Een atoom 'ophitsen'. Waarmee moest ik deze keer weer eens beginnen? Misschien met het feit dat het immers zou gaan over Schuld en Boete, terwijl het ging om Schuld & Schurk eigenlijk, of zo iets. Waarom weet ik niet, maar om mij te verlossen van de nodige agressies in muren en plafond van dit huis ga ik dan na één keer Carrefour weeral naar donkere Colruyt, en daar voor eens na zovele jaren is er een heel oude man, die mij spontaan aanspreekt. Hij is echt, want geen tv. Zie, zegt hij, dat zijn ware echte boereworsten. Jawel, antwoord ik hem, daar leef je heel heel lang van. Nee, zegt hij dan, dat zit vol smeerlapperij want spuiten ze er chemische dinges in. Wel ja, zeg ik dan weer, en ook nog meer varkensvlees dan rund, en in vijf jaren tijd de prijs ervan verdubbeld. Toen keek hij mij aan, maakte van zijn vingers in de hand een revolverbeweging, keek mij strak aan en zei dan waarschijnlijk tot zich zelve dat hij nu iemand aangesproken had, die hij niet kende, want ook te jong voor hem. Ook nog dacht (?) hij dat ik wel degelijk een delinquent zoals die anderen zou kunnen zijn zodat hij verder ging naar de kassa zonder mij nog één woord of blik te gunnen, en dan weg in de massa zoals iedereen. Het verwonderde mij niet dat hij nederlands sprak te Brussel, wel dat hij geen dialect knabbelde of blafte want dat gaat door de jaren heen verloren naar het schijnt, althans volgens linguïesten op internet. Maar owé: ik zou nu passen bij senioren ; nog zo'n afschuwelijk woord, want vijftigplusser, eens te meer geen nobel woord als u het mij vraagt. Nu dat mijn hart aangetast is omwille van een moordenaar die mij omver reed, voel ik inderdaad een soort ouderdom in mij ontluiken, deze die mij zegt dat de dood nabij is, eens men alles zogenaamd zou begrepen hebben. Heel zeker wat dat geld betreft. Maak 40 of 400 miljoen schulden aan de staat, en men wordt of is Baron in dit land. Maakt u voor 50 euro schulden want 1000 euro uitkering met 600 euro huur en een ganse waslijst aan kleine (af)betalingen (100 euro Belgacom, 200 euro kabeltv, etc...) dan stuurt men u een deurwaarder waarvoor u een ganse administratie met secretaresse moet kunnen waarmaken, steeds op zoek naar vertalers en uitgevers maar men vindt er geen, dan bij die technocraten aan de EEG, die bureaucratie vertalen aan gouden prijzen, weliswaar zonder belastingen. Zodat er één dol draait de zesde dag van de maand en staat te schreeuwen : 'Who are you, you in fact?!!'. Dienen we het te begrijpen en au sérieux te nemen, desondanks dat we in geen jaren nog eens 'The Times' of 'The Guardian' in ons handen gehad hebben, stel uit idealisme ondanks Bananas van Woody Allen op Skynet, daar waar ze geabonneerd zijn op de 'Economics', stel u voor. Het volk herleid tot trivialiteit dan, en de rijken herleid tot wat als kennis overkomt, mathematica incluis. Rechts staat dan zowat synoniem voor gevoelloze efficiëntie. Alleen zijn ze gevoelloos, maar niet efficiënt. Wat te denken over herstructureringen? Nu ze zijn gaan lopen met de poen van de staat. Zoals de deze bij Carrefour, die meent na 42 jaren dienst dat dat haar winkel is, waar kaas verkocht wordt van koeien uit eigen bodem aub. Wat te denken over mensen als ik die zeventig jaren lang in de zelfde lawaaierige rotwoonst overleven, huur betalen tot men ze buitengooit want is de eigenaar na 100 jaren het OCMW geworden en/of de kinderen van de capitalist. Zij recht op een schotelantenne, wij niet want nog socialer dan de sociale gevallen (uit vreemde landen). Met prijzen die verviervoudigd zijn. Zodat, om u maar een voorbeeld te geven, u nu net dezelfde prijs betaalt voor nieuwe vensters dan dat u vroeger betaalde voor het appartement zelve te Brussel een paar jaren geleden. Zodat ze nu wel degelijk (ik bedoel de kinderen) met een paar miljoenen zitten, maar die miljoenen zijn niks meer waard. Zo eenvoudig is dat. Dan kunnen ze u nog uitleggen dat America eigenlijk ontstaan is door protestanten (die Indianen uitroeiden) en dat die rijken eigenlijk een 'keuze' overblijft in deze 'bevrijding', en dat is een mooiere en spannender jeans te dragen samen met baskets voor en na de tv met duizenden kanalen, zoals iedereen dan in het Westen van de 21ste eeuw. Zo komen er bij voorbeeld dan toch rellen (op tv) met de politie omwille van massabijeenkomsten voor concert en voetbal op zondag want minder tv en minder hoeren bij die sociale gevallen (politiek mag niet of strikt gecontroleerd). Welnu al diegene, die die flikken oppakken (Hooligans?) zijn mannen die