|
Macrofotografie
is vaak de reddingsboei als ik weer eens weinig tijd heb om op fotojacht te
gaan. Een onderwerp vind je altijd wel, is het geen bloemetje dan ga je maar
voor de insectjes en als de onverwachte vergrotingen van alledaagse
gebruiksvoorwerpen op zijn dan kun je nog altijd terecht bij de libellen en de
vlinders.
In de begroeiing aan de zonnekant van het paadje door het bos waarlangs we
vertrekken voor onze dagelijkse wandeling zien we regelmatig allerhande
vlindersoorten rondfladderen. Het was dan ook redelijk voor de hand liggend dat
ik vroeg of laat daar mijn oog eens op zou laten vallen om mijn dagelijkse
portie fotoplezier te plukken. Ik had niet eens de macrolens in de fototas deze
morgen maar met de tele gaat dat ook. Tussen de kleine vosjes, de gehakkelde
aurelias en de zandoogjes koos ik voor dit groot koolwitje als onderwerp. Met
420 mm kon ik wat afstand houden zodat ie ongestoord bleef zitten en als
neveneffect werd de achtergrond mooi onscherp en rustig. De contrasterende
bloemetjes horen er helemaal bij, want dat is nu eenmaal de habitat van deze
soort.
|
