Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
22-10-2016
22 oktober Kasteeltuinen Arcen
Fotomaatje
Alex is een regelmatige bezoeker van de kasteeltuinen in het Nederlandse Arcen.
Zo wist hij dat er dezer dagen, nog tot 6 november, een avond evenement plaats
vindt: Enchanted Gardens. Ik kreeg de vraag om mee te gaan en ik hapte meteen
toe, achteraf gezien een gelukkige beslissing.
De verschillende delen van deze werkelijk prachtige tuinen waren sprookjesachtig
verlicht, elke afdeling net iets anders en de wandelroute die uitgezet was bood
de nodige afwisseling en verrassingen. Naar mijn smaak waren de gebruikte
kleurtjes misschien soms iets over the top maar al bij al was het echt de
moeite waard. Omdat ik nu eenmaal moet kiezen als ik één foto uit mijn oogst
van de avond wil tonen dan ga ik voor dit beeld van een van de brugjes waarover
de wandeling ons voerde. Tegenlicht is altijd mooi en ook meestal een uitdaging.
Dat was hier niet anders. Ik kon er niet mooi midden voor staan om voor symmetrie
te zorgen, das ook een van mijn dadas zoals de vaste volgers wel weten, ik
wilde namelijk die spots absoluut achter delen van de brug houden om alleen de
stralen te zien in de lichte nevel. Ik moest dus zeer zorgvuldig positie
kiezen. Als dat de toegeving is die ik moet doen om zulke tegenlichtopnames te
schieten dan ga ik er voor J
Vanavond was
ik onderweg om nog eens te proberen bij de Herentalse sluizen iets te scoren qua
nachtfotografie. Dan moet ik voorbij het shoppingcentrum in Olen en dat is ook
een plek waar ik regelmatig eens een tussenstop inlas om eventueel enkele punten
van mijn to-do lijstje weg te werken. Even checken en warempel, de parking
onder de Decathlon was deze keer helemaal leeg. Daar was ik al lang op aan het
wachten. Ik heb er een hele reeks fotos geschoten vanuit diverse standpunten en
perspectieven. Toen ik ze thuis ging beoordelen was er niet echt een
uitschieter en ook na bewerking vond ik de meeste wel oke maar dat detail, die
kleinigheid, dat ietsje waardoor ik zou beslissen dat is m was er niet. Tot
ik na de zoveelste zwart-wit omzetting een cliché uit de kast haalde Zwart wit
met een rood toets , de rode vlakken selecteren en buiten de omzetting houden. Het
is niet origineel, akkoord, maar in deze plaat heeft het wat mij betreft een
toegevoegde waarde. Zo heeft ie wél dat tikkeltje extra.
Ik vermoed dat mijn motorrijdersverleden er
iets mee te maken heeft want ik probeer bijna altijd een alternatieve terugrit
te bedenken als ik ergens naar toe geweest ben. Puur toeval dat ik hier passeerde deze namiddag.
Ik maakte kennis met een herder die voor de VZW Kemp een kudde schapen hoedt.
Het is een van de drie kuddes die de VZW inzet voor natuurbegrazing en rond het
Zilvermeer hebben die beestje behoorlijk wat werk te verrichten. Naar ik hoorde
is dit de meest natuurvriendelijke, goedkoopste en uitstoot-armste manier om
natuurgebieden te beheren. Bijzonder bij geaccidenteerde oppervlaktes zoals
hier is dit de aangewezen methode.
Ik was er eigenlijk al voorbij gereden, had het te laat gezien eigenlijk, ik
kwam terug van Kinrooi waar ik een bestelling van de fotoclub was gaan ophalen.
Via de door de GPS aangewezen snelste route was ik er naar toe gereden en natte
vinger werk bracht met tijdens de terugrit langs deze fotomogelijkheid. Zoals
al aangegeven, ik ben terug gedraaid, heb de wagen op een veilige plek
geparkeerd en ben dan maar eens wat dichterbij gaan kijken, met een aangenaam
gesprek en enkele leuke plaatjes als oogst.
In Photoshop
wil ik wel eens stoeien met de zogenaamde Little Planet bewerking. Het
is eigenlijk niet eens zo moeilijk, voor de ingewijden: je maakt een beetje
creatief gebruik van een filter genaamd poolcoördinaten.