witte baskets dragen en een jeans. Zijn dat geen vermomde flikken, bendeleiders en/of gangsters eigenlijk? Of maken ze allen deel uit van het Algemeen Komplot namens mediatieke scenario's? Gotlib heeft het nog getekend: eigenlijk zijn er twee soorten mensen: helden die sukses hebben, en anderen zoals ik. Die helden, die sukses hebben, dragen spannende jeans, die passen. Diegene die geen helden zijn, zijn mensen waarvan de jeans te lang en te groot aan hun kont hangen. Het zijn ook mensen, die naar Carrefour gaan als er file is aan de zestig openstaande kassa's terwijl kunstenaars meestal geen medaillons, kaas of chocolade kunnen betalen in dezelfde oorden. Eens thuis elk zijn cubus met schotelantenne, en komt dat dan overeen met wat het volk een onderkomen is gaan heten, zoniet definiëren. Daarin is de communicatie nihiel, dan wel als ze anderen nodig hebben om hen te helpen. Maar gezien men die anderen om te helpen dient te betalen, is er dus geen communicatie noch sociabiliteit meer aan. Misschien wel door wat vrijwilligerswerk heet in parochie, partij (?) en/of sekte maar die zijn dan van verre te betrouwen want die nemen dan ook alles mee, cubus inbegrepen, zeker als je crepeert. Het Goede Doel, heet dat. Is er dan wel politiek, maar sinds dat extreem rechts bijna de meerderheid heeft, merkt u dat politiek zich herleidt tot laag bij de grondse 'slogans' of pseudo scheldpartijen tussen narcistische monnikken, want geen ideologie noch idealisme meer aan, nu dochter of zoon een job heeft. Daarom ook is er geen verschil tussen Claes en Eyskens want dat is rechts, die collaboreert. Zij menen het te zeggen hebben (over kernbommen), maar ze hebben daar niks in te zeggen. De theorie zegt dan dat ze ook magistraat kunnen worden (hiermee) in dit land. Maar hoe komt het dat een doorsnee magistraat met moeite kan schrijven (in drie, vier talen) als de manager van multinational dat wel kan? Maar dat is dat er ook nog een verschil is tussen zij die meedoen, en anderen weeral niet. Zo heb je dan in tegenstelling tot een paar liberalen geen enkele VUB-er of ULB-er die magistraat wordt in Vlaanderen, dan wel producten van het katholiek onderwijs (UCL, Saint Louis, etc.). Dat is in het kader van de Restauratie, noem maar daar waar het (filosofisch) dialoog tot het heilige verleden behoort. Raar toch allemaal, als u het mij vraagt. Blijven de documentaires over, stel deze van Claude Lanzman (Shoah). Wat nieuw is, is niet zozeer dat men moet weten om te gaan met (rijk geworden) beulen, maar dat men nu geen enkele macht daar tegen kan/zou hebben, want te kleins en miezerig in wat nu reeds de toekomst zal zijn : Stadsbeheer als een hoop onpersoonlijke gecanaliseerde mieren, en dat krioelt met beperkte levenskansen met vaste sexuele (of wat er aan overblijft) en agressieve (of wat ervan overblijft) kanalen. In de wetten van de fysica dienen ze dan ook een atoom 'ophitsen' om er iets uit te krijgen. Zo hebben ze te pas en ten onpas sensatie nodig om overeind te blijven, en hun gezicht te tonen, stel zoals de Koninklijke Familie (?) op Paris Match affiches, maar dat gaat verloren in de massa van de mierenhoop, en betekent niks meer, zelfs en zeker in termen van management of propaganda. Dat is wat ik denk. En als ik verkeerd zou denken, indien ik dat zou mogen, wel bewijs mij dan het tegenovergestelde. Met uiteraard in het opgelegde landschap de versmelting van de tegengestelden nu politiek vercommercialiseerd is, en de media net zo goed immuun voor (intern) protest of revolte, eens Geld & opportunistische rotsooi producten het voor het zeggen hebben zoals altijd. Want is het niet Louis-Paul Boon die ooit schreef : ook de afbreker bouwt op.
De schilder van het tweede schilderij dat deze tekst volgt, was 14 jaren oud toen hij deze verf met die fantasmen materialiseerde. Toen al was hij aan het oefenen om decennia later ooit een meesterwerk te kunnen klaarstomen op een Computer, om het einde van een tijdperk in te luiden. Niet zo zeer de 'ismen' te miskennen, dan wel de nodige syntheses over wat nu wel scherm is en niet, in de omringende grauwe realiteit. Waar Brussel de hoofdstad van de nivellering wordt, eens Gérard Mortier dat weer eens mocht zeggen op kloot kaloot tv. Jawel, is er Restauratie, is er geen buitenwereld meer aan, is de mentale taboesfeer herleid tot niks mendalle, en de torpedering van eiland Eros voltooid, eens de symptomen ingetoomd met afschuwelijk decor nu ze allen op pensioen zijn. Terwijl het zo en zo moest zijn, eigenlijk. Kijkt hij ook