We hadden met Werner en Els afgesproken om iets te gaan eten en daarna ook iets te drinken in ’t Ligt Daar bij de Jo. ( ‘t Ligt Daar in Lichtaart, snapt U hem? ) Toen we binnen kwamen schrokken we ons een bult. Was ie dat echt, onze lievelingsgarçon Jef? We waren er al een tijdje niet meer geweest en we wisten wel dat ie met een of andere kuur bezig was, maar dit hadden we niet verwacht. Van de Jef die wij ons herinnerden bleef maar 70% meer over… met de stevige windvlagen die op het ogenblik over de Kempen razen moeten ze hem echt met ballast verzwaren anders wordt ie zo weggeblazen. Hij had net eetpauze en toen we zagen wat er in zijn bord lag konden we niet anders dan ons gesterkt voelen in onze overtuiging dat al te mager zijn het gevolg is van slechte eetgewoontes. Ik vrees dat Jef binnenkort rare voortandjes en heel lange oren gaat krijgen. Ik heb nog maar eens het voornemen gemaakt me ver weg te houden van dat soort ongezonde voeding.
En stel je voor, na een tijdje kwam vriend Chris daar binnen, ook al een hele tijd niet gezien. Waarschijnlijk was ie gewoon onder de deur door gegleden, want die had ook al maar een fractie van zijn vroegere lichaamsomvang over… Ik vermoed dat er hierboven een duistere samenzwering is om mij er van te overtuigen dat mager synoniem is van mooi en gezond… Het zal ze niet lukken verdomme !!!