Het zijn zware weken/maanden geweest voor ons! Naast de
zoveel uren stage lopen en het werken aan onze eindproeven, moesten we ons nog
eens bezighouden met alles rond onze Erasmus. Van alle paperassen in orde
brengen, het boeken van vluchten tot het vinden van een huisvestiging. En dat
laatste liep niet van een leien dakje, om nog maar het minste ervan te zeggen.
Na talloze mails heen en weer gestuurd te hebben, advertenties geplaatst en
sites bezocht te hebben, zijn we via-via in contact geraakt met een heel
vriendelijke vrouw die overigens nog eens een docente is aan de universiteit in
Porto. Toevallig had zij zelf een appartement ter beschikking die ze aan ons
kon huren. Voor de drie maanden dat we in Portugal zullen zitten, gaan we dus
met zn drietjes onder één dak leven. Wat zal dat geven?! =D
Binnen 14 dagen zitten we op het vliegtuig richting Porto en
de zenuwen beginnen stilaan te komen. Onze grootste zorg op dit moment? Wat
moeten we nu in godsnaam allemaal meedoen!? Hoeveel paar schoenen, wat voor
kleren, hebben we een dikke jas nodig, ? Aan onze bagage hangt immers een
limiet, gelukkig heeft de vliegmaatschappij ons al een extra bagagestuk van
23kg toegelaten. Het is een begin
Naast de kopzorgen over wat er in onze valies moet, zijn we
heel erg benieuwd hoe onze Erasmus daar opgevuld zal worden met lessen en
stage. Lore heeft ondertussen al het nieuws gekregen dat zij de ENIGE Erasmusstudente
is in de module Radiotherapie. Niet zo leuk om te horen natuurlijk, maar dan
zal zij wel veel meer ondergedompeld worden in de Portugese cultuur. Lisa en ik
wachten ondertussen nog geduldig op meer nieuws over onze module (Nucleaire
Geneeskunde).
Ziezo, het eerste blogbericht staat erop!
Als we nog wat te vertellen hebben, lees je het wel.