Dat ik daar vandaag op terugviel is puur toeval. Ik voel me nog steeds niet
echt lekker maar in de vooravond vond ik toch dat ik er maar eens op uit moest
trekken. Ik had de macrolens op mijn toestel gezet en het plan was dat ik enkele
paddestoeltjes, bessen of andere herfstsymptonen in het bos zou te pakken
krijgen. Dat viel zwaar tegen, het was overal behoorlijk nat door de regen van
de afgelopen uren, buikliggen was uit den boze en de paddestoelen hadden zich
ook goed verstopt. Daarenboven sleepte ik me na een halve wandeling zowat terug
naar huis, het ging niet zoals het hoort. Bijna terug thuisgekomen zag ik deze
herfstbloeier, onkruid, maar wel mooi genoeg om er de macrolens op los te
laten.
Ik heb een beetje vals gespeeld en ik heb er een afgeplukt, mee naar huis
gebracht, met enkele wasknijpers vast gepind voor een achtergrond van onze al
in prachtige herfstkleuren getooide wilde wingerd. Met de macrolens heb je sowieso altijd al een erg kleine scherptediepte en dat vond ik in dit geval mooi meegenomen om voor een onscherpe achtergrond te zorgen. In fotografie terminologie heet dat bokeh. Toen ik het resultaat zag op
de PC vond ik meteen dat dit een Little Planet bewerking waard was.
Iedereen die
op deze dag even de neus buiten de deur heeft gestoken zal wel weten dat dit
geen foto van vandaag is. Ik ben namelijk een beetje ziekskes Ik vermoed dat
ik iemands griep heb overgenomen en zelfs de ochtendwandeling met Phaido heb ik
aan me laten voorbij gaan. Ik ben dan ook niet aan fotograferen toegekomen.
Ik gun mezelf bij deze het recht om even terug te grijpen naar vorige zondag.
Uit de kunstwandeling toonde ik toen een van de weinige werken waar ik
enigszins in kon komen. Ik vertelde er ook bij toen dat de wandeling op zich
helemaal ok was. Dit plaatje kan dat dan weer illustreren. De vijver bij het
fiets- en wandelcafé De Bever ligt er in tegenlicht gezien op zijn mooist bij.
Hopelijk gaat het morgen al een beetje beter, ik ga na de 4de warme
wijn met kaneeltussen de lakens. Ik heb
zo mijn eigen routines om ziektesymptomen te bestrijden.
Ik ben al
een tijdje van plan op een avond eens naar de sluizen van Herentals te rijden
om te zien of daar niks interessants te doen is met nachtfotografie. Deze avond
had ik de camera en het statief in de wagen gelegd. Eerst moest ik nog naar de
vergadering van een werkgroep binnen de fotoclub maar daarna zou ik tot daar
willen rijden. Aangekomen bij het OC dat is waar we vergaderen zag ik dat er
nog licht brandde in de bib ernaast. Dat leek me ook wel een mooi plaatje. In
no time had ik het op mijn geheugenkaartje en op het kleine schermpje van mijn
camera zag het er best OK uit, geschikt voor de dagelijkse blog meende ik, de
noodzaak om nog naar Herentals te rijden was plots veel minder groot.De sluizen blijven daar nog wel even liggen.
In de loop van de volgende weken komen die ook wel voorbij.
De
Kunstwandelroute Reifelen in Hamont-Achel Een goede vriendin had ons er op
geattendeerd en na enig opzoekwerk op het net vonden we dat het een namiddagje
wandelen waard was. Het hoeft niet altijd van de site geocaching.com te komen
vond het vrouwtje.
Puur toevallig waren we vorige week ook al in deze kontreien en qua natuur kon
het bijna niet fout gaan. Dat bleek ook. De wandeling op zich was inderdaad de
moeite waard. Maar wat ons onderweg onder de gemeenschappelijke benaming kunst
werd voorgeschoteld vond ik op enkele uitzonderingen na toch behoorlijk
ontoegankelijk. Ik hou wel van wat experimenteren, maar wat ik voorbij zag
komen, onder het motto vrije geest alles mag kon mij meestal toch maar
matig bekoren. Misschien dat gekende kunstpauzen mij met een klare uitleg meer
inzicht zouden kunnen geven in des kunstenaars gedachtenkronkels, maar als ik
dan toch moet kiezen hou ik het qua foto van de dag toch op een beeld van een
buizenconstructie in een boomvork. Dit begrijp ik tenminste. Ze hebben dit Tunnelvisie
genoemd. Okee, daar kan ik inkomen.
