Een vervolg op 2012in366fotos... Klik op de foto om een groter formaat te zien.
21-09-2013
21 september De Noord-Zuid verbinding
Om de zoveel maanden moet ik het wel eens hebben over de
werken aan de Noord-Zuid verbinding in Kasterlee. In de loop van deze blog heb
ik het er al enkele keren over gehad, maar het is nu eenmaal iets waar we
dagdagelijks mee bezig zijn. Wanneer zullen we eindelijk eens van die ellende
verlost zijn? We komen er zo ongeveer alle dagen wel langs gereden met de
wagen, maar dan is er weinig gelegenheid om alles eens goed te bekijken, laat
staan te fotograferen. Als je er met de fiets voorbij komt heb je alvast geen
parkeerprobleem en tijdens het weekend liggen de werken ook stil. Dat gaf ons
dus vandaag de best mogelijke gelegenheid om eens een positie te kiezen op
meestal verboden terrein om op ons gemak deze foto van de gang van zaken te maken.
Ze schieten goed op als je het ons vraagt. Nog enkele maanden en we kunnen naar
Geel zonder dat we door de dorpskern van Kasterlee moeten
Je moet er soms wat voor doen als je een geocache wilt
loggen. In dit geval hadden we snel een idee waar ie verborgen zat: aan de overkant
van de beek was een buis tegen een boom bevestigd en die hing daar zo onlogisch
en doelloos dat de verdenking meteen die richting uitging. Ik waagde me over de
metalen constructie die daar ooit een of andere functie moet hebben gehad en
zag dat de bodem van de buis was dichtgemaakt. Onderin zat er iets wat rammelde,
mijn vermoedens werden steeds sterker hoe krijg je dat er uit?
Gelukkig laten sommige mensen wel eens wat plastiek-afval rondslingeren in het
bos en met een gevonden colaflesje - misschien lag dat er niet helemaal
toevallig bedenk ik plots - kon ik water
uit de beek scheppen en in de buis gieten, waardoor een filmrol-potje naar
boven kwam, niet hoog genoeg evenwel om het na de eerste geut te kunnen grijpen
Dan nog maar eens bijvullen dacht ik, maar er waren twee gaatjes in de buis
geboord onderin, waardoor het water wegstroomde. Tja, de gaatjes dichthouden en
tezelfdertijd water gaan scheppen dat lukte me niet natuurlijk. Toen besliste
het vrouwtje om ook maar de oversteek te wagen om me te helpen. Wat een schatje
is ze toch. Vingertjes op de gaatjes, bijvullen, het containertje kwam
bovendrijven en ik kon zonder verdere problemen mijn naam in het logboekje
schrijven. Ik was eerst terug aan de andere kant en toen het vrouwtje dapper achter
me aan kwam had ik de camera al vast J
Voor
niet-kempenaars moet ik misschien even uitleggen wat een mastentop is neen,
dat is geen vlaggenmast of versierde top van een banier die tijdens parades
wordt meegedragen of zo, in onze kempense bossen liggen ze met duizenden op de
grond. Mastentoppen zijn dennenknoppen.
De mensen die lang geleden ooit café De Mastentop in Kasterlee begonnen uit
te baten hebben dus een zeer streekeigen naam voor hun zaak bedacht. Dit soort
overpeinzingen maakte ik toen we deze middag, tijdens onze fietstocht, hier
even stopten, Josee voor een warme chocomel en ik voor een ander drankje J.
Ik denk niet dat ik ooit de toog van de Mastentop gezien heb zonder klanten die
er gezellig zitten te keuvelen, de krant te lezen en één of andere al dan niet
alcoholische versnapering te nuttigen en ik mag zeggen dat ik hier al menig
uurtje gesleten heb. Dit unieke moment moest natuurlijk vast gelegd worden. Zelfs
de Fonne, de sympathieke kastelein was even weg van zijn werkplek om enkele
mede-klanten te bedienen die achterin aan een tafeltje zaten. Hoeft het gezegd
dat wij De Mastentop graag aanbevelen als top-bestemming bij een bezoek aan
groot Kasterlee?
Merk trouwens de giga-mastentop op die tegen de houten bekleding hangt Volgens
de Fonne is het een echte dat zal dan wel van een sequoia of een andere mij
onbekende reuzensoort zijn zeker?
