Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
20-09-2014
20 september De Kaliebeek
Het zag er
deze middag ondanks de twijfelachtige weersvoorspellingen toch redelijk goed
uit om te gaan fietsen. Ik was dan ook vol goede moed vertrokken zonder me te
bekommeren om extra regenkleding of wat voor andere bescherming dan ook. Met de
wagen binnendoor van Tielen naar Achterlee dat lukt niet, maar met de fiets
kan je er wel geraken, dan moet je toch de weg kennen, het is een zandwegel
nauwelijks de naam fietspad waardig. Je rijdt er een stuk langs de Kaliebeek, in
dit seizoen tussen de maisvelden en de knotwilgen en het ziet er allemaal heel
landelijk, groen en idyllisch uit. Nogal snel leek het er op dat ik toch een
nationale drache over me heen zou krijgen want in een mum van tijd waren er
dreigende wolken en ik zag zowaar een gordijn van zonneharpen die naderende
nattigheid leken aan te kondigen. Ik heb geprobeerd dat vast te leggen voor ik
ijlings richting huis terug draaide. Tien minuten later bleek dat helemaal niet
nodig te zijn want zo snel als de dreiging gekomen was, zo snel klaarde het ook
weer uit en het bleef de rest van de namiddag droog. Benieuwd of onze
weersvoorspellers het morgen weer even mis hebben want we zijn van plan nog eens
met die andere fiets er op uit te trekken, die zware, die met een 1100cc-motor
Gisteren had
ik het al over de goede oude tijd en gebruikte ik het woord nostalgie. Als dat
woord ergens op zijn plaats is, dan is het wel bij dit beeld. Sedert enkele
jaren wordt er bij gelegenheid van Lichtaart kermis weer een ouderwetse
spiegeltent geplaatst op het plein bij het OC. Laat dat nu de biotoop zijn waar
wij jaaaaren geleden als jonge muzikant honderden en honderden keren speelden
en waar we de ervaring en de routine opdeden die we de rest van onze carrière
zouden meenemen. Met bandjes als The Jewels, De Toreros, The Lonely Boys, Pollys
LB Export Company, Disaster waren wij zeer gevraagd in de danstenten van Van
Bael, Klessens en Meylemans. We hadden namelijk een grote aanhang en voor de
uitbaters was dat een garantie op een volle tent.
Spiegeltenten verdwenen helaas uit het kermisgebeuren zoals ook live-muziek
verdrongen werd door boenke boenke discodreunen maar de laatste tijd worden die
authentieke danspaleizen weer herontdekt door generaties voor wie zulke
onbekende rare constructies weer helemaal hip blijken te zijn. Gisteren was er
alleszins een grote toeloop merkten we toen we vergeefs naar een parkeerplaats
zochten om naar de vergadering van de fotoclub te gaan, toen had ik mijn
fototoestel niet bij. Deze morgen ben ik er dan maar even langs gereden
Telkens ik
hier de grote weg naar Poederlee oversteek tijdens mijn fietstochten moet ik
even kijken naar dit mooie prachtige huisje. Het straalt gezelligheid en warmte
uit. Hier was het goed wonen denk je dan, de goede oude tijd
Nostalgie, gedachten over hoe de mensen hier vroeger leefden, je kunt er niet
om heen, huizen als dit zouden moeten kunnen praten, hele boeken zouden ze
kunnen schrijven. Of het leven hier echt zo goed was als wij met onze
romantische kijk op het verleden als vanzelfsprekend aannemen valt overigens te
betwijfelen, zeker als we onze 21ste eeuwse normen als maatstaf
gebruiken. Een ontwerp als dit zou anno 2014, met alle voorschriften en
regeltjes die tegenwoordig gelden waarschijnlijk al in een voorstudie op de
tekentafel van de architect sneuvelen maar voor de toevallig voorbij fietsende
amateurfotograaf is het een stop meer dan waard.
