Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
11-10-2014
11 oktober Vrij Podium
Marie-Leentje
loopt school in het college van Essen. Ook een zo gerenommeerd instituut moet
allerhande fondsen-wervende evenementen organiseren om deze besparings-tijden
te overleven. Vandaag was er daarom een eetdag. We hebben voor het goede doel
onze buik weer eens extra goed gevuld. Aansluitend hadden ze een vrij podium georganiseerd,
waarop de leerlingen hun ding mochten doen. Onze oogappel voor de microfoon dat vroeg om
uitgebreid gefotografeerd te worden.
Dan kom je in een donkere zaal waar naast enkele rustige ouders en grootouders
ook enkele honderden super-enthousiaste kids hun medeleerlingen komen
toejuichen.Dat die dan te pas en te onpas voor je lens springen moet je er maar
bij nemen. Dan is de belichting niet echt professioneel te noemen en achteraf
kom je tot de constatatie dat je na de nachtfotografie op statief van gisteren
vergeten bent de beeldstabilisatie weer in te schakelen Toch slaag je er in enkele
aanvaardbaar scherpe opnames mee naar huis te nemen. Ik heb toch nog een vrij
vaste hand concludeer ik dan maar
De gegevens: Met de 24-105 op de Eos 6D helemaal ingezoomed tot 105 mm ISO 4000-1/200-f4.
Ik was deze
namiddag naar Kinrooi gereden om passe-partouts te halen voor mijn fotos op het
salon van de fotoclub en aansluitend had ik van de gelegenheid gebruik gemaakt
om enkele geocachen te gaan oppikken daar in de buurt. Het was iets later
geworden dan gepland toen ik terug thuis kwam en ik had al gezien dat, van uit
het oosten, een wolkenband langzaam westwaarts trok. Er was nog een flinke
streep onbewolkt en daarin waren de allermooiste avondkleuren aan het
solliciteren naar een fotomoment. Nadat ik even gestopt was om het vrouwtje te
vertellen dat ik veilig en wel terug was ben ik meteen naar enkele plekjes
gereden waarvan ik wist dat ze mogelijkheden bieden. Deze bomenrij boven de nog
niet geoogste mais, gezien vanaf de iets hoger gelegen kanaaldijk, was
misschien niet de locatie die ik in eerste instantie zou gekozen hebben, maar
hier was het licht het mooiste
voor de geïnteresseerden... Iso 100 - F 7,1 - 30 sec.
Er zijn
dagen dat je probleemloos naar een of andere Europese hoofdstad reist met de
trein om daar wat te gaan fotograferen en er zijn dagen als vandaag, dagen waar
je eigenlijk niets gepland hebt en je de weersomstandigheden de gang van zaken laat
bepalen. We hadden het droog kunnen houden tijdens de wandeling met Phaido deze
morgen en enkele buien en evenveel opklaringen later vond ik de tijd rijp om toch
maar even de fiets uit de garage te halen. Een uurtje er tussen uit om de
vermoeidheid van gisteren wat te counteren en eventueel een leuke
fotomogelijkheid te spotten, dat was het plan. Meer inhoud had dat plan niet
want het was louter toevallig dat ik richting Tielen fietste. Het Hof - of kasteel
- van Tielen zou wel eens een leuk onderwerp kunnen zijn voor de blog vandaagbedacht ik onderweg. Het
dateert uit de veertiende eeuw heb ik ooit gelezen en hoewel het enkele malen
verbouwd is en de meeste delen ervan wel enkele eeuwen jonger zijn ziet het er
toch vrij authentiek uit.
Je kunt daar evenwel slechts van uit een beperkt aantal posities je onderwerp voldoende in beeld krijgen. Ik kwam dus thuis met enkele shots die erg leken op wat ik al ooit eerder
gefotografeerd had. Deze foto van de rechtervleugel, met de oude ophaalbrug
vond ik wel iets hebben en daar ben ik dan ook mee aan de slag
gegaan om er wat meer sfeer in te brengen in de nabewerking. Ik heb na enig geëxperimenteer de kleurverzadiging een
flink eind terug gehaald en voor het vroege herfstgevoel heb ik er ook nog een snuifje sepia in gemixt.
Om vijf uur
ging de wekker in huize Pol en Josee. Ik zou samen met schoonbroer Swa naar
Parijs gaan om het autosalon aldaar te bezoeken. Best doenbaar in één dag had
ik bedacht. Zes uur vier en twintig, de trein in Herentals naar Brussel Zuid.
Acht uur dertien, de Thalys naar Parijs. Met de Métro naar Porte de Versailles
om naar de nieuwste bolides te gaan kijken. Na de middag toch even de
verleiding niet kunnen weerstaan om ook enkele niet te missen Parijse
highlights te gaan bezoeken. Place de la Concorde, Obélisque, Champs Elysées,
Arc de Triomphe, tussendoor twee halve liter frans bier gedronken in de bistrot
Alexandre, een op de Seine drijvende drankgelegenheid aan de gelijknamige brug,
prijskaartje 18 (!!!), Eiffeltoren nog een geocache opgeraapt daar in de
buurt pffff. Wat is die metro toch fijn als je een dagkaart hebt. Nog snel een
pizza in de buurt van de gare du Nord en de omgekeerde weg terug naar huis. Om
negen uur weer bij moeder de vrouw, moe, maar voldaan.
