Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
18-01-2014
18 januari Collega in actie
Ik
heb uiteindelijk de stap naar de full frame wereld gezet. Een Eos 6D is het
geworden. Deze middag ben ik met collega Alex het toestel eens gaan testen aan
de kruisweg in Herentals. Ik had daar al vaker fotos gemaakt en er zijn er ook
al wel enkele voorbij gekomen op deze paginas. Het manneke achter die 5Dmk III,
met die rare Russische lens, die had ik nog niet in beeld genomen.
Dit
is wat mij betreft een eerder zeldzaam moment, nl. een pimpelmees en een
koolmees die schijnbaar vreedzaam aan dezelfde bron zitten te tafelen. Enkele
seconden na deze shot was het trouwens al raak ruzie. Zoals wel vaker gebeurt
in deze donkere dagen heb ik ook vandaag regelmatig onze voederplekken voor de
gevleugelde vriendjes in de gaten gehouden. Net op het moment dat ik meende er
mee op te houden omdat het licht te zwak werd om scherpe opnames te maken kreeg
ik dit voorval in beeld.
Het volgendeis een beetje foto-technisch
en ik hoop daarmee de niet echt 100% scherpte van de opname te verklaren. Met
de extender op de 300 mm lens zat ik alopgezadeld
met een minimum diafragma van f8. Met de Eos 50D wil ik normaal gezien niet
hoger gaan dan Iso 800 om al te storende ruis te vermijden. Goed, om het
maximum er uit te halen stelde ik dan toch maar Iso 1000 in omdat ik met Nik
Dfine best wel wat kon doen aan effectieve ruisreductie. Maar dan bleek ik alsnog op een sluitertijd
van 1/60 uit te komen, relatief lang dus Ik ben er dus best trots op dat ik
uit de losse hand in die omstandigheden toch dit tafereeltje aanvaardbaar
scherp heb kunnen vastleggen.
Iets
over appelsienen, ook wel sinaasappels genaamd door zelfverklaarde taalkundig
meer correcte medemensen. Na meer dan een halve eeuw appelsienen consumeren
meen ik te mogen stellen dat ik kan meespreken over het onderwerp. Eerst zou ik
even willen vertellen dat de beste kwaliteits-appelsienen al sedert het stenen
tijdperk worden ingepakt is een dun papiertje met vlindertjes erop. Ze dragen
de benaming Papillon en ze komen, als ik goed geïnformeerd ben, uit Spanje. Er
zit een extreme wrong in elke hoek van dat papiertje en het is een hele kunst
die er uit te halen zonder het papier te beschadigen. Waarom ik het elke keer
opnieuw probeer kan ik niet uitleggen, want eenmaal de appelsien vrijgemaakt
gooi je het papiertje toch weg, al dan niet met de pel er in.
Dit is dus zo een appelsien na dat ik ze bevrijd heb uit haar papieren
gevangenis. Daarna heb ik haar ook nog van de rest van haar kleding ontdaan, in
één vloeiende beweging trouwens, zoals blijkt uit de foto. Ze heeft niet lang
van haar vrijheid kunnen genieten evenwel want ik heb haar met smaak opgegeten
maar eerst heb ik haar nog een fotoshoot gegund.
Ik heb nog
al wat verslavingen. Ik wil hier geen lijstje opsommen, want dat zou ons te ver
voeren. Laten we het er op houden dat ik van de meeste wel kan genieten zonder
me zorgen te maken over eventuele gevolgen en met andere moet ik dan weer voorzichtig
proberen te leven.
Vanavond voetbal op TV - verslaving -, saaie wedstrijd, dus ik trek een flesje
wijn open - verslaving -, uit pure verveling begin ik tussendoor ook nog een
sudoku op te lossen - verslaving -, ik merk dat mijn potlood nodig moet
aangescherpt worden en ik konstateer dat de mooie vormen van het slijpsel
misschien wel een leuk foto-onderwerp zouden kunnen zijn, dus camera uit de
tas - verslaving -, voetbal in de steek gelaten en Photoshop opgestart -
verslaving -, en dan het voornemen gemaakt één van de fotos uit de reeks naar
de blog up te loaden en me zo aan alweer een andere verslaving over te geven
Afkicken? Ik? Neuuuhhh waarom?
