Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
15-02-2014
15 februari Verjaardagsfeestje.
Nil, lid van
ons motorclubje, bereikte vandaag een rond getal als leeftijd, reden genoeg om
te feesten. Zoals zo vaak kozen we weer café De Langenberg om als decor te dienen voor alle uitingen van feestvreugde. In de loop van de avond
werden de gesprekken bij het mannelijke deel van het gezelschap steeds maar
meer en meer intelectueel ( J ) terwijl onze meisjes zich helemaal lieten gaan op
de dansvloer. Gelukkig had ik tussen de Duveltjes en de verhitte discussies
door toch ook nog enig oog voor wat er zich bij de andere helft van ons
gezelschap afspeelde
Wij zijn
ondertussen bijna 45 jaar samen, mijn schatje en ikzelf. Maar eigenlijk kennen
we elkaar al veel langer. Het is weinig geweten, maar we deden zelfs ooit samen
onze eerste communie, zoals deze foto bewijst. We waren eerst met zn tweetjes
gaan shoppen om dezelfde witte kousen te kopen, lakschoentjes, zij witte en ik
zwarte, hetzelfde witte kerkboekje, witte handschoenen en dames dragen die op
een elegante manier terwijl mannen die schijnbaar achteloos in de hand houden.
Daarna hadden we een bezoekje gebracht aan de fotograaf om aan volgende
generaties een aandenken aan de heuglijke dag te kunnen bezorgen. Let trouwens
op de tedere manier waarop zij mijn arm lichtjes beroert. En tijdens het feest
hebben we elkaar eeuwige Valentijn gezworen.
Intimi weten natuurlijk dat Josee enkele jaren jonger is en dat dit verhaal
niet klopt Goed dan, toegegeven, met dit rotweer heb ik deze namiddag, tussen
alle valentijngeminnekoos door, voor de PC gezeten om twee oude communiefotos
in te scannen en daar dan dit gecombineerde resultaat van bij elkaar te
photoshoppen. Voor deze foto van de dag ben ik dus eigenlijk credits
verschuldigd aan twee andere fotografen . maar al sla je me dood, ik heb geen
namen kunnen terugvinden. Gesteld dat ik hierdoor ooit problemen krijg met
auteursrechtenorganisaties, dan wil ik me bij voorbaat verontschuldigen. J
Collega fotografen mogen me vertellen of ik in de foto van Josee geplaatst ben
of omgekeerd, dan wel of wij allebei voor een andere achtergrond geplaatst
zijn
Enkele dagen
geleden kwam ik door Postel gereden. Ik moest naar Lommel en ik was een beetje
vroeger vertrokken want ik wilde even binnen lopen in de abdij om te zien of er
geen interessante avondopnames te maken waren. En inderdaad, ik had enkele leuke
beelden op mijn geheugenkaartje toen ik thuis kwam. Bij deze ingang van het
nieuwe gedeelte bijvoorbeeld had ik meteen zwart wit in mijn achterhoofd, maar
bij het bewerken op de PC zag ik dat ik er niet precies midden voor stond toen
ik afdrukte en dat de symmetrie niet helemaal klopte.
Deze avond kwam ik er opnieuw langs en deze keer wist ik precies wat ik wilde
dus nu had ik niet veel tijd nodig om snel iets nauwkeuriger mijn positie te
bepalen en dezelfde opname opnieuw te maken. De zwart-wit omzetting ging ook
vrij vlot. Dit is gewoon één van de presets uit Silver Efex Pro 2.
We moesten deze
middag de kleinkinderen van school gaan halen in Herentals. Dan kombineer je
het aangename met het nuttige toch? De dagelijkse wandeling kunnen we net zo
goed in de groene omgeving van de Wijngaard doen als in de bossen vlakbij huis.
