Verhalen van ergens onderweg

Inhoud blog

De zomer van 2007

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Over mijzelf

Ik ben Sarah, en gebruik soms ook wel de schuilnaam popipunk.
Ik ben een vrouw en woon in Het einde van de wereld, maar meestal Gent (Wat momenteel nog België heet) en mijn beroep is Studeren.
Ik ben geboren op 01/01/1986 en ben nu dus 38 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Muziek.

Verhalen van ergens onderweg

Uit het leven gegrepen

31-08-2007

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

De zomer van 2007

De kalender wijst aan dat het vandaag 31 augustus is. De klokt tikt de laatste seconden weg. Drie, twee, één…happy 1ste september! De zomer van 2007 ligt officieel achter ons. Een nieuw academiejaar voor ons. Maar binnen het wit van dit blad is mij nog een laatste terugblik gegund. De zomer van 2007, wel wat kunnen we erover zeggen? Het is geen zomer vol revoluties geweest. Eerder vol kleine veranderingen en ontdekkingen. We hadden de Fixkes. Wat door de hele Westhoek en hun plaatselijke Nostradamus gevreesd en voorspeld werd is dan toch gebeurd. Een groepje Antwerpen veroverde met pretentieloos talent heel Vlaanderen, de voetsporen van de grote Kowlier achter zich latend. Neem dit gerust met een korrel zout, gezien de groep in kwestie nog steeds door middel van natuurlijke selectie tot de Antwerpse arrogantie is veroordeeld. De zomer van 2007 oftewel de zomer van de regen. Bruin zullen we niet geworden zijn, geroest lijkt een ietwat betere optie. De zomer die misschien ooit wel bekend zal staan als de zomer die het begin van een nieuw klimaat inluidde. Je moet immers door God gezegend zijn met een letale doof-, blind-, en stomheid (of het IQ van een gemiddelde Bush hebben) om niet in te zien dat er iets mis was. Zeven woorden voor u meneer Bush : “Denial is not a river in Egypt”. Niet dat de leiders van ons land met groter intellect begunstigd zijn. De uitdrukking ‘dieje stond zeker ook laatst in de rij wanneer ze het gezond verstand uitdeelden’ is één die niet lichtvaardig in de mond genomen mag worden als het om onze goede vriend en ondertussen al weer ex-formateur Yves Leterme gaat. Misschien kunnen we zuur verdiende belastingsgelden nu besteden aan inburgeringcursussen voor ministers voordat we ware voetbalrellen ontketenen door Leterme ons volkslied te laten inzetten tijdens een vriendschappelijke match België - Frankrijk. De zomer van 2007 was ook de zomer van de rouw. In Amerika werd de 30ste verjaardag gevierd van de dood van Elvis. Ik vraag me af wat ze dan zingen. “Lang zal hij leven” zal net íets te ironisch zijn. In Engeland voorzagen ze in een royale tegenhanger, met 10 jaar Lady Di; 10 jaar en nog steeds gehuld in mysteries terwijl ik eigenlijk maar één opmerking heb. What’s in a name… Iemand constant Lady DiE noemen? Men zou van minder met een auto tegen de muur knallen. Maar de vast minst opgemerkte dood van deze zomer was toch die van Michael Jackson. “Wat!?”, hoor ik u al denken, “dat is toch aan mij voorbij gegaan!”. Maar de ware God en held van het bier is gestorven. Hij, die de bierbijbel van België schreef, een stichtend voorbeeld voor ons allen. U dacht toch niet dat ik woorden ging vuil maken aan die ballenkrabber die op 90 graden met Dash -wast witter dan wit- in de wasmachine is blijven steken… Zo, nu onze nek stijf is van het terugkijken kunnen we misschien weer 90 graden in de goede richting draaien. Voor zij die dit lezen in de les heb ik nog de volgende woorden: “Kijk links van u, kijk rechts van u. Eén van jullie zal het dit academiejaar níet halen. En aangezien u diegene bent die zijn tijd verdoet met het lezen van dit, in plaats van op te letten, denk ik dat hier geen hogere wiskunde nodig is om één en één op te tellen.”

Geef hier uw reactie door