Na de
wandeling met Phaido deze morgen ben ik eigenlijk niet meer de deur uit geweest
vandaag. Ik was van plan, tussen het werken aan de foto-jaar-albums door, de
diverse vetballen en pindanootjeshouders in de gaten te houden met de 300 mm
plus 1,4X extender op mijn toestel om te zien of ik geen leuke vogeltjes kon
fotograferen. Maar eerst zat ik nog wat te pielen en o.a. mijn oude 18-200 mm
lens wilde ik nog wel eens uittesten. Die gebruik ik eigenlijk nooit meer en misschien
zet ik die wel op Kapaza of Tweedehands.be of zo Laat er net op dat moment
toch wel een groene specht op het grasveld achter het huis neerstrijken.
Helemaal ingezoomed, uit de losse hand, in niet de allerbeste
lichtomstandigheden ik heb m te pakken gekregen, maar ik wil er niet aan
denken hoe mooi het zou kunnen geweest zijn met 420 mm en een kwalitatief veel
betere lens. Das balen of in het mooi Kempens: Das boene frette
Als je
vanuit de Hoogstraat de Dressenstraat indraait en dan meteen rechts volgt, dan
wordt de verharde weg na goed 100 m een gewone rustige landelijke zandweg. Nog
eens 100 m verder speelde FC De Molenkring tot het voorbije voetbalseizoen zijn
wedstrijden en aan de overkant huizen de ruiters van de LRV Kempenridders. Op
deze plek is de weg voldoende breed om langs weerszijden te parkeren, maar
buiten een occasionele wandelaar die tot daar gereden is met de wagen om de
hond uit te laten in de bossen verder op, of, tot vorig jaar, één keer om de
veertien dagen als de Molenkring thuis speelde zie of zag je hier nauwelijks
beweging. Het moet zijn dat de boer die hier een weide heeft zeer in onvrede
leeft of leefde met zijn buren want hoe verklaar je het anders dat op
nauwelijks 50 meter er 6 bordjes hangen met Verboden Parkeren. Dat je vraagt
om de inrit vrij te houden wil ik begrijpen maar die overige 5 bordjes, dat kan
er bij mij niet in. Hoe verzuurd kun je zijn
We vonden
het gisteren al jammer dat we moesten afzeggen toen Lucien, een neef van Josee,
belde of we geen zin hadden om samen de grote Hageven-Plateaux wandeling te
doen. Deze morgen ging de telefoon opnieuw, of we dan vandaag konden jazeker
!!! Snel nóg enkele wandelgrage vrienden opgetrommeld en deze middag zijn we er
aan begonnen, 9,7 km puur genieten. Het weer zat ook voor de volle 110% mee
moet ik zeggen. Het gezelschap, de natuur, de fotomogelijkheden we hebben het
ons niet beklaagd.
In de zomer kom ik hier wel vaker met zowel de macrolens als de teletoeter om
insectjes, libellen, kikkers, vogels en andere vaak onverwachte ontmoetingen te
fotograferen. Vandaag was de keus minder groot maar doordat we erg dicht bij de
hier vrij grazende galloway runderen konden komen heb ik toch enkele bijzondere
shots kunnen maken. Onderweg heb ik natuurlijk ook nog wel wat reigers, zwanen
en aalscholvers kunnen verschalken maar die heb ik allemaal al eerder en van
uit meer lonende standpunten in mijn mappen zitten De wondermooie amazone die
plots vanuit de wildernis voor ons opdook en de paardenkoets op een smal
landelijk zandweggetje zouden misschien ook wel als foto van de dag hebben
kunnen fungeren, dan wil ik het niet eens hebben over fotos van medewandelaars
die in een sub-map van de afdeling straatfotografie zouden passen, maar
uiteindelijk koos ik voor een close up van zon gallodingeskoebeest waar ik wel
erg dicht bij kon komen. We zullen dit maar oogcontact noemen
Dat we in het bezoekerscentrum De Wulp tussendoor ook nog enkele Gageleers
soldaat maakten mag geen verwondering baren, van wandelen krijg je dorst J
