Er hingen
nog enige nevelen in mijn hoofd deze morgen en dan is er niks beter dan een
pittige boswandeling om die te verdrijven. Het was er ook het weer voor, een
heerlijk vroeg-lente-zonnetje deed zijn best om voor iedereen de zondag zo
aangenaam mogelijk te maken. En het was druk in het bos. Niet alleen waren er
de normale weekend-recreanten, er bleek in de buurt ook nog een mountainbike
toertocht georganiseerd te zijn en dan worden de wegen en paadjes gevaarlijk terrein
voor de rustig met de hond wandelende, zich onthaastende, zijn kater
wegwerkende natuurliefhebber. De wereld is van iedereen natuurlijk en al te
druk hebben we er ons niet om gemaakt. Het verdere wandelplezier hebben we dan
maar naar de namiddag verschoven. Josee is met Phaido rustig terug naar huis
getogen en ik heb van de nood een deugd gemaakt en ben de fietsende medemensen
gaan fotograferen. Op een aantal strategisch gekozen plaatsen had ik mij
neergezet en ik wilde onder andere weer eens wat experimenteren in het
meetrekken, de camera meebewegen met het onderwerp zo dat er in de
achtergrond opvallende bewegingsonscherpte ontstaat. Ik kwam thuis met een
honderdtal opnames en er waren er enkele bij waar ik best gelukkig mee was.
Buiten rechtzetten, uitsnijden en het contrast een beetje oppeppen - het
normale routinewerk is hier geen Photoshop of welk ander bewerkings-programma
aan te pas gekomen. Dit stond zo, inclusief mooie achtergrond op mijn
geheugenkaartje. Experiment meetrekken geslaagd zou ik zeggen. De alcohol van
gisteravond had alleszins mijn vaste hand niet aangetast. J
Morgen hebben we het bos weer voor ons alleen.
|