De Vlaming heeft een baksteen in zijn maag? In Westmalle hebben ze er alleszins meer dan voldoende om er ook nog andere dingen mee te doen merkte ik vandaag.
Misschien een ideetje voor de organisatoren van Vlaamse wielerkoersen… in Italie hebben ze de Strade Bianche over witte grindwegen, in Frankrijk Parijs-Roubaix met fietsonwaardige kasseistroken en in Westmalle hebben ze nu de Strade Rosso !!!
Toen we deze namiddag rond het kasteel van Westmalle aan ons geocache tochtje bezig waren liepen we plotsklaps over een wel zeer ongewone ondergrond. De wegen daar in de buurt zijn privé eigendom en alleen als wandelaar of als fietser ben je er gedoogd. De eigenaars hebben blijkbaar een deal met het plaatselijke baksteenbedrijf om klei af te graven op hun gronden en een bijkomstige clausule in het contract bepaalt waarschijnlijk dat ze ook hun afval en/of mislukte productie mogen storten op de zandlanen, we liepen letterlijk over al dan niet gehalveerde “boerkes”. Ik mag hopen dat daar binnenkort enig zwaar materiaal overheen komt rollen om de boel een beetje te verpulveren want zoals het er nu bij ligt is het een gehaaide succesformule om voor sensatie te zorgen bij wielerwedstrijden, valpartijen, platte banden en bizarre ontwikkelingen gegarandeerd. Misschien is men daar wel van plan er vroeg of laat een iet of wat vriendelijkere bekleding overheen te leggen maar voorlopig vond ik het wel leuk middels deze foto te documenteren hoe het er nu bij ligt.