Ik weet niet meer of het nu Scarlett was die me wekte, of mijn bonkend hoofd, maar het voelde alsof ik net uit een halve coma ontwaakte. Wat was dat gisteren? Ik vond mezelf, in bed, met mijn gsm open in de hand. Blijkbaar had ik nog een berichtje ontvangen, dat ik wou lezen, maar was ik terug in slaap gevallen. Scarlett sprong op bed en jankt duidelijk bezorgd.
'Scarlet! Ga weg!' probeerde ik uit te roepen, maar mijn stem liet het volledig afweten, er kwam bijna niets uit. Mijn hoofd stond op ontploffen, ik snuffelde en kuchte en was in één woord gewoon aan het afzien. Na een uurtje besloot ik toch om een nurofen te nemen, waarna ik terug in mijn half comateuze toestand verdween.

Eens wakker verplaatste ik me dan maar naar de zetel, met een koffie'tje, en probeerde de vorige avond te reconstrueren. Polé Polé. Ik was begonnen met een sangria, gevolgd door nog een sangria en dan... een watertje. Drie sangria's had ik gedronken, en evenveel watertjes, normaal gezien kon ik toch meer aan dan dat. Bovendien was het dan nog sangria in een klein plastic bekertje, met meer ijsblokjes dan sangria.
'Niet te veel blauwe plekken?' vraagt een vriend op de chat. Blauwe plekken? Maar ja! Da's waar! Ik ben gevallen denk ik!
'Ah ja, ik ben gevallen!' antwoord ik dus 'maar op het zand hé, dus ik heb me geen zeer gedaan!'
'Op het zand ja, en op de planché ook, je had precies de vallende ziekte!'
'Maar dat kwam door het zand, daar sta je niet stevig' probeerde ik me te verdedigen, terwijl het beeld van mezelf, die de limbo danst danst en voluit onderuit gaat me voor de ogen komt.

'Wat was dat toch gisteren?' vroeg ik me weer af. Zoveel had ik niet gedronken, hoe kwam het dan dat ik nu de kater van het jaar beleefde? Flarden conversaties kwamen terug naar boven, en ik herinnerde me een leuk complimentje.
'Je bent de 'Carrie' van Knokke-Heist, met je blog!' Vervolgens begonnen twee mannelijke vrienden over ontharing van de schaamstreek... bij mannen. Ik was getuige van een bizar gesprek over de verschillende mogelijkheden van ontharing, van trimmen tot scheren, allen met voor- en nadelen.
'Heb je nu stof genoeg voor een nieuwe blog?' vroeg men me. Ik barstte in lachen uit, Carrie schrijft misschien over 'Sex and the city', maar ik hou het gewoon bij 'de city'. Ik heb trouwens geleerd dat het niet netjes is om uit bed te spreken. Alhoewel ik toch één ding met jullie wil delen... als ik in bed lig, kijk ik op iets heel moois, mijn grote liefde. Ik heb namelijk net twee kaders gekocht, met daarin een prachtige tekening van 'high heel shoes'... int roze!