We hadden
Julieke net naar de dansles gebracht in Balance Health Center en zaten op het
terras nog iets te drinken toen we op de parking van de camping er naast
beweging zagen. In dit seizoen is het daar normaal gezien heel rustig gedurende
de week en mijn aandacht was dus ook een beetje gewekt. Man, vrouw en hondje spotte
ik in de buurt van een bromfiets en ze drentelden daar wat rond man nam helm,
het zag er naar uit dat hij ging vertrekken dan stopte ie tot mijn verbazing
het hondje achter zijn jas en ging de dame zonder helm achterop zitten.
Ondertussen was ik al tot daar gewandeld en ik vroeg of ze het erg vonden dat
ik een foto maakte . natuurlijk niet knip, knip, knip. Terug naar het terras
en toen ze dan even later met zn drieen voorbij getuft kwamen maakte ik nog
enkele opnames. Ondanks de harde schaduwen daar doe je in de nabewerking toch
iets aan, lang leve Photoshop vond ik dat de beste.
Het zal
ondertussen wel algemeen geweten zijn: aan werken in de tuin heb ik een
broertje dood. Hooguit wil ik enkele keren per jaar, als het gras ongeveer tot
kniehoogte reikt, wel eens over het gazon rijden met de grasmaaier, maar dat is
dan alleen maar om Josee te plezieren, niet omdat ik het zelf leuk zou vinden.
Het vrouwtje daarentegen, die heeft groene vingers. Als het weer het ook maar
enigszins toelaat kun je haar op de knieen aantreffen ergens tussen het groen.
Ze wroet, kruipt, wiedt, knipt, harkt en doet allerhande dingen waar ik de fun
niet van inzie maar die haar klaarblijkelijk enorm plezieren. Ik laat ze en
wat meer is, ik maak dan van de gelegenheid gebruik om mijn fototoestel boven
te halen Of Josee dat dan weer leuk vindt? Kweetnie . J
Met zulk
mooi weer kun je niet anders dan er op uit trekken toch? Ik had mijn fiets al
enkele keren uitnodigend horen roepen en in de vooravond kon ik het zelf ook
niet meer tegenhouden ik moest en zou even een rondje gaan rijden, richting Kempisch
Kanaal en via café Den Thijs naar café Sas Zes en zo weer naar huis. Enkele
Duvelkes onderweg, niks verkeerd mee In de bocht langs het kanaal tussen Den
Thijs en Ten Aard kreeg ik een mooi zicht op drie bruggen in het avondlicht.
Helemaal vooraan de nieuwe brug van de onlangs opengestelde nieuwe Noord-Zuid
verbinding N19g, daarachter de brug van de oude N19 Kasterlee - Geel en
helemaal in de verte de brug van de N118 Retie - Geel bij sas 7. Voor mij was
het alleszins de eerste keer dat het me opviel hoe mooi je ze achter elkaar
kunt te pakken krijgen met de telelens als het licht goed zit. Ik beklaag het
me dan ook niet dat ik er even voor stopte.
14 september Openlucht Misviering aan de Rielenkapel
Toen ik ongeveer
een jaar geleden voor ons fotosalon een audio visuele projectie wilde maken
rond de Rielenkapel kreeg ik de volle medewerking van de mensen die daar
verantwoordelijkheid dragen. Bij gelegenheid van Rielenkermis is er bij die
kapel ieder jaar een openluchtmis en toen ik onlangs werd opgebeld of ik dan eventueel enkele fotos wilde komen maken beschouwde ik dat niet alleen
als wederdienst, maar ik vond het zelf ook zonder die uitnodiging een
welgekomen fotomogelijkheid.
Vorig jaar al had ik enkele misvieringen bijgewoond en in de kapel zelf de
nodige beelden geschoten maar dit overtrof toch mijn verwachting Ik wist ten
eerste niet dat er zoveel mensen in de Rielen woonden en dat die allemaal zo
godsvruchtig waren had ik ook al niet verwacht. Niet dat ik daar bedenkingen
bij heb, alle respect, ik was zelfs onder de indruk van de beleving en ware het
niet dat ik zo druk bezig was met fotograferen en er dus een beetje als
buitenstaander tussen liep, dan zou ik misschien zelfs hebben meegezongen met
liederen als Onze Lieve Vrouw van Vlaanderen en andere die ik me nog vaag
herinner uit mijn jeugd misschien heb ik wel meegeneuried J