De Monte Baldo was vandaag het doel van onze uitstap. Van
uit Malcesine kan je omhoog met de Seilbahn, maar dat hadden we al eens eerder
gedaan, dus kozen we er deze keer voor met de wagen tot Prada te rijden, op
zich al een spectaculaire tocht, en dan met de kabellift naar boven te gaan,
het eerste stuk rechtstaand met zn tweeën in een bakje en het tweede stuk in
een één-zit-stoeltje. We mochten genieten van het mooiste uitzicht dat je boven
het Garda Meer kan vinden en de wandeling boven was zowel qua geocaching-vondst
als qua lonende panoramas een absoluute topper. Naar het schijnt zal deze wondermooie lift-kombinatie binnenkort buiten bedrijf worden gesteld wegens niet meer rendabel... jammer. Toen we weer naar beneden
wilden koos ik er voor de anderen maar eerst te laten vertrekken terwijl ik
zelf een positie in nam onder de lift om enkele fotos te schieten van mijn
dierbaren. Jefke is nog te klein om al alleen in de éénzitter te gaan, dus die
mocht nog bij papa op de schoot. Twee generaties Schrijvers in de zetellift en
de derde stond er onder
|