|
Hoe een foto
van een massa kunst-poppies in een tentoonstelling van architectuurfotografie
belandt.
Schoonbroer Dreeke, man van mijn liefste zus, is een begenadigd fotograaf, ik
beschouw hem een beetje als mijn fotografische mentor. Dreeke is iemand die van
de analoge fotografie en de doka mee evolueerde naar de digitale technieken en
die een beroepscarriere achter zich heeft om U tegen te zeggen. Naast de puur
professionele opdrachten is ie ook constant gedreven bezig met zijn eigen kunst
projecten. Hij heeft ondertussen in zo ongeveer de hele wereld interessante
architectuur gefotografeerd en daarvan maakt hij in zijn eigen typische stijl
zeer herkenbare bewerkingen.
Vandaag was de openings-receptie van een vernissage rond zijn werk in het
gemeentehuis van Tremelo. Uiteraard wilden wij daar bij zijn en natuurlijk had
ik mijn fototoestel meegenomen.
Zoals dat wel vaker het geval is bij recepties en andere evenementen bleven wij
tot alle andere bezoekers weg waren en toen kon ik Lilly en Dreeke fotograferen
vóór een werk waar een leuke anekdote bij hoort.
Vorig jaar waren ze in Londen om beelden te schieten voor hun jaarlijkse
kalender. Een vreemde eend in de bijt, want geen architectuurfoto, was een shot
op verzoek van zus Lilly. Die was namelijk zeer onder de indruk van de
achthonderd en zoveel duizend kunst-poppies als herdenking van de gevallen
Britse soldaten in wereldoorlog één. Toen er met het gemeentebestuur van
Tremelo werd gepraat over de organisatie van dit evenement bleek dat er ook in
de tentoonstellings-locatie kunst-poppies aanwezig waren. De bewuste foto kreeg
samen met die poppies een ereplaats en vanavond werd hij aan de gemeente
Tremelo geschonken als dank voor de goodwill bij het organiseren. Dat ik Lilly
en Dreeke daar fotografeerde klinkt dan toch ook vrij logisch he
|