Wij waren eergisteren al eens tot boven geklommen om een
vraag te bedenken voor de zoektocht. Nu de kids van de verjaardagsparty vandaag
met de GPS de Herentalse bossen introkken om de schat te zoeken vonden wij dat
we de begeleiding tijdens de klimpartij maar moesten over laten aan zoonlief,
de vader van de jarige. Ik zou wel beneden blijven om een foto te maken van de
groep als ze naar me zwaaiden over de reling. En ook deze keer was het niet
gemakkelijk qua belichting. Dat ik twee verschillende shots nodig had om deze
plaat te schieten mag wel duidelijk zijn, één voor de lucht en een voor al de
rest Het miezerde heel zachtjes en ik moest de camera net iets te lang bijna
vertikaal omhoog richten. De resultaten van de vochtigheid op de lens zie je
helaas in de donkere delen maar ik vond de sfeer wel precies wat ik in
gedachten had. Voor een A3-formaat zou ik getwijfeld hebben, maar op deze
paginas en in deze resolutie kon ie best vond ik.
Ik had het gisteren en eergisteren al gehoord, meende ik. Er
zat een verdacht rateltje in het geluid als de motor van de wagen draaide. Met getrainde
muzikantenoren hoor je vaak meer dan de doorsnee burger dacht ik nog en ik
maakte me er niet te veel zorgen om. Vandaag werd dat rateltje plots een
volwassen ratel, het alarmlichtje van de laadstroom ging ook oplichten en
daarna continu branden. Ik moest nog een heel eind en ik waagde het er maar op,
een diesel draait ook zonder stroom immers? Toen ik de stommiteit beging nog
even in de Gamma binnen te wippen voor enkele kleinigheden en ik de motor stil legde
was het kwaad geschied. Terug vertrekken lukte niet meer accu helemaal leeg
!!!
Pechverhelping gebeld, die waren binnen de kortste keren ter plekke en ze
wisten me snel te vertellen dat waarschijnlijk een lager van de alternator de
geest gegeven had, ter plaatse repareren was uitgesloten dus moest er getakeld
worden. Geen kleine ingreep bleek in de Honda garage. Ik ga mijn trouwe beestje
enkele dagen moeten missen. Gelukkig hadden ze een vervangwagen voor me. Geen
slecht woord dus over Honda, integendeel. Hoewel ze hebben me toch wel een
paarse wagen mee gegeven zeker voor een Antwerp-supporter is dat zo wat het
ergste wat er is ik rij de volgende dagen wel met de fiets.
Jefke is eerder deze maand jarig geweest en woensdag geeft
ie een feestje voor de vriendjes. Naast de traditionele pannekoeken en andere
lekkernijen vond ie het fijn om met de meute het bos in te trekken en in beste
geocache-traditie op schattenjacht te gaan. Vandaag hebben we dat minutieus
voorbereid. Het wordt een fotozoektocht met allerhande opdrachten en een finale
schat waarvoor ze een code moeten berekenen die nog wat extra inventiviteit en denkwerk
vraagt.
De toeristentoren, wereldberoemd in Herentals mocht natuurlijk niet ontbreken
op de route. Oma en pake Pol hebben zich vanmiddag nog eens helemaal tot boven
gehesen om daar een vraagje te bedenken. Terwijl oma de horizon afspeurt richt
pake Pol zijn camera op zijn schatje J.
Het was technisch gezien niet eens zon makkelijke foto, licht langs alle kanten,
maar onder die relatief lage zoldering was het verschil in helderheid tussen binnen
en buiten toch wel erg groot. Gelukkig zijn er dan mijn geliefde Nik filters
en andere pseudo-HDR-toestanden om de belichting onder kontrole te krijgen.
Elke dag een foto en er iets over vertellen er zijn wel
eens dagen dat ik het er moeilijk mee heb of dat ik pas op het allerlaatste
moment iets kan bedenken, kijk maar naar de druivelaar van eerder deze week. Er
zijn ook dagen dat ik zon overdaad aan fotos mee naar huis breng dat ik niet
weet welke kiezen. Vandaag was zon dag.
Maarten, zoon van vriend Paul Creemers, kon op het circuit van Mont St. Guibert
nationaal kampioen motorcross worden, en er was een bus ingelegd om mee te gaan
supporteren. Ze moesten het me geen twee keer vragen. Ik kwam deze avond thuis
met zon 700 fotos enigszins te begrijpen natuurlijk als je bij elke sprong
een burst schiet van 4 of 5 fotos. Omdat onze held het inderdaad haalde en met
de nationale driekleur naar huis mocht zegt iets me dat ik een foto van Maarten
in actie moet plaatsen vandaag als eerbetoon. Anderzijds heb ik me niet beperkt
tot fotos van die ene rijder natuurlijk. Ik heb behoorlijk wat zeer geslaagde
shots van o.a. Kevin Strijbos, een van onze internationale toppers. Kiezen is
moeilijk. Daarom doe ik het nu eens niet en plaats ik voor één keer, twee
fotos op één dag. Voor alle duidelijkheid Maarten is Nr 87, Strijbos is nr 4.