enige Minerva of zelfs andere wagen met Weymann boddy op dit continent.
Deze types werden hier immers nooit verkocht, daar het warme weer niet echt geschikt is voor deze met leder beklede carrosseriën. De nieuwe eigenaar is een echte Minerva verzamelaar, en dit wordt nr 17 in de collectie. Er is reeds een feestje geplant met al zijn oldivrienden om de aankomst van het Vehikel in te luiden. Ook de huidige bezitter is tevreden, daar het met deze transactie zeker is ,dat deze brok geschiedenis terug in eer en techniek hersteld zal worden. Velen zullen weer de gelegenheid krijgen te genieten van dit rijdend reliqui met oer Belgische roots.
Binnenkort een reportage over deze schatbewaarder en het verhaal van een tocht van Oost naar West doorheen gans Australië met een 1911 Minerva. We volgen ook de afhaling van de auto op en hopen hiervan toch ook beelden te kunnen schieten.
Grand prix Retro d' Yvois 2015. Vorig jaar waren we er ook al, en vernoemden we dit evenement als DE geheimtip voor de liefhebbers van pre war racegeweld. Er was zelfs sprake van het opdoeken van dit spectakel, gelukkig volgde er nog deze aflevering, met 20 tal meer inschrijvingen dan het jaar ervoor. Wel een verschuiving van de Grand Sport klasse naar de Classe touristique en cyclecars, met vooral veel Austin Seven geweld. Dit bewijst maar weer dat je niet altijd over een heel dikke portemonee moet beschikken om evenveel lol te hebben. Wij verplaatsten ons per ondertussen 65 jaar oude oldtimer Jowett Jupiter een kleine 250 naar het zuiden over de mooie Ardense binnenwegen. En dezelfde weg moesten we ook weer terug. Dat alleen al een hele belefenis. Een dikke merci aan het 17 koppige organisatie comitee en hun medewerkers, en moge er in de volgende jaren nog edities volgen. Het enige jammere aan dit evenement is dat het samenvalt met een aantal andere oldi feesten. Zoals o.a. Trektocht der Pioniers.
6 en 7 juni was het weer prijs. kiezen tussen een 4 tal evenementen op deze dag. Jammer dat alles tegelijk nu eenmaal niet kan.
Ons vervoermiddel geparkeerd vlak aan de omloop.
Motards zorgen ieder jaar weer voor volumineus geluid, dit jaar voor de 8e keer.....
Toch heel wat volk dat kwam kijken en beleven.
Heel veel puntige carrosseriën geteld.In totaal waren 72 equipes auto's en motoren ingeschreven.
Een van de motoren met Zijspan.
Vooral het Merk Austin seven was goed vertegenwoordigd. Opvallend weinig Amilcars en Salmsons en Rileys dit jaar, maar ze waren er wel.
Een gesprekje met de chauffeur van dit vehikel leerde ons dat het wagentje door zijn Grootvader in elkaar geknutseld werd, en aan kleinkind dus de honeurs om er mee te gaan gassen. Mooi cadeau van Opa........houtworm inclusief.
En ook de nieuwe generatie mag eens op de plek van Opa gaan zitten. vroem vroem.........
Bewijs dat bier en auto rijden toch samen gaan. Zolang je er maar niet van drinkt. Enkel ruiken mag.
Et voila, weer eens iets nieuws. Dit racemonsterje is gebouwd op basis van een Rosengart (franse austin seven) Zeer geslaagd.... proficiat aan de maker.
Auto's en motoren, het mixt allemaal goed tot een dikke oldtimerpap.
met nr 3 de Simca 'Vanhecke'Special......
Jip, de Nederlandse variant van Manneke Pis. Fop speen. Maar vooral niet betuttelen deze racebak.
Dit is het bouwsel van Opa op een zekere afstand. Leuke details. Het is een Peugeotje. (geweest)
Kijk eens diep in mijn ogen, lijkt deze Talbot te zeggen.
En kijk ook eens in mijn holletje repliceerde Renault. Is er nog iemand thuis? Neen dit is gewoon de nieuwste snuif rage...............
Austin Seven's in verschillende uitvoeringen op het circuit.
Nog een paljas die zijn voiture zelf bouwde.....Austin special.
En ook dit is een snelle jongen Simca Vanhecke
Een van onze favorieten van de dag in de Grand sport klasse.......... Alvis Speed 20
En ook hier waren de 5 Heemskinderen aanwezig.......;; waar hebben we die nog gezien........... (fagnez hivernales) maar nu in zomeruitvoering.
En gelukig stonder er strobalen, want deze motard nam de boch een beetje te snel en te ruim. Zonder de strobalen in plaats per oldtimer per ambulance terug naar huis.
Gelukkig bleef het bij een misplaatste koplamp en een paar kilo Franse vloekwoorden........... Merde............
Deze deed het dan weer beter.
Het oudste vehikel aan boord deze Renault AX 1908 van Hubert Vingtdeux
Zie hier dan de Alvis Speed 20 van dichterbij. Dit was een eerste rally die deze wagen onderneemt. We zullen hem in de toekomst zeker en hopelijk nog zien.
Ook de driewielers waren weer goed vertegenwoordigd. Pracht van een Morgan.......
Welk merk dit weer was moet ik schuldig blijven. Ik vermoed MG.
Hier de talbot met de grote ogen. Heel mooi zijn de ingewerkte knipperlichten in de radiatormantel
Een eenzaat; Wolseley hornet sports 1930
Ook Bugatti stuurde enkele afgevaardigden. Altijd weer mooi. deze typ 35.
