Woensdag, kleinkinderen-dag, das vaste prik wat betreft de
Herentalse tak van het nakomelingschap alleszins. We hadden eerst grote zus
afgezet bij Balance Health Center voor de balletles en daarna waren we met de
wagen een eindje verderop gereden om een frisse wandeling te ondernemen rond
het Zwart Water. Phaido en Jefke, dat
jonge grut, die stoeiden en spurtten er op los, terwijl oma en pake Pol rustig
de mooie paadjes volgden.
Plotsklaps zagen we in de verte, tegen een boom geleund, nog een tweede Jefke
staan, en Jefke één wilde natuurlijk graag gaan kennismaken. Na een korte
vriendschappelijke babbel hoorden ze boven zich een stemmetje: Hallooo, ik ben
hier
, en daar zat warempel nog een derde Jefke op een tak van de boom
Gelukkig had ik het fototoestel in aanslag en kon ik het tafereeltje
vastleggen.
Het kan ook zijn dat dit verhaal helemaal verzonnen is natuurlijk en dat ik me
een beetje heb zitten amuseren met de mogelijkheden van het gebruik van lagen
in Photoshop
|