U kijkt naar ruim meer dan een halve ton aan puur talent. The
Lonely Boys. De naam klinkt even sixties als de lading die hij dekt. Bijna 50
jaar geleden waren wij wereldberoemd in Lommel en omstreken, de oerband van
alle rockbandjes in de regio, de schrik van alle moeders met jonge mooie
dochters
om het met een cliché te zeggen: wij waren jong en mooi, nu, ongeveer
een halve eeuw later, zijn we nog alleen maar
( vul zelf in )
Voor de vijfde keer al doen we binnenkort een reunie-concert dat we zelf
bestempelen als het laatste. Deze keer zou dat wel eens de waarheid kunnen
zijn, tenzij we ooit in hetzelfde rusthuis belanden en dan nog eens samen Zilverdraden
tussen goud of Ik heb eerbied voor jouw grijze haren zouden spelen. Voorlopig
is het nog altijd niet zo ver gelukkig en willen we op 8 juni in de
parochiezaal van den Heuvel in Lommel nog één keer rocken zoals vroeger. Tussen
de repetities door zag ik de kans schoon om even de camera op statief te zetten,
alle bandleden bereid te vinden de stramme lijven in een zitpositie te wringen
tegen de achtermuur van de cantine bij de studio en nog eens een groepsfoto te
maken. V.l.n.r. Jean, toetsenist en drijvende kracht achter studio Del-fy in
Lommel, Theo, de enige lichtgewicht ( vergeleken met de anderen toch ) en
bijzonder getalenteerd sologitarist, Jack, bassist, voor de gelegenheid
overgevlogen uit Omaha Nebraska, Eddy, drummer die in het gewone leven een
horecazaak uitbaat in Gambia, en tenslotte deze jongen die gitaar speelt en de
meeste zangpartijen voor zijn rekening neemt. We zijn er bijna klaar voor. Nog één
week repeteren.
|