Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
16-04-2016
16 april Limburgs Zwaarste
Om de zoveel
tijd slaat het extreem-loopwedstrijd-virus weer eens toe bij onze zoon Michael.
Is het geen marathon of een ander massa ultra-event, dan is het een transalpine
achtdaagse en vandaag had ie het in zijn hoofd gehaald deel te nemen aan
Limburgs Zwaarste, een tocht van 60 km. doorheen het vaak onverwacht stijl heuvelende
Nederlandse Zuid Limburg. Samen met zijn loopmaatje Kenny Geens stonden ze deze
morgen om 9 uur aan de start in Heerlen. Ik had me weer als vrijwilliger
aangeboden om voor de logistiek en de fotografie te zorgen en dat impliceerde
dus dat ik er al om zes ( 6 !!!) uur er uit moest deze morgen. Ik heb er geen
spijt van gehad evenwel. Het werd een superdag met heroiek ( van de atleten ) met
prachtige landschappen en met behoorlijk wat spanning want om op de voorziene tijden
bij bevoorradingspunten te geraken moest ik met de wagen vaak laveren tussen
hele hordes wielermaniakken. Zon 15.000 wieleramateurs reden daags voor de
Amstel Gold Race hun eigen versie van die wedstrijd doorheen het Limburgse land
en die zorgden voor de nodige commotie op zn tijd
We hebben het allemaal gehaald en ik heb natuurlijk weer een heleboel actie- en
andere beelden meegebracht. Dit is er eentje van net voor het eerste
controlepunt.
De
bosanemoontjes bloeien weer en ik weet enkele plekken in onze Lichtaartse
bossen waar ik ze te pakken kan krijgen. Zoals ieder jaar was ik ook vandaag
weer overweldigd door de overvloed. Een model om even plaats te nemen als
aandachtspunt heb ik tijdens onze wandelingen altijd bij de hand natuurlijk en
ook deze keer liet Phaido zich niet pramen.
Ik zag trouwens ook enkele wilde hyacinten iets dieper in het bos, uiteraard
heb ik er ook enkele shots van. Hier bloeien ze niet zo massaal als in het
gekende Hallerbos... ik denk dat het
tijd wordt om daar eens naar toe te rijden om dezelfde pracht in duizendvoud te
gaan zien In afwachting zal ik op facebook al een voorproefje tonen.
Geloof me of
niet, deze foto maakte ik deze namiddag thuis buiten in de hof. Ik ben aan het
experimenteren met low-key, omdat het nu eenmaal een van de werkpunten is in de
club en omdat ik geen ander model bij de hand had is het vandaag een zelfportret
geworden.
Het is eigenlijk vrij eenvoudig om het zelfs overdag donker te laten lijken als
je fotografeert. Je kiest een erg lage ISO-waarde, een zo klein mogelijk
diafragma en dan zet je een pittige grijsfilter voor de lens. De camera ziet dan
toch het onderwerp ook niet meer hoor ik je opwerpen maar daar heb je dan een
flitser voor. De achtergrond blijft donker en met de plaatsing van de flitser kies
je van waar het licht komt. Met de afstandsbediening in de hand kon ik van op
mijn zitje deze veredelde selfie scoren.
De Vlaming
heeft een baksteen in zijn maag? In Westmalle hebben ze er alleszins meer dan
voldoende om er ook nog andere dingen mee te doen merkte ik vandaag.
Misschien een ideetje voor de organisatoren van Vlaamse wielerkoersen in
Italie hebben ze de Strade Bianche over witte grindwegen, in Frankrijk Parijs-Roubaix
met fietsonwaardige kasseistroken en in Westmalle hebben ze nu de Strade Rosso
!!!
Toen we deze namiddag rond het kasteel van Westmalle aan ons geocache tochtje
bezig waren liepen we plotsklaps over een wel zeer ongewone ondergrond. De
wegen daar in de buurt zijn privé eigendom en alleen als wandelaar of als
fietser ben je er gedoogd. De eigenaars hebben blijkbaar een deal met het
plaatselijke baksteenbedrijf om klei af te graven op hun gronden en een
bijkomstige clausule in het contract bepaalt waarschijnlijk dat ze ook hun
afval en/of mislukte productie mogen storten op de zandlanen, we liepen
letterlijk over al dan niet gehalveerde boerkes. Ik mag hopen dat daar binnenkort
enig zwaar materiaal overheen komt rollen om de boel een beetje te verpulveren
want zoals het er nu bij ligt is het een gehaaide succesformule om voor
sensatie te zorgen bij wielerwedstrijden, valpartijen, platte banden en bizarre
ontwikkelingen gegarandeerd. Misschien is men daar wel van plan er vroeg of
laat een iet of wat vriendelijkere bekleding overheen te leggen maar voorlopig
vond ik het wel leuk middels deze foto te documenteren hoe het er nu bij ligt.
Na de bewering
gisteren dat de lente nu toch echt wel was losgebarsten en de vaststelling dat
de natuur in overdrive gaat en de vrouwen een stuk mooier worden in deze tijd
van het jaar wil ik daar vandaag een vervolg en een aanvulling aan toevoegen.
Een stel vrouwenbenen met schaduw was al de illustratie van het tweede deel van
de stelling maar voor het eerste deel zijn er nog veel meer bewijzen, in de
vorm van fotos, te rapen. In de weiden aan de Smallebroeken, onze dagelijkse
wandelbiotoop, bloeit het dat het een lieve lust is. Paardenbloemen zijn er al
in overvloed te bewonderen alom. Pisbloemen worden ze hier genoemd en in tegenstelling
tot wat die naam zou kunnen laten vermoeden zijn ze best wel mooi. Mooi genoeg
om er eens bij te gaan liggen en een close up te maken van uit een laag
standpunt vond ik.
Als het weer
lente wordt, de zon wat uitbundiger gaat schijnen en de temperaturen oplopen
wordt de wereld plotsklaps toch een stuk interessanter. Niet alleen gaat de
natuur in overdrive om aan de grote bloei te beginnen maar ook de vrouwen
worden een stuk mooier
Als ik dan rondloop en ik zie al dat schoons rondom me dat wordt mijn rechter
wijsvinger vaak erg vrijpostig als ie in de buurt van de ontspanknop van mijn
fototoestel zit. Thuis bekijk ik elke avond de oogst van mijn fototochten en
soms zie ik een beeld of zoals in dit geval een uitsnede uit een beeld waar
ik wel eens mee aan de slag wil in een of ander bewerkings-programma. In dit
geval was het feit dat een collega fotografe me onlangs lid heeft gemaakt van
de groep Shadows op Facebook de trigger om dit beeld uit te kiezen. Toen ik hem
naar mijn smaak had geknipt en omgezet naar zwart-wit vond ik m eigenlijk ook
wel geschikt voor deze blog
Het zwembad
was nog niet verwarmd.
Als je een 4-sterren vakantiewoning met zwembad huurt voor een weekend tijdens
de eerste helft van april zou je kunnen argumenteren dat dit normaal is, maar
als er ook een sauna is mag je er toch van uit gaan dat het zwembad op zijn
minst gekuist is ? Ook dat was niet het geval helaas. We hebben het toch maar
open gelegd, al was het maar voor het uitzicht.
En Phaido vond het prachtig. Hij mocht er niet in van ons en dat deed ie ook
niet maar ik heb er een donkerbruin vermoeden van dat ie het wel graag gedaan
had. De hobbyfotograaf in het baasje vond dan weer dat dit een prima locatie
was om enkele ingredienten netjes te schikken, Phaido er tussen te plaatsen en er
een leuk gespiegeld plaatje van te schieten.
