Het Canvas schandaal Ben zowat een halve eeuw op deze aarde, en ik geraak vermoeid van al hun gedoe weet u, maar normaal zou ik dus moeten meedoen, beamen en denken aan huisje met tuintje zoals iedereen. Ondanks het feit dat ik nu zowat begrepen heb wat deze vlaamse cultuur wel moet inhouden, zijn er mensen (uit de Loge) die aangedrongen hebben dat ik zou meedoen aan de fameuze Canvas (en RTBF-) wedstrijd. Gezien ik weet wie die mensen zijn, of juist niet zijn, trek ik me dat establishment-gedoe al lang niet meer aan, en weet zowieso dat ik niet tot dat vlaams gedoe behoor, maar kom, laten we dus hopen dat we desondanks nog een schijntje van kans hebben, zodat we niet hopeloos aan zelfmoord denken. Ben dan ook dit week-end naar PMMK (Muzee) van Oostende gegaan om mijn werk voor te stellen. Gezien ik ook nog ben gaan wandelen in de badstad en aan zee, zei ik tot mezelf van een paar boeken mee te nemen om ze bij Corman in depot af te geven zodat de mensen mij zouden kunnen lezen. Heel goed wetende dat dit de enige badstad is die nog enigszinds het woordje cultuur zou kunnen hanteren. Presenteer dus met timiditeit en aandacht mijn boeken, waarvan de laatste gepubliceerd dit jaar. De boeken in de winkel zelf zijn kitcherig, en het koppel dat dat verkoopt doet me denken aan ongedierte, waarschijnlijk omdat ze zo lelijk zijn. Na beleefde presentatie van beide boeken, is hun reaktie lomp en ze weigeren de boeken te presenteren aan hun klanten. Waarom weet ik niet. Dus ik verder zoeken maar eigenlijk is dat de enige boekenwinkel, samen met katholieke 'De Standaard' natuurlijk waar ik het helemaal mag vergeten. Nu, wist ik dat de tijden inderdaad veranderd zijn, en we de duisternis inluiden maar had mij dan toch aan een zekere 'opening' verwacht ondanks alles. Weet u dat mijn vader net naast Oostende geboren is (Gistel) en dat sommige Oostendenaars mijn boek zouden willen lezen, zei ik aan de verkoper en zijn meid, maar niks kon baten. Ik dus met die boeken op het strand dan, en daarna een hotelkamertje aan 100 euro de nacht (in het 'zwart' betaald), praktisch zonder chauffage en zonder (zee)zicht. Na een koude nacht presenteer ik mij dus voor die Canvas-wedstrijd in het Museum van Oostende. Dat is daar bomvol, file dus, en we moeten het toegeven (in deze donkere tijden) dat de overgrote meerderheid van de kunstwerken banaal en van slechte kwaliteit zijn, zoniet stuntelig, en 'du déjà vu' voor een deel. Maar kom, wie ben ik om daar over te oordelen, en na lang wachten, is het dus mijn beurt. Ik stel twee doeken voor en een video over mijn schilderen van drie uren lang, waar men mij ziet schilderen, en waar ik commentaar geef in het engels en in het frans. Zonder de doeken al gezien te hebben, heeft men de indruk dat de beslissing al vast staat, en is het een soort verkapte "playboy" die het voor het zeggen heeft. Ze zijn met z'n drieën, maar geen onderling dialoog, bemiddeling of bespreking desondanks dat allen ... negatief advies geven, terwijl er maar één is die spreekt... om niets te zeggen. Negatief advies ook over de video... die ze niet gezien hebben want tv en video op hun tafel functioneert niet. Er is er altijd één die spreekt, de anderen zwijgen. Mag ik u beleefd vragen naar uw argumentatie voor dit negatief advies aub?, stel ik. Antwoord: we nemen de 100 beste en u bent daar dus niet bij. Is dat een argument??? Uw argument aub, benadruk ik. Antwoord: wel ja, dat is academisch niet relevant (anno 2010???) en u past niet in de Canvas-optiek. Mijnheer, mag ik u vragen wat de Canvas-optiek wel is? Geen antwoord, de volgende aub. Op dat academische, zei ik, weet u dat men toch in mei '68 is gaan revolteren. En dan zegt den ouden toch iets: die mei '68ers dat zijn bourgeois. Nu mijnheer zijn BRT-VRT carrière bijna achter de rug heeft, en dubbel betaald is op zondag, lukt het hem niet eens intelligent over te komen. Bij het wachten wou ik een glas water voor mijn zoontje. Antwoord: koffie, frisdrank en koekjes dat is maar voor de Canvas-medewerkers en de jury. Is Vlaanderen boers en onbeschoft en met vriendjes-politiek bezig??? Het antwoord is : JA. Nadat ik ze alles gelaten heb, wil ik met tante Martha Ensor (en Paul Klee) tentoonstelling zien, maar nee, ik moet de file doen (opnieuw een nieuwe file) en men moet (10 euro) betalen per persoon. We zijn dus weggegaan, en ook de boeken heb ik aan die boeren overgelaten, waar ze mij zeiden dat dit laten ook tot niets zou dienen. Daarna ga ik samen met tante Martha aan zee in een bistrot (geen restaurant) niet ver van het station waar ik sinds mijn kinderenjaren met mijn vader garnalen ging eten met een Rodenbach (40 jaren geleden dus). Elke keer ik naar Oostende ga, doe ik het zelfde. Welnu voor de eerste keer kreeg ik een opmerking dat dit niet toegelaten is. "De tijden en de maatschappij zijn veranderd", zegt tante Martha. Daarna zitten we op een trein met een grootmoeder en haar kleindochter, die het heeft over de platte computer van haar dochtertje van negen jaar oud. Ja, zegt ze, het is nu zwoegen om die kinderen dan toch even in een boek te krijgen, want anders is het DVD en tv. Ze heeft een boek van Corman bij. Ik zei haar niet eens dat het schandalig is dat de mensen niet meer lezen, maar dat als ze lezen ook nog boeken hebben die men hen voorschrijft terwijl ze niet eens de mogelijkheid hebben om de besten te KENNEN. En zo ben ik dus terug te Brussel, met zand in de ogen. Deze avond joden met gele ster op Canvas. De selectiemechanismen zijn net dezelfde. Net dezelfde, alleen is de inhoud zich gaan verschuiven. Ik zei tot dat jurylid (want de twee anderen zeiden niets) dat hij niet bewust was dat hij naast een Meester (net zoals Ensor) ook een universitair beoordeelde. Reactie: Ja maar de titels van mensen hebben hier niks mee te maken hé. Noem het een schande, en dit land gaat er niet op vooruit op alle vlakken, als u het mij vraagt. Weet je, zei ik aan tante Martha, dat een Ensor of Einstein vandaag eindigt in een verdoemhoekje bij het OCMW? Ja, zegt ze, maar ze zouden zich nooit laten denigreren door die gevestigde klootzakken. En zo is men rond, en is men in het ijle bezig, want van al de vrienden die ik aangesproken heb om te komen en hun solidariteit te betuigen, is niemand komen opdagen. Ze hebben gelijk gehad. O ja het feit dat de juryleden (boordevol gunsten) met vriendjespolitiek en (katholieke) partij... is bijzaak, net zo goed het feit dat ze geen gepaste (universitaire) diploma's hebben noch talenkennis, maar ze beslissen over kunst a.u.b.. Maar vergeet ook niet dat men nu kan zappen na internet (Google baby?) op 3000 tv-kanalen, want regent het. http://www.unibook.com/nl/Patrick-Pitteman/Geeuwende-Eeuwen
