Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
26-11-2016
26 november Duvel
Het zal
ondertussen wel algemeen geweten zijn dat ik een grote fan ben van het hemelse
brouwsel van de firma Moortgat. Een logo, een affiche, een lichtreclame het
doet me wat. Deze combinatie zag ik vanmiddag en ik kon het niet laten dit vast
te leggen. Uiteraard vind ik het leuk dat lila-roze zwanen ook een voorliefde
hebben voor Duvel, zo interpreteer ik de foto tenminste. Dat er ook andere
interpretaties mogelijk zijn begrijp ik Suggesties zijn welkom via de reageerknop.
Het woord
fotografie komt van het Grieks, photos en graphein, respectievelijk licht en
schrijven. Fotografie is dus schrijven met licht, de uitspraak is genoegzaam
gekend, en is ondertussen een cliché geworden. Licht, mooi licht is waar het
bijna altijd om gaat.
Toen ik vanmiddag terug kwam van een tochtje naar Sas 5 zag ik tussen het
kanaal en Geel ten Aard een verzameling schapen die even intensief van het
novemberzonnetje aan het genieten waren als ikzelf, pal in het tegenlicht. En
dan gooi ik er graag een tweede cliché tegenaan: het mooiste licht is
tegenlicht. Een fotostop was vanzelfsprekend. Ik heb zorgvuldig de zon buiten
beeld gehouden en enkele shots gewaagd. De scene kan natuurlijk niet zo mooi
zijn als ik het in werkelijkheid zag, het dynamisch bereik van een camera is
immers nog altijd vele malen kleiner dan dat van het menselijk oog. Toch Ben ik
best tevreden met het resultaat, de duidelijke sporen van de zon-instraling in
het midden van het beeld neem ik er graag bij
Ik zit weer
in een let-een-beetje-op-je-gezondheid periode. Ik probeer even wat
redelijkheid qua eet- en drinkpatroon in te lassen en ook de lichaamsbeweging
die ik toch al tijden plichtsbewust op ongeveer 10.000 stappen per dag hield
wordt nog wat opgedreven middels de plots weer herontdekte fietsliefde. Nu
Phaido een duidelijke afkeer voor de fietskar heeft laten blijken was dat even
op een lager pitje gezet. Zolang het
weer het toelaat haal ik m weer dagelijks van stal voor een kort ritje of een
lange tocht. Vandaag was het eerder kort Tussen de ochtendwandeling en de vele
dingen die ik in de loop van de namiddag gepland had zag ik toch nog kans er
een uurtje op uit te trekken, zonder vooropgesteld plan maar eenmaal aan het
fietsen ging het noordwaards deze keer. Puur willekeurig links of rechts
afdraaiend en soms ook wel eens rechtdoor rijdend kwam ik bij de Tielense
watermolen terecht, in vogelvlucht niet eens 5 km van mijn deur verwijderd. Die
is al duizenden malen gefotografeerd natuurlijk en ik heb m zelf ook al langs
alle mogelijke kanten vastgelegd maar toch blijft ie een fotostop waard. Deze keer
ging ik voor een laag standpunt en om een gepast sfeerbeeld te verkrijgen koos
ik er voor in de nabewerking de kleurverzadiging voor meer dan de helft te
verminderen zodat, in combinatie met een antiek aandoend kadertje, dit weer wat
meer gaat lijken of een oude gebleekte foto.
