Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
29-04-2017
29 april Koolzaadvelden in bloei
We hadden voor deze namiddag een gemeenschappelijk bezoek aan de fototentoonstelling "The family of man" op het programma staan maar om de tijd vooraf goed te besteden wilden we eerst de wandeling naar de abdij ondernemen. Het geleide bezoek dat wij na wat opzoekwerk op de site meenden te doen kon helaas niet doorgaan want er was iets onduidelijks met de activiteiten van de paters...
Dan hebben we daarboven maar een wandeling gedaan en hoewel ongepland, vielen we van de ene fotomogelijkheid in de andere. Koolzaadvelden in bloei zijn vandaag het onderwerp dat ik uit meerdere andere mogelijkheden selecteerde.
Toen we deze avond in hotel Koener zaten te eten, met z'n achten rond een grote ronde tafel onder een imposante kroonluchter hadden we er al grapjes over gemaakt: wat als... hij naar beneden valt?
Hij is blijven hangen gelukkig en meteen na het eten ben ik even naar de kamer gelopen om de camera te gaan halen. Ik vond dat wel een interessant onderwerp namelijk. Ik heb de camera op zijn rug op de tafel gelegd precies onder het centrum. Voor ik hem precies in het midden had heb ik wel enkele keren moeten proberen maar uiteindelijk is dit, zij het niet voor de volle honderd procent perfect, toch wel erg dicht bij helemaal goed.
Het lijkt er op dat dit ook een jaarlijks weerkerend
item wordt in deze blog. In het Hallerbos hebben ze de paars-blauwe
boshyacinten en wij hebben in Lichtaart ook een bos vol bloemekes, witte
weliswaar en ondertussen weet ik ook dat het geen bos anemoontjes zijn maar wel
klaver zuring, dit door toedoen van medeclublid Ludo die blijkbaar alles afweet
van de west Europese flora.
Ik moet toegeven dat ze er dit jaar niet zo overweldigend bijstaan als andere
jaren. Het was de eerste keer dat ik er kwam dit jaar en misschien was ik te
laat op het seizoen of juist te vroeg Als ik even terugkijk plaatste ik er vorig
jaar een foto van op 15 april met Phaido op een indrukwekkend bloemekestapijt.
Na de koude aprilmaand zou het wel eens kunnen dat ze volgende week alsnog
uitbundig aan het bloeien gaan toch nog maar eens langslopen. Als het niet zo
is dan heb ik tenminste de mooie wandeling weer gehad.
Koud? Bah nee wie zei daar ook weer dat er geen slecht
weer bestaat, alleen maar slechte kleding?
Ach ja, het mag dan misschien wel een tikkeltje frisser zijn dan het langjarig
gemiddelde en iets minder lenterig dan we zouden wensen maar al bij al werd het
alweer een dag waarin de zon zich regelmatig liet zien, prima wandelweer zou ik
zeggen. De voorspelde regendag liet het afweten en dat vonden wij niet eens zo
erg.
Zoals ongeveer iedere morgen zijn zijn we ook vandaag weer de Smallebroeken
ingetrokken met Phaido en de zon was toch wel vaak van de partij. Met het
fototoestel bij de hand om die mooie wolkenluchten te fotograferen hebben we er
genoten van ons dagelijks rondje. Phaido blij, baasje blij, vrouwke blij
iedereen blij. Vroeg of laat gaan die temperaturen vanzelf omhoog maar
voorlopig hoor je ons toch niet klagen.
Weer een jaar er bij. Happy birthday to me maar het
leven gaat gewoon verder natuurlijk. Het gros van de feestelijkheden hadden we
vooruit geschoven naar het weekend en daar ben ik ondertussen alweer min of
meer van hersteld. Vandaag kwamen de felicitaties via messenger, whatsapp, sms,
telefoon en andere facebooken en er kwamen toch ook nog enkele echte, niet
virtuele personen langs met als consequentie dat er weer een en ander uit de
koelkast en van het wijnrek werd gehaald maar alles bleef binnen de perken.
Tussendoor was het business as usual: ik heb een flink stuk van de namiddag en
de avond voor de PC doorgebracht om de opnames van de dansvoorstelling van
Balance te selecteren, te fatsoeneren en uit te snijden. Bij deze groep viel
het me op dat er door de puntverlichting van de spotjes voor op het podium toch
wel erg bijzondere schaduwen op het doek vielen achteraan. Een uitsnijding van
een uitsnijding bracht dat wat meer prominent in beeld en de veel aandacht
vragende kleurtjes kon ik aan banden leggen door er een zwart wit omzetting
tegenaan te gooien. Aan Balance zal ik uiteraard de volledige kleurenversie aanleveren
tussen enkele honderde andere maar voor deze blog vond ik dit leuker.
We zijn vandaag nog eens richting Borgloon getrokken.
De bloesemtijd was duidelijk over zijn hoogtepunt merkten we. Toch kon ik nog
wel enkele bruikbare fotos scoren. Qua geocachen kwamen we bijzonder goed
aan onze trekken gezien de vele nieuwe cachen die er voor het event van het
voorbije weekend verstopt waren. En tijdens het fietsen van een van de
uitgestippelde rondjes kwamen we in Kerniel, een deelgemeente van Borgloon, in
de buurt van de abdij Marienhof, voorbij dit houten bouwwerk, een ringvormig platform
dat een mooi uitzicht biedt over het dal, de boomgaarden en de abdij. Dat is
gefundenes Fressen voor deze jongen. Dit is het soort fotografie waar ik
helemaal in kan duiken. Lijnen en bogen en strakke constructies Dat dit in
zwart wit moest vond ik vanzelfsprekend.
Het duurde best een tijdje voor ik echt wakker was deze
morgen. Het was een geslaagd feestje gisteren avond moet ik zeggen en dat
vertaalt zich vaak in een ochtend ( of langer ) zombie-gedrag. 0ver het menu
dat het vrouwke had klaargetoverd alle lof: aperitieven met diverse amuses o.a.
een heerlijke schuim van appel, mascarpone en avocado, ouderwetse garnaalcocktail
( met grijze garnalen he ), courgette-soep met pesto en amandelschilfers,
blinde vinken met rodewijnsaus, groenten en knoflook-puree, een alternatieve
tiramisu met speculaas en griekse yoghurt, en dan nog koffie met gebakjes en
koeken Onze gasten waren vol lof. Dat zoveel lekkernijen moeten doorgespoeld
worden met evenveel of nog meer vloeibaar lekkers is vanzelfsprekend en hoewel
we niet meer zo zwaar over de grens gaan als vroeger was de oogst aan lege
flessen toch ook indrukwekkend deze morgen.
Toen ik al min of meer tot het rijk der levenden was teruggekeerd was het
vrouwke al begonnen met enige orde te scheppen in de chaos. Deze beelden vond
ik het bewaren waard en ik heb er dus mijn fototoestel op gericht. Na enkele
mislukte pogingen realiseerde ik me dat je dit met zoveel tegenlicht van buiten
moeilijk in één opname kunt vatten en ik heb er dan maar een HDR van drie
opnames van geschoten. Deze avond, toen ik weer helemaal fief en monter was heb
ik daar in de PC dit resultaat van gebrouwen.