|
Er waren
duizenden en duizenden kandidaten die vandaag solliciteerden naar een plek in
deze blog, en lukraak heb ik er maar eentje uitgekozen.
Als we in de lente aan bloesems denken dan hebben we het bijna automatisch over
Haspengouw, over appel-, peren-, kersen- en andere fruitbomen die met hun
pracht de landschappen omtoveren tot onweerstaanbare trekpleisters voor hele
horden toeristen en we associëren die bloei niet meteen meer met gewassen die
minder poëtische gevoelens oproepen. Als je evenwel een gezonde portie
nieuwsgierigheid meeneemt op een fikse fietstocht of tijdens een wandeling door
de boerenbuiten en je houdt je ogen goed open, dan zie je soms onverwachte
schoonheid bij heel gewone planten. De aardappel bijvoorbeeld heeft een
prachtige bloem in deze tijd van het jaar. Ik vermoed dat ik lang geleden
tijdens mijn kindertijd wel vaker tussen de patatten gespeeld heb en altijd
wel geweten heb dat er bloemekes aan komen, maar vandaag zag ik het plots weer,
of liever: merkte ik het weer op. Ik noteerde ook dat er witte en lila
varianten bestaan, welke kleur bij welk ras hoort en of er misschien sprake is
van aardappelmulticulturaliteit ( 10 lettergrepen J ), daar heb ik geen idee van.
|