Ondanks de vele gefotografeerde Parijse must-sees, heb ik toch iets van het autosalon
gekozen om deze dag te illustreren. Dat was immers de oorspronkelijke kapstok om dit dagje Parijs aan op te hangen. Ik was bijzonder gecharmeerd door de inrichting en
de belichting van de Nissan stand, de ook al in Brussel opgemerkte computer-gestuurde
lampenhemel van Renault in de achtergrond zag ik in dezelfde kijkrichting en die
combinatie vond ik een foto meer dan waard.
of is het
Het pompoen-kabouterhuisje ?
Inwoners van groot Kasterlee dragen hun bijnaam de pompoenpapeters met
fierheid. Van alle zelfverklaarde pompoendorpen in Vlaanderen en omliggende gebieden
zijn wij zonder twijfel het pompoenste. Het is weer oktober en dan hebben wij ieder
jaar de pompoenschieterij, de pompoenmarkt, de pompoenweging en de
pompoenregatta. De drie dorpskernen zijn telkens weer uitbundig versierd met
pompoen-constructies groot en klein, eenvoudig of ingenieus
Ook onze kabouters van de bij kinderen uit de regio gekende kabouterberg doen
telkenjare hun duit in het zakje qua pompoengekte. Een van hun huisjes wordt
met pompoenen versierd en ergens in de gemeente te pronk gezet. Deze avond
kwamen we er langs en het was niet geheel toevallig dat ik statief en camera
meegebracht had.
Kabouters en pompoenen, een leuke combinatie.
In de loop
van de vooravond ben ik nog eens rond de Melle gaan wandelen met Phaido. Dat
was geen toevallige bestemming natuurlijk, er lag daar een multicache die ik
nog niet op mijn palmares had staan. En uiteraard combineert deze jongen dan
diverse hobbies. Wandelen in de natuur, al dan niet achter de GPS aan lopend,
genieten van de vogeltjes, de planten, de bloempjes, de bomen en het groen, de paddestoelen
en op zn tijd de nodige fotos maken van al dat moois, het is weer eens wat
anders dan de ganse dag bezig zijn met computers, smartphones, tablets of
andere laptops. Het echte leven is toch nog altijd interessanter dan het
virtuele
Uit de foto-oogst van de tocht koos ik voor deze shot van een natuurgebied dat
zeker in deze tijd van het jaar het bezoeken meer dan waard is. Ik heb bewust
de compositie erg eenvoudig gehouden en de regeltjes toepassen, daar heb ik ook
niks tegen. Opdeling in drie horizontale vlakken met een eenvoudig
voorgrond-object op een sterk punt. Zo simpel kan landschapsfotografie zijn.
O ja, de geocache heb ik tussen al dat gefotografeer door ook gevonden. Geïnteresseerden
kunnen dat controleren op de pagina van geocaching.com. Het was de GC42M4W die
er vandaag aan moest geloven en mijn log met het relaas van de tocht kun je
daar vinden. Mijn geocache-naam zal wel duidelijk zijn J
Het gaat
ineens erg snel met ons weer. Gisteren was het nog zomer en vandaag zitten we
midden in de herfst. Zonder dat we het in de gaten hadden waren de blaadjes aan
de bomen al aan het verkleuren en op een druilerige dag als vandaag valt dat dan
ook ineens op. Spinnen, daar hadden we het eerder deze week al over. Bloemen,
struiken, paddenstoelen de natuur ziet er plots heel anders uit. We zullen er
aan moeten wennen dat we in een ander seizoen zijn aanbeland.
Voor de prachtige herfsttinten die we als fotograaf zo weten te appreciëren is
het nog iets te vroeg, maar als je een onderwerp zoekt om je fotohonger te
stillen dan vind je ook in deze periode zat mogelijkheden en daarvoor hoef je vaak
niet eens ver van huis te gaan. Als je herfst en bloemen in één zin gebruikt
dan kom je meestal uit bij chrysanten, maar er zijn er nog andere gelukkig. Neem
nu die mooie gele herfstbloemen voor ons raam, die zonder dat we daar iets voor
moeten doen, ons elk jaar weer opnieuw komen plezieren. Het was al een beetje
aan de donkere kant toen ik me deze avond plots realiseerde dat er een nog
helemaal leeg geheugenkaartje in mijn toestel zat te wachten op de dagelijkse megapixels.
Het eerste waar mijn oog op viel waren die bloemen. Die gele kleur vind ik
altijd best moeilijk om voldoende definitie in te krijgen bij het fotograferen.
Ik heb dan ook erg zorgvuldig het toestel op statief gezet, een groot diafragma
gekozen voor een kleine scherptediepte, scherp gesteld op de meest linkse bloem
in beeld, enkele shots met licht afwijkende waarden gemaakt, de beste er uit
geselecteerd en in de nabewerking heb ik uitgebreid gebruik gemaakt van de
diensten van Photoshop en Nik-filters tot ik tevreden was met het resultaat.