Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
25-01-2014
25 januari Happy birthday Jef
Het is
vandaag een beetje laat geworden vóór middernacht de blog on-line brengen
lukte echt niet meer, zelfs nog niet een beetje. Helemaal ongeschonden zijn wij
ook niet uit de strijd gekomen dus moet ik proberen met uiterste concentratie
enige samenhangende commentaar te tikken i.v.m. deze foto.
Onze opperbeste vriend Jef was eerder deze week jarig en vandaag had hij ons
uitgenodigd om dat samen met onze voltallige vriendenkring te komen vieren.
Lekker eten en voldoende drank hoort bij een feestje in huize Jef en dus vonden
wij het raadzaam om al meteen bij het begin van de avond een foto te maken van
het feestvarken maar goed ook want later werd het steeds maar minder toonbaar.
J
Wat een
mooie januaridag mochten we vandaag beleven !!! Das maar goed ook, want het
bezoek aan de Westhoek, dat we met enkele leden van de fotoclub wilden brengen
hadden we al eens verschoven in de hoop op goed weer. We zouden enkele
oorlogskerkhoven gaan bezoeken, in het kader van de 100ste
verjaardag van het begin van de eerste wereldoorlog hebben we dat ook op ons
lijstje staan binnen de club, en om alvast in dit seizoen al enkele beelden te
schieten vatten we met zn drieën deze morgen de lange rit aan naar de uithoek
van West-Vlaanderen.
Zeer specifiek gingen we op zoek naar graven van Lichtaartse gesneuvelden en zo
kwamen we terecht in Hoogstade, Adinkerke, De Panne en Ramskapelle. Tussendoor
hebben we uiteraard ook aan de inwendige mens gedacht en hebben we nog een
doorsteekje tot op het strand van De Panne gedaan - daar kennis gemaakt met een
leuk hondje trouwens, Phaido zal het me wel niet kwalijk nemen -, maar
uiteraard was de oogst aan WO1 gerelateerde fotos het grootst.
Op het kerkhof van De Panne heb ik me nog eens gewaagd aan een panorama oefening.
Uit 9 staande opnames heb ik deze avond thuis deze samengestelde foto in elkaar
geknutseld. Het beperkte formaat dat op deze blog mogelijk is laat weliswaar
niet toe om er in al zijn details van te genieten, maar ik vond hem toch te indrukwekkend
om hem niet te plaatsen. Afhankelijk van je browser zal je er waarschijnlijk van links naar rechts doorheen moeten scrollen, hij past - bij mij althans - niet op het scherm...
Nico Haak
zaliger zong ooit As ze me misse dan ben ik visse
Dit is een van de plekken waar ze mij wel eens zouden kunnen vinden als ze me
missen, de vogelkijkhut bij het Zwart Water en voor alle duidelijkheid, dan is
dat niet om te vissen J. Vogelkijkhutten zijn een habitat waar ik graag vertoef
namelijk, meestal met de camera en een flinke teletoeter er op natuurlijk. Ik
ken en bezoek er nog al wat, die aan de Snepkensvijver, de Liereman, het
Hageven, de Kasseman, de Kattesteertvijver mogen mij regelmatig onderdak of
beschutting verlenen. Deze namiddag kwam ik hier langs gewandeld met Phaido,
niet speciaal op jacht naar vogels, die zaten er trouwens ook niet en met de 50
mm kon ik hier toch niet veel komen doen, maar de hut zelf vond ik ook wel eens
een foto waard. Ik heb er thuis in de nabewerking behoorlijk aan geprutst moet
ik zeggen. De kleurverzadiging en het kontrast een beetje omhoog, Nik Color Efex
Pro er over heen en nog enkele photoshop geintjes zorgden er samen voor dat het
plaatje er toch iets vrolijker uitziet dan het in werkelijkheid was vandaag. Noem
het artistieke vrijheid
Midden januari
is er telkenjare een evenement dat we niet willen missen. Vandaag trokken we weer
met zn vieren naar het Brussels autosalon. Voor 19,5 kochten we elk een
kombi-ticket waarmee we van Herentals met de trein naar Brussel Zuid konden
sporen, dan de metro naar de Heyzel nemen en tenslotte ook nog een geldig
entreebewijs hadden voor het salon. Goeie deal zou ik zeggen!
We hebben ons weer een hele dag vergaapt aan allerlei nieuwigheden op auto- en
vooral moto-gebied en uiteraard had ik mijn fototoestel meegenomen. Uit de vele
glimmende bolides koos ik deze keer een shot van de concept-car van Peugeot, de
Onyx.