zonder ik na MTV naar Kiosque op TV5-Monde want geen Skynet gemaakt door de concurrent de Chinees, in een zij-aan-zij refrein daar waar ze de zondag gebruiken om de vitrines te kuisen, niet eens meer in de weer met het zeer na het geweer want weer of geen weer is er... tweedracht met zeep na het eten, of zo iets. Gedaan de stille dichters op straat, gedaan de hippiekaffees, gedaan de Peepshows, gedaan de opera van Gérard Mortier, gedaan de coffeeshops net over de grens heen van alles en nog wat, gedaan de pokerzalen, gedaan de tweesterrenhotels, gedaan de aanspreekbare meisjes indien niet hoer of spion, gedaan gedaan gedaan. Wat blijft er over? Schermen. En uiteraard geen communicatie meer. Noch communisten in het parlement. Zodat we eindelijk eens moeten toegeven: jawel, na, tijdens en voor de files is extreem rechts aan de macht. Welke macht? Deze van de schermen, die geen mensen meer zouden temmen. Kom ik eigenlijk dan in liefde-haat taferelen terecht waar net zoals bij Françoise Sagan een Shakespeariaanse achtergrond te herkennen valt. Van deze die boven de poen schuilt, of er net onder, nu ze allen miljonairs geworden zijn, zeker de kapo en zijn suite. Haal ik bij voorbeeld uit mijn mouw het volgende: weet je, vraag ik, waarom sommige nudisten een masker dragen? Antwoord: nee. Wel dat is om geen verkoudheid op te doen. Reactie: hahahahaha..! Vervolg ik: weet je dat ik die mop zelf uitgevonden heb? Reaktie: dat is niet waar, dat is niet waar,... En zo verloopt de "communicatie" dan. Van gebouw G naar gebouwY, en vice versa. Vandaar als dat extreem rechts het voor het zeggen heeft, met Aziaten in een rijtje met foto-apparaat, het wel degelijk zo is dat men de problemen verplaatst. Stel zoals bij de bakker net naast de Basiliek. Nu zijn dat geen americaanse sirènes of klokken van de kerk, die de ganse buurt moeten wakker schudden vroeg in de morgen op zondag, maar bij de bakker van het brood zelf dat men nu van zich moet laten horen. Alsof een brood maken zowieso zoals tijdens de oorlog de muren en de gemoedstoestanden moet doen trillen en beven, weliswaar achter het gordijn van de rijken waar het stil is, en moet. Met elk zijn gewoontes zodat in het kader van Pavlov elk nu dingen doet zoals vroeger, maar niet eens bewust dat extreem rechts aan de macht is, zodat al de plaatsen (Peepshow en Cabaret inbegrepen) van joden leeg zijn, terwijl al de rest volzet is en boordevol frustratie. Maar, er is een maar... Liza Minelli heeft het overleefd... op internet. Net zoals die vuile (?) joden en/of Marokkanen op internet. Want tik gewoon eens als voorbeeld Samir Bakhat (clandestiene elite?) op uw internet, dan weet u net wat establishment en/of jezuïetisme betekende voor hen, en avant garde voor ons. Waar 'daarnaast' (erboven?) een Blog van Teitelbaum een ware 'Burcht' is (met zieke Buchhälter) waar men censureert, met fascistoïde cartoons en indien men er niet bij hoort komt u daar ook niet bij, maar waar het anderzijds bij kunstenaars de vrije loop gaat, zodat bijna uiteraard in tegenstelling tot Teitelbaum de facebooks van de elite met tal van anderen komen te staan, die zich voordoen voor deze elite want doet men zich voor als danser, sterkunstenaar of bankier, maar is men dat hoegenaamd niet. Maar Samir Bakhat is vindbaar en zijn video's de moeite waard te zien. Dan pas krijgt u dat gevoel van behagen, vrijheid en intellectuele ACTUELE verkenning (pedagogie van Lemkin?) dat zo hoort te zijn bij elk universeel intelligent en vrij cultureel product. Zo haat ik opera op tv, en zo sloot Mortier ook een tijdperk af in de opera, want na hem routine en provinciaalse snot met pretenties, maar toneel blijft tenslotte toneel zodat de kleren blinken en de droom zingt in dit binden voor blinden. Hetzelfde is gebeurd bij de kranten. Hetzelfde is gebeurd met die radio-en en tv-zenders, waar elk het spelletje speelt, gedoemd mee te doen aan de Restauratie, van de nivellering en immitatie (intimidatie?) want lijkt alles op elkaar. Zo gaat dat, ook met de banken. Zeker de Russische... Want net zoals bij de prelude van de wereldoorlogen tegen extreem-rechts is er een avant garde hiermee ingeluid, bewust dat Béjart dood is, en Anne-T. Dekeersmaeker tot vervelenstoe afgezaagd, want geen CVP-fantasmen meer aan dan 'hippe' pedagogen, die carrière maken in het katholieke vlaams onderwijs. Middeleeuwen, domheid en archaïsme dus. Maar zelfs geen fantasmen meer, stel u voor. Van uw journalist terplaatse. http://www.unibook.com/nl/Patrick-Pitteman/Geeuwende-Eeuwen