We zijn dus een dik uur eerder vertrokken met Phaido in de wagen, en nog voor
de schoolbel de vrije woensdagmiddag aankondigde hadden wij al een fikse tocht
achter de rug. Over de kruisberg, achter het kerkhof naar de toeristentoren en
dan verder het bos in tot bijna aan de Brink en terug Phaido vond het leuk,
wij ook. Dit is de toeristentoren waar ook in dit seizoen meestal wel enkele mede-wandelaars
en honden met baasjes te spotten zijn. De Papenkelder, drankgelegenheid in de
toren, was helaas gesloten. Regelmatig zie je er ook wel eens een verdwaalde
fotograaf, en ook zonder de Duvel die hij daar op zijn tijd gaat consumeren weet
die de locatie wel te appreciëren J
Op 23
februari wordt het al zo lang geplande stuk Kempense Noord-Zuid verbinding
tussen Kasterlee en Geel feestelijk ingehuldigd. Binnen minder dan twee weken
zal de nieuwe N19g de bestaande N19 ontlasten en zal de dorpskern van Kasterlee
eindelijk verlost zijn van het doorgaand verkeer. Voor ons ligt Geel plots vijf
minuten dichterbij, niet dat die minieme tijdwinst zo belangrijk is, maar het
wordt wel lekker rustig cruisen nu over het 6,5 km lange traject zonder
kruispunten, dorpskernen of wat voor hindernissen dan ook. Over een afstand van
500 m hebben ze het natuurgebied de Hoge Mouw ondertunneld en het is de
bedoeling dat nieuwe groenaanplantingen zo snel mogelijk de door de werken
veroorzaakte milieuschade zullen doen vergeten. We hebben de gang van zaken de
voorbije twee jaar met veel aandacht gevolgd, ook regelmatig gefotografeerd en
nu we zo dicht bij de ingebruikname zijn wilden we vandaag nog eens een kijkje
gaan nemen ter plaatse. Qua infrastructuur ziet het er goed uit en alleen nog
wat laatste opsmukwerk, nog enige plantjes en boompjes moeten op de goede
plekken worden neergepoot voor alles kant en klaar is. Dit is de ingang van de
tunnel aan de noordzijde.
Sedert ik
Phaido enige tijd geleden neuze-neuze zag doen met de paarden in de
verboden-te-parkeren wei, en ik mijn camera nog uit de tas moest halen en dientengevolge
lichtjaren te laat was om dé opname van de dag te maken, loop ik elke keer we
daar weer voorbij wandelen met dat ding in aanslag. Een neuze-neuze moment is
er jammer genoeg sindsdien niet meer van gekomen, maar vandaag was er toch weer
enige toenadering. Phaido heeft zich een tijdje onderhouden met de dames aan de
andere kant van het hek en hij voelde zich klaarblijkelijk zodanig op zijn
gemak dat hij er bij was gaan zitten. Naar de inhoud was van het onderonsje had
ik het raden natuurlijk, ik spreek geen honds en ook geen paards, maar het zou
me niks verwonderen als er een van de volgende dagen weer een gezamenlijke
actie te fotograferen valt. Ik blijf alert de relatie volgen alleszins
Al voor de
zestiende keer werd vandaag de Valentijnsjogging ingericht in ons eigenste
Lichtaart. Vorig jaar waren wij nog fiere getuigen van de overwinning van onze
zoon bij de 4 km lopers, maar dit jaar kon hij er niet bij zijn als je bij de
spoorwegen werkt roept de plicht ook wel eens op zondag. Dat weerhield ons niet
om toch zeer geïnteresseerd bij het evenement aanwezig te zijn, wij kennen
uiteraard nog wel wat deelnemers. Buurman Thomas bijvoorbeeld of Nil, lid van
onze motoclub die, daags na ons teerfeest nota bene, toch de moed kon opbrengen
om door de plaatselijke bossen te draven op een zeer zwaar parcours. Dat
laatste kunnen wij uit eigen ervaring getuigen, want dat gaat grotendeels over
de route die wij elke dag wandelen met Phaido, het ligt er op veel plaatsen erg
vettig en modderig.
Nil bracht het er niet eens zo slecht van af als je het ons vraagt. Ze kon haar
zus Ria bvb al netjes achter zich houden en ik meen dat er nog wel een
twaalftal dames waren die in de uitslag een groter getal voor hun naam kregen.
Op bijgaande foto,enkele
meters van de finish, ons fiere clublid ( in het blauw ) die alles geeft om
haar zus voor te blijven.