Eigenlijk dateert die al van 2012 en de flinterdunne koperen laag die toen de
voorkant van de flanken sierde is ondertussen geoxideerd. Zoals we allemaal
weten krijgt oxiderend koper een blauw-groene kleur en dat effect hebben de Peugeot
mensen mooi uitgespeeld om nog een opvallende extra toets toe te voegen aan een
creatie die sowieso al een enorm wow-gehalte had. Ze hadden hem bovendien in
een decor geplaatst dat de dynamiek erg ten goede kwam, dat had ik snel in de
gaten in mijn zoektocht naar een goede kompositie. Met de camera zo diep
mogelijk over de glazen beschermwand leunend heb ik enkele shots kunnen nemen
zonder kijken voor ik, van uit een extreem laag standpunt, hem er helemaal op
had. Met de 50 mm had ik maar net voldoende beeldhoek om een afgeknipte voor-
of achterkant te vermijden. Het was dus mikken op het gevoel Na enkele missers
was het gelukkig ook een keertje raak.
Ik wilde een behoorlijk korte sluitertijd omdat ik toch een redelijk onstabiele
houding had maar omdat ik nu met de nieuwe 6D, zonder gevaar voor storende
ruis, de ISO-gevoeligheid kan opvoeren tot in de hemel bij wijze van spreken, kon
ik toch probleemloos op 1/400 uitkomen.
Voor de volledigheid de exif-gegevens: 50 mm - 1/400 - f5,6 - ISO 1600.
We kregen
deze morgen een telefoontje van de politie van Dessel. De tas van Josee was
gevonden ! Op 30 oktober had een of ander stuk krapuul die uit onze wagen gejat
nadat hij de ruit had ingeslaan. Bankkaarten blokkeren en nieuwe aanvragen,
documenten weer in orde maken, identiteitskaart, rijbewijs, nieuwe tas, agenda,
fotos en wat heeft een vrouw nog meer in zon ding zitten Je bent een hele
tijd behoorlijk ontriefd en ook psychologisch komt zon klap hard aan. De dader
heeft de tas meteen ergens gedumpt nadat ie eerst de centen er uit gehaald had
natuurlijk want uiteraard was de portefeuille leeg, de buit bedroeg minder dan
50 maar daartegenover staat dat de kosten voor alle administratieve regelarij,
een nieuwe bril, een nieuwe ruit en nog enkele andere kleinigheden samen al
snel opliepen tot een veelvoud van dat bedrag Enfin, iemand heeft de tas
vandaag naar de politie gebracht, we hebben ze terug. Doorweekt papierwerk,
bril, identiteitskaart, rijbewijs, fotos alles nog aanwezig, maar op de bril
na is niets nog bruikbaar. Josee heeft nu een dure reservebril. En de tas,
hoewel ze er op deze foto nog redelijk goed uit ziet, valt ook zowat uiteen na
bijna drie maanden de elementen getrotseerd te hebben.
Er zijn
enkele werkpunten waar we ons binnen de fotoclub op willen toeleggen dit jaar, Stilleven
wordt één van onze onderwerpen. Ik ben al wat ingrediënten en ideeën aan het
bij elkaar sprokkelen en vandaag ben ik al eens aan de slag gegaan. Bij dit
triest en druilerig weer kun je maar beter aan huis blijven om je fotoplezier
te vinden.
Dit doorleefde oppottafeltje nam ik ooit mee naar huis uit een berghok toen de
woonst van mijn overleden schoonouderswerd verkocht. Als decoratief element in de tuin of als bruikbaar accessoire
voor een of andere fotosessie leek mij dat een leuk ding. Gecombineerd met
enkele andere spulletjes kwam het nu al erg goed van pas. Een van de ideetjes
die ik namelijk had was iets te gaan doen met een gebroken glas en gespilde
wijn Een meer geschikte ondergrond kon ik nauwelijks bedenken. Ik vermoed dat
er in de loop van deze jaargang nog wel enkele stillevens zullen voorbij komen,
maar dit is alvast de eerste.
Ik
zou, als bok, zelfs zo chique gekleed, niet even rustig durven te zitten en
iets te consumeren in een taverne genaamd Het Jagershof Maar goed, ik ben dan
ook geen bok, ik ben een stier ( 25 april J ).
We hebben deze namiddag weer een pittige wandeling gedaan langs het kanaal
tussen Lommel en Mol, waar de natuurgebieden De Maat en Den Diel voor ons nog
redelijk onbekend terrein waren. We hebben er van genoten, Phaido ook en toen
we het hele rondje afgehaspeld hadden konden we natuurlijk niet naar huis
alvorens we het vochtverlies enigszins gecompenseerd hadden.
Taverne Het Jagershof leek ons zeer geschikt om aan onze natuurlijke behoeften
gevolg te geven en toen we binnen kwamen zagen wij dus deze gast zitten. Het
feit dat ie een Duvel voor zijn neus had staan stelde ons alvast gerust, ons
lievelingsvoedsel was daar verkrijgbaar We hebben geprobeerd een gesprek aan
te knopen, maar hij was niet veel van zeggen
Goede voorbeelden verdienen nagevolgd te worden, dus hebben er ook enkele
genuttigd en toen wij weer vertrokken zat ie daar nog altijd toen zijn we hem
evenwel straal voorbij gelopen, we hadden ondertussen wel begrepen dat ie toch
geen zin had in een gezellige babbel.