Ik denk dat de kippen die hier wonen best gelukkige kippen zijn. Iedere keer dat wij hier voorbij komen tijdens onze wandelingen denk in vertederd aan de zorg die de beestjes toebedeeld krijgen met zulke mooie woonst. En toch kan ik het ook niet helpen dat ik dan ergens in mijn achterhoofd steeds weer de gedachte voel opkomen dat ik nooit in een appartement zou willen wonen. Ik vergelijk dat dan elke keer weer met een kippenhokje ergens hoog boven de bewoonbare wereld.
Ik weet het wel, het is een bizarre link, en helemaal rechtlijnig is deze manier van denken niet. Maar van niet rechtlijnig denken heb ik wel eens meer last J
Nu enkele vrienden het huisje-tuintje hebben omgeruild voor een hoog hokje in een giga woonblok en andere kennissen ons de voordelen van wonen in een kippenhok-equivalent proberen aan te praten kon ik niet anders dan het idee even in mijn denkwereld toelaten. Maar ik heb het meteen weer afgevoerd. Dit soort verblijven is niks voor mij. Zelfs al heb ik dan geen groene vingers, ik vind het idee dat ik niet uit mijn achterdeur de tuin in zou kunnen wandelen ondraaglijk.
Dat dit soort gedachten mij elke dag bij het begin van onze wandeling overvalt doet natuurlijk helemaal niks af van het feit dat dit echt wel mooie kippenhokjes zijn.