Vandaag hebben we ons vaste wandelparcours moeten delen met andere recreanten. We hadden het al enkele dagen zien aankomen trouwens, op de leukste paadjes waren overal pijlen en aanwijzingen verschenen en dat wil meestal zeggen dat er iets te gebeuren staat het volgend weekend. In dit geval bleek dat de club van de Mastentop in Kasterlee zijn jaarlijkse mountainbike-tocht had georganiseerd en uiteraard kennen die mensen ook de meest interessante wegeltjes. Ik vind het niet erg trouwens, de wereld is van iedereen en dat we Phaido dan maar eens moesten aangelijnd houden om mogelijke aanvaringen te vermijden namen we er graag bij. Ik vermoed dat Phaido zelf daar ook helemaal geen probleem mee heeft. Ik kreeg in ruil wel veelvoudige fotomogelijkheden waar ik dan ook driftig van gebruik gemaakt heb.
Ondanks het voorspelde betere zomerse weer was het evenwel deze morgen nog redelijk bewolkt en qua belichting heb ik dan maar op veilig gespeeld. Om de fietsende medemensen voldoende scherp te kunnen vastleggen heb ik de ISO-waarde op mijn Eos maar meteen opgeschroefd naar 3200, zo kon ik de sluitertijd kort genoeg houden. Fijn toch dat zoiets kan op een hedendaags full-frame toestel. Ik vraag me eigenlijk af hoe sportfotografen dat vroeger deden. In de tijd dat je filmrolletjes kocht met 100, 200, 400 of, godbetert, 800 ASA zat je bij deze ongunstige lichtomstandigheden toch al snel aan sluitertijden van zeg maar beduidend langer dan 1/100 … en hoe vermijd je dan bewegingsonscherpte???