Rond vier
uur kwam ik thuis van een tochtje met Phaido en ik had wel gemerkt dat de
avondlucht mooi rood kleurde. Voor dit soort situaties heb ik, zoals de meeste
amateurfotografen vermoed ik, enkele mogelijke fotolocaties in mijn
achterhoofd. De spoorwegbrug over het Albertkanaal in Herentals leek mij bijvoorbeeld
zeer geschikt om in deze lichtomstandigheden als onderwerp te fungeren. Daar
ben ik dan ook naar toe gereden en ik heb van uit diverse standpunten de nodige
opnames gemaakt, telkens wachten tot er een trein voorbij komt natuurlijk. Het
avondrood zorgde voor bijzonder stemmige shots. Toch koos ik vandaag voor deze
plaat, het warme kleurenspektakel in de lucht is hier grotendeels afwezig maar
dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de prachtige lichten van de trein, ik
moet eigenlijk zeggen treinen. Als ik heel eerlijk ben, dan moet ik wel
toegeven dat het eigenlijk twee treinen zijn. Vanaf statief, met precies
dezelfde kadrering kon ik twee opnames over elkaar leggen en in Photoshop kun
je met een bepaalde dekkingsmodus van de bovenste laag er voor kiezen dat
alleen de lichten samengevoegd worden. Ik vond het wel spectaculair, noem het
een artistieke vrijheid. J
Wat heeft
het weer toch rare kuren, gisteren kon je niet buiten komen zonder zwemvliezen
en andere waterdichte attributen en dan beleefden we vandaag weer een prachtige
laat-herfst dag met voldoende zon om mij uit te nodigen om nog eens een fietstochtje
te ondernemen. Met veel enthousiasme heb ik dat dan ook gedaan, enkele nog niet
gelogde geocachen die binnen fietsafstand verstopt waren in de GPS, de camera
in de fietstas en weg was ie...
Zo kom je weer maar eens op plaatsen waarvan je het bestaan nooit vermoed had. De
Kruisweg Akker, een kruisweg met 14 kapellekes in Lille? Vlak bij de weg naar
Wechelderzande dan nog de collega hobbyist die hier iets verstopt had wordt
bij deze bedankt om me de plek te tonen. De cache kon zich niet lang verborgen
houden en de camera mocht uit de tas.
Ik heb geprobeerd er een authentieke ouderwetse prent van te maken in de
nabewerking, zo komt ie naar mijn gevoel het best tot zijn recht. Dat de kapellekes schijnbaar naar voor leunen is geen gevolg van de perspectiefwerking bij het lichtjes naar boven fotograferen van uit een laag standpunt. Die staan daar werkelijk ook zo...
De storm van
gisteren heeft weer lelijk huis gehouden in het bos. Diverse gesneuvelde bomen
getuigden deze morgen er van dat de waarschuwingen van de weerkundige diensten
deze keer geen loos alarm waren. Diverse keren moesten we over of rond stammen
die dwars over de paden en zandwegen lagen. Phaido liet het allemaal niet aan
zijn hart komen, hij dartelde als een jong veulen overal doorheen. Het was
alsof de natuurelementen een hindernissenparcours hadden gebouwd speciaal voor
hem.
Bij de eerste boom die ons de weg versperde zag ik het gebeuren, bij de tweede
had ik mijn fototoestel al in de aanslag. Bij dit toch wel donkere weer was er
weinig licht in het bos en dus moest de ISO-waarde weer flink omhoog om een
voldoende korte sluitertijd over te houden.
f 5-1/320-ISO 1600
Een foto die
misschien een beetje verklaring nodig heeft vandaag.
We gaan iedere zondagavond met de maten van de motorclub gezellig iets
consumeren in een of andere Lichtaartse horecazaak, meestal is dat bij Toke in
de Korte Hei trouwens, en dan zijn de gesprekken vaak erg geanimeerd. Zoals dat
tegenwoordig in veel horecazaken het geval is zie je regelmatig klanten naar
buiten lopen om hun rookverslaving vrije loop te laten. Toevallig kreeg ik
plots de peuken-emmer in de gaten die naast de buitendeur stond vol te wezen.
Mijn fototoestel had ik al bij maar ik ben toch maar terug naar de wagen
gelopen om ook mijn statief te gaan halen. Buiten donker lange sluitertijd
dus alles wat binnen beweegt is onscherp en het gevaar voor overbelichting
loert om de hoek. Ik wilde eigenlijk een HDR opname maken met drie
verschillende belichtingen om het licht binnen ook een beetje binnen de grenzen
te houden, maar zoals ik al zei: het gaat er vaak erg geanimeerd aan toe en op
de andere opnames was er nog veel meer beweging. Ik heb dan toch maar gekozen
voor dit beeld, het ging mij tenslotte om die peuken-emmer en ik kan best leven
met de onscherpte binnen. Met een tijdrovende bewerking zou eventueel het licht
binnen nog wat gedimd kunnen worden, maar uiteindelijk vond ik dat zelfs niet
nodig dit is min of meer zoals ie uit mijn toestel kwam.
f 5,6- 2,5 sec.-ISO 1250
