Nepjuwelen & sociologie Het zou best kunnen dat we verscheidene treinen reeds gemist hebben, maar heeft dat nu impakt op het geluk van alledag weet ik niet. Afdeling Sociologie van de universiteit lijkt me zoniet achterhaald maar des te meer karikaturaal, want zijn die mensen herleid tot beroepsmatige bureaupraktijken, maar halen de traagheid van de ministeries van het jaar stillekes want lijkt alles stil (op elkaar) en gaat niks vooruit. De plagiator dan wel productief want is het in America hoe dan ook relevanter, veeleisender en performant, of dat is althans de indruk die ze moeten geven. Een doorsnee (arabische) migrant staat verder dan hen, al is het maar in die parabool- en kabelfunctie, die hen bevrijdt van de schamele etnocentrische tv-kanalen die de kudde zou overblijven. Terwijl de anderen van afdeling Sociologie van de universiteit geen tv hebben omdat ze lezen in hun bed tot één uur 's morgens. Zo is er één die zich ingeschreven heeft voor een kabelmaatschappij, die zegt een onderdeelfirma te zijn van Belgacom. Het is al zes maanden dat hij geen aansluiting vindt, en hij moet reeds 150,42 euro factuur betalen. Zie, toont hij mij. Vandaar dat ook deze universitair geen boeken (meer) kan kopen omdat hij ook nog zopas zijn wagen heeft hersteld. Zo is hij daar dagelijks tijdens de weekdagen want wordt hij hiervoor betaald, theoretisch althans. Zo leest hij ook nog stel het dagblad 'Le Soir' zoals alle ambtenaren en bedienden van dit land. 'Le Soir' dat is geen 'The Saterday Evening Post', nee dat is als het ware een verlengstuk van wat macht is gaan heten over een paar provincies in naam van een hoofdstad. Zo leer je ontzettend niks bij en gebruiken ze hun eerste pagina voor 'ophefmakend' nieuws zoals het aantal dikken in ons land aub, of wie nu juist de Koning (met foto) nu werkelijk (?) inlicht in dit land. Dat interesseert die ambtenaren blijkbaar, niet zo goed op de hoogte van wat Hitleriaanse propaganda wel was. Op tijd en stond moeten de kunstenaars van het establishment dan ook nog het gezicht van de Führer weten te schilderen in bijna 'hyperrealistische' termen, en de rest van de kunstenaars (met lelijke donkere kleuren) zich daarachter scharen, namens de Rel-igieuze Partij (cfr. Canvasselectie). Bloot hierin is ofwel verboden, ofwel lelijk. Gezien de tv een meer solitaire en familiale contemplatie inhoudt, gaat de propaganda minder brutaal zijn, maar meer rationeel en meer 'persoonlijk' gericht. Subtiel is althans het woord niet want daar zijn ze te lomp voor. Doch zal dit medium niet grondig de perceptie of opinie veranderen dan wel alles te vereenvoudigen en simpel (cliché's) te houden. De receptiviteit tegenover de psychologische interpretatie van de macht is dan wel afhankelijk van de (sexuele) miserie waarin de mensen overleven. Uiteraard zijn de kenmerken dan zinloosheid en vernedering voor diegene die anders is. Zo heeft propaganda eigenlijk een religieuze oorsprong (Contra-reformatie), daar waar het gaat om invloed te hebben en te behouden, of er voor te zorgen dat de mensen ofwel geen mening hebben, ofwel een mening die de macht(igen) gunstig gezind is. Er is eigenlijk niks zo eenvoudig dan dat maar je moet de middelen hebben, en het werkt. Zo kom je voor mensen te staan die niet (meer) weten wat goed en slecht is, kwaadaardig of lomp. Interessant ook te merken bij manier van spreken dat als ze kunnen kiezen tussen diamanten en nepjuwelen ze zo voor nepjuwelen kiezen want dat is de mode. Uiteraard is dat een beetje overdreven gemeld, maar daar komt het op neer. Komt daarbij een hele groep mensen in deze maatschappij, die er alle baat bij heeft dat men houdt van nepjuwelen, want zijn die mensen rechtstreeks of onrechtstreeks afhankelijk van de verkoop van nepjuwelen. En zo begrijpt u een deel van het probleem.