Je zou denken dat na de inspanning de ontspanning komt. Maar als we gaan geocachen, dan is het vaak omgekeerd, de tochten in de natuur, door de bossen op zoek naar leuke plekjes, da’s puur ontspanning en als we daarna in een plaatselijke kroeg binnenvallen om ons vochtgehalte weer op peil te brengen zou je denken dat het dan pas echt leuk wordt. Maar niet zo bij Jackie blijkbaar… Nog voor de ober is geweest om een bestelling op te nemen zit ie alweer in de afgedrukte lijsten met vraagstukken, routes en multi-cachen. Wat hebben we vandaag niet gevonden en waarom niet, wat ging er fout, waar kunnen we nu alsnog naartoe om onze dagresultaten te verbeteren, wie kunnen we bellen voor een tip, kloppen de berekeningen wel… Neen de inspanning begint pas na de ontspanning. J
In café Den Tip in Vorselaar wilden we iets nuttigen en een round-up maken van een fijne cachedag. Tussen een verzameling verdwaalde wielertoeristen, kaartende okra-leden en trippel drinkende kwieke senioren vonden we in een hoek nog net een tafel waar we onze benen konden onder steken. Om kwart over vier was het al behoorlijk duister in die hoek en toen ik onze tijdelijke werkplek even wilde vastleggen moest ik wel erg hoog de ISO waarden in.
Voor de geïnteresseerden, de instellingen: ISO 6400 – f 6,3 – 1/40 met 24 mm zonder flits.