Van de zestig duizend woorden, die er zijn in de franse taal zei men zo net op France Inter dat er in sommige wijken in Frankrijk de mensen zowat een vijfhondertal van die woorden hanteren, wat zowat overeenkomt met hun dagelijkse vocabularium. Ik heb vandaag gedaan wat men van mij verwacht heeft: files in de spitsuren om een bengel naar school te brengen, in de grauwe gietende regen als de 'elite' zopas van de zon terug is. In Frankrijk zijn dat 12 miljoen leerlingen die ongeveer dezelfde richtlijnen krijgen, voor dit land zijn dat er 1 miljoen, zeggen ze althans. Als je nagaat hoe die mensen zich (pedant & gefrustreerd) uitdrukken op de vlaamse radio moet men toegeven dat er een probleem is in dit land, en -ook bewust allicht- is het mij onmogelijk te zappen op de betere Hollandse zenders. Stel u voor dat ons land zich (intellectueel) zou emanciperen. Moet ik voor mezelf toegeven dat er bijna geen converseren meer aan is, en ik leef dan ook niet zoals die 'superintellectuelen' die dagelijks hun Blogs vullen met miljarden woorden, en ook nog uitgevers vinden alsof hun leven ook mateloos aan belangstelling wint gezien blijkbaar de tijd voor anderen daar aandacht aan te schenken. Een wereld in een wereld, gestaafd met allerhande emotionele bijverschijnselen als die mensen totaal vervreemd zijn gezien ze met een scherm leven, zoals ik nu, want geen ander alternatief voor de armoede. Ik zei aan de vrouw aan ingang van de ziekenkas van de Zuidstraat dat ze zich mag verwachten aan 50 euro minder op haar maandwedde. "T'is toch niewaar hé", zei ze. Toeval of niet maar toen ik buitenglipte was er een wagen die met sirènes voorbijraasde, alsof de nodige camera's hen ook inlicht voor nodige mogelijke reakties, maar waar zijn we aan toe? De onpersoonlijke files zijn daar, en de media hebben niks met de realiteit te maken, ook niet wat die grote intellectuelen achter hun schermen zoal hebben weten te verzamelen aan eigen idiomen. Zouden we het moeten hebben over kunst, maar wie zou in hemelsnaam betalen voor kunst in deze maatschappij? De bourgeoisie is cultuurloos, en als er dan bij sommigen geld is voor kunst, zijn dat mensen die van kunst niks afweten, en gewoon kopen uit snobisme, alsof het om een Mercedess zou gaan, of om te investeren in duurzame onzin. De meest 'vooruitstrevenden' zullen dan ook bloot kopen, of op een naam. Mijn andere 'conversatie' was bij de meid, die voor fotocopies zorgt net naast wat ooit katholieke universiteit heette. Fotocopies van slechte kwaliteit, altijd er op uit om zich zogenaamd te vergissen in de prijs, en je een paar centiem te doen meer betalen, omringd door Pro Vita (want zelfde adres) en effenaf altijd lelijke perverse mensen, ook heel veel betweters. Ze zijn begonnen met vier aangestelde mensen voor die fotocopies ; nu blijft ze alleen over, met prijzen die ondertussen verviervoudigd zijn, en de universtiteit (?) dicht. Blijft mij het 'vermogen' aan PC banking te doen met 1000 euro maandelijks met 600 euro huur. Elke maand zijn er zowat technische storingen, en moet ik mij verplaatsen naar een loket. Telefonisch lukt het soms ook bij Fortis, en na de cijfers van bankrekening, cijfers van geboortedatum, cijfers van pincode kom ik uiteindelijk terecht bij een meid van de bank... die geen woord nederlands kent. Dat zijn dan zovele cijfers, maar met niet eens 500 woorden aan woordenschat. En nu stop ik, want neemt dat uren in beslag vooraleer ik mijn tekst op dat scherm krijg. P.P.