Op 23 en 24 mei 2015 werd te Frankrijk een herdenkingsrit van de 1905 Gordon Benett cup ingericht, door RVCCB.
Raddraaier was ene zekere James Gordon Bennet Junior, een exentriek bilionair, zakenman en motorhead, en o.a eigenaar van de New York Herald en sponsor van de ontdekkingsreiziger Stanley, die Kongo verkocht aan Polleke II. Hij stelde in 1899 verschillende automobielclubs voor, een race in te richten voor toen opkomende speeltjes van de vraiment Beau Monde. De regels waren eenvoudig. Minimaal 2 personen van minmaal 60kg. Gewicht van de auto minstens 600kg leeg. Ieder land mocht 3 equipes laten meedingen, en de wagen moesten volledig gebouwd zijn in het land dat ze vertegenwoordigden. Deze laatste regel zorgde voor constante problemen.
In totaal kwamen er 6 races, ingericht in Europa, en vonden plaats in volgende landen;
2015, 111 jaar na de laatste datum besliste de rvccb, deze cup te herdenken in de voetsporen van de laatst ingerichte race. Dus hetzelfde circuit, en met voertuigen die destijds op ook al op de aardbol rondtuften.
Belgen waren van in den beginne deelnemers aan deze race, en wonnen zelfs de uitgave van 1903. Toen reed Camile Jenatzy, bijgenaamd ‘rode duivel’ (wegens rode baard) als eerste over de finisch met een 60 PK Mercedes en legde het parcours af in 6h en 39 minuten. Hij ging aan de haal met een prijzenpot van 8000 pond. Omgerekend naar vandaar; een hele bom geld. Wegens het reglement ging de eer wel naar Duitsland.
Jenatzy ook bekend van de eerste electrische wagen die in 1899 een wereldrecord vestigde met zijn ‘jamais contente’ op het strand van Oostende, en net iets sneller ging dan 105 km/h.
In de eerste uigave van de Gordon Bennett, viel Jenatzy met een Snoeck Bolide (Belgisch/Franse makelij) uit door een ongeval met niet minder dan 6 honden.
In 1904 zien we de naam van Baron de Crawhez opduiken met een hotchkiss, op de 3de plaats. Of dit een overwinningstitel is, is niet duidelijk. Volgens nog een andere bron (wikipedia) werd Jenatzy hier 2de ?
In 1905 werd Pierre de Caters, toch ook duidelijk een Belgisch Baron, 7de op Mercedes. vermits hij met een Duitse wagen reed, werd hij genoteerd als zijnde Duitser?
Opvallend is dat de 8e plaats toen werd ingenomen door niemand minder dan Charles Rolls, die met een Wolsely reed.
Om vergissingen te voorkomen, en het publiek duidelijkheid te geven, werden vanaf 1905 aan de deelnemende landen kleuren gegeven. Van af dan reden Fransen in blauwe wagens, Italianen in rood, Duitsers wit, Belgen geelÂ…. Engelsen in het groen. De wedstrijd werd toen op verzoek van Michelin, welke hun fabriek in deze omgeving hadden, voor hun deurdorpel georganiseerd, ook al vermits het aantal franse inschrijvingen de bovenhand had.
Waarom het in 1906 afgelopen was, wordt nergens vermeld. Er was nochtans belangstelling genoeg. In 1905 stonden meer den 200 reporters langs Franse wegen om wereldwijd verslag uit te brengen. Toen toch een echt spektakel. Misschien was het nieuws er af voor de verwende Gordon, want in 1906 verving hij de coupe automobile door de coupe aeronautiqueÂ… vliegen was weer ietsje nieuwer. Ook startte zijn rivaal en ook steenrijke amerikaan Vanderbilt de Vanderbilt cup in 1904. Te veel van het goede?
Dhr James Gordon Bennett, voor wie geld geen probleem was.
Tekening van de in Antwerpen geboren 'Chevalier' Knyff, welke in 1899 reeds met zijn Panhard van Parijs naar Bordeaux tukkerde.
Hier geflitst tijdens de Gordon Bennet 2 jaar later toen hij met nr 9 van start ging. Ook een panhard. Of het om dezelfde wagen gaat is niet echt duidelijk, werd in ieder geval ge-updated.
Camile Jenatzy op zijn beruchte Simplex Mercedes. Hierdoor reed hij wel onder Duitse vlag.
Dezelfde Camile onderweg
Snoeck Bolide waarmee Camile deelnam in 1900, maar door een ongeval moest opgeven.
De omloop van de uitgave van 1905 die ook anno 2015 gevolgd zou worden
foto gemaakt aan de start 1905.
Richard Brasier, winnaar 1905 en laatste cup.
een andere deelnemer 1905 was deze daraque
Toen de Gordon Bennet doorging in Engeland, werden maar liefst 5 equipes met Napiers geselecteerd.
Ook deze de Dietrich was in 1905 van de partij.
Nog maals de Richard Brasier 1905.
opname tijdens de Gordon Bennet, jaar en wagen onbekend. Wie het weet mag het zeggen.
Napier deelnemer 1904. foto theoldmotor.com
Camile Jenatzy welke afscheid neemt aan de start. Er kwam nog een beetje volk opdagen.
En als laatste een foto van een zeldzaam overgebleven 'Bolide'
herdenkingsrit ingericht door RVCCB. De